Because of his love. เพราะรัก...ถึงร้าย

ตึก ตึก ตึก  

 

 

 

     เสียงปลายรองเท้าส้นสูงกระทบพื้นทุกย่างก้าวทำให้เรียกสายตาทุกคนใน Santa reindeer school  ให้หันมามองอย่างสนอกสนใจ บางคนที่ได้พบเห็นต่างก็อดที่จะอ้าปากค้างมองตามไปทุกย่างก้าวเสียไม่ได้ เสียงฮือฮาดังขึ้นไปตลอดทาง 

 

 

"พระเจ้า นั้นเธอเหรอ ฮอตเป็นบ้า!>0<"

 

 

"เซ็กซีอะไรอย่างนี้! โอ้ย ผ้า ๆ เอามาอุดรูจมูกตรูที -..-" รองเท้าส้นสูงปลายแหลม ๆ สีเขียวน้ำทะเล ไล้ขึ้นมาถึงน่องขาวเรียว สวมเดรสสีดำกำมะหยี่มีผ้าคาดเอวสีแดงรัดรูปส่วนเว้าส่วนโค้งสั้นประมาณ เหนือเข่า  

 

 

     ส่วนบนปกมิดมิดชิดแต่เน้นทรวงอกนิดๆเลยทำให้ดูยิ่งน่าค้นหาทรงผมสีคาราเมลดัดปลายอ่อน ๆ ยีฟู ๆยาวกลางหลังเข้ากับใบหน้าได้รูปเรียวเล็ก จากตาโตๆที่ดูบ็องแบ๊วก็ถูกกรีดให้คมกริบ แก้มปัดให้ชมพูระเรื่อขึ้นอีกนิด ริมฝีปากบางจิ้มลิ้มแต่งแต้มด้วยสีส้มนู้นๆ ไม่บอกว่าเธอไม่ฮอตก็ไม่รู้จะพูดยังไงแล้ว !!! ยิ่งเธอมีเดอะควีนอีก 3 คน คอยเดินตามอยู่ข้างหลังยิ่งดูเหมือนเวทีการประชันความงาม แต่วินาทีนี้ใครก็ฮอตสู้แม่ตุ๊กตาบาร์บี้ของแซนต้ากับการเปลี่ยนแปลงครั้ง ใหญ่คนนี้อีกแล้ว!!!

 

 

     ฉันดูแปลกประหลาดไปหรอ T^T ทำไมทุกคนถึงได้มองฉันกันเป็นตาเดียวแบบนั้นละ ? หรือว่าฉันแต่งตัวแรงไป?  ไม่น่าเชื่อไอ้ตัวซีเลย ไหนบอกว่าชุดนี้เข้ากับฉันไง !T_T เอ๊ะ หรืออาจจะทาลิปสติกเกินปาก? ฮือ ๆไอ้เฟย์นะไอ้เฟย์สอนแต่งหน้าอะไรของแกเนี่ยยยยย 

 

 

     แชะ ๆ เสียงกดชัตเตอร์สาดใส่ฉันรัว ๆ ขณะที่ฉันยังโหยหวนในใจไม่จบ เจ้าของกล้องเป็นเด็กในชมรมเดลินิวส์หนังสือพิมพ์ประจำโรงเรียนนี่น่า - - 

 

 

"สวัสดีฮะ ผมชื่อกวิน มาจากแซนต้าเดลินิวส์ คุณคือ barbie girl แก้ว ใช่มั้ยฮะ ผมขออนุญาติถ่ายรูปคุณไปทำคอลัมสำหรับวันนี้ ตอนนี้ไม่มีใครฮอตมากไปกว่านี้อีกแล้ว คุณจะต้องดังแน่ๆเลยฮะ ^0^" พอเจ้าเด็กนี่พูดจบ ฟางก็ยื่นหน้ามากระซิบเบาๆให้ได้ยินกันแค่สองคน

 

 

"เอาสิแก เปลี่ยนลุคใหม่ทั้งทีต้องสร้างกระแสหน่อย ไอ้เฟย์มันสอนไว้ว่ายังไงแกลืมแล้วหรอ"    จริงสินะ หนทางสู่ความเซ็กซี่ที่แท้จริงจะต้องเด่นต้องดังและมั่นใจอย่าได้แคร์!  ดีไม่ดีอาจจะมีใครบางคนเต้นเร่า ๆเลยก็ได้   (หมายถึงโทโมะหรอ*-*แก้ว : ไรเตอร์) ยิงปืนนัดเดียวได้นก 2 ตัว คุ้ม !

 

 

     ฮึ! ฉันหันไปยิ้มหวานให้เจ้าเด็กชมรมเดลินิวส์  แล้วโพสท่าเท้าสะโพกแอ่นตัวไปข้างหน้านิดๆ เอียงคอหน่อย ๆ ตามที่ไอ้เฟย์สอนเป้ะ ๆ   

 

 

"เอาสิจ้ะ ^_^+"  

 

 

"ขอบคุณฮะ  >///<" เอ๊~ ทริคสำคัญเวลาถ่ายรูปของไอ้ซายส์ว่ายังไงน้าาา ? ... อ่อ! ต้องเปล่งเสียงแรดๆออกมาด้วยปากจะได้ดูเซ็กซี่ ๆเวลาถ่ายรูปออกมาจะได้ขลัง ! งั้น ... เสียงนี้หน่อยเป็นไง ^^

 

 

"เมี้ยววววว" แชะ !!!!คอลัมหน้าหนึ่งวันนี้

           

     ' ฮอต ปรอทแตกรับหน้าร้อนไปกับ แก้ว เจ้าของฉายา บาร์บี้เกลิล์ แห่งแซนต้าของเรา!  วันนี้แม่เจ้าประคุณมาด้วยชุดเรียบๆแต่แอบร้อนแรง แฝงไปด้วยเสื้อผ้าหน้าผมที่เป้ะเว่อร์ ๆ ไม่ว่าจะท่าเดินหรือท่านั่งต่างก็เรียกสายตาของคนทั้งโรงเรียน เกิดอะไรขึ้นกับการปฎิวัติตัวครั้งนี้กันแน่ !?!  แต่ ที่แน่ ๆเจ้าแม่ประโคมแฟชั่นฮอตๆได้เกิดขึ้นอีกคนแล้ว!!! มีรายงานข่าวแว่ว ๆมาว่ามีการตั้งฉายาใหม่ให้แก่แม่เสือสาวคนนี้แล้วด้วย ! เพราะท่าทางการโพสท่าได้ใจแซนต้า เดลินิวส์มาก ๆ มองดูแล้วเหมือนกับแมวเมี้ยวตัวเล็กๆแต่หุ่นน่าฟัดแสนมหาเสน่ห์ จึงได้ฉายาใหม่ว่า 'Cat  woman'  !!!!! '

 

 

"Cat woman ? " ฉันทวนคำอย่างแหยง ๆ หลังจากที่ฟางอ่านเดลินิวส์ประจำวันนี้จบ - -*  ตัวซีดีดนิ้วดังเปาะ !

 

 

"เยี่ยม ! ดูดิรูปแกใหญ่ซะจนกลบข่าวคนอื่นเลย โคสอัพหน้าแกใกล้มากกกก สวยเซ็กซี่จนฉันยังต้องอึ้ง ! "

 

 

"แล้วจะเอายังไงต่อ ?"ฉันถามขึ้นมา  เฟย์ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ๆแล้วพูดด้วยน้ำเสียงนึกสนุก 

 

 

"ยั่วโทโมะ..."

 

 

"ยะยั่วแบบไหน -0- ฉันทำไม่เป็นหรอก" ฟางทำน้ำเสียงจิจ้ะในลำคออย่างขัดใจแล้วพูด

 

 

"วันนี้แกก็ทำอะไรที่เกินความคาดหมายมาแล้วนิ อีกสักอย่างจะเป็นไรไป"

 

 

"ของแบบนี้มันต้องใช้สัญชาตญาณ " เฟย์ขยิบตาเสริมสัญชาตญาณงั้นหรอ ?อืม ... จะลองดูก็แล้วกัน = =;

 

 

     ตอนนี้ก็ถึงเวลาพักเที่ยงแล้ว ได้เวลาที่พวกเราจะต้องเดินทางไปห้องลับแล้วละ - -;  รู้สึกตื่นเต้นเบา ๆ ที่ต้องเจอโทโมะแฮะ ฉันจะทำยังไงดีเนี่ยT_T และเมื่อพวกเราทั้ง 4 คนเดินทางมาถึงห้องลับก็เจอแต่ 3 ทหารเสือ เขื่อน จองเบ และป๊อปปี้ที่นั่งจ๋องกอดกันกลมดูหนังผีอยู่บนโซฟา เบียดกันไปได้ยังไง - -; ตัวแต่ละคนก็ใหญ่ยังกับควาย

 

 

 "นั่นนายกำลังทำอะไรกันน่ะ = = "ตัวซีถาม จองเบบุ้ยใบ้ปากไปที่จอทีวี พวกฉันหันไปมอง  ... ก็แค่ ผีช่องแอร์ ? -*- หนังเก่าขนาดนั้นยังจะกลัวกันอีก ประสาท!

 

 

"นี่จะปิดไฟกันไปทำไม มืดจะตาย = =;"เฟย์เดินไปเปิดไฟพรึบ แอบได้ยินเสียงบ่นอุบอิบมาจากเว้นส์ว่า'เสียสร้างบรรยากาศหมด'หลังจากเปิดไฟพวกฉันก็ต้องประสานเสียงกันฉับพลัน 

 

 

 

"ยี้ สกปรก!!!"เศษ ห่อขนมและกระป่องน้ำอัดลมกลิ้งเกลื้อนพื้นไปหมด  นี่มันดงขยะชัด ๆเลยให้ตาย! หล่อแต่หน้าจริงๆไอ้พวกนี้ - -* พวกฉันช่วยกันหิ้วคอเสื้อพวกเคโอติคลงมาจากโซฟาและบังคับให้พวกมันทำความ สะอาดอย่างเร่งด่วน

 

 

"ไม่เห็นจะต้องทำเลย พวกฉันจ้างคนมาทำความสะอาดทุกๆ 2 วันอยู่แล้วน่า -^- "ป๊อปปี้พูดขณะก้มลงเก็บเศษขยะใส่ถุง เขื่อนและจองเบพยักหน้าเห็นด้วย (- -) (_ _) (- -)ฟางยกรีโมททีวีชี้หน้า ทำตาขวาง

 

 

"จะทำไม่ทำ? อยากจะเจอรีโมทบินใช่ม้ะ ! - -^ "  

 

 

"(_ _)" 3 ทหารเสือรีบก้มหน้าก้มตาเก็บต่อไป  หุหุ เหมือนเหล่าภรรยาบงการชีวิตสามีเลย >.<   

 

 

"เ่อ่อ  แก้ว วันนี้แปลกๆไปนะ ดู ... สวยขึ้น -.,-"ป๊อปปี้พูดขึ้นหลังจากเคลียร์ทุกอย่างเรียบร้อยหมดแล้ว

 

 

"ขอบใจ -///- เ่อ่อ...นี่ป๊อป โทโมะไปไหนหรอ"

 

 

"โทโมะน่ะหรอ เห็นว่าจะไปคั่วสาวอะ อุ้บ!"เขื่อนผู้ใสซื่อตอบแทนแต่ยังพูดไม่จบกลับโดนป๊อปปี้และจองเบปิดปากซะก่อน - -;  อะไรนะ คั่วสาวหรอ  - -^

 

 

"ไอ้ฟายเขื่อน กูจะบอกไอ้โมะว่ามึงฟ้อง!"จองเบกระซิบขู่เว้นส์ที่ทำหน้าเหรอหรา ไม่ทันแล้วละพวกนาย ฉัน ฟาง ตัวซีและเฟย์ส่งส่ายตาอำมหิตไปให้ 

 

 

"ชิ้งงงงงง - -+" 

 

 

"ยะยอมแล้วคร้าบบบบ T^T"หลังจากได้รับคำตอบว่าโทโมะมีนัดกับใคร ฉันก็ตรงดิ่งไปที่นั่นทันที โมโห ๆๆๆๆๆๆ อยากจะพ่นไฟ

 

 

กรี๊ดดดดดดด >0<!!!!

 

 

"นั่นไง ๆ cat woman ที่เป็นข่าวกำลังฮอตตอนนี้ละ"

 

 

"ว้าว ๆ สวยยิ่งกว่าในรูปอีก -..-" เสียงผู้คนซุบซิบดังไปตลอดทางที่ฉันผ่าน ไม่ไหวแล้วนะ คนยิ่งกำลังอารมณ์ไม่ดีอยู่! ฉันตะคอกกลับไปเสียงดัง

 

 

"หนวกหู!หุบปากไปซะ !"

 

 

"......"ทุกคนเงียบกริบ

 

 

     ดี!  ฉัน เดินต่อไปไม่สนใจ  ฮึ่ม ! โทโมะ ฉันเอานายตายแน่ !!! พอมาถึงห้องเรียนที่คาดว่าโทโมะน่าจะอยู่ (หลังจากฟังจากปากของจองเบมาว่าคาบสุดท้ายห้อง 5-1 ของ พวกเขาเรียนวิชาฟิสิกส์กับอาจารย์คนใหม่ที่สวยและยังสาวๆ หลังจบชั่วโมงอีตาบ้าโทโมะยังไม่ยอมออกจากห้อง อ้างว่ามีธุระจะคุยกับอาจารย์สาวแสนสวยของเขา!) 

 

 

     ฉัน ค่อย ๆ สอดโทรศัพท์ที่กดบันทึกเสียงไว้แล้วไปที่ช่องประตูที่พื้น แล้วเอาหูไปแนบประตูห้องที่คิดว่าประตูคงจะล็อกจากข้างในแน่ ๆอย่างเงียบเชียบที่สุด  คอยฟังเสียงที่รอดออกมา 

 

 

"อุ้ย โทโมะ อย่าาา เดี๋ยวมีใครมาเห็น"

 

 

"อืมมม ไม่มีหรอก ผมล็อกประตูไว้แล้ว อาจารย์ช่วยสอนการบ้านพิเศษหลังเลิกเรียนให้หน่อยสิครับ"

 

 

"จะ...จะดีหรอ ครูว่าาา ที่อื่นดีกว่ามั้ย ?"

 

 

"ไม่เอา ที่นี่แหละดีแล้วครับ :)" และเสียงครางแผ่ว ๆ ก็ลอดออกมา  ไม่ไหวแล้ว ทนฟังไม่ไหวอีกแล้ว !!! ฉันดึงโทรศัพท์ออกมาและ  

 

 

     ปัง ! ใช้รองเท้าส้นสูงเตะโครมไปที่ประตูอย่างไม่กลัวเจ็บ  วินาทีนี่ ตายเป็นตาย!

 

 

"อุ้ย มีคนมาโทโมะ เดี๋ยวครูไปเปิดประตูก่อน"

 

 

     คลิก ~ เสียงลูกบิดประตูปลดล็อกดังขึ้น ฉันไม่รีรอให้อีกฝั่งเปิดประตูให้หรอก  ฉันหมุนลูกบิดประตูผลักเข้าไปทันที 

 

 

"ว้าย"

 

 

     ครูประจำวิชาฟิสิกส์ล้มลงไปกับพื้นเมื่อฉันผลักประตูไปชน ยัยครูสาวนี่มองหน้าฉันแล้วลุกขึ้นยืนถาม 

 

 

"เอ่อ มีอะไรหรอจ้ะนักเรียน ^^;"

 

 

"มี คะ ลำดับแรกต้องขอโทษนะคะ ถึงแม้ว่าหนูจะไม่ได้เรียนกับอาจารย์แต่หนูก็ยังให้ความเคารพในฐานะที่คุณ เป็นครู  แต่ครูที่ดีไม่ควรมายุ่งกับลูกศิษย์!"

 

 

     คำพูดของฉันทำให้ยัยครูนี่หน้าซีด แต่ต่อให้ซีดแค่ไหนก็ยังจะเถียงสู้

 

 

"เธอเอาอะไรมาพูด ไหนละหลักฐาน ?ปรับปรำกันอย่างนี้ไม่ดีนะ!"

 

 

     ฮึ หลักฐานหรอ ฉันเปิดเสียงโทรศัพท์ที่บันทึกเสียงไว้ 

 

 

     'อุ้ย โทโมะอย่าาา เดี๋ยวมีใครมาเห็น '

     'อืมมม ไม่มีหรอก ผมล็อกประตูไว้แล้ว อาจารย์ช่วยสอนการบ้านพิเศษหลังเลิกเรียนให้หน่อยสิครับ'

     'จะ...จะดีหรอ ครูว่าที่อื่นดีกว่ามั้ย?'

     'ไม่เอา ที่นี่แหละดีแล้วครับ'

 

 

"ว่าไงคะ มัดตัวแน่นพอหรือยัง ? ^_^+"

 

 

'' ...... ''

 

 

     เงียบ ไม่ตอบ ฉันหันไปมองโทโมะที่นั่งแขว่งเท้าอยู่บนโต้ะเรียนแล้ว มันยักคิ้วท้าทายให้ฉัน - -^ นายน่ะรอไปก่อน! ขอจัดการยัยนี่ให้เสร็จ นายจะเป็นรายต่อไป !

 

 

"ว่าไงคะ ? หนูรับปากว่าจะไม่บอกใครถ้าคุณไม่มายุ่งกับผู้ชายคนนี้อีกเป็นครั้งที่ 2! "

 

 

"นี่เธอกำลัง..."

 

 

"แบล็คเมล? คะใช่ รู้แล้วก็เชิญ" ฉันเหลือบตามองไปที่ประตู ไล่อย่างอ้อม ๆ ยัยครูสาวฮึดฮัดแล้วเดินไปที่ประตู 

 

 

"อ่อ รบกวนช่วยปิดประตูแน่นๆนะคะ พอดีพวกเรามีเรื่อง'ต้องคุย'กัน" ฉันเน้นคำว่าต้องคุยเป็นพิเศษและหันไปมองจัสตินด้วยหน้าเหี้ยม ๆ หึหึ - -+

 

 

     ปัง ! ยัยครูสาวปิดประตูอย่างแรงด้วยความประชด 

 

 

"ว้า ~ ที่นี้ก็เหลือแต่เรา 2 คนแล้วเนอะที่รัก ^^+" ฉันเปลี่ยนสีหน้าเป็นนิ่งๆ พยายามดัดเสียงให้หวานนนนที่สุด! โทโมะถามด้วยใบหน้าแหยง ๆ 

 

 

"เธอจะมาไม้ไหน"ยิ้มหวาน แต่ไม่ตอบ  ได้เวลาใช้สัญชาตญาณแล้วสิ .....

 

 

     ฉัน ค่อยๆเดินเข้าไปหาโทโมะอย่างช้า ๆ หยุดยืนตรงหน้า ค่อยๆเอือมมือไปสัมผัสปลายโต๊ะทั้งสองด้านราวกับกำลังกักขังไม่ให้เขาหนีไป ไหน ใช้สายตามองสบเข้าไปในตาของหมอนี่แบบจิก ๆ เมื่อเห็นว่าตานี่กำลังเคลิ้มฉันจึงรุกหนักขึ้นด้วยการใช้มือข้างซ้ายเสยผม ตนเองให้ดูน่ามองที่สุด และก็ได้ผลเมื่อโทโมะมองตามทุกการเคลื่อนไหวของฉัน หึหึ ฉันเอามือข้างที่เสยผมไปวางไว้ที่ต้นคอเบา ๆ ถามด้วยน้ำเสียงแผ่ว ๆ อย่างเซ็กซี่

 

 

"นายว่าฉัน ....ดูเป็นไง ? " โทโมะยิ้มและมองสำรวจตัวฉันเขาเผยอปากขึ้นนิด ๆอย่างเจ้าเล่ห์ 

 

 

"น่า....กิน..." -//- อย่าเพิ่งมาเขินตอนนี้ยัยแก้ว T^T เดี๋ยว ล่มหมด !

 

 

      เมื่อเรียกสติกลับเข้าร่างมาได้แล้ว ฉันก็แสยะยิ้มเจ้าเลห์บ้าง เอามือที่วางต้นคอตัวเองเปลี่ยนไปวางไว้ที่ตำแหน่งต้นคอโทโมะแทน ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้ ๆ จนปลายจมูกเราแตะกันก่อนจะเลื่อนใบหน้าตัวเองไปที่ใบหูของโทโมะ แล้วกระซิบถาม

 

 

"ฉันจะให้รางวัลนาย..."

 

 

     ฮึ ! หลับตาพริ้มรออะไรย้ะ ! ฉันไม่จูบนายเป็นรางวัลหรอก แต่รางวัลที่นายจะได้คือไอ้นี่ต่างหน้า !!!  ฉันเปลี่ยนมือเป็นล็อกคอตานี่ แล้วใช้มือข้างที่จับโต๊ะชกลงไปที่ท้อง !

 

 

"อุก!" โทโมะจุกหน้าเขียวเอามือกุมท้อง เซล้มลงไปกองกับพื้น นี่แหละโทษฐานที่นายเจ้าชู้เอง! ตานี่กลิ้งไปกลิ้งมาที่พื้น  ปากก็พร่ำแต่คำว่า

 

 

"อ๊ากกก ยัยปีศาจ ๆ "กรี๊ดดดด นี่นายกล้าด่าฉันงั้นหรอ! นายต่างหากโง่ที่เสียรู้ฉันเอง อย่าอยู่เลย  !

 

 

     ฉันลงไปคร่อมโทโมะแล้วแขนทั้ง 2 ข้างดัดแขนโทโมะไปข้างหลัง (เลียนแบบนักมวยปล่ำที่ฉันชอบดูอยู่บ่อย ๆ -..-) 

 

 

"อ๊ากกกกกกกกกกกก"

 

 

 

"จะเลิกเรียกฉันว่าปีศาจได้ยัง?"

 

 

"เลิกแล้วจ้า  เลิกแล้ว ๆ T_T" พอฉันปล่อยแขนปุ๊บ โทโมะก็ดีดตัวขึ้นยืนปั๊บ

 

 

     แฮก แฮก เหนื่อย! โทโมะพ่นคำพูดหมา ๆ ออกจากปากเพื่อแก้แค้น 

 

 

"ยัย โรคจิตอำมหิต! แบบนี้ชาติหน้าก็ยังหาแฟนไม่ได้หรอก เหอะ แล้วดูดิ ผีเข้าหรอ ลุกขึ้นมาแต่งตัวบ้าอะไรของเธอ สวยตายละ! แนะนำนะ กลับไปใส่ผ้าอ้อมเดินยังจะดูดีซะกว่า - -^" 

 

 

     กรี๊ดดดดดด ไอ้ปากหมา! ฉันชี้นิ้วไปที่หน้าอีตานี่แล้วพูดในสิ่งที่ปากไม่ตรงกับใจออกไปอย่างโกรธ ๆ

 

 

"ฉัน ก็ไม่ได้ขอให้นายมาชอบนี่ ! จะใส่อะไรมันก็เรื่องของฉัน ใครจะชอบไม่ชอบมันก็ตัวฉัน นายหุบปากไปเลย ฉันจะทำให้นายเห็นเองว่าฉันเนี่ยแหละ! ก็มีคนมาชอบไม่น้อยไปกว่านาย!!!" ฉันกระโดดเข้าไปหวดเท้าใส่เป้ากางเกงโทโมะอย่างเจ็บใจ ปล่อยให้ตานี่ทรุดตัวจุกต่อไปอย่างไม่ไยดี แล้ววิ่งออกมาจากห้องด้วยน้ำตา ! 

 

 

"อีตาบ้าโทโมะ !  "

 

___________________________________________________________ อัพแล้วนะ เม้นกันหน่อย^^