Because of his love. เพราะรัก...ถึงร้าย

เคโอติค VS เดอะควีน

 

tomo said.

 

 

"แฮก แฮก แฮก"    

 

 

      ผมวิ่งหนียัยงูพิษออกมาสุดแรงเกิด หลบมายืนพิงกำแพงหอบแฮกๆ ให้หายเหนื่อย บรื้อออ ผู้หญิงอะไรน่ากลัวชะมัด เอ๊ะ หรือว่ายัยนั้นจะเป็นโรคจิต ? 

 

 

     ใช่! ต้องใช่แน่ ๆ ยัยนั้นต้องเป็นโรคคลั่งผู้ชายหล่อๆ อย่างเช่นผมจนเก็บไปเพ้อและคิดไปเอง! คนอะไรพึ่งจะเจอหน้ากันแท้ ๆ กลับมาบอกว่าตัวเองเป็นเจ้าสาว !

 

 

      ...ภาพ ตอนยัยนั้นจับแก้มและจ้องตาผมไหลย้อนเข้ามาในหัว ผมไม่แน่ใจว่าตอนนั้นคิดไปเองหรือป่าวว่าผมรู้สึกคุ้นเคยกับดวงตาคู่นี้ และรู้สึกโหยหาอย่างประหลาด แต่พอคิดแบบนั้นก็ปวดหัวตึบ ๆ ทำให้ต้องคอยบอกตัวเองว่า ไม่.. ผมไม่รู้จักเธอ    

 

 

      มันน่าแปลกมากนะ เพียงแค่คิดแบบนี้ ความเจ็บปวดก็จางหายไป เพราะฉะนั้นผมจะต้องอยู่ห่างๆเธอเอาไว้ เพื่อตัวผมเอง เยี่ยม! 

 

 

ครืด..      

 

 

      ผมเลื่อนประตูกระจกที่มีผ้าม่านกั้นไว้ออก ห้องที่ผมมาเหยียบนี้คือถิ่นของเคโอติค(แน่นอนผมเป็นเคโอติคคนใหม่ย่อม เข้าออกได้เป็นธรรมดา >.<) เป็นห้องลับที่เหล่าเค-ควีนรุ่นก่อนๆ ร่วมกันสร้างขึ้นมาไว้เป็นฐานลับ ไอ้เขื่อนเล่าให้ฟังว่า ควีนปัจจุบันของที่นี่ไม่เคยเหยียบย่ำเข้ามาแม้แต่ครั้งเดียว อภิสิทธิ์เลยตกเป็นของเคโอติคฟรีๆ ไอ้เคนตะมันแถมมาด้วยว่าพวกควีนน่ะสวยแต่หยิ่งไปหน่อย เหล่าเคโอติคเลยหมั่นไส เพราะอย่างนี้ไงถึงได้ไม่ค่อยถูกกัน -0-'น่าเสียดายนะครับ อยากจะทำความรู้จักสักหน่อย อิอิ

 

 

"อ้าว นัดแอ้มสาวเสร็จแล้วหรอ" ไอ้เขื่อนส่งเสียงทักแซวขำขำ  

 

 

"ร้ายวะ กลับมาได้แค่ 2 อาทิตย์ หลอกฟันไปไม่ต่ำกว่า 4 คน เลวจริงๆมึงเนี่ย -_-"

 

 

"ไอ้จองเบ ! นี่มึงจะชมหรือด่าว้ะ - -^" ผมสวนกลับไปพร้อมกับชูนิ้วกลาง ไม่ตลกนะเว้ย อิจฉาก็บอกเด่ -..- จองเบผู้ที่เย็นชาพูดน้อยแต่ต่อยนักโยนขวดน้ำเย็นมาให้

 

 

"แต๊งส์วะเพื่อน ^^" ผมขว้ารับไว้พร้อมขอบคุณมัน หมุนฝายกขึ้นดื่มอึกๆรวดเดียวหมด เฮ้อ.. โอ๊ะ 0.0 ปวดฉิ้งฉ่องจัง ผมเดินเลี้ยวขวาไปเข้าห้องน้ำแล้วปลดปล่อยกิจธุระ อ๊าาา ฟินนาเล่ -..-

 

 

ครืดดด

 

 

ปัง !

 

 

"ไอ้ฝูงเคโอติค!" เสียงเสียงเปิดประตูดังสนั่น ตามด้วยเสียงเล็กๆที่ผมรู้สึกคุ้นหุยังไงไม่รู้ อืม.. เคยได้ยินที่ไหนวะ - -?

 

 

"เฮ้ย !" ผองเพื่อนของผมพร้อมใจกันประสานเสียงลั่น น้ำเสียงบ่งบอกถึงความตกใจสุดขีด อ่าฮ้า.. มีผู้หญิงมาตามเอาเรื่องไหนๆ พวกมันตัวไหนตามทำผู้หญิงท้องไว้หรือเปล่าวะ? เสียงเอะอะข้างนอกฟังไม่ค่อยถนัดเลย ไหนๆก็เสร็จธุรกิจแล้ว ขอแง้มประตูดูหน่อยแล้วกัน  ฮี่ฮี่ -.,-

 

 

"o-O!!!!" อ๊ากกก นั้นมัน..ยัยงูพิษษษษ 

 

 

 

     ให้ตายผมก็ไม่ออกไปเด็ดขาด ขอนอนตายอยู่ในห้องน้ำดีกว่า T_T แอบฟังเล็กน้อยว่าคุยไรกัน ผมเอาหูแนบประตูในใจก็ลุ้นระทึก ว่าคงไม่เกี่ยวกับตัวผมนะคร้าบบบ 

 

 

Kaew said .

 

 

"นาย นาย แล้วก็นายน่ะ !" ฉันชี้ไปที่เคนตะที่กำลังนั่งต่อรถโมเดลอยู่ที่โต๊ะญี่ปุ่น (ไร้สาระที่สุด)  เขื่อน ที่กำลังนอนกลิ้งดูนิตยสารปลุกใจเสือป่าบนพื้น (ยี้ๆๆ ทุเรศ!) จองเบที่กำลังดูการ์ตูนญี่ปุ่นเซอร์วิส(ไอ้ลามก-.-)และป๊อปปี้ที่กำลังนั่งกดโทรศัพท์บนโซฟา (เอ่อ.. ไม่รู้จะด่าอะไร เอาเป็นว่ามันอยู่ดี!) พอเห็นพวกมันทุกคนทำหน้าแบบนี้ -0-; ฉันเลยตะเบ็งเสียงต่ออย่างได้ใจ ย๊ากกกกก 

 

 

"พวกนายจงตอบคำถามของฉัน ณ บัดนาว!"

 

 

"แกใจเย็นๆก่อน " ฟางจับบ่าฉันให้ใจเย็นขึ้น ซึ่งมันก็รู้ว่าไม่ได้ช่วยอะไรเลย ช้าไปแล้วแก! 

 

 

"นี่มันเรื่องอะไรเนี้ยะ ฉันงงไปหมดแล้ว" ตัวซีถามเกาหัวอย่างงงๆ เอ่อ แกทำหน้าได้งงมากมายจนฉันจะงงตามเลยหละแกเอ้ย -0-

 

 

"ยี้ ทำไมฉันต้องมาในที่ ๆ มีแต่สิ่งอัปมงคลเนี่ย :( "เฟย์ลูบแขนทำท่าทำทางขยะแยงขนลุกขนพองเหมือนมีใครเอาขนไก่มาจี้คอเหล่าเคโอติคตาลุกวาวกับการกระทำที่ดูถูกนั้น!

 

 

"อ้าว ๆ เหล่าคุณควีน อย่ามาเสียมารยาทสิครับ รู้จักมั้ย มารยาทน่ะ ?" เขื่อนพูดขึ้นโดยที่ไม่ยอมละสายตาไปจากนิตยสารปลุกใจเสือป่า บนหน้าปกมีสาวนุ่งน้อยห่มน้อยเปลืองอร่ามฉ่างอยู่ หยึ้ย กระดากปากT^T ไอ้ลามก ทุเรศที่สุด!

 

 

"คนที่เค้ามีมารยาทจริงๆ น่ะ เวลาจะพูดกับใครต้องมองหน้า" ฟางพูดลอยๆ พร่างยกมือขึ้นดันแว่นตา ป๊อปปี้เงยหน้าขึ้นมาส่งสายตา ชิ้งงงง ! โอ้ว เปิดสงครามไปอีกคู่ -0-

 

 

"ว้าย ! ไอ้บ้า มองหาอะไรห๊า !" เสียงวี๊ดว้ายของเฟย์เรียกสายตาของคนทั้งห้อง เฟย์ยกมือขึ้นมาปิดบังหน้าอกอันแสนอึ้มม้ากมากของมัน -.-  เขื่อนตอบอย่างใสซื่อแต่แอบร้ายกาจ T_T

 

 

"อ้าว มองไม่ได้หรอกหรอครับ? ผมก็แค่สงสัยว่าทำไม'ตรงนั้น'ของคุณเฟย์กำลังเป็นโรค 'ปอดบวม'หรือป่าวก็เท่านั้น^^"

 

 

"แก แก๊~ ไอ้กบบบบบบบบบบ"เฟย์ชี้หน้าเขื่อนอย่างเดือด ๆ

 

 

"ผมชื่อเขื่อนฮะ - -"   เขื่อนเรียกร้องสิทธิ์ - -*

 

 

"เฟย์ แกจะโมโหทำไม เขื่อนเค้ากำลังชมแกนะ >.<" ช่ายเลยฟางเพื่อนรัก -..-เค้ากำลังชมแกว่าอึ้มน้าาาาาาาา -..- 

 

 

"อิจฉาก็บอกเหอะ ต่างกับใครบางคนลิบลับที่นมหดเข้าไปบวมในปวด" ป๊อปปี้เอ่ยขึ้นลอย ๆ ขณะที่มือก็ยังกดโทรศัทพ์ต่อไป ฟางชะงักกึก หน้าแดงตัวสั่นเดินดุ่มๆ เข้าไปกระชากโทรศัทพ์  ป๊อปปี้สปริงตัวลุกขึ้นนั่งมองตาเขียว 

 

 

"เอาคืนมา"

 

 

"ไม่ให้ย่ะ - -^"ฟางซ้อนโทรศัทพ์ไว้ข้างหลัง ป๊อปปี้ทำหน้ารำคาญ

 

 

"เจ้านั้นของสำคัญสำหรับฉัน" 

 

 

"แล้วไงละ :P" ฟางทำหน้ากวนประสาท 

 

 

"ฮึ ถ้าเธอไม่รังเกียจที่จะแตะต้องมันก็จับต่อไปเถอะ" จบคำพูดฟางรีบโยนโทรศัทพ์คืนเจ้าของ แล้วส่งเสียงร้อง ยี้ๆเอามือถูกระโปรง เป็นอะไรที่มวยถูกคู่มาก T_T ฮือ ๆ เพราะแบบนี้ไงฉันถึงได้ลากเอาพวกแกมาด้วย  

 

 

     ไอ้เจ้าพวกนี้มันซาตานชัด ๆ ! T0T เคองเคโอติคอะไรกันไปเปลี่ยนชื่อซะป๊ายยยย ไอ้พวกจอมวายร้าย !!!!! 

 

 

"เอ๊~ ว่าแต่คุณหน้าตุ๊กตามีอะไรกับพวกกระผมหรือขอรับ ?"

 

 

เขื่อนทำหน้ายียวนถามฉัน..  จริงที่สินะ โทโมะ 

 

 

__________________________________________________________

อัพแล้วอัพช้าหน่อย พอดีไรต์ไปเที่ยวมา ช่วงนี้ไรต์จะอัพบ่อยขึ้นแล้วนะ ยังไงก็เม้นหน่อยจะได้รู้ว่ามีติดตามอยู่