คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
 
 
เฟย์: พี่ฟางแต่งตัวเส็จแล้วเหรอ 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
 
เฟย์: เห็นเฮียป๊อบบ้างมั้ย 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่เห็นนิค่ะ มีอะไรรึเปล่าค่ะ 
 
 
 
 
เฟย์: หาเฮียไม่เจอเลย 
 
 
 
ฟาง: ถ้างั้นเดี๋ยวพี่ช่วยหานะค่ะ
 
 
 
 
เฟย์: ค่ะ งั่นเฟย์ไปหาป๊าก่อนนะ 
 
 
 
 
 
ฟาง: อยู่ไหนนะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: แม่ครับ ป๊าคงไม่รักพวกเราแล้ว ป๊าไม่รักผมแล้ว ตั้งแต่เล็กจนโต ผมสัญญากับแม่ว่าจะเป็นเด็กดี เป็นคนดี แต่วันนี้ ถ้าผมจะเลว ผมจะไม่เสียใจเลย ผมจะไม่ยอมให้ผู้หญิงคนไหน มาแทนที่แม่ ผมสัญญา ผมมั่นใจว่าผู้หญิงคนนี้ไม่ได้รักป๊าจริงๆ  (ป๊อบปี้อยู่ในห้องพระที่เก็บรูปแม่เค้าไว้ ฟางที่แอบฟังก็อดสงสารไม่ได้) 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอโทษนะค่ะ คุณเฟย์กำลังหาคุณอยู่ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอมาตั้งแต่เมื่อไหร่
 
 
 
 
ฟาง: เมื่อกี้ คุณควรลงไปได้แล้ว ทุกคนรอคุณอยู่นะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฉันไม่อยากลงไป 
 
 
 
 
 
ฟาง: แต่คุณต้องลงไปคุณเป็นลูกชาย คนเดียวของเจ้าสัว คุณต้องลงไปซิ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ได้ อยากให้ลงไปมากใช่มั้ย รับรองงานนี้ สนุกแน่ 
 
 
 
 
 
ฟาง: เดี๋ยวคุณ คุณ!! จะทำอะไรของเค้าอีก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ป๊อบปี้ล่ะเฟย์
 
 
 
 
เฟย์: ไม่รู้เหมือนกันค่ะ
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ชั่งมัน ปล่อยมันไปเถอะ
 
 
 
 
 
 
 
 
                       งานแต่งงานดำเนินมาเรื่อยๆจนกระทั่งถึงตอนที่เจ้าบ่าวเจ้าสาวจะขึ้นเวที เจ้าบ่าวเจ้าสาวพูดความในใจของกันและกัน แต่...
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ปรบมือครับๆ ขอปรบมือให้ คู่บ่าวสาวคู่นี้หน่อยครับ 
 
 
 
 
 
เฟย์: เอาแล้วไง 
 
 
 
 
เขื่อน: พี่ว่า ไปห้ามดีกว่าเฟย์
 
 
 
 
เฟย์: พี่เขื่อน จะไปห้ามยังไงอ่ะ อยู่บนเวทีขนาดนั้น
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมมีของขวัญจะให้ป๊า กับเมียใหม่ป๊า นี้ครับ ผมให้ (ยื่นรูปแม่ของเค้าและเฟย์ให้) 
 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: แกทำอะไรของแก ลงไป แกเมาแน่ๆ ใครก็ได้ มาพาลงไปหน่อย
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ผมไม่ได้เมา ที่ผมให้รูปแม่เป็นของขวัญ เพื่อจะเตือนสติ ของผู้หญิงคนนี้ ว่า อย่ามาบังอาจ ยุ่งกับของที่แม่รักอีก ผมโครตซาบซึ้งเลย ที่มีพ่อแบบป๊า แม่เพิ่งเสียไปไม่ถึงปี ป๊าก็แต่งงาน หึ ผมว่าบางที แม่อาจจะโชคดีแล้วก็ได้ ที่ได้ไปให้พ้นจากคนอย่างป๊า 
 
 
 
      เพี๊ยะ 
 
 
 
 
 
เฟย์: เฮีย 
 
 
 
 
เขื่อน: ไอป๊อบ 
 
 
 
 
ฟาง: คุณป๊อบ 
 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ลงไปได้แล้ว ลงไป 
 
 
 
 
ป๊อบ: ป๊าจำไว้นะ ไอผู้หญิงคนนี้ มันไม่ได้รักป๊าจริงๆหรอก ป๊าจำที่ผมพูดไว้แล้วกัน ส่วนเธอ จำไว้นะ ฉันกับเธอ คือศัตรูกัน สงครามกำลังจะเริ่ม จำไว้นะ ชีวิตเธอจะไม่มีความสุขเลย เธอจะต้องเสียใจ และเจ็บปวด หึ รวมถึง น้องสาวเธอด้วย หึ ( พูดจบก็ลงไปจากเวที) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
     
 
เจ้าสัว:งานวันนี้ คงเลวร้ายสำหรับฟ้ามากซินะ
 
 
 
 
 
ฟ้า: ไม่หรอกค่ะฟ้าทนได้ มันเป็นเรื่องธรรมชาติ เรื่องระหว่าง ลูกเลี้ยงแม่เลี้ยง 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว: ทำไมถึงไม่เข้าใจอะไรแบบยัยเฟย์บ้าง 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ชั่งเถอะค่ะ ฟ้าว่า เรานอนกันดีกว่าเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว
 
 
 
 
 
 
เจ้าสัว:  อืม