Because of his love. เพราะรัก...ถึงร้าย

     ซ่าาา ซ่าาา ซ่าาา    

 

 

     อย่าตกใจไปคะทุกคน -_- เสียงนี้เป็นเสียงที่พวกฉันขันตักน้ำขึ้นอาบ  บริเวรรอบ ๆ มีสังกะสีล้อมรอบ และมีเพียงอ่างน้ำขนาดใหญ่ที่พวกเราทุกคนใช้ตักอาบ ก่อขึ้นด้วยปูนอยู่ตรงกลาง  อ่อ ลืมบอกไปว่ามีเชือกฟางขึงไว้ให้ตากผ้าด้วย  - -* เกิดมาในชีวิตยังไม่เคยทำอะไรแบบนี้เลย T.T

 

 

"แก้ว ส่งสบู่ให้หน่อย"  

 

 

   ฉันส่งสบู่ข้างตัวไปให้ตัวซีที่อยู่ให้ชุดผ้าถุงกระโจมอกลายดอกอย่างน่าขัน  แต่ฉันก็ไม่มีสิทธิ์ไปหัวเราะใคร เพราะตอนนี้ทุกคนอยู่ในชุดผ้าถุงกระโจมอกกันทุกนาง รวมทั้งฉันด้วย  จะก้มจะเดินจะเงยก็เสียวผ้ามันหลุด T^T (ยืมป้า ๆ ที่เป็นชาวบ้านแถวนี้มา)

 

 

     ซ่าา ซ่าา ซ่าา

 

 

"เดซี่ เอ็มมี่ ฉันว่าพวกเธอโทรเรียกให้คุณพ่อมารับกลับดีกว่าฉันจะได้ติดรถกลับด้วย ฉันละขยะแขยงที่นี่เต็มทน "  

 

 

 

"ไม่ได้หรอกพิมพ์ ขืนทำแบบนั้นพวกเราก็ได้ซ่อมปิดเทอมกับยัยเหี่ยวอรศรีน่ะสิ !"  

 

 

 

     ขณะที่ฉันกำลังตักขันน้ำราดตัวอยู่ เสียงอัปมงคลก็ดังขึ้นจากด้านหลัง  หุหุ ยัยหนองโพแล้วก็ลูกสมุนอีกสองตัว (เอ็มมี่-เดซี่ในตอนที่4,7)กำลังเดินผ่านหลังฉันสินะ แกล้งเล่นดีกว่า -.,-

 

 

     ซ่าาาาา ซ่าาาาา  

 

 

"กรี๊ด ดดดดดดด "  

 

 

     เสียงกรี๊ดแหลม ๆประสานกันดังลั่น เมื่อฉันแกล้งสาดน้ำแรงๆไปทางด้านหลัง  ยัยหนองโพกระชากแขนฉันให้หันกลับไปมอง หวายๆ ตัวเปียกซกกันเลย ^0^

 

 

 

"ธะเธอo-O !ยัยแคระ! นี่แกทำอะไรเนี่ย รู้มั้ยว่าฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว!!"  

 

 

 

"อุ้ย! โทษที พอดีฉันมองสัมภเวสีไม่เห็นน่ะ^.^ วันหลังจะเดินผ่านก็รอให้จุดธูปเรียกก่อนสิ!"  

 

 

 

"กรี๊ดดดดดดดดดด ยัยบ้า! ฉันจะตบแก!!!"    

 

 

 

     ยัยหนองโพพุ่งเข้ามาหาอย่างแรง  แต่ฉันเอี้ยวตัวหลบพร้อมกับยกขาถีบไปที่กลางหลังทำให้ยัยนี่ ...

 

 

ตู้มมมม !  

 

 

 

     หล่นลงในอ่าง *-* ก่อนจะตามด้วยเสียงกรีดร้องโหยหวนโดยมีฉันยืนเท้าสะเอวมองอย่างสะใจ   

 

 

 

พลั่ก ตู้ม!    

 

 

 

   อ๊ากกกก น้ำเข้าปากเข้าจมูกฉานนนน T_T หน็อย~ใครกล้าผลักฉันลงอ่างโดยไม่ทันตั้งตัวแบบนี้วะห๊าาาา  !!!  พอฉันหันไปมองยัยเดซี่และเอ็มมี่ยืนยิ้มมุมปากมองฉัน  แหมมม ยัยนี่คงลืมว่าตัวฉันเองก็มีพวกนะจ้ะ ^.^  ฉันชี้นิ้วไปที่ด้านหลังยัยลูกสมุนทั้งสอง ยัยพวกนี้หันมองตามแล้วก็หน้าซีดเผือกเมื่อเจอกับสายตาเอาเรื่องของตัวซี ฟางและเฟย์ !!  ตัวซีหักนิ้วกรอบ ๆ พูดด้วยเสียงเหี้ยม ๆ 

 

 

 

"กล้าทำเพื่อนรักฉันหรอ + + ตายซ้าาาาาาา!!!"  

 

 

 

พูดจบเพื่อนๆที่แสนน่ารักของฉันก็เข้าไปตบยัยเดซี่และเอ็มมี่  ฮี่ฮี่ สนุกดีพิลึก !   

 

 

 

"มองไปทางไหน ยัยแคระ!!!! อย่างแกต้องเจอกับฉัน!!"  

 

 

 

     ยัยหนองโพพูดแล้วกระชากผมฉันให้หงายไปด้านหลัง กรี๊ด !  หนังหัวฉันจะหลุดแล้วนะ(รวมถึงผ้าถุงด้วย T_T) ยัยผีบ้า! เดี๋ยวแม่ก็ตบด้วยขันซะหรอก! ฉันยื่นมือไปที่หน้ายัยนี่ พยายามจิกเล็บลงไปที่แก้ม เอาซี่ ~ แกได้เสียโฉมแน่!! ยัยนี่เอาคืนโดยการถีบท้องฉัน ! ไม่ไหวแล้วนะโว้ยยยยย  - -^^

 

 

     ฉันรวบรวมพละกำลังทั้งหมดผลักยัยผีบ้าให้ไปชนขอบอ่างอย่างแรง ไงละ! นิ่งไปแบบนี้ จุกละสิท่า! ไม่พอหรอก อย่างแกต้องเจอนี่! ฉันฉวยขวดแชมพูขนาดเล็กมาไว้ในมือ แล้วจัดการง้างปากยัยนี่ออกพรางยัด ๆ ขวดแชมพูดเข้าไปในปาก  

 

 

 

"กินเข้าไปซะ จะได้หายบ้า! " 

 

 

 

     ขณะที่พวกเรากำลังตะลุมตุมบอนกันอยู่ทั้งบนบกและในน้ำ เสียงแหลมสูงเหมือนนักร้องโอเปร่าก็ดังขึ้น

 

 

 

"หยุดเดี๋ยวนี้น้าาาาาาาาาาาาาาาาา !!!!"  

 

 

 

     ชะอุ้ยเสียงนี้ ? ฉันรีบเอาขวดแชมพูดออกจากปากยัยหนองโพแล้วยืนทำหน้าเจี๋ยมเจี๊ยม หลบสายตาของเจ๊อรที่ฉายเรดาร์ชิ้ง ๆมาวูบวาบ  

 

 

 

"ล้างเนื้อล้างตัว แล้วตามมาพบฉันที่ลานกว้าง!ทุกคน!!!"  

 

 

 

     เฮือก!!!!

 

 

 

     เจ๊อรเอาพวกฉันตายแน่ๆ T^T    ตอนนี้พวกเราทั้ง 4 คนและ 3 ตัว(พิมพ์ เดซี่และเอ็มมี่)กำลังก้มหน้าไว้อาลัยให้กับสายตาของเจ๊อรอยู่ที่กลาง ลานกว้างสำหรับใช้ประชุมและทำกิจกรรม  กระซิก กระซิก ทำไมเจ๊เอาแต่เงียบและมองหน้าทุกคนผ่านแว่นแบบนั้นละค่าา พูดอะไรสักคำก็ได้      

 

 

     เจ๊รู้มั้ยว่าหนูกลัววววว T^T   

 

 

 

"อาจารย์ครับ!"

 

 

 

   เสียงพี่เขตแดนร้องเรียกเจ๊อร ข้างหลังพี่แกมีเหล่าเคโอติคและฮาร่าเดินตามมาด้วยใบหน้านิ่ง ๆ แต่พอเจอเจ๊อรเท่านั้นแหละ หน้าแต่ละคนหงอยเป็นลูกหมากันเลยที่เดียว นี่อย่าบอกนะว่าพวกนายก็ก่อเรื่องกันมาอะ -0-;   

 

 

 

"ว่าไงพ่อเขต?"  เจ๊อรถาม คำตอบพี่เขตแดนทำเอาลมแทบจับ  

 

 

 

"ผม จับเจ้าพวกนี่ได้ระหว่างที่พวกนี่กำลังลงไปเล่นน้ำในอ่างอาบน้ำ โดยใส่เพียงกางเกงในตัวเดียวครับ - -* ทำให้คนอื่น ๆ ไม่สามารถอาบน้ำต่อได้ นี่ผมก็พึ่งลงโทษให้เปลี่ยนน้ำในอ่างใหม่แล้วนำมาส่งต่อให้ อาจารย์นี่ละครับ "  

 

 

   (-0-;) <<<<  พวกฉัน เอิ่ม... อยากจะบอกว่าพวกแกอุบาทได้อี๊กกกก (เสียงมาดามมด)  

 

 

 

"โอ้ย ฉันละปวดตับกับพวกเธอจริง ๆ ! - -^ พอดีเลย ฉันกำลังจะลงโทษแม่ 7 สาวตัวแสบ รวมพวกเธออีก ...5 คน โอเครวมทั้งหมดเป็น 12 คน พรุ่งนี้พวกเธอจะต้องตื่นกันแต่เช้าไปช่วยชาวบ้านกัน..."  

 

 

 

"ช่วยอะไรหรอคะ ? " ฉันเป็นตัวแทนทุกคนถาม  เจ๊อรยิ้มหวานเน้นคำตอบ  

 

 

 

"ไปช่วยชาวบ้าน รีด - นม - วัว จ๊ะ ^^+"  

 

 

 

"รีดนมวัว ?>>> T0T"  พวกฉัน  

 

 

 

"จ้ะ รีดนมวัว^0^"  เจ๊อร   

 

 

 

1.      ฟังแล้วรู้สึกหดหู่กว่านี้มีอีกมั้ยยยย (อยากจะกรีดร้องวันละ100รอบ ) กา กาาา กาาาาาา (เสียงอีกายามเช้า- -;)    พวกเราทั้ง 12 คนเดินตามแผนที่ ที่เจ๊อรให้มาอย่างสะลึมสะลือ บอกตามตรง - -; พวกฉันง่วงงงง  นี่เพิ่งจะ 6 โมงเช้าเองนะ T_T ต้องแหกขี้ตาตั้งแต่ไก่โห่เพื่อเดินทาง 2 กิโลไปรีดนมวัว แถมต้องมีนมวัวกลับมา 1 ขวดเพื่อเป็นการยืนยันว่า'ไม่ได้ตอแหล' (เจ๊อรสั่งมา T^T)  

 

 

"ถึงแล้วนู้นไงๆ "

 

 

     ฮาร่าพูดขึ้น เย้! ฟาร์มวัวอยู่ข้างหน้า จะรอช้าอยู่ไย เร่งไปโดยไว รีดนมวัว ฮา..ไฮ! -..-v (ชูสองนิ้วสู้ตาย)   ฟาร์มนี่เป็นฟาร์มทุ่งหญ้าเปิดโล่ง มีน้องวัวน้องควายที่กำลังกินหญ้าอยู่ยั้วเยี้ย พวกเราเดินไปหาชาวบ้านเพื่อให้เค้าช่วยสอนเทคนิคการรีดนม  พอเริ่มเป็นงาน ชาวบ้านก็ปล่อยให้พวกเราจองวัวคนละตัวในระแวดเดียวกันแล้วจัดการรีดนม  ฮ้าาาาา  สนุกดีเหมือนกันนะเนี่ย >0< โอ๋ ๆๆ แม่วัวจ๋า~ขอเค้ารีดนมตัวเองหน่อยนะ 

 

 

มอออออออออ ฟึด ฟึด!    

 

 

     เสียงควายคำรามลั่นทำให้พวกฉันทั้งหมดหันไปมอง -0-; โอ้มายลอร์ด 0-0! ยัยหนองโพ~นั่นไม่ใช่วัว แต่นั่นมันควายยยยย! ไปรีดนมมันอย่างนั้นมันก็โกรธสิครับท่าน! แถมเจ๊แกยังมาในชุดกระโปรงพลิ้วๆสีแดงอีก ตาย ตายแน่ ๆงานนี้ TwT   

 

 

 

"ออกมาพิมพ์ นั่นมันควาย!"  

 

 

 

     จองเบตะโกนบอก ยัยหนองโพทำหน้าเหรอหราก่อนจะเบะปากร้องไห้ ยัยโง่วววว(แอ็ดโค่)แค่นี้ยังแยกไม่ออกอีก ! - -^  

 

 

 

"T^Tมันร้องใหญ่เลย โทโมะช่วยด้วยยยย มันจะต้องกัดพิมพ์แน่ ๆ"  

 

 

 

     มันไม่กัดเธอหรอกแต่มันจะขวิดเธอต่างหาก -0-;! แล้วดูสินั่น วิ่งแจ้นไปหาโทโมะให้ช่วยอีก ดูท่าโทโมะจะไม่อยากต้อนรับเธอนะยัยหนองโพ~

 

 

 

"อย่ามาทางเน้~ T0T โทโมะวิ่งไปทางอื่นนนนนน อ๊ากกกก"  

 

 

 

    โทโมะออกปากไล่พร้อมกับใส่เกียร์วิ่งไปทางที่เขื่อนและป๊อปปี้อยู่ พวกนั่นไม่รีรอรีบวิ่งไปทางอื่น แต่ทางที่พวกนายกำลังมาคือทางที่พวกฉันยืนอยู่น้า -0-!!!!  จาก 1 เป็น 2 จาก 2 เป็น 4 จาก 4เป็น 8 ....     

 

 

     และตอนนี้พวกเราทั้ง 10 คนวิ่งกำลังวิ่งหนีควายอยู่กลางทุ่งนา !!!!(เดซี่กับเอ็มมี่สวมวิญญาณลิงปีนต้นไม้หนีไปแล้ว- -;)  

 

 

มออออออออออออออออออ   เสียงควายไล่หลังมาทำให้พวกเราพร้อมใจกันแหกปาก  

 

 

 

"อ้ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก T0T"

 

 

 

     ตัวใครตัวมันละทีนี่ ! แล้วพวกแกจะวิ่งตามฉันมาทำม้ายยยย>0< ฮาร่าชี้นิ้วไปข้างหน้าในสภาพเหนื่อยหอบ (เหนื่อยกันทุกคนละคะ!)   

 

 

 

"นู้น ๆ ข้างหน้ามีรถอยู่วิ่งขึ้นไปบนนั่นกันเถอะ!"

 

 

   

     ใช่จริงๆด้วย หนีขึ้นไปบนรถน่าจะมีทางรอด  พวกเรารีบปีนขึ้นไปบนรถ... นี่มันรถอีแต๊นนะ*-*  ใครจะขับละที่งี้ ?   

 

 

 

"ใครขับเป็น ?"  

 

 

 

     เฟย์ถามขึ้นมา พวกเรามองหน้ากันเอง  เกิดมาก็เพิ่งจะเคยเห็นรถอีแต๊นกันเป็นครั้งแรก- -; แถมรถยังสภาพจะพังแหล่มิพังแหล่ -0-;;

 

 

 

"ใครจะขับก็รีบๆเข้าเถอะน่า! ควายมันตามมาแล้ว เห็นม้ายยย T^T"   

 

 

 

     เห็นจ้ะตัวซี มันอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลไปจากเรานี่แหละ! >-< ป๊อปปี้ตัดสินใจขับรถเอง 

 

 

 

"นายมั่นใจนะ" ฟางถามอย่างไม่แน่ใจ (พวกฉันก็ไม่มั่นใจT0T)  

 

 

 

"ก็น่าจะเหมือน ๆ ขับรถยนต์นั่นแหละ อาจจะ...ยากกว่าหน่อย"  ป๊อปตอบขณะที่จับนู้นบิดนี่   และแล้ว......  

 

 

 

     แท๊น แท๊น แท๊น    

 

 

 

     ไชโย ! รถอีแต๊นวิ่งแล้ว *-* บ๊ายบายนะจ้ะ น้องควายจ๋าาาาาา >.<  พวกเราดีด๊ากันใหญ่ชูนิ้วกลางให้น้องควายที่วิ่งตามรถไม่ทัน (หยาบคาย>*<)   

 

 

 

"เฮ้อออ รอดตาย -3- เอ๊ะ - -* พ้นจากควายแล้ว จอดรถได้แล้วมั้งป๊อปปี้"     

 

 

 

      ฟางบอกเมื่อสังเกตุเห็นว่าป๊อปปี้นั่งเงียบเป็นเป่าสาก  ป๊อปปี้ตอบมาด้วยน้ำเสียงสั่น ๆ

 

 

   

"ฉันก็อยากจะจอดนะ แต่ว่า..."  

 

 

 

"ว่าาาาาา ?"  ทุกคนกำลังลุ้น   

 

 

 

"...ขอโทษนะทุกคน  .... เบรตแตก !T_T"  ป๊อปปี้  

 

 

 

"......"  ทุกคน - -  

 

 

 

"T^T"  ป๊อปปี้   

 

 

 

"ว่าไงน้าาาาาาาาาาาาาาาาาาาาา >()<"  ทุกคน   

 

 

 

      แท๊น แท๊น แท๊น~~~~ รถอีแต๊นยังคงแล่นต่อไปในความเร็วที่เพิ่มมากขึ้นเรื่อย ๆ

 

 

 

"ทำไงดี ๆ พวกเราต้องตายแน่ ๆ เลย T_T"   

 

 

 

"อย่าปากเสียนะย่ะ ยัยหนองโพ T^T"   

 

 

 

     ฉันจิกกัดพิมพ์ ยัยปากอัปมงคล!!!!!  ตอนนี้พวกเราต่างหาที่ยึดเกาะกันให้วุ่น อ่าา รถมันสั่น คึกคึก จนชิ้นส่วนฉันจะหลุดอยู่แล้ว  !    

 

 

 

"ลดเกียร์ไง ลดเกียร์ มันพอช่วยได้"  เขื่อนพูดขึ้นท่ามกลางความวุ่นวาย 

 

 

 

      เออจริง ! ขอบคุณนะเขื่อน *0* ป๊อปปี้เอือมมือไปโยกเกียร์โดยมีสายตาทุกคนมองด้วยความหวัง    

 

 

 

กึก กึก    

 

 

 

"เอ่อ... เกียร์มันไม่ขยับเลยวะ แข็งมาก!"  ป๊อปปี้     

 

 

 

"ชิบแล้วไง! มานี่ฉันทำเอง"  

 

 

 

     โทโมะกระโดดลงไปข้างๆที่นั่งคนขับแล้วจัดการดึงเกียร์เอง   

 

 

 

กึก กึก กึก   (โทโมะ - เหงื่อเริ่มแตกแถมเกียร์ก็ไม่ขยับ- -; )  

 

 

 

ฮาร่าเห็นท่าไม่ดีรีบกระโดดลงไปช่วยดึงอีกคน    

 

 

 

"อื้ดดดดดดด"  (เสียงออกแรงดึงของทั้งคู่)  

 

 

 

กึก กึก กึก ป๊อด !  

 

 

 

     เอ๊ ? เสียงสุดท้ายมันเสียงอะไรอะ ออกแล้วใช้มั้ย >-< ~~~ พวกฉันชะโงกหน้าไปดูโทโมะกับฮาร่า  พวกเขาทั้งคู่เงยหน้าขึ้นมาสบสายตาพวกฉันแล้วยิ้ม แหะ แหะ พร้อมกับชูซากเกียร์ในมือขึ้นโชว์ 

 

 

"ทุกคน  เกียร์มันหักอะ ^^;"   

 

 

 

"o-Oอ๊ากกกกกกกกก !!! "  ซวยซ้ำซวยซ้อนอะไรอย่างเน้~~~~ !

 

 

 

"ไอ้ป๊อป! ข้างหน้ามึง! หักรถหลบดิวะ!"  

 

 

 

     จองเบตะโกนขึ้นมาเมื่อเห็นว่าในอีกไม่กี่เมตรข้างหน้ารถอีแต๊นคันน้อย ๆของเราเป็น ..  

บ่อโคลน!!!!!    

 

 

 

     ป๊อปปี้พยายามหักพวงมาลัยหลบ แต่สงสัยคงจะออกแรงมากไปหน่อย พวงมาลัยเลยหลุดติดมือมันออกมาด้วย! ซวยกว่านี้มีอีกมั้ยยยยย =0=;  

 

 

แท๊น แท๊น แท๊น ~ (อีแต๊นน้อยกลอยใจพุ่งตรงไปที่บ่อโคลนด้วยความเร็ว)  

 

 

"อ๊ากกกกกกกก ช่วยด้วยยยยยยยยยยยยยย TT0TT"  << ทุกคน    

 

 

พ่อจ๋าแม่จ๋า ช่วยหนูโด้ยยยยยยยยยยยยยยย  >0<!!!

 

 

ตู้มมมมมมม!!!!!!

 

 

_____________________________________________________________อัพแล้วนะ เม้นกันหน่อยยย