( inazuma eleven go)บังเอิญ..เจอรักkurama x minami
7.0
เขียนโดย sangnam
วันที่ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 10.05 น.
20 ตอน
0 วิจารณ์
28.17K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มีนาคม พ.ศ. 2559 12.09 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
19)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณ โรงอาหาร
"พี่เอานี่ป่ะ"
"จะอร่อยหรอ"
" ผมก็ไม่รู้ฮะ แฮะๆ" ขนมอะไรเนี่ย ซองสวยจนไม่น่ากินเลย
"อ่าว ไหงไม่รู้ล่ะ" ก็ไม่รู้อ่ะ.
"รุ่นพี่ค่ะ. กรี๊ดด"
"น้องครับเป็นอะไรมากรึเปล่า ปวดหัวไปห้องพยาบาลนะน้อง"
"รุ่นพี่". น้องคนนั้นถึงกับเปลี่ยนอารมณ์
"พี่ค่ะ ขอถ่ายรูปคู่พี่สองคนหน่อยค่ะ" ผมหันไปจ้องหน้ากับพี่มินามิซาว่า
------------------------------------------------------------------------------
"ก็ได้ครับ"
แชะ แชะ แชะ แชะ แชะ สนุกมากไหมเนี่ยอะไรกันนะ เฮ้อ....
"ขอบคุณค่ะ"
"ครับ"
"สรุปเรื่องขนมจะเอายังไง" ก็กินสิครับพี่ครับถามได้นะไม่คิดอะไรเลย เฮ้อ...
"กินครับ"
"ป้าครับเอาขนมนี่ครับ"
"ค่ะ 80 เยนค่ะ"
"ครับ"
***ณ สวนหน้าโรงเรียน
"พี่มินามิซาว่า"
"หืม"
"พี่ลืมอะไรไปหรือเปล่าครับ"
"ปล่าวนี่ ทำไมหรอ"
"พี่ซื้อขนมมาลืมซื้อน้ำไปได้ยังไง หาา"
"นั่นสินะพี่ก็ลืมไปเลยคุรามะช่วยไปซื้อให้หน่อยสิ นะ"
"ไม่เอาอ่ะผมขี้เกียจพี่ไปซื้อให้หน่อยสิ"
"เป่ายิ้งฉุบกันป่ะ"อะไรเนี่ย นี่โตกันแล้วนะยังจะมาเล่นเป่ายิ้งฉุบกันอีก
พี่มินามิซาวะ โธ่เอ๋ย...เล่นเป็นเด็กๆไปได้น่าเบื่อจริงๆเลย ผมมองหน้าเขาไม่หยุดจนเขาเริ่มสงสัย
"อะไร มองหน้าพี่อย่างนั้นทำไม"
"เปล่าครับผมก็แค่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันจะเป่ายิ้งฉุบกันจริงๆหรอ"
"ก็จริงนะสิ หรือกลัวแพ้พี่"
"เปล่านะฮะ" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันเอาอย่างนั้นก็ได้นะยังไงก็ต้องยอมเลยแหละ
"เริ่มแล้วนะยันต์ยิงเยาปักเป้ายิ้งฉุบพี่ออกค้อน คุรามะแพ้เลยจะซื้อน้ำเลยไป"โอ๊ย....โอ๊ยแพ้จนได้ไม่น่าเลยเนี่ยเราต้นเดินไปซื้อน้ำให้พี่เขาอีกน่าเบื่อจริงๆเลย
"ป้าครับน้ำเปล่า 2 ครับ"
"ได้เลยค่ะ 20 เย็นค่ะ"
"นี่ครับ"พอซื้อเสร็จผมก็รีบวิ่งมาที่พี่เขาเลย
"พี่มินามิซาวะทำอะไรอยู่อ่ะพี่อย่าเล่นแบบนี้สิ ผมขี้เกียจตามหานะ"ถูกลมพัดไปไหนแล้วเนี่ย
**ตกเย็น
' โอบกอดหัวใจของฉันเอาไว้นานนาน แค่เพียงฉันคิดว่าเธอจะจากไปใจมันหวิวทุกที ตื๊ด'
หมับ...
จู่ๆก็มีมือปริศนามาล็อคแขนผมเอาไว้ข้างหลัง
"เฮ้ยนั่นใครอ่ะปล่อยนะ"
"ไม่ปล่อยให้ง่ายหรอก"
"แกเป็นใคร"
"แฟนของนายไงจำไม่ได้หรอ"
"ใครแฟนของฉันฉันไม่มีแฟน"
"ว้าาา ไม่มีแฟนอย่างนี้ก็จีบได้น่ะสิ"พวกเขาปล่อยมือผมออกผมก็รีบหัน
"เฮ้ยพี่มินามิซาว่าพี่อย่าเล่นแบบนี้อีกนะผมตกใจไปหมดเลย"
"แล้วตกลง...พี่จีบได้หรือเปล่าครับ"
"ไม่ได้ครับผมเป็นผู้ชาย"
"แล้วหลายๆคืนที่ผ่านมาน่ะพี่เล่นอยู่กับผู้หญิงหรอ"เจอมุกนี้เข้าไปผมถึงกับอึ้ง
"ก็ไม่รู้สินะครับ"
"แย่จังเลยฮ่าๆๆไปบนห้องนอนดีกว่าวันนี้พี่เหนื่อยมากเลยแหละอยากจะพักผ่อน"
"แต่พี่ครับพวกเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันนะผมก็มีบ้านของผมพี่ก็มีห้องของพี่"
"แต่ว่าพี่อยากมีเพื่อนนอน"
"ไม่ได้หรอกครับแม่ผมไม่อนุญาต"
ตื๊ดตื๊ดๆตื้ดตื้ดตื้ดตื้ดๆ"ฮัลโหลครับแม่ของคุรามะใช่ไหมครับ"
'ใช่ค่ะ'
"วันนี้ขออนุญาตให้คุราามะมานอนห้องผมได้หรือเปล่าครับพอดีว่ามีธุระต้องจัดการนะครับ"
'ได้เลยค่ะเชิญตามสบาย'
"ขอบคุณมากครับคุณนะคุณน้า"
'ค่ะ'
"ได้ยินชัดแล้วใช่ไหม"
"พี่มินามิซาวะแกล้งผมนี่นา"
"พี่ไม่ได้แกล้งสักหน่อย....หรือเปล่านะ ฮ่าๆ"
ค่อยมาอัพต่อนะเขาไม่ค่อยจะว่างมันก็หมดชั่วโมงแล้วแหละ
"พี่เอานี่ป่ะ"
"จะอร่อยหรอ"
" ผมก็ไม่รู้ฮะ แฮะๆ" ขนมอะไรเนี่ย ซองสวยจนไม่น่ากินเลย
"อ่าว ไหงไม่รู้ล่ะ" ก็ไม่รู้อ่ะ.
"รุ่นพี่ค่ะ. กรี๊ดด"
"น้องครับเป็นอะไรมากรึเปล่า ปวดหัวไปห้องพยาบาลนะน้อง"
"รุ่นพี่". น้องคนนั้นถึงกับเปลี่ยนอารมณ์
"พี่ค่ะ ขอถ่ายรูปคู่พี่สองคนหน่อยค่ะ" ผมหันไปจ้องหน้ากับพี่มินามิซาว่า
------------------------------------------------------------------------------
"ก็ได้ครับ"
แชะ แชะ แชะ แชะ แชะ สนุกมากไหมเนี่ยอะไรกันนะ เฮ้อ....
"ขอบคุณค่ะ"
"ครับ"
"สรุปเรื่องขนมจะเอายังไง" ก็กินสิครับพี่ครับถามได้นะไม่คิดอะไรเลย เฮ้อ...
"กินครับ"
"ป้าครับเอาขนมนี่ครับ"
"ค่ะ 80 เยนค่ะ"
"ครับ"
***ณ สวนหน้าโรงเรียน
"พี่มินามิซาว่า"
"หืม"
"พี่ลืมอะไรไปหรือเปล่าครับ"
"ปล่าวนี่ ทำไมหรอ"
"พี่ซื้อขนมมาลืมซื้อน้ำไปได้ยังไง หาา"
"นั่นสินะพี่ก็ลืมไปเลยคุรามะช่วยไปซื้อให้หน่อยสิ นะ"
"ไม่เอาอ่ะผมขี้เกียจพี่ไปซื้อให้หน่อยสิ"
"เป่ายิ้งฉุบกันป่ะ"อะไรเนี่ย นี่โตกันแล้วนะยังจะมาเล่นเป่ายิ้งฉุบกันอีก
พี่มินามิซาวะ โธ่เอ๋ย...เล่นเป็นเด็กๆไปได้น่าเบื่อจริงๆเลย ผมมองหน้าเขาไม่หยุดจนเขาเริ่มสงสัย
"อะไร มองหน้าพี่อย่างนั้นทำไม"
"เปล่าครับผมก็แค่ผมก็ไม่รู้เหมือนกันจะเป่ายิ้งฉุบกันจริงๆหรอ"
"ก็จริงนะสิ หรือกลัวแพ้พี่"
"เปล่านะฮะ" ผมก็ไม่รู้เหมือนกันเอาอย่างนั้นก็ได้นะยังไงก็ต้องยอมเลยแหละ
"เริ่มแล้วนะยันต์ยิงเยาปักเป้ายิ้งฉุบพี่ออกค้อน คุรามะแพ้เลยจะซื้อน้ำเลยไป"โอ๊ย....โอ๊ยแพ้จนได้ไม่น่าเลยเนี่ยเราต้นเดินไปซื้อน้ำให้พี่เขาอีกน่าเบื่อจริงๆเลย
"ป้าครับน้ำเปล่า 2 ครับ"
"ได้เลยค่ะ 20 เย็นค่ะ"
"นี่ครับ"พอซื้อเสร็จผมก็รีบวิ่งมาที่พี่เขาเลย
"พี่มินามิซาวะทำอะไรอยู่อ่ะพี่อย่าเล่นแบบนี้สิ ผมขี้เกียจตามหานะ"ถูกลมพัดไปไหนแล้วเนี่ย
**ตกเย็น
' โอบกอดหัวใจของฉันเอาไว้นานนาน แค่เพียงฉันคิดว่าเธอจะจากไปใจมันหวิวทุกที ตื๊ด'
หมับ...
จู่ๆก็มีมือปริศนามาล็อคแขนผมเอาไว้ข้างหลัง
"เฮ้ยนั่นใครอ่ะปล่อยนะ"
"ไม่ปล่อยให้ง่ายหรอก"
"แกเป็นใคร"
"แฟนของนายไงจำไม่ได้หรอ"
"ใครแฟนของฉันฉันไม่มีแฟน"
"ว้าาา ไม่มีแฟนอย่างนี้ก็จีบได้น่ะสิ"พวกเขาปล่อยมือผมออกผมก็รีบหัน
"เฮ้ยพี่มินามิซาว่าพี่อย่าเล่นแบบนี้อีกนะผมตกใจไปหมดเลย"
"แล้วตกลง...พี่จีบได้หรือเปล่าครับ"
"ไม่ได้ครับผมเป็นผู้ชาย"
"แล้วหลายๆคืนที่ผ่านมาน่ะพี่เล่นอยู่กับผู้หญิงหรอ"เจอมุกนี้เข้าไปผมถึงกับอึ้ง
"ก็ไม่รู้สินะครับ"
"แย่จังเลยฮ่าๆๆไปบนห้องนอนดีกว่าวันนี้พี่เหนื่อยมากเลยแหละอยากจะพักผ่อน"
"แต่พี่ครับพวกเราไม่ได้อยู่ห้องเดียวกันนะผมก็มีบ้านของผมพี่ก็มีห้องของพี่"
"แต่ว่าพี่อยากมีเพื่อนนอน"
"ไม่ได้หรอกครับแม่ผมไม่อนุญาต"
ตื๊ดตื๊ดๆตื้ดตื้ดตื้ดตื้ดๆ"ฮัลโหลครับแม่ของคุรามะใช่ไหมครับ"
'ใช่ค่ะ'
"วันนี้ขออนุญาตให้คุราามะมานอนห้องผมได้หรือเปล่าครับพอดีว่ามีธุระต้องจัดการนะครับ"
'ได้เลยค่ะเชิญตามสบาย'
"ขอบคุณมากครับคุณนะคุณน้า"
'ค่ะ'
"ได้ยินชัดแล้วใช่ไหม"
"พี่มินามิซาวะแกล้งผมนี่นา"
"พี่ไม่ได้แกล้งสักหน่อย....หรือเปล่านะ ฮ่าๆ"
ค่อยมาอัพต่อนะเขาไม่ค่อยจะว่างมันก็หมดชั่วโมงแล้วแหละ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6.2 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ