Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ นี่คงจะอยู่ในห้องน้ำสินะ ได้ เดี๋ยวจะตามไปสนองให้”โทโมะที่ลืมตาตื่นมาในตอนเช้าพบว่าข้าง
กายของเขามีแต่ความว่างเปล่าก็ยิ้มอย่างพอใจที่ได้เอาคืนแก้วเมื่อคืนนี้ก็หมายจะเดินเข้าไปใน
ห้องน้ำเพราะคิดว่าภรรยาสาวอยู่ในห้องน้ำแต่ต้องแปลกใจเมื่อพบแต่ความว่างเปล่า และทั่วคอนโด
ของเขากลับไม่มีแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“โถ่โว้ยทำไมไม่รับวะ”โทโมะไม่รอช้ารีบกดโทรศัพท์โทรหาภรรยาสาวแต่ก็ถูกปลายสายตัดสายไม่
ยอมรับยิ่งทำให้โทโมะหงุดหงิดกว่าเดิมเมื่อพบว่าเสื้อผ้าของแก้วบางส่วนหายไปพร้อมกับกระเป๋า
เดินทางก็ไม่รอช้าที่จะออกไปหาแก้วที่วินมอเตอร์ไซค์ของเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แกมาทำอะไรที่นี่ไอ้ชู้”โทโมะมาถึงวินมอเตอร์ไซค์ก็ต้องแปลกใจที่เห็นมิณทร์นั่งอยู่กับลูกน้อง
ของแก้ว
 
 
 
 
 
 
 
 
“ผมแค่มาดูแลที่นี่แทนพี่แก้วเท่านั้น/นี่มันไม่ใช่เรื่องของแกที่จะมาแส่เรื่องของเมียชั้น”มิณทร์ถอน
หายใจออกมาก่อนที่จะพูดออกมาทำให้โทโมะยิ่งโมโหกับอาการไม่สนใจของมิณทร์ก็พุ่งเข้าไป
กระชากคอเสื้อมิณทร์แล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมีย นี่คุณโทโมะคิดว่าพี่แก้วเป็นเมียจริงๆหรือแค่ที่ระบายความแค้นกันแน่ ถ้าคุณเห็นว่าพี่แก้วเป็น
เมียคงไม่พาผู้หญิงคนอื่นมาที่เรือนหอของตัวเองเพื่อเย้ยเมียหรอก”มิณทร์ผลักโทโมะล้มลงก่อนที่
จะว่าโทโมะ
 
 
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
 
โทโมะไม่รอช้าลุกขึ้นแล้วพุ่งไปชกหน้ามิณทร์จนล้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาแส่ ทีแกล่ะยังเป็นชู้กับเมียชั้นนอนด้วยกันบนเตียงของชั้นเลย แกมันก็ไม่ได้เลวน้อยไปกว่า
ชั้นหรอก”โทโมะและมิณทร์มองหน้ากันอย่างไม่ยอมแพ้ก่อนที่โทโมะจะโวยวายออกมาบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าไม่รักพี่แก้วตั้งแต่แรกแล้วจะแต่งกับพี่แก้วทำไม แล้วจะเดือดร้อนทำไมเมื่อเห็นผมอยู่กับพี่แก้ว
บนเตียงทั้งๆที่คุณเองก็มีคนอื่นเหมือนกันนอกซะจากคุณน่ะรักพี่แก้ว/ไม่ได้รักโว่ย ก็แค่การแก้แค้น
เท่านั้น ชั้นไม่ได้รักยัยนั่น”มิณทร์พูดต่อก่อนที่โทโมะจะร้อนตัวแล้วโวยวายไม่ยอมรับ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าคุณบอกว่าคุณไม่ได้รักพี่แก้วมันเป็นแค่การแก้แค้นก็ควรที่จะปล่อยเธอไปได้แล้ว ถ้ายังมีความ
เป็นคนอยู่คุณคงจะคิดได้”มิณทร์พูดออกมาอย่างไม่พอใจก่อนที่จะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แกนี่เองที่ทำให้คุณหนูเสียใจหนีกลับไร่จนคุณมิณทร์ต้องมาดูที่นี่แทน เสียแรงที่ทำให้พวกเราไว้
ใช่ เห้ย จัดการมันแก้แค้นให้คุณหนู”หัวหน้าวินเดินนำลูกน้องมาล้อมโทโมะก่อนที่จะพูดขึ้นพร้อม
กับสั่งลูกน้องในวินรุมกระทืบโทโมะตรงนั้นทันที
 
 
 
 
 
 
 
“กลับมาอยู่ที่บ้านแล้วก็อย่าคิดมากนะฟาง”ป๊อปปี้พูดเมื่อพาภรรยาสาวกลับมาที่บ้านหลังจากเรื่อง
จริงทุกอย่างเปิดเผยออกมาหมดแล้ว ทำเอาฟางเองซึมไปหลายวันจนป๊อปปี้ตัดสินใจพาฟางกลับมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นก็แค่ใจหายนี่นาคบกับพ้อยท์มานานสุดท้ายชั้นก็หลอกลวงแฟนตัวเองทำร้ายคนรักกันได้อย่าง
ลงคอ”ฟางพูดพลางถอนหายใจเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าจะผิดก็คงพี่เป็นคนเริ่มถ้าพี่ไม่เอาแต่รักสนุกเรื่องทุกอย่างก็คงไม่เกิด”ป๊อปปี้พูดแล้วซึมออกมา
เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ว่าพวกพี่อย่าเอาแต่เศร้ากับเรื่องที่เกิดไปเลยนะคะมันผ่านไปแล้ว เหลือเพียงแต่พวกพี่ต้องทำ
อนาคตให้ดีเพื่อลูกดีกว่านะคะ”เฟย์ที่มองดูทั้งคู่กับเขื่อนและกวินก็พูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“จริงสิป๊อปนี่ก็จะได้เวลาแล้วนะเดี๋ยวไปงานไม่ทัน”กวินพูดพลางมองนาฬิกาข้อมือตัวเองเพราะวันนี้
เขา3คนจะต้องไปงานแต่งงานของเพื่อนอีกคนนั่นเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แน่ใจนะว่าจะไม่ออกงานกับพี่/ไม่อ่ะ นายไปเถอะและอีกอย่างชั้นก็มึนๆหัวยังไงไม่รู้ด้วย”ป๊อปปี้
หันไปมองภรรยาสาวแล้วถามก่อนที่ฟางจะตอบสามีหนุ่มแล้วเดินไปส่งป๊อปปี้ที่รถแล้วเดินเข้าบ้าน
มาพร้อมเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
ปี๊บๆ
 
 
 
 
 
 
ตอนนั้นเองข้อความในมือถือของฟางดังขึ้นฟางเห็นว่าเป็นพ้อยท์ส่งมาไม่รอช้าที่จะรีบกดเปิดอ่าน
 
 
 
 
 
‘ถ้าอยากคืนดีกันคืนนี้ออกจากบ้านมาหาพ้อยท์ที่คอนโดสิ’
 
 
 
 
 
 
 
ฟางอ่านข้อความแล้วยิ้มออกมาด้วยความดีใจก่อนที่จะรีบไปหาแฟนสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ่างจะไปไหนคะนี่ก็ดึกแล้วนะ/พี่จะไปหาพ้อยท์น่ะเฟย์ พี่ไปแปปเดียวไม่ต้องห่วง”เฟย์รีบถาม
ญาติสาวก่อนที่ฟางจะรีบตอบแล้วฟางวิ่งไปสตาร์ทรถออกไป
 
 
 
 
 
 
 
“ค่ะ ถ้าจะไปเราก็ได้ด้วยกันนี่ล่ะเผื่อมีอะไรร้ายแรงเฟย์จะได้ช่วยได้ทัน/เฟย์เองก็คิดมาไปรึเปล่านั่น
แฟนพี่นะเค้าไม่ทำร้ายพี่หรอก”เฟย์นั่งรถออกมากับฟางก่อนที่ฟางจะส่ายหน้าขำกับความระแวงของ
ญาติสาวแต่ก็ยอมมาด้วยกันจนถึงคอนโด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ที่รักอยู่ในห้องรึเปล่าทำไมมืดจัง”ฟางที่ไขกุญแจคอนโดเข้าไปในห้องแล้วแปลกใจที่ห้องของพ้อ
ยท์ปิดไฟเงียบก็ร้องเรียก
 
 
 
 
 
 
พรึบ
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันน่ะ”เมื่อไฟเปิดออกเฟย์ก็ต้องตกใจเมื่อเห็นชายฉกรรจ์ท่าทางไม่ไว้ใจ3คนยืนอยู่ ฟาง
และเฟย์เริ่มรู้สึกถึงความไม่ปลอดภัยก็รีบวิ่งไปที่ประตูแต่ชายพวกนั้นลากทั้งคู่กลับมา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไหนนายบอกว่ามีคนเดียวไงวะแต่ก็ช่างอีนี่มันมาด้วยก็ยัดเยียดความเป็นผัวให้กับมันไปด้วย
เลย555”ชายคนที่จับเฟย์พูดขึ้นก่อนที่จะหัวเราะไปกับพรรคพวก
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันปล่อยชั้นกับน้องนะ”ฟางตกใจพยายามดิ้นขัดขืนก่อนที่จะโวยวายออกมา
 
 
 
 
 
 
 
“หุบปาก ได้ข่าวว่าแกมันเป็นชอบแย่งผู้ชายที่มีเของแล้วทั้งๆที่ตัวเองมีแฟนเป็นผู้หญิงนิ ดี อยากได้
ผู้ชายมากพวกพี่กะสนองนี่ไงจ้ะ”ชายคนที่จับฟางตะคอกใส่ฟางอย่างน่ากลัว
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ด ไม่นะช่วยด้วยใครก็ได้ช่วยพวกเราด้วย พี่พ้อยท์อยู่ไหนน่ะ”เฟย์ได้ยินก็ตกใจแทนก่อนที่จะ
ร้องโวยวายและดิ้นด้วยความกลัว
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหกปากอยู่นั่นล่ะ เห้ย หาอะไรมัดปากอีนี่เร็ว”ชายคนที่จับเฟย์ไม่รอช้าตบหน้าหญิงสาวจนเลือด
กลบปากก่อนที่จะหาผ้ามัดเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“นี่แน่ะไอ้ชั่ว อย่าทำร้ายน้องชั้นนะ”ฟางตกใจและโกรธมากก่อนที่จะใช้แรงของตัวเองทั้งหมดถีบ
ชายที่จับตัวเธอกระเด็นแล้วถีบเข้าใส่ชายที่กำลังทำร้ายเฟย์
 
 
 
 
 
 
ผลัวะ
 
 
 
 
 
 
 
ชายอีก2คนไม่รอช้ารีบคว้าโคมไฟฟาดใส่ฟางก่อนที่จะชกเข้าที่ท้องฟางอย่างแรงจนฟางน้ำตาซึม
ออกมาและนอนแน่นิ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฤทธิ์มากนักนะมึง มิน่าล่ะถึงได้แรดให้ท่าชาวบ้าน ดีพี่จะจัดการให้หายแรดเลย”ชายคนที่ทำร้าย
ฟางพูดก่อนที่จะขึ้นคร่อมซุกไซร้ไปตามร่างบางโดยมีชายอีกคนล้อคแขนฟางไม่ให้หนีไปได้ ส่วน
เฟย์ก็ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวเมื่อถูกชายอีก2คนล้อคตัวและใช้ผ้ามัดปากเธอพร้อมทั้งฉีกทึ้ง
เสื้อผ้าของเธอออกมา
 
 
 
 
 
 
กริ้ก
 
 
 
 
 
 
 
เสียงปลดเซฟปืนพร้อมกับมีปืนมาจ่อหัวชายที่ทำร้ายฟางอยู่ทำให้ชายที่จับตัวฟางนั้นตกใจรีบปล่อย
เมื่อเห็นกวินกำลังเอาปืนจ่อหัวเพื่อนตัวเอง เช่นเดียวกับเขื่อนที่เอาปืนเล็งไปที่ชายอีก2คนจนต้อง
รีบปล่อยเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
 
“มีใครเคยบอกแกรึเปล่าว่ายุ่งกับเมียชาวบ้านจะไม่ตายดี”ป๊อปปี้ที่เดินนิ่งเข้ามาแล้วพูดขึ้นเรียบๆไม่
แสดงถึงอารมณ์ใดๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมียแกอยากร่านเองนี่นาเคยมีคนเค้าเกลียด”ชายคนที่ปล่อยมือฟางก่อนก็รีบพูดแต่ป๊อปปี้ไม่ฟังหัน
กลับไปชกชายที่พุ่งมาทำร้ายก่อนที่จะเอาปืนจ่อเช่นเดียวกับเพื่อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พวกแกคงว่างมากสินะถึงได้รับงานเลวๆแบบนี้ดี งั้นก็ไปนอนในคุกสัก2-3คืนแล้วกัน พ่อชั้นคงจะ
เล่นพวกแกอ่วมแน่”กวินพูดขึ้นอย่างไม่พอใจ
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่แล้วอย่าคิดนะว่าพวกชั้นจะมาแค่3คน ข้างนอกมียามที่โทรเรียกตำรวจแล้วล่ะ ไปกับชั้นถ้าไม่
อยากถูกยิงไส้แตกก่อนเข้าคุกก็ตามใจ”เขื่อนว่าก่อนที่จะให้สัญญาณกับยามและตำรวจมาจับพวก
คนร้ายออกไปได้หมด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮือๆขอบคุณนะที่มา/ไม่เป็นไร อย่าร้องนะเฟย์พวกพี่มาแล้ว ดีซะอีกที่เราบอกพี่ก่อนว่าฟางจะมา
หาพ้อยท์ที่นี่ไม่งั้นเราต้องแย่แน่ๆ”เฟย์ร้องไห้ออกมากอดเขื่อนแน่นโดยที่เขื่อนเองก็อดใจหายไป
ได้ที่เห็นสภาพเฟย์ก่อนที่จะกอดปลอบ นับว่าโชคดีที่เฟย์ส่งข้อความบอกพวกเขาว่าฟางจะมาหา
พ้อยท์ก่อนที่กวินจะบอกว่าเห็นพ้อยท์ที่สนามบินวันนี้หลังจากไปส่งเอพริลขึ้นเครื่องเท่ากับว่าฟาง
ถูกหลอกให้ไปหา และสังหรณ์ของป๊อปปี้ก็ถูกเมื่อ3หนุ่มเลือกแวะแอบตามฟางไปที่คอนโดพ้อยท์
และได้ยินเสียงดังมาจากในห้องก็ไม่รอช้าที่จะไปเรียกยามและไขกุญแจสำรองจากยามเข้ามา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่เป็นไรนะฟางพี่อยู่นี่แล้ว”ป๊อปปี้รีบวิ่งมากอดฟางแน่นแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก นี่พ้อยท์ทำร้ายชั้นได้ลง ฮือๆพ้อยท์เกลียดชั้นมากสินะ”ฟางร้องไห้โฮออกมาก่อนจะกอด
ป๊อปปี้เพราะเสียใจกับสิ่งที่เกิดขึ้นป๊อปปี้ชะงักที่ฟางคิดถึงแต่พ้อยท์ก่อนที่จะกอดปลอบฟางต่อ
 
 
 
 
 
 
“ครับ อะไรนะครับ เห้ยป๊อปเกิดเรื่องที่บ้านแกว่ะ แม่บ้านที่บ้านแกโทรมาบอกว่ามีพวกคนร้ายมาจาก
ไหนไม่รู้บุกเข้ามา5คนพังข้าวของในบ้านแกพร้อมทำร้ายคนใช้ในบ้านแกหมดเลยว่ะ”เขื่อนรับสาย
แล้วพูดขึ้นอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันกะจะเล่นงานไม่ให้รอดเลยรึไง นี่มันจะเกินไปแล้วนะ ไอ้ป๊อปไม่ต้องห่วง งานนี้ชั้นจะให้พ่อ
ชั้นจัดการเอง จะไม่ปล่อยเรื่องนี้ไว้แน่”กวินเดือดร้อนแทนเพื่อนก่อนที่จะพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันพวกไหนกันแน่วะเนี่ยทั้งลวงฟางมาเกือบข่มขืนแล้วทำร้ายคนในบ้านไอ้ป๊อปแถมทำลายข้าว
ของแบบนี้ ดีนะที่แม่แกไปนอนวัดคืนนี้ไม่งั้นเรื่องต้องแย่ไปกว่านี้แน่ๆ”เขื่อนพูดระหว่างประคองเฟย์
ออกมาพร้อมกับป๊อปปี้ ฟางและกวิน
 
 
 
 
 
 
 
 
“มันจะเป็นใครชั้นไม่รู้แต่ที่แน่ๆชั้นเองก็ไม่ปล่อยเอาไว้เหมือนกัน เมื่อทำร้ายเมียชั้นก็เท่ากับทำร้าย
ชั้นด้วย”ป๊อปปี้พูดพร้อมกับกระชับกอดฟางแน่นทำให้ฟางที่ถูกป๊อปปี้ประคองออกมาใจเต้นรัวกับสิ่ง
ที่ได้ยิน
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ะ ป๊อปปี้ หยุดก่อนชั้นปวดท้อง”แต่แล้วฟางก็ทรุดลงไปก่อนที่จะร้องออกมาด้วยความเจ็บ
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย ไอ้ป๊อป เลือด”กวินหันไปมองแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นเลือดไหลออกมาจากหว่างขาของฟาง
 
 
 
 
 
 
“ป๊อปปี้ ลูก ฮือๆ”ฟางเริ่มรู้สึกถึงความเหนียวไหลมาที่โคนขาก็ร้องไห้ออกมาด้วยความกลัวและเจ็บ
ปวด
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่นะฟาง ฟางกับลูกต้องไม่เป็นอะไร ลูกต้องอยู่กับเรา”ป๊อปปี้อึ้งก่อนที่จะรีบอุ้มฟางลงไปที่รถ
อย่างร้อนรนโดยที่เขื่อนและเฟย์รีบตามไปติดๆ
 
 
 
 
 
 
 
“ฮัลโหล ได้เรื่องแล้วใช่มั้ย งั้นเดี๋ยวผมตามไป”กวินที่รีบวิ่งตามเพื่อนๆก็หยุดรับสายที่โทรเข้ามาตัว
เองและพลางกำมือแน่นด้วยความโกรธ
 
 
 
 
 
 
ช่วงนี้ไรเตอร์สายดาร์กชอบทำพระเอกนางเอกเจ็บตัว55555
 
 
เรามาทายกันว่าใครเป็นคนบงการ แล้วกวินโกรธอะไร555555 
 
 
ถ้าชอบอ่านฟิคไรเตอร์น่าจะเดาถูกว่าใครทำ