Under my skin

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟางนะพี่ฟาง ไม่น่าจะมีเรื่องกับพี่ป๊อปแบบนี้เลย”เฟย์พูดพลางมองญาติสาวที่นั่งหงุดหงิดพลาง
กดโทรศัพท์โทรจิกป๊อปปี้ตั้งแต่เมื่อคืนยันตอนเช้าของวันนี้แต่ก็ไม่มีวี่แววของชายหนุ่มจะส่งข่าว
กลับมา
 
 
 
 
 
 
“ก็ถ้ามีแต่ปัญหาก็หย่าไปเลยสิฟาง ดูซิ แค่นี้ก็รู้แล้วว่าเป็นไง ผู้ชายน่ะเชื่อใจไม่ได้อย่างที่เราคิดนั่น
ล่ะ มีอย่างที่ไหนพาผู้หญิงเข้าบ้านแบบนี้”พ้อยท์ปลอบแฟนสาวก็รีบพูดยุ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่เฟย์ว่าพี่ฟางทำมันก็ไม่ถูกเหมือนกันนะคะที่ไม่ฟังเหตุผลอะไรเลยแบบนั้น/นี่คุณน้องคะ ไม่
ทราบว่าเป็นญาติฝ่ายไหนไม่ทราบคะ แทนที่จะเข้าข้างพี่สาวตัวเองแต่กลับเข้าข้างผู้ชายเอ้ะ รึว่า
คุณน้องจะคิดไม่ซื่อกับพี่เขยตัวเองล่ะคะ”พ้อยท์รีบสวนเมื่อเห็นเฟย์เข้าข้างป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าทะเลาะกันเลยค่ะ ฟางว่าเรารีบตามหมอนั่นกลับกันดีกว่า เพราะเดี๋ยวเย็นนี้คุณยายจะขึ้นมาหา
แล้ว ถ้าท่านรู้ว่าฟางกับหมอนั่นทะเลาะกัน เดี๋ยวทางผู้ใหญ่จะไม่สบายใจเอาเปล่าๆ”ฟางตัดบทเมื่อ
เห็นเฟย์กับพ้อยท์ตั้งท่าจะทะเลาะกันทันที
 
 
 
 
 
 
 
“เชอะ ทำเป็นหนีตามแฟนไปที่แท้อยากจะอยู่ด้วยกันชั้นรู้หรอกน่า”ฟางเดินมาข้างนอกบ้านตาม
ลำพังก็พูดพึมพำกับตัวเองอย่างไม่พอใจนึกเคืองป๊อปปี้อยู่ลึกๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ้โห 125มิสคอล ทำไมไม่รับสายไปล่ะครับเพื่อน”เขื่อนมองมือถือของป๊อปปี้ที่วางไว้บนโต๊ะสั่น
ตลอดตั้งแต่เมื่อคืนโดยที่เจ้าของมือถือไม่สนใจและไม่คิดจะรับสายมันเลยสักนิด
 
 
 
 
 
 
 
 
“อยากจะไล่คนอื่นไปช่วยไม่ได้ปล่อยให้อยู่กับตัวเองซะบ้าง”ป๊อปปี้พูดนิ่งๆพลางเหล่มองโทรศัพท์
ที่สั่นตลอดเป็นระยะๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่ชั้นว่านะ คงจะคิดได้อยู่หรอกน่า นี่อีกนิดจะ130มิสคอล รับหน่ยเถอะว่ะป๊อป/ไม่ เอาแต่ใจ เจ้า
อารมณ์ไม่ฟังเหตุผลแบบนี้ต้องโดนซะบ้าง”กวินมองมือถือทีสั่นตลอดของป๊อปปี้ ก็พูดแต่ป๊อปปี้กลับ
สวนกลับไป ทำให้กวินแอบขำ นี่หรอคนไม่สนใจ เพราะถ้าไม่สนใจจริง มือถือสั่นขนาดนี้ จนแบตจะ
หมดป๊อปปี้คงไม่ชาร์ตแบตไปแล้วปล่อยให้ฟางโทรมาหาไปแน่ๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เพราะพิมเองแท้ๆที่ทำให้ป๊อปปี้ต้องทะเลาะกับฟางเค้า”พิมที่สร่างเมาและแต่งตัวเสร็จก็เดินออก
มาอย่างสำนึกผิด เพราะเมื่อคืนที่ป๊อปปี้หนีออกมาจากบ้าน เขาและพิมก็มาอาศัยคอนโดของเขื่อน
เพื่อค้างคืนโดยที่มีกวิน และเขื่อนมานอนเป็นเพื่อนกันหลายๆคน
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่จะต้องสำนึกผิดกับแม่นั่นทำไมล่ะพิม ทั้งๆที่พิมถูกแม่นั่นตบมาขนาดนี้นะ ป๊อป หย่าเลย ในเมื่อ
แม่นั่นงี่เง่าไม่มีเหตุผลแบบนี้ จะดันทุรังทำไม”จินนี่ที่ทราบข่าวก็บุกเข้ามาในห้องของเขื่อนแล้ว
โวยวายและรีบเสนอแนะ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ตอนนี้ยังหย่าไม่ได้น่า/แล้วมันเหตุผลอะไรล่ะที่ป๊อปจะหย่ากับแม่นั่นไม่ได้”ป๊อปปี้เงียบก่อนที่
จะตอบกลับจินนี่ไม่เข้าใจก็รีบถามต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ไม่มีอะไรหรอกน่า เดี๋ยวฝากจินนี่อยู่กับพิมก่อนนะ เดี๋ยวขอตัวไปหาโทโมะแปปนึง ไปกัน
พวก”ป๊อปปี้รีบเปลี่ยนเรื่องคุยก่อนที่จะรีบดึงเขื่อนและกวินไปหาโทโมะที่บ้านทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ต่อไปนี้ป๊าฝากไอ้ลูกชายตัวแสบของป๊าให้เราดูแลด้วยนะ ถือว่าป๊าขอร้อง ดัดนิสัยไอ้ลูกคนนี้
ที”ทางด้านแก้วและโทโมะ ในวันนี้เป็นที่ผู้ใหญ่ทั้ง2ฝ่ายมาตกลงกันและดื่มน้ำชาเพื่อนัดหมายวัน
แต่งงานของโทโมะและแก้วซึ่งบังเอิญว่าฤกษ์ที่หมาะสมดันเป็นอาทิตย์หน้าทำให้ทุกอย่างต้องถูก
จัดเตรียมมาอย่างเร่งรีบ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก้วจะทำเพื่อป๊านะคะ แต่ถ้าอยู่กันไปแล้วมันไม่รอดจริงๆ ป๊าต้องเข้าใจแก้วนะคะว่าแก้วไม่
สามารถจะเปลี่ยนลูกชายป๊าได้”แก้วตอบพ่อโทโมะแล้วมองไปที่โทโมะที่นั่งตัวติดอยู่กับป๊อปปี้หญิง
ก็รู้สึกปวดใจลึกๆแต่เพราะพ่อแม่โทโมะมาขอร้อง ทำให้เธอจำต้องยอมเพราะความสงสาร
 
 
 
 
 
 
 
 
“พวกเราเป็นเพื่อนของโทโมะครับคุณแก้ว เอ่อ อย่าพึ่งหนีพวกเราไปนะครับ ถึงแม้พวกเราจะมีนิสัย
เหมือนกันทั้งแก้งค์แต่พวกเราขอสัญญาเลยว่าจะไม่พาไอ้โทโมะออกนอกลู่นอกทางแน่นอน”กวิน
เดินนำเขื่อนและป๊อปปี้มาพูดแล้วยื่นมือมับมือแก้วเพื่อให้กำลังว่าที่ภรรยาของเพื่อนรัก
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยไอ้กวิน ทำอะไรน้อยๆหน่อยเถอะนั่นน่ว่าที่เมียชั้น”โทโมะตาโพลงเมื่อเห็นกวินจับมือแก้วก็
รีบโวยวายเสียงดัง
 
 
 
 
 
 
 
 
“นั่นสิเพื่อน ทำอะไรก็น้อยๆหน่อยเถอะ วันนี้ผู้ใหญ่ก็มาเยอะแยะ จะทำอะไรก็เกรงใจเมีย
บ้าง”เขื่อนพูดพลางมองไปที่โทโมะและป๊อปปี้หญิง
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ป๊อปปี้ต้องไปเข้าเวรแล้วนะคะพี่โทโมะ แล้วเราเจอกันนะคะ”ป๊อปปี้หญิงพูดก่อนที่จะหอม
แก้มโทโมะต่อหน้าแก้วแล้วยิ้มเยาะใส่แก้วก่อนที่จะเดินออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทำไม หึงชั้นงั้นสิถึงกับดูภาพนี้ไม่ได้”โทโมะเดินมาหาแก้วแล้วกระซิบข้างหูก่อนที่จะยิ้มเยาะ
 
 
 
 
 
 
 
 
“สำคัญตัวผิดรึเปล่า ก็อีแค่ผู้ชายห่วยๆเฮงซวยนิสัยแย่แบบนายที่ชั้นยอมแต่งงานด้วยน่ะไม่ใช่ว่าชั้น
หลงพิศวาสนะ แต่เพราะชั้นสงสารป๊าม๊านายต่างหาก ถ้าเกิดมีลูกแย่ๆอย่างนายก็คงต้องถูกผลาญ
สมบัติจนหมดแน่ อื้อ”แก้วรีบหันไปยอกย้อนและว่าโทโมะก่อนที่โทโมะจะหมั่นไส้และดึงแก้วไปจูบ
ปิดปากทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“โทโมะ น้อยๆหน่อย ป๊ารู้ว่าใจร้อน แต่แอบมาจู๋จี๋กันตรงนี้ได้ไงไปๆ ไปดื่มน้ำชากับอาเจ็กตรงนั้น
สิ”พ่อโทโมะมาเห็นภาพนั้นเข้าก็ยิ้มชอบใจก่อนที่จะดึงโทโมะกับแก้วไปหาผู้ใหญ่ฝ่ายตัวเองทันที
“แต่งไปแล้วก็เลิกยุ่งกับไอ้หมอนั่นด้วยนะ”โทโมะกระซิบข้างหูแก้วแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะเลิกทำไมล่ะทีนายยังไม่เลิกกับพยาบาลคนนั้นเลย ถือว่าแฟร์ๆ”แก้วหันไปยิ้มเยาะบอกโทโมะ
ก่อนที่จะนั่งจิบน้ำชาอย่างท้าทายชายหนุ่มที่หงุดหงิดที่แก้วไม่ยอมตัวเองอีกแล้ว
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกัน ไหนว่าไม่คิดอะไรกับน้องเมียไอ้ป๊อปแล้วทำไมต้องแชทคุยกันตลอดล่ะเพื่อน”กวินเดิน
มาแซวเขื่อนที่นั่งกดมือถือคุยกับเฟย์พร้อมกับป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
“พอเลยๆนี่ช่วยจริงจังกันหน่อยสักแปปเถอะ ตอนนี้เมียไอ้ป๊อปอาละวาดฟาดงวงฟาดงาจนเฟย์แช
ทมาบอกว่าแฟนเบี้ยนของฟางเค้าทนไม่ไหวหนีกลับบ้านไปแล้ว และตอนนี้เฟย์ก็เริ่มเอาไม่อยู่แล้ว
เห็นว่ากำลังจะพังข้าวของที่เกี่ยวกับงานแต่งงานไอ้ป๊อปแล้วนะ”เขื่อนรีบพูดถึงเรื่องของฟางที่เฟย์
รายงานและขอให้เขาไปตามป๊อปปี้กลับบ้านด่วน
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ยัยแสบนี่สงสัยจะสะกดคำว่าสงบไม่เป็นสินะ ต้องให้ออกโรงตลอด ไปกันพวก”ป๊อปปี้เดินมา
ได้ยินก็ถอนหายใจก่อนที่จะเดินนำกวินและเขื่อนไปที่รถ
 
 
 
 
 
 
 
“มันก็ควรจะต้องทำนานแล้วรึเปล่าวะ”กวินและเขื่อนมองหน้ากันก่อนที่จะพูดพร้อมกันแล้วรีบตาม
ขึ้นรถไปกับป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพล้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
แจกันรูปนกคู่ที่เป็นของขวัญงานแต่งงานของป๊อปปี้กับฟางถูกเขวี้ยงแตกกระจายลงกับพื้น
 
 
 
 
 
 
 
“พี่ฟาง นั่นมันรูปแต่งงานอย่าทำเลยนะคะ อย่า”เฟย์และแม่บ้านในบ้านต้องร้องตกใจเมื่อเห็นฟาง
ปีนไปที่ชั้นวางของเตรียงหยิบรูปคู่งานแต่งงานของป๊อปปี้กับฟางลงพื้นทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หมับ
 
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ เขื่อนและกวินที่รีบตามมาที่บ้านเห็นเหตุการณ์ปนกับอึ้งกับพายุอารมณ์ร้ายของฟางที่ทำลาย
ข้าวของและขว้างปาเสื้อผ้าของป๊อปปี้กระจายทั่วบ้านก็อึ้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พอได้แล้ว พี่ว่าฟางทำเกินไปแล้วนะ/ไม่ แล้วจะทำไม ถ้าไม่ทำแบบนี้นายก็ไม่กลับบ้านสินะ ไง
เมื่อคืนไปเริงรักกับแม่แฟนหน้าด้านไปถึงไหนล่ะเพลินเลยสิท่าเลยไม่คิดจะกลับบ้านกลับช่องแบบ
นี้”ป๊อปปี้ข่มอารมณ์โกรธและพยายามพูดดีๆกับฟางแต่ฟางไม่สนใจทั้งว่าและประชดประชันชาย
หนุ่มสารพัด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟาง เราว่าฟางอารมณ์เย็นลงหน่อยเถอะแล้วฟังป๊อปปี้มัน เมื่อคืนป๊อปมันไม่ได้ไปนอนกับพิม ป๊อ
ปนอนกับพวกเราจริงๆนะ/เงียบไปเลย พวกนายเป็นเพื่อนกันนายก็อ้างได้เพื่อช่วยกันน่ะสิ”เขื่อน
พยายามพูดให้ฟางเข้าใจแต่ฟางกลับโวยวายไม่สนใจใครทั้งนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ฟางโมโหฟาดงวงฟาดงาขนาดนี้เพราะฟางหึงป๊อปปี้อยู่สินะ/เปล่า ใครหึงไม่มีวัน ชั้นไม่ได้ชอบ
ผู้ชายนะจะหึทำไม”กวินพูดตามตรงที่สังเกตแต่ฟางรีบย้อน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ถ้าไม่หึงแล้วจะอาละวาดทำไมล่ะฟาง แบบนี้เค้าเรียกว่าหึง/ไม่ได้หึง อย่ามาสำคัญตัวผิด ชั้น
ไม่ใช่ผู้หญิงของนายและไม่มีวันเป็นด้วยรู้เอาไว้ซะ”ป๊อปปี้รีบพูดตอกกลับบ้างทำให้ฟางรีบเถียง
กลับบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ใช่ผู้หญิงของพี่ ตรงไหน เราน่ะเป็นทั้งเมียและแม่ของลูกพี่ชัดๆ”ป๊อปปี้ส่ายหน้าแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ห้ะ อะไรนะ”เฟย์ กวิน เขื่อนและฟางที่ได้ยินก็ตกใจอึ้งกับสิ่งที่ได้ยิน
 
 
 
 
 
 
 
 
“แต่งงานนอนด้วยกันมาเป็นเดือน ถ้าไม่มีอะไรกันก็แปลกสิ นอนด้วยกันแล้วท้องก็เป็นเรื่องธรรมดา
ของชีวิตผัวเมียนิ”ป๊อปปี้ถอนหายใจก่อนจะคลี่ผลตรวที่ตัวเองเอาซ่อนฟางไว้ตลอดที่ครั้งที่ฟางถูก
พาไปตรวจร่างกายหาสารเสพติดและทางโรงพยาบาลส่งผลตรวจนี้ให้ป๊อปปี้ ตอนแรกชายหนุ่มจะ
บอกฟางแต่เมื่อเห็นอารมณ์ที่ร้ายกาจของฟางและท่าทางที่ไม่ยอมคนแบบนั้นทำให้ป๊อปปี้เลือกที่
จะเงียบเรื่องนี้ไว้
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
ฟางอึ้งกับสิ่งที่รับรู้ว่าเธอกำลังท้องก่อนที่จะตั้งสติแล้วตบหน้าป๊อปปี้อย่างแรง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้เลว ไอ้ชั่ว ทำไมทำกับชั้นแบบนี้ อย่าอยู่เลย กรี๊ดดด”ฟางกรีดร้องโวยวายแล้วตรงไปตบหน้า
และทึ้งชายหนุ่มด้วยความเจ็บแค้นที่เสียท่าป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฮ้ ฟาง อย่ามาทำแบบน้กับพี่นะ ทั้งๆที่ตอนเรานอนด้วยกันฟางเองก็ยอมพี่ตลอดนี่/กรี๊ด หยุดพูด
เลยนะ นายเองนั่นล่ะมาทำชั้นเคลิ้มทำไมเล่า ทำไมนายไม่ใส่ถุงยางป้องกันล่ะยะ”ป๊อปปี้พยายาม
ปัดป้องฟางแล้วพุดก่อนที่ฟางจะรีบย้อนเถียงกันเสียงดังทำให้เขื่อน กวินและเฟย์ฟังทั้งคู่เถียงกัน
แล้วหน้าแดงจัด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ทนไม่ไหวละ กวินเอาวิธีสุดท้ายที่ตกลงกันมาเร็ว”ป๊อปปี้รีบรวบตัวฟางก่อนที่จะสั่งกวินให้เอา
ผ้าเช็ดหน้าผืนหนึ่งมาโปะฟางจนสลบไป ด้วยความเหนื่อยอ่อนที่กว่าฟางจะสงบลงได้
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าโมโหร้ายแบบนี้ถึงเวลาพี่ต้องเข้าครอสดัดนิสัยคุณแม่มือใหม่ซะแล้ว”ป๊อปปี้พูดขึ้นก่อนจะอุ้มร่าง
บางของฟางขึ้นไปที่รถทันที
 
 
 
 
 
พระเอกเราสายนี้ มาแนวกะล่อน และแสบยันลักพาตัวเมียตัวเอง เก๋ป้ะล่ะ 
 
 
 
ช่วงนี้ไรเตอร์มึนๆ ไม่รู้ว่าอัพไปแล้วรึยังรึว่ายังไง ไงก็เตือนๆกันหน่อยละกันเวลาลืมอัพ555555