งานเต้นรำ

EP:9

 

 

“ไอ้ป๊อป ฉันต้องทำคีโมให้ฟางว่ะเพราะฟางพลัดการทำคีโมมาสองรอบแล้ว ถ้าไม่ทำตอนนี้ฟางอาการทรุดหนักแน่นะเว้ย”จองเบที่เดินออกมาแล้วบอกกับป๊อปปี้

 

 

“ฉันให้ทำ”ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบตอบรับทันที

 

 

“แต่การทำคีโมทุกครั้งก็ต้องขึ้นอยู่กับร่างกายของคนไข้ด้วยนะ”จองเบที่ถามอีกเพราะตั้งแต่ฟางรู้ว่าเป็นลูคีเมียก็เข้าทำการรักษาแบบคีโมแค่ครั้งเดียวดีที่เธอไม่มีอาการแพ้รังสีหรือยาที่ไปกระตุ้นจึงทำให้เธอไม่มีผลข้างเคียงอย่างผมร่วง

 

 

“ฉันว่ามันก็น่าจะช่วยให้ฟางอยู่ต่อกับฉันได้อีกนิดหนึ่ง”ป๊อปปี้ที่ยังคงนั่งก้มหน้าตอบเพื่อนๆที่มองดูอยู่ก็อดสงสารไม่ได้

 

 

“งั้นฉันจะพาฟางไปทำคีโมนะเว้ย”จองเบที่บอก

 

 

“เดี๋ยว”ป๊อปปี้ที่เอ่ยขึ้นทุกคนหันมามอง

 

 

“ห้ามบอกฟางนะว่าฉันรู้แล้วทำเหมือนทุกอย่าง ไม่มีอะไรเกิดขึ้น”ป๊อปปี้ที่ตอบน้ำเสียงเรียบทุกคนพยักหน้าก่อนจองเบจะเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉินต่อ

 

 

“แล้วพี่ฟางทำอะไรแล้วบ้างละ”เฟย์ที่ถาม

 

 

“ก็ฉันอยากเปิดร้าน ฟางก็ให้ฉันเปิด”ป๊อปปี้ที่ตอบเสียงเรียบ

 

 

“ฟางสอนฉันทำขนม ฟางอยากเล่นกีตาร์ ฟางอยากหัดขับรถ”ป๊อปปี้ที่หยุดพูดไป

 

 

“เหลือสองอย่างที่ฟางและฉันอยากทำ”ป๊อปปี้ที่บอกทุกคนตั้งใจฟัง

 

 

“คือฉันกับฟางอยากใส่ชุดแต่งงาน ส่วนอีกข้อฉันอยากทำให้ฟางมีความสุข ส่วนฟางอยากเต้นรำบนชายหาด”ป๊อปปี้ที่บอกออกไปก่อนน้ำตาลูกผู้ชายจะไหลลงมา เฟย์ที่อดสงสารไม่ได้ก็ปล่อยโฮออกมาโดยมีเขื่อนปลอบอยู่ข้างๆ

 

 

“งั้นเรามาทำให้สิ่งที่ฟางอยากได้เป็นจริงกัน”แก้วที่พูดเสียงเรียบแล้วมองหน้าทุกคน ทุกคนพยักหน้ารับรู้

 

 

2วันต่อมา

 

หลังจากที่ฟางทำคีโมไปจองเบก็ให้พยาบาลดูแลใกล้ชิดไม่ห่างจนตอนนี้ฟางที่เริ่มรู้สึกตัว

 

 

“อืม พี่หมอ”ฟางที่เปิดเปลือกตาออกมาแล้วพบเป็นจองเบก็ชะงัก

 

 

“นี่ฟางอยู่โรงบาลได้ไง แล้วพี่ป๊อปรู้เรื่องแล้วหรอ”ฟางที่เขย่าแขนจองเบแล้วถาม

 

 

“ยัง พี่แค่บอกมันว่าฟางนะป่วยเป็นไข้หวัดแล้วเกร็ดเลือดต่ำเลยไม่รู้สึกตัว”ฟางที่โล่งออกมาทั้งที่จองเบก็โกหกเธอ

 

 

“อ้าวฟางตื่นแล้วหรอ รู้ไหมตอนที่พี่เห็นเราสลบไปพี่ใจหายแทบแย่”ป๊อปปี้ที่เดินมาแล้วเข้ามากอดหญิงสาวแน่น

 

 

“โอ๊ยพี่ป๊อปฟางหายใจไม่ออก”ฟางที่หายใจไม่ออกจริงๆก็บอก

 

 

“พี่ขอโทษแล้วนี้กินข้าวก่อนไหมตื่นมาคงไม่มีแรง กินสักหน่อยดีกว่า”ฟางพยักหน้ารับ ดีที่เขายังไม่รู้ ดีกว่าเขารู้แล้วต้องเป็นทุกข์ ฟางอยากให้พี่ป๊อปมีความสุขนะ

 

 

“นี่ฟางมาแล้ว แล้วพี่ก็มีข่าวดีมาบอกฟางด้วย”ป๊อปปี้ถือถ้วยโจ๊กมาในมือก่อนจะมานั่งข้างๆฟาง

 

 

“อะไรหรอ”ฟางทำหน้าอยากรู้

 

 

“หอมแก้มก่อน”ป๊อปปี้ที่ยืนแก้มไปให้หญิงสาว

 

 

“ฟอด จุ๊บ”ป๊อปปี้ที่อาศัยจังหวะไหวกว่ามาจุ๊ปที่ปากขอฟาง

 

 

“อื้อ คนฉวยโอกาส”ฟางที่ผละออกมาจากป๊อปปี้แล้วว่า

 

 

“โอ๊ยไม่ฉวยโอกาสกับคนนี้จะให้ไปฉวยโอกาสกับคนไหนละครับ”ป๊อปปี้ที่พูดก่อนในห้องจะมีแต่เสียงความสุขของทั้งสองคน

 

 

“แล้วที่บอกว่าจะบอกข่าวดี คือ”ฟางที่ถาม

 

 

 

“ตัวเล็กออกจากโรงบาลเมื่อไหร่เราไปเที่ยวกัน”ป๊อปปี้ที่บอก

 

 

 

“ที่ไหน”ฟางที่ยิ้ม

 

 

 

“ไปเสม็ดดีไหม”ป๊อปปี้ที่บอกฟาง

 

 

“เสม็ดเสร็จทุกรายไม่ไปกับคนร้ายกาจอย่างหมีหรอก”ฟางพูดแกล้งแหย่ชายหนุ่มแล้วหันหน้าหนีป๊อปปี้ได้แต่ทำหน้าบู้ใส่

 

 

 

“โห้ฟางพี่ไม่ทำอะไรเราหรอกน๊า”ป๊อปปี้ที่บอกก่อนหญิงสาวจะหันมาแล้วยิ้มให้

 

 

 

“ฟางล้อเล่น 555”ฟางที่พูดป๊อปปี้มองหน้าคนตัวเล็ก หนอยมันหน้าจับกดไหมเนี้ย

 

 

“แล้วตกลงจะไปไหม”ป๊อปปี้ที่ถามเสียงดุ

 

 

“โอ๋ไม่งอนน๊า ไปค่า แต่ต้องเอาเฟย์กับแก้วไปด้วย”ฟางที่บอก

 

 

 

“ได้สิ”ป๊อปปี้ที่ป้อนข้าวฟางแล้วมองหน้าหญิงสาว เขาไม่อยากนึกเลยว่าถ้าวันหนึ่งเขาไม่มีคนตัวเล็กอยู่ตรงหน้าเขายังจะมีความสุขไหม...

 

 

 

“ไปเสม็ดดีไหม”poppy

 

 

งานเศร้ามาอีกแล้ว ใครติ่งดราม่าก็ดราม่าไปก่อน เดี๋ยวก็มีฟินๆปนดราม่า ส่วนใครที่ถามว่าพี่ฟางจะ

 

ตายไหม เฉลยก็ไม่สนุกอ่ะดี๊ ใครอยากรู้ว่าพี่ฟางจะอยู่หรือจะรอด ติดตามนะฮ๊าฟฟฟ ม๊วก