( inazuma eleven go)บังเอิญ..เจอรักkurama x minami
เขียนโดย 
sangnam
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 10.05 น.
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2559 12.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
7)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความผมเดินออกมาจากโรงอาหารพอดี อันที่จริง ผมเห็นคุรามะตั้งแต่เช้าแล้วล่ะครับ แต่ว่าผมไม่อยากเจอหน้าเค้า แต่พอตักข้าวทานได้คำนึง ก็เห็นเค้ามีเรื่องอยู่กับ'โมเอนะ มาชิกิ' เพื่อนร่วมห้องเรียนของผมเอง ผมเลยขอให้นามาจิไปช่วย เพราะถึงแม้ว่ายัยนั่นจะชอบผมก็เหอะ แต่ผมน่ะ ห้ามเค้าไม่ได้หรอก เลยให้นามาจิไปแทน พอมาริยะ พาคุรามะไปผมก็กลับไปทานข้าว แล้วมองหน้าโมเอนะ อย่างไม่กระพริบตา จนเค้าต้องซื้อขนมปังกินแทนข้าว......
แล้วผมก็ไปเยี่ยมคุรามะที่ห้องพยาบาล
"คุรามะ"
"พ...พี่มินามิ"
"เรียกหมีเหมือนเดิมก็ได้ ไม่มีใครอยู่"
"นี่พี่หายไปไหนมาอ่ะ"
"อยู่ที่เดิมนี่"ผมบอกไปอย่างเรียบๆ บางคนก็ว่ากวนตีน บางคนก็ว่าเย็นชา แต่ผมก็ไม่ชอบพูดมากอยู่แล้วนี่
"เมื่อเช้าพี่ไม่เห็นผมรึไง"
"เห็น"
"แล้วพี่ไปอยู่ไหน ทำไมผมไม่เห็น"
"ก็ข้างหลังนายไง นายไม่เห็นเอง"
"ไม่เชื่อหรอก ถ้าพี่เห็นทำไมพี่ไม่ทักผมอ่ะ"
"ทักทำไม"
"....."
"ค่อยกอดให้หายคิดถึงไม่ดีกว่าหรอ"
"หาาา" พอเค้าตกใจ ผมก็เอามือโอบที่เอวของเค้า เพราะขืนโอบไหล่ ก็โดนแผลเค้าน่ะสิ
ผมเห็นเค้ายกมือจะกอดตอบผม แต่ว่า....
"โอ้ย....."
"เจ็บแผลหรอ"
"ค..ครับ"
"ไม่ต้องกอดตอบหรอก"
"เอ่อ..."
"นาา"
"ครับ"
"พี่ไปก่อนนะ"
"พี่หมี พี่จะมาอีกมั้ย"
"มาสิ"
"สัญญานะ"
"อืม"
"พี่อย่าลืมล่ะ"
"อืม"
ผมเดินออกมาจากห้องพยาบาล แล้วหันไปเห็นคุรามะนั่งห่อเหี่ยวอยู่ในห้อง.......
บนห้อง A-1
"นี่ มินามิซาว่า"อยู่ๆนามาจิก็มาทักผม แล้วผมก็ตอบแบบเรียบๆ
"นายชอบเด็กนั่นรึเปล่า"
"เปล่า" เปล่าได้ไง ชอบสิ แต่ขืนบอกก็ความแตกน่ะสิ ผมชอบผู้ชายด้วยกันเนี่ยนะ
"ทำไมนายทำหน้าแบบนั้น"
"แบบไหน"
"~_~ " นามาจิทำหน้าที่เค้าบอกว่าผมกำลังทำอยู่ ผมก็แค่ก้มหน้าแล้วมองที่ขาเก้าอี้ แล้วเล็งอะไรซักอย่างเอง แต่จะเล็งทำไมก็ไม่รู้
"ฉันทำแบบนั้นหรอ"
"อืม"
"ฉันแค่ง่วงน่ะ" เปล่าหรอก ผมไม่ได้ง่วงเลย
"อ๋อ หรอไปซ้อมบอลได้แล้วล่ะ"
"อืม "
ผมเดินตามนามาจิไปซ้อมบอล ปกติ ผมก็จะมานั่งเงียบอยู่ในห้องเสมอ
จู่ๆ ผมก็วูบไป
"มินามิซาว่า นายเป็นอะไรน่ะ"
"ปล่าว ฉันแค่มึนนิดหน่อยน่ะ"
"งั้นไปห้องพยาบาลเหอะ วันนี้นายไม่ต้องซ้อมก็ได้"
"อืม ขอบใจนะ"ผมยิ้มให้นามาจิแบบแห้งๆ กว่าจะไปถึงห้องพยาบาล เราก็เที่ยวแวะพักตรงโน้นที ตรงนี้ที
Kurama part.......
หลังจากที่พี่มินามิไปได้ไม่นาน ผมก็นั่งคิดคนเดียวว่าพี่เค้าจะมาตามสัญญารึเปล่า แต่อยู่ดีๆ เสียงข้อความก็ดังขึ้น
'พี่งูลาม้าา คายม่ายรู้ ส่งข้อความมาาาา'
"เอ๊ะ...อะไรเนี่ย นี่มันคลิปอะไรกัน"
"คลิปโป๊หรอ คุรามะ"
"เอ๊ะ...นายเป็นใครน่ะ"
"ฉันชื่อมิยาสึกิ ห้องเดียวกับมินามิซาว่านั่นแหละ"
"หรอครับ แล้วมีอะไร"
"ฉันอยากจะมาถามเรื่องนายกับมินามิหน่อยน่ะ"
"ทำไมหรอฮะ"
"นายสองคนคบกันหรอ"
"ป...ปล่าวฮะ เราสองคนเป็นพี่น้องกันฮะ"
"งั้นหรอ"
"พอดี ผมตกน้ำ แล้วพี่เค้ามาช่วย แค่นั้นเอง"
"หรอ แล้วนายชอบมินามิมั้ยล่ะ"
"ป...ปล่าวฮะ ผู้ชายด้วยกัน จะรักกันได้ไง"
"แต่ฉันว่ารักกันได้นะ"
"พี่ก็ชอบผู้ชายหรอฮะ"
"ใช่"
"รักใครหรอ"
"ก็รักนายน่ะสิ" พอจบคำนั้นพี่เค้าก็ผลักผมลงบนเตียง แล้วขึ้นมาคร่อมตัวผม แต่ผมเจ็บมากเพราะแผลที่ยัยโมเอนะทำ ผมได้แต่หันซ้ายหันขวาไม่ให้เค้าจูบ ผม แล้วร้องให้คนช่วย
"ช่วยด้วย ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยที"
"ไม่มีใครช่วยนายได้หรอก เค้าเรียนกันหมด นายน่ะ เสร็จฉันแน่" พูดเสร็จเค้าก็ดึงกางเกงของผมออกมา ให้ตาย นี่ผมจะไม่รอดแล้วหรอ
(คาดว่าไม่จ๊ะ :ไรท์เตอร์) (ตอนนี้มินามิ ล้มไปแล้ว เที่ยวนั่งๆหยุดๆ น้องคงไม่รอดแล้วล่ะจ๊ะ)
"พี่มินามิ ช่วยผมด้วย" ผมตะโกนลั่นห้อง คอแทบจะขาด ผมไม่อยากเสียตัวเป็นครั้งที่ 2 นะ ไม่!!!!
"จะถอดล่ะนะ"
"ปล่อยฉันไปเหอะนะ พี่มิยาสึกิ ผมขอร้องล่ะ"
"หึ คิดว่าจะปล่อยง่ายๆหรอ ฉันน่ะ ชอบนายตั้งแต่นายแข่งกับฮาคุเรนแล้ว นายไม่คิดจะให้ฉัน ได้ลิ้มรสความหวานของนายเลยหรอ"
"ไม่ ออกไปปปปปปป" เค้าถอดเสื้อของผมออกแล้วโน้มหน้าลงมาจูบกับผม นี่นายไม่คิดจะโชว์ของนายหน่อยรึไง ฉันเสียเปรียบนะ ถ้าเห็นแล้วฉันก็ต้องเห็นของนายด้วยสิ แหะๆ.......
จูบแรกของผมที่ตั้งใจไว้ว่าจะให้พี่มินามิซาว่า หนุ่มหล่อ ตัวขาว ด้วยตาสีม่วงเหลืืองเข้ากับผมสีม่วงผสมเลือดหมูของเค้า ทำให้ดูเท่ อ่อนหวาน น่ารัก นิสัยดีมากด้วย
ฯลฯ แต่ตอนนี้ มันไม่ใช่แล้ว
ผลัก...ผมใช้มือข้างที่ไม่มีแผลผลักเค้าออก แล้วเตะเค้าไปที่กำแพงห้อง
แต่ก็......
พลุม..... พี่เค้ากระโดมาคร่อมตัวผมอีกแล้ว ผมจะรอดรึเปล่า ครั้งก่อนเสียจูบ ครั้งนี้เสียไรว่ะ ~///~
"แต่จูบของผมน่ะ มีคนจองเอาไว้แล้วเว้ย"
"ใครล่ะ" *////* บอกทำบ้าอะไรแกล่ะ
"ช่วยด้วย ช่วยผมด้วยฮะ ช่วยด้วยยยย"
"....นายเสร็จแน่"
"ไม่น้าาา พี่มินามิซาว่า ช่วยผมด้วยยยยยย"
"ตัวเล็ก"
"หาาา พี่มินามิ ฮืออ พี่มาช่วยผมแล้วอ่ะ เอาไอ้เหี้ยนี่ไปที มันจะปู้ยี่ปู้ยำผมอ่ะ"
"แกจะทำอะไรว่ะ ไอ่ลูกหมี 5555"
"อย่ามาเรียกพี่เค้าว่าลูกหมีนะ" ห้าม เพราะผมคนเดียวที่พูดได้
"แล้วจะทำไม ไอ้ลูกหมี ไอ้ลูกหมี"
"แก...ย้าา" พี่หมีจะมาต่อยไอ้เลวนี่แล้ว ส่วนคนที่จะถามว่าพี่นามาจิอยู่ไหนน่ะ ขอตอบนะฮะ ว่ายืนพิงประตูดูละครอยู่เลย แต่พี่มินามิน่ะสิ
ฟลุบ..ฟลุบ..ฟลุบ..ไม่โดน
"ทำไมแกหลบเก่งจังว่ะ" พี่แกเป็นบ้าอะไร ผมเห็นไอ้เลวนั่นยืนอยู่ท่าเดิมนี่ พี่เค้าต่อยไม่ถูกเอง ยังจะมาว่าคนอื่นอีก...
"แกมึนอยู่จะโดนได้ไง " พี่นามาจิที่ยืนดูอยู่นาน เสนอมา
"งั้นตาฉันบ้างล่ะ"
ผลุบ ผลุบ......
"โอ้ย...."
"หยุดเดี๋ยวนี้นะ หยุด"
"......"
"ไม่หยุดใช่มั้ย"
"ถ้าไม่หยุด แล้วจะทำไม"
"ก็....."ผมมองหาอะไรกลมๆ อยู่จนไปเห็น ที่นั่ง เป็นรูปลูกฟุตบอล แต่มันใหญ่มากเลยนะ แต่เพื่อพี่มินามิ ผมต้องทำ
"แกตาย....."
ผมใช้เท้า เสยเก้าอี้นั่นมา แล้วให้มันขึ้นไปบนฟ้า
"เริ่มท่าไม้ตาย...ไซน์ไวเยอร์..."
ตูม....
"อ๊าก....." โดนเข้าไปเต็มๆ
"บอกแล้วว่าอย่ามาทำร้ายพี่มินามิของผม ไม่งั้นก็ต้องโดนแบบนี้ล่ะ ใช่มะ พี่หมี"
"0^0" พี่มินามิตะลึง
" >_< "แต่พี่นามาจิ หลับตาปี๋เลย
"อุ๊ก..."
"รีบพาไปส่งโรงพยาบาล เร็ว..."
พี่นามาจิโทรตามรถพยาบาลมารับ พี่มิยาซึกิ
วี้ หว่อ วี้หว่อ......
รถมา พยาบาลก็พา ผม พี่มิยาซึกิ กับ พี่มินามิกับพี่นามาจิก็ไปด้วย
"คุณพยาบาลครับ เพื่อนผมเป็นไงบ้าง"
"เค้าปลอดภัยแล้วค่ะ แต่ต้องรักษาตัวที่โรงพยาบาล 2 เดือนค่ะ "
"หาาา สองเดือนเลยหรอ" x3
"ค่ะ"
ผมเสียใจนะ ที่ไม่ได้เก็บจูบแรกของผมเอาไว้ให้พี่มินามิซาว่า.......
End Kurama part.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
