งานเต้นรำ

EP:15
 
“เหลือข้อสุดท้ายสินะ”ป๊อปปี้ที่เดินมาหาฟางที่ใส่ชุดเจ้าสาวแล้วนั่งอยู่บนรถเข็น
 
 
“มาถ่ายรูปกัน 1 2 3”เขื่อนที่เป็นพ่องานร่วมกับแม่งานอย่างเฟย์ที่จัดงานในส่วนหลังบ้านโดยตกแต่งด้วยดอกไม้สีขาวอย่างที่ฟางชอบและยังตกแต่งไปด้วยรูปภาพของฟางและป๊อปปี้และยังมีดาวที่ฟางยังพับไม่เสร็จแต่เพื่อนๆช่วยกันพับมาตกแต่งในงานอีกและในงานยังมีแขกที่มาร่วมงานไม่ถึง10คนตามที่ฟางบอก
 
 
“แม่ขอให้เรารักกันนานๆนะ”แม่ของป๊อปปี้พูดขึ้น ตอนนี้ป๊อปปี้และฟางที่ยืนภายในงานแล้วมีแขกในงานเดินมาอวยพรกับทั้งคู่
 
 
 
“แม่ก็ขอให้เราดูแลฟางไปจนวินาทีสุดท้ายนะป๊อป”แม่ของฟางพูดก่อนจะจับที่ใบหน้าของหญิงสาวเบาๆ ฟางที่ฟื้นยิ้มให้
 
 
 
“โห้ว แต่งงานแล้วไอ้น้องชายดูแลน้องฟางเยอะๆเนาะน้องฟาง ฮึก”พี่ปุ๊กกี้พี่สาวของป๊อปปี้ที่เดินมาอวยพรก่อนจะกอดเข้ากับร่างของฟางด้วยน้ำตา
 
 
 
“ไม่ร้องนะพี่กี้ งานแต่งฟาง”ฟางที่แหย่ปุ๊กกี้
 
 
 
“ว่าไงเรา ซ่าไม่ออก มีความสุขมากๆนะ ส่วนพี่ดูแลฟางดีดีไม่งั้นแก้วจะทวงฟางคืน”แก้วที่พูดแล้วยิ้มให้ฟาง
 
 
 
“ไงไอ้ป๊อป ฟาง ยินดีด้วยนะเว้ย”โทโมะที่เดินมาแล้วพูด
 
 
 
“พี่ฟาง ฮื่อๆ”เฟย์ที่เดินร้องไห้เข้ามากอดฟางแน่น
 
 
 
“ร้องไห้อีกแล้วยัยขี้แย”ฟางที่พูดดุ
 
 
 
“ก็มันใจหายหนิ”เฟย์ที่พูดฟางหน้าเจื่อนลงจนเขื่อนเดินเข้ามา
 
 
 
“ไงเรา ชกหน่อย”เขื่อนที่เดินมาหาฟางก่อนจะชกมือกับฟางเพื่อเป็นการทักทายของเขาและฟางประจำ
 
 
 
“ไงครับชายป๊อปพี่เขยแฟน”เขื่อนที่หยอก
 
 
 
“ไงครับชายเขื่อนแฟนน้องสะใภ้”ป๊อปปี้ที่พูดแล้วหัวเราะกับเขื่อน
 
 
 
“ฟาง”จองเบที่รีบวิ่งเข้ามาในงานอย่างเหนื่อยหอบ
 
 
“คิดว่าจะไม่มาซะละ นายแพยท์”ฟางที่แซว
 
 
“จะไม่มาได้ไงงานแต่งน้องรักทั้งที”จองเบพูดแล้วลูบหัวเบาๆ
 
 
“ยินดีด้วยนะ”จองเบที่พูด
 
 
“ขอบคุณพี่หมอมากนะที่ดูแลฟางมาตลอดแต่ตอนนี้คงไม่แล้วละ”ฟางที่ฟื้นยิ้มออกมากก่อนตัวเองจะรู้สึกเจ็บที่หัวใจและหายใจไม่ออก
 
 
“ทำไมพูดงั้นอ่ะ เคสอย่างเราพี่ต้องรักษาให้หาย”จองเบที่ยักคิ้วให้
 
 
 
“ไม่ต้องแล้วและฟางเหนื่อยแล้ว”ฟางที่พูดก่อนสีหน้าของฟางจะซีดลงอย่างเห็นได้ชัด
 
 
 
“ฟาง ฟาง”ด้วยสัญชาตญาณความเป็นหมอจองเบที่เห็นฟางจะหลับก้สะกิดจนป๊อปปี้ที่ยืนข้างๆรีบจับมือหญิงสาวไว้แน่น
 
 
“ฟาง ตัวเล็กอย่าพึ่งทิ้งป๊อปไปนะ”ป๊อปปี้ที่กุมมือเล็กไว้แน่น
 
 
“พี่ป๊อป พี่ทำทุกอย่างครบแล้วนะตอนนี้ฟางมีความสุขมากแล้ว พอเถอะ”ฟางที่พูดด้วยความเหนื่อยล้า
 
“ไม่นะฟางพี่ยังทำไม่ครบ”ป๊อปปี้ที่บอกออกมา
 
 
“อะ อะไร”ฟางที่ถามอีก
 
 
“นี่ไง”ป๊อปปี้ที่ยื่นดาวกระดาษดวงสุดท้าย ดวงที่1000มอบให้กับฟาง
 
 
“พี่อยากให้เรากับมือนะตัวเล็ก ฮึก”ป๊อปปี้ที่พูดด้วยน้ำตาก่อนจะก้มลงไปจูบหน้าผากคนตัวเล็ก ฟางที่เหมือนได้ล่ำลาแล้วสติก็เลือนหายไป ดาวดวงสุดท้ายก้หลุดลงจากมือทำเอาคนในงานต่างตกใจกลับการจากไปของฟางที่เหมือนจะเร็วไป ทุกคนพาฟางมาที่โรงพยาบาลก่อนที่จองเบจะรีบเข้าไปปั๊ปหัวใจด่วน
 
 
 
“ปั๊ปหัวใจคนไข้”ผลัวะ เสียงเครื่องปั๊ปหัวใจปั๊ปครั้งที่หนึ่งโดยหัวใจของฟางยังคงเต้นแผ่วลง
 
 
 
ผลัวะ เสียงเครื่องปั๊ปครั้งที่สองดังขึ้นแต่ก็ยังไม่สงผลกระตุ้นให้ร่างของฟางตอบสนอง
 
 
 
ผลัวะ เสียงเครื่องปั๊ปครั้งสุดท้ายดังขึ้นก่อนที่ร่างไร้สติของฟางจะค่อยๆดับไป จองเบที่หมดความสามารถที่จะยื้อชีวิตฟางไว้ได้ทรุดลงที่ข้างเตียงของฟางแล้วน้ำตาซึมทันที
 
 
 
เขาเคยเห็นคนเจ็บคนตายมานับไม่ถ้วนแต่พอมาเป็นร่างของน้องสาวที่รักของเขาเองก็อดที่จะเสียใจไม่ได้อยู่ดี
 
 
“ญาติคนไข้ใช่ไหมค่ะ”พยาบาลสาวเดินออกมาทั้งหมดรีบวิ่งเข้าไปหา
 
 
“พยาบาลเสียใจด้วยนะค่ะ เรายื้อชีวิตของคนไข้ไว้ไม่ได้จริงๆค่ะ”พยาบาลที่ยกมือไหว้ทุกคนก่อนจะเดินเข้าไปในห้องโดยทุกคนที่เหมือนใจสลายทันทีก่อนทุกคนจะเดินเข้าไปในห้องฉุกเฉิน ป๊อปปี้ที่ทรุดลงไปนั่งกับพื้นมองทุกคนเดินเข้าไปก่อนจะนั่งคุมสติตัวเองสักพัก
 
 
“หมอ”แก้วที่เรียกจองเบ
 
 
“ขอโทษนะที่ฉันยื้อชีวิตฟางไว้ไม่ได้”จองเบที่พูดโดยไม่หันมาสบตาทุกคน
 
 
 
“ไม่เป็นไรหรอกหมอ หมอทำดีที่สุดแล้ว”เขื่อนที่พูดก่อนทุกคนจะเดินเข้าไปหาร่างของฟาง
 
 
“พี่ฟางใจร้ายมากเลยนะ ทำไมต้องจากกันเร็วขนาดนี้ด้วย เฟย์โกรธแล้วนะ ฮึกวันนี้เป็นวันแต่งงานของพี่ฟางนะ ฮื่อๆ”เฟย์ที่ร้องไห้พูดออกมา
 
 
 
“พวกเราขอบคุณแกมากนะเว้ยเพื่อนสาวที่ฉันรักที่สุด ฉันจะรักแกตลอดไปธนันธรญ์”แก้วที่พูดออกมาก่อนจะมีน้ำใสๆไหลออกจากตาทุกคนคงไม่เคยเห็นน้ำตาของแก้วแต่ครั้งนี้เขาคงไม่อ่อนแอก็ทำไม่ได้จริงๆ
 
 
 
“นี้ยัยคนตัวเล็กเห็นไม่น้องสาวเธอร้องไห้ขี้แยแล้ว มาปลอบเดี๋ยวนี้ มาชกมือด้วยกันก่อน”เขื่อนที่พูดตลกกลบเกลื่อนก่อนในห้องฉุกเฉินจะเงียบอีกครั้ง
 
 
“ฉันขออยู่กับฟางตามลำพังนะ”ป๊อปปี้ที่เปิดประตูเข้ามาทุกคนหันไปมองพร้อมกันก่อนจะเดินออกจากห้องไป
 
 
“ใจร้าย”ป๊อปปี้ที่เดินเข้ามาแล้วพูดด้วย
 
 
“งอน”
 
 
“ง้อด้วย”
 
 
“ตัวเล็กอย่าหลับนานนักสิ”ป๊อปปี้ที่เดินมานั่งข้างๆร่างของหญิงสาว
 
 
“ตัวเล็กลองใจป๊อปอยู่ใช่ม่ะ555 ตื่นมาได้แล้วป๊อปใจจะขาดแล้วนะ”ป๊อปปี้ที่พูดตลกไปก่อนจะเงียบอีกครั้ง
 
 
“ฟางใจร้ายมากเลยนะ ทำไมไม่รอป๊อปก่อน ป๊อปคิดถึงฟางรู้ไหม ฮึก วันนี้เป็นวันแต่งงานของเรานะตัวเล็ก เป็นวันที่ตัวเล็กได้ใส่ชุดเจ้าสาวไง แล้วป๊อปก็ใส่ชุดเจ้าบ่าว กลับมาเป็นเจ้าสาวของพี่เหมือนเดิมได้ไหม ทำไมตัวเล็กต้องจากไปตอนนี้ ตัวเล็ก ตัวเล็กตื่นขึ้นมาสิตัวเล็กฮือๆ” ป๊อปปี้ที่ปล่อยน้ำตาลูกผู้ชายออกมาข้างเตียงที่ไร้วิญญาณของฟางอย่างไม่อายใคร
 
 
 
“ขอบคุณตัวเล็กมากนะ ที่ผ่านมาตัวเล็กทำให้ป๊อปมีความสุขมาก ป๊อปก็ไมรู้หรอกว่าทำไมป๊อปถึงรักตัวเล็กได้ขนาดนี้ จนวันหนึ่งป๊อปก็ได้รู้ว่า การที่เราต้องเอาชนะอะไรสักอย่างที่มันกำลังจะหายไปมันยากนะ ตอนที่ป๊อปรู้ป๊อปแทบบ้า แต่ฟางสอนให้ป๊อปรู้จักการเข็มแข็ง ป๊อปรักฟางตลอดไปนะ ถ้าเป็นไปได้ป๊อปอยากไปอยู่กับฟางนะ”… ป๊อปปี้ที่ฟุบลงที่มือของหญิงสาวก่อนจะปล่อยโฮออกมาอีกครั้ง
 
 
 
ฟางเล่นตลกอะไรเขา ฟางแกล้งเขางั้นหรอ ตอนนี้เขารู้แล้วว่าการที่เรามีของสำคัญที่ต้องอยู่ได้อีกไม่นานมันมีค่าขนาดไหน ชีวิตจะเดินต่อไปยังไงหากวันนี้เราไม่ได้เดินข้างกัน เพราะการที่เราไม่ได้เดินข้างกันครั้งนี้คือการไม่ได้เดินข้างกันตลอดกาล…
 
 
จบ...
 
 
 
 
ล้อเล่น
ใครร้องบ้างขอเม้นเป็นกำลังใจหน่อย ....