remember me.. อย่าลืมรักเรา

 พอโบว์เข้าห้องน้ำเสร็จก็เดินออกไปและตรงไปยังที่นัดกับแม่ของเธอเอาไว้

"โบว์ ทางนี้ลูก"เสียงผูเป็นแม่เรียกลูกสาว

"อ้าว แม่คะ"โบว์พูดแล้วรีบวิ่งไปกอดแม่ด้วยความคิดถึง

"โบว์คิดถึงแม่จังเลยคะ" "จ้าแม่ก็คิดถึงเราเหมือนกัน" แม่พูดแล้วลูบหัวลูกสาวด้วยความเอ็นดู

"เเม่คะแล้วพ่อละ" โบว์พูดพร้อมทำถ้าชะเง้อหาผู้เป็นพ่อ

"พ่อไม่ได้มาด้วยหลอกลูก พ่อเค้าไปดูงานที่ต่างประเทศ"

"อ้าวหรอคะ งั้นเรากลับบ้านกันเถอะคะโบว์คิดถึงอาหารฝีมือแม่จะแย่อยู่แล้ว"โบว์รีบอ้อนแม่

"จ๊ะ งั้นไปกัน"แม่โบว์พูดก่อนทั้งสองจะเดินไปรานจอดรถแล้วขึ้นรถและขับออกไป

พอโบว์มาถึงบ้านก็รีบขึ้นห้องของเธอทันที  แอ๊ดดด

โบว์เปิดเข้ามาในห้องของเธอก่อนจะวางของและเดินสำรวจห้อง เธอเดินไปเรื่อยๆก่อนจะมองไปเห็นรูปภาพกลุ่มหนึ่งที่ติดอยู่ฝาผนังห้อง นั่นคือรูปที่เธอเคยถ่ายกับคนที่เธอเคยรักมากที่สุด

และในหัวสมองของเธอตอนนี้ก็คิดย้อนกลับไปถึงอดีตที่แสนเจ็บปวดเมื่อ 1ปีก่อน 

เมื่อแม่ของไมค์บอกให้เธอเลิกยุ่งกับไมค์เพราะแม่ของไมค์อยากให้ลูกชายของเธอหมั้นกับ

พิมประภาเพื่อจะได้ฟื้นฟูธุรกิจที่กำลังจะล่มจมจึงขอร้องโบว์ และโบว์ก็ยอมเพราะเธอคิดสงสารครอบครัวของไมค์จึงทำตามคำขอของแม่ไมค์ แต่โบว์รู้อยู่แล้วว่าถ้าเธอไปบอกเลิกกับไมค์โดยไม่มีเหตุผลไมค์จะต้องไม่ยอมเลิกแน่ๆ เธอจึงไปขอร้องเพื่อนให้ช่วยแกล้งเป็นแฟนใหม่ของเธอ

และไปบอกไมค์ว่าเธอมีคนใหม่แล้วไมค์จึงยอมเลิกแต่โดยดีและเธอคิดว่าตอนนี้ไมค์คงจะเกลียดเธอมาก แต่เธอก็ต้องทำใจเพราะไม่สามารถกลับไปแก้ไขอดีตได้อีกแล้ว

ก๊อกๆ

เสียงประตูที่ถูกเคาะดังขึ้นทำให้เธอสลัดความคิดนั้นออกไปก่อนจะเดินไปเปิดประตู

"อ้าว แม่หรอคะ"

"จ้า โบว์แม่หางานให้หนูทำได้แล้วนะลูกคือแม่มีเพื่อนเป็นหุ้นส่วนของบริษัทแม่เลยฝากลูกเข้าทำงานกับเค้า"

"แล้วให้โบว์เริ่มวันไหนคะ" "พรุ่งนี้จะ งั้นรีบอาบน้ำลงไปทานข้าวนะแม่ทำเสร็จแล้ว"

" คะ เดี๋ยวโบว์ตามไป"เธอบอกแม่ก่อนจะไปอาบน้ำและลงไปทานข้าว

รถคันหรูของไมค์วิ่งมาหยุดตรงหน้าบ้านก่อนประตูบ้านจะค่อยๆเปิดออก แล้วไมค์ก็ขับรถไปจอดไว้ก่อนจะลงจากรถแล้วเดินเข้าบ้าน

"พ่อ สวัสดีครับ"ไมค์เห็นพ่อก่อนจะยกมือขึ้นไหว้

"อืม เออไมค์พรุ่งนี้หุ้นส่วนพ่อเค้าจะเอาคนมาทำงานที่บริษัทยังไงแกช่วยดูหน่อยแล้วกันนะ"พ่อไมค์พูด

"ครับพ่อ" ไมค์พูดก้อนจะเดินขึ้นห้องไป