Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ ความจริงนายไปงานแต่งงานเองก็ได้นะไม่ต้องพาชั้นมาด้วยหรอก”ฟางพูดแล้วเดินตามป๊อปปี้
เข้ามาในงานแต่งงานของโทโมะเพื่อนของสามีหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า จะให้พี่ฉายเดี่ยวได้ไงล่ะจ้ะ เราเป็นสามีภรรยากันนะ เราต้องออกงานคู่กันสิ”ป๊อปปี้หันไปพูด
ก่อนที่จะจับมือฟางเดินเข้าไปในงานด้วยกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหม ไม่เจอกันเป็นเดือนเมียของป๊อปเป็นง่อยเดินเองไม่เป็นแล้วหรอเนี่ยต่อไปเจอกันคงต้องนั่งวีล
แชร์ซะแล้วล่ะมั้ง”จินนี่ที่มาร่วมงานแต่งงานกับพิมเพื่อนสาวเห็นป๊อปปี้เดินจูงมือฟางเข้ามาในงานก็
ตรงปรี่เข้ามากระแนะกระแหนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หายไปไหนมาหรอป๊อป พิมโทรหาก็ไม่รับสายไลน์ไปก็ไม่ค่อยตอบ”พิมยิ้มให้ชายหนุ่มแล้วถาม
ต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่วงนี้ฟางไม่ค่อยสบายน่ะ และอีกอย่างป๊อปยุ่งมาก เลยไม่ค่อยได้จัลมือถือสักเท่าไหร่”ป๊อปปี้
ตอบ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หรอ แต่ว่าป๊อปก็ควรจะโทรกลับหาพิมเค้าบ้างสิ ไม่ใช่ให้พิมเค้ารอสายนายทุกวันแบบนี้ แฟนนาย
น่ะเป็นห่วงมากนะรู้มั้ย”จินนี่พูดแล้วดึงป๊อปปี้ไปอยู่ข้างพิมต่อหน้าต่อตาของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ๆ นายเองก็ควรจะดูแลคุณพิมเค้าหน่ยสิ ชั้นน่ะแข็งแรงจะตายไม่ต้องห่วงหรอกน่า”ฟางรีบพูด
ก่อนที่จะเดินเข้างานไปเพราะไม่อยากมีเรื่องกับจินนี่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำอะไรคะพี่ฟาง นี่มันไวน์นะคะเป็นของมึนเมา พี่จะดื่มทำไม พี่ฟางกำลัง อื้ออ”ฟางที่ปลีกตัวมา
ที่มุมเครื่องดื่มในงานก็ยิ้มเมื่อเห็นไวน์แดงก็หมายจะหยิบแก้วมาดื่ม เฟย์โผล่พรวดมาแล้วรีบเตือนพี่
สาวทันที “เฟย์ เบาๆหน่อยเดี๋ยวเค้ารู้ว่าพี่ท้องไม่ได้นะ”ฟางรีบเอามือปิดปากญาติสาว
 
 
 
 
 
 
“ทำคะ มันไม่แปลกหรอกเพราะพี่ฟางแต่งงานมีสามีแล้วจะท้องก็ไม่แปลกนี่คะ”เฟย์รีบผละออกจาก
การเกาะกุมของฟางแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แปลกสิ อย่าลืมนะว่าวันที่ผ่านมาพวกเราเจออะไรมาน่ะเฟย์ เราน่าจะรู้นิว่าแฟนฟางเค้าหึงรุนแรงแค่
ไหน”เขื่อนและกวินเดินมาอยู่ข้างฟางแล้วรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“แฟน จริงสิ แล้วนี่พ้อยท์เป็นยังไงบ้าง เขื่อน เฟย์ พ้อยท์มาหาพี่บ้างมั้ย”ฟางนึกถึงแฟนสาวได้ก็รีบ
พูดก่อนที่จะรีบถามไถ่ถึงพ้อยท์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“มาถามเรื่องพี่ที่พวกเราทุกวันเลยค่ะแต่พี่ฟางไม่ต้องห่วงนะคะเรื่องของพี่ฟาง เฟย์กับพี่เขื่อนไม่
บอกอยู่แล้ว”เฟย์พูดแล้วตอบญาติสาว
 
 
 
 
 
 
 
“อยู่นี่นิเองหายไปไหนมาทำไมไม่คิดจะส่งข่าวกลับมาบ้าง”ระหว่างที่ฟางกำลังคุยกับพวกเฟย์อยู่
นั้น พ้อยท์ที่แอบสะกดรอบตามเฟย์และเขื่อนมาก็บุกเข้ามาในงานแต่งงานก่อนตรงดิ่งเข้ามาหาฟาง
แล้วกอดแน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พ้อยท์ นี่พ้อยท์เม้าด้วยหรอ/ใช่ ที่เมาเพราะพ้อยท์เป็นบ้า บ้าตามหาตัวเองแทบวุ่นเลยรู้มั้ย ฮึก
ฮือๆ”ฟางที่ได้กลิ่นเหล้าในตัวพ้อยท์ก็รีบเอามือปิดปากกันตัวเองจะอ้วกใส่พ้อยท์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตอบเค้ามาสิฟางว่าตัวเองหายไปไหนมาเป็นเดือน ตอบ/อ้วกก”พ้อยท์ไม่สนใจเขย่าตัวคาดคั้นฟาง
ทำให้ฟางกลั้นต่อไปไม่หวอ้วกใส่พ้อยท์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นว่าพาคู่นี้ไปหลังงานก่อนดีกว่าคนอื่นเค้ามองกันหมดแล้ว”กวินตกใจรีบลากฟางและพ้อยท์ไป
ล้างตัวที่หลังงานเลี้ยงทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง/เดี๋ยวป๊อปจะไปไหนน่ะ ยัยนั่นมีคนดูแลเยอะแล้ว แต่นายกำลังจะทิ้งพิมอีกแล้วนะ”ป๊อปปี้ที่
เห็นฟางกับพ้อยท์ถูกลากไปก็หมายจะตามแต่จินนี่พูดดักไม่ให้ไปหาทำให้ชายหนุ่มต้องหันไปหา
พิมที่เริ่มดื่มเหล้าน้อยใจป๊อปปี้ที่ถึงแม้จะอยู่กับเธอแต่กลับมองชะเง้อดูแต่ฟางตลอดจนไม่มองเธอ
เลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้วเราทำแบบนี้มันจะดีแล้วหรอครับ”เมื่องานเลิกแล้วมิณทร์ที่นั่งรถออกมากับแก้วเพื่อจะไปที่
คอนโดโทโมะถามขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดีสิ ดีมากๆเลยด้วย รายนั้นเค้าก็อยากจะร้ายกับพี่ก่อนเราก็ต้องสนอง”แก้วยิ้มก่อนที่จะมาถึงหน้า
ห้องของโทโมะแล้วดึงมิณทร์ไปจูบพร้อมกับดึงชายหนุ่มเข้าไปในห้องด้วยกันทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ เราจะกลับกันรึยัง/เอ่อ ชั้นว่าชั้นยังไม่กลับอ่ะ ชั้นจะขอดูพ้อยท์เค้าก่อนจะได้มั้ย แล้วเดี๋ยวชั้น
จะให้เขื่อนกับเฟย์ไปส่งที่บ้านสวน นายเองก็ควรที่จะดูแลแฟนนายหน่อยเถอะชั้นสงสารคุณพิม
เค้า”เมื่องานเลิกป๊อปปี้เดินมาหาฟางที่กำลังประคองพ้อยท์ที่เมาแล้วงอแงอยู่ก่อนที่ฟางจะบอกและ
ชี้ไปทางที่พิมที่เมาจนคอพับไม่ไหวแล้วมีจินนี่คอยดูแลอยู่เช่นกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ แล้วชั้นจะรีบกลับบ้านนะ แล้วเจอกันที่บ้าน”ป๊อปปี้บอกฟางก่อนที่จะรีบไปช่วยจินนี่และพิม
พลางพาเอาจินนี่ให้กับกวินส่วนเขาก็พาเธอมาส่งที่คอนโดโดยที่ป๊อปปี้ประคองพิมมาส่งถึงห้อง
 
 
 
 
 
 
 
ตุบ
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ที่เสียหลักประคองพิมล้มไปทับร่างบางบนเตียงก็ตกใจและจะลุกขึ้นแต่พิมรั้งข้อมือชายหนุ่ม
ไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฮึก ทำไมถึงไม่กอดพิมเหมือนเดิมล่ะป๊อป เราไม่รักกันแล้วหรอ”พิมลืมตาขึ้นมามองป๊อปปี้แล้ว
ร้องไห้ออกมาทำให้ป๊อปปี้ตกใจรีบดึงพิมไปกอด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“รักสิพิม ป๊อปยังรักพิมเหมือนเดิมนะ/ถ้ารักพิมเหมือนเดิมป๊อปจูบพิมอีกครั้งได้มั้ย”ป๊อปปี้ตอบพิ
มอีกครั้งก่อนที่จะถูกพิมขอร้อง ชายหนุ่มจึงโน้มลงไปบรรจงจูบร่างบางในอ้อมกอดทันทีก่อนที่พิม
เองจะค่อยๆปลดกระดุมชุดของป๊อปปี้ออก
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อก่อนพิมอาจจะไม่ยอมป๊อปแต่วันนี้พิมพร้อมแล้วนะพร้อมที่จะเป็นของป๊อปแล้ว พิมรักป๊อ
ปนะ”พิมปละออกมาถอดเสื้อผ้าตัวเองออกด้วยความเมาทำให้ป๊อปปี้อึ้งและหมายจะหาผ้าห่มมา
คลุมตัวพิม แต่ช้าไปเมื่อร่างบางกลับดึงป๊อปปี้ไปบดจูบอีกครั้งแล้วถอดเสื้อชายหนุ่มออกก่อนที่
ป๊อปปี้จะเผลอไผลไปตามการกระทำของแฟนสาวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คืนนี้จะเป็นคืนเข้าหอของ2เรานะคะพี่โทโมะ/แล้วจะรออะไรล่ะจ้ะไปขึ้นสวรรค์กันเลย”ทางด้าน
ป๊อปปี้หญิงและโทโมะที่แยกออกมาจากงานแต่งงานก็หมายจะมาหาความสุขในห้องหอที่เป็นคอน
โดของเขาและแก้ว แต่เมื่อเปิดไฟเข้าในห้องเขาต้องช้อคเมื่อเห็นแก้วอยู่ในชุดคลุมอาบน้ำกับหมอ
มิณทร์กำลังเอนหลังนอนกอดกันบนเตียงของเขาเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ซอรี่นะที่พวกชั้นร้อนแรงกันไปหน่อยพอดีว่าไหนๆก็เป็นเรือนหอของเราแล้ว นายอยากจะพาคน
ของนายมามีความสุขชั้นก็พาคนของชั้นมามีความสุขได้เหมือนกัน”แก้วพูดขึ้นอย่างสะใจก่อนที่จะ
ดึงมิณทร์ไปหอมแก้มต่อหน้าสามีตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
“เลว ผู้หญิงแพศยา/หยุด อย่ามาว่าคำๆนี้กับชั้นนะเพราะคนอย่างชั้นร้ายกับคนที่เค้าร้ายกับชั้น
เท่านั้น ผู้หญิงแพศยามันก็เหมาะกับผู้ชายสารเลวแบบนี้พอแล้วนี้ ไปกันเถอะมิณทร์เราไปกันดีกว่า
คู่อื่นเค้าอยากจะใช้ห้องต่อละ”แก้วพูดก่อนที่จะดึงมือมิณทร์ไปใส่เสื้อผ้าโดยไม่สนใจโทโมะและ
ป๊อปปี้ที่เต้นเร่าๆไม่พอใจที่ถูกแก้วและมิณทร์ชิงหักหน้าพวกตัวเองก่อนแบบนี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กล้ามากนะแก้ว”โทโมะมองตามแก้วที่เดินออกจากห้องไปกับมิณทร์ก็กำมือแน่นด้วยความแค้นใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไมยังไม่กลับบ้านอีกนะ โทรไปก็ไม่รับ”ทางด้านฟางเมื่อเธอ เฟย์และเขื่อนพาพ้อยท์กลับคอน
โดเสร็จแล้วพวกเขื่อนก็พาเธอมาส่งที่บ้านสวนที่ชานเมือง แต่จนจะตี1ป๊อปปี้ก็ยังไม่กลับมาโทรไป
ก็ไม่รับสาย
 
 
 
 
 
 
 
เอี๊ยด
 
 
 
 
 
 
 
 
ระหว่างที่ฟางเดินไปมาที่ชานบ้านด้วยความร้อนรนเป็นห่วงสามีรถของป๊อปปี้ก็ขับมาจอดพอดี
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นายหายไปไหนมาทำไมชั้นโทรหานายตั้งหลายนายก็ไม่รับสายน่ะ”ฟางอ้าปากบ่นสามีหนุ่มทันที
ที่ป๊อปปี้เข้ามาในบ้าน
 
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
 
เมื่อป๊อปปี้เห็นหน้าฟางชายหนุ่มก็รีบดึงฟางไปกอดแน่นก่อนที่จะคุกเข่าแล้วบนจงจูบที่ท้องของฟาง
ทำให้ฟางหน้าแดงจจัด
 
 
 
 
 
 
 
“นายเป็นอะไรรึเปล่า ทำอะไรน่ะ”ฟางที่แปลกใจก็รีบถามป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“วันนี้พี่ได้ทำผิดพลาดกับเมียแล้วก็ลูกของเราอย่างร้ายแรงจนไม่สมควรที่จะให้อภัย ฟางพี่
ขอโทษ”ป๊อปปี้เงียหน้ามาสบตากับฟางแล้วรู้สึกผิดก่อนที่จะเอ่ยคำขอโทษทำให้ฟางยิ่งแปลกใจกับ
ชายหนุ่มเข้าไปอีก
 
 
 
 
 
 
 
 
“นายไปทำอะไรมานายเป็นอะไรไปอ่ะป๊อป ยอกชั้นมาสิ”ฟางตกใจก็รีบดึงชายหนุ่มขึ้นมานั่งแล้ว
ถาม
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่นอนกับพิมมาแล้ว ทั้งๆที่เราแต่งงานกันพี่มันแย่พี่มันไม่ดี พี่ขอโทษฟาง”ป๊อปปี้พูดจบพลางดึง
มือฟางที่กำมืออยู่ทุบตัวเองแทนการลงโทษตัวเอง ทำให้ฟางตกใจ ขืนมือไม่ให้ตีแล้วดึงป๊อปปี้ไป
กอดแน่น
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ นายจะเครียดทำไม นายจะนอนกับแฟนของนายมันก็ไม่ผิดเพราะนายกับพิมเป็นแฟนกันรักกันจะ
นอนด้วยกันก็ไม่แปลก ดูอย่างชั้นสิ เมื่อก่อนจะไปนอนกับพ้อยท์เลย ชั้นไม่ถือน่า”ฟางกอดป๊อปปี้
พลางปลอบสามีหนุ่มไม่ให้คิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“เมื่อก่อนมันอาจจะทำได้ แต่ตอนนี้ เวลานี้มันไม่ควรทำ เพราะพี่แต่งงานกับฟางไปแล้ว และฟาง
กำลังท้องอยู่ คนที่เป็นสามีเป็นหัวหน้าครอบครัวไม่ควรจะทำแบบนี้เพราะมันเป็นการไม่ให้เกียรติ
เมียตัวเอง พี่ผิดเองฟางที่พี่ไม่รู้จักห้ามใจตัวเองให้ดีจนปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนี้ ไปนอนกับผุ้หญิง
คนอื่นทั้งๆที่มีเมียรออยู่ที่บ้านแบบนี้ พี่มันเลวมากจริงๆ”ป๊อปปี้เงยหน้าสบตาภรรยาสาวแล้วพูดขึ้น
ด้วยท่าทางจริงจังทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าผู้ชายกะล่อนเจ้าชู้อย่างป๊อปปี้จะจริงจังกับเรื่องแบบนี้ด้วย
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เรื่องมันเกิดไปแล้ว นายจะมาลงโทษตัวเองแบบนี้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรขึ้นมา ชั้นมาทีหลังพิ
มนะนายจะนอนกับเธอ ชั้นเข้าใจดี แต่ชั้นขอบคุณนายมากนะป๊อปปี้ที่ให้เกียรติชั้นมากขนาดนี้ ทั้งๆ
ที่การแต่งงานของเราเป็นแค่ละครฉากนึงเท่านั้น อย่าคิดมากนะไปนอนเถอะ”ฟางพูดก่อนที่จะจับมือ
สามีเดินกลับเข้าไปในห้องนอนด้วยกันแล้วปลอบชายหนุ่มไม่ให้คิดมากกับเรื่องที่เกิดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
เอาล่ะสิผู้ชายเจ้าชู้อย่างป๊อปปี้พอนอนกับคนอื่นกลับมาเสียใจต่อเมียแต่งซะด้วย
 
 
 
งานนี้สนุกแน่ตอนต่อไปความแตกเรื่องท้องแน่นอนจ้าาาา