คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
                    หลังจากฟางเข้าไปในห้องผ่าตัด ฟางต้องผ่าตัดโดยด่วน ไม่งั้นอาจจะไม่รอด หมอทำการรักษาอยู่นาน ส่วนป๊อบปี้ เดินไปเดินมาอยู่หน้าห้องผ่าตัด น้ำตาของเค้าไหลออกมาอย่างห้ามไม่อยู่ 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ฟางออกมารึยัง 
 
 
 
 
ป๊อบ: อึก อึก ยังเลยครับ 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ฟางจะเป็นอะไรรึเปล่า โธ่ฟางไม่น่าเจอเรื่องพวกนี้เลย 
 
 
 
 
 
เฟย์: เฮีย เป็นไงบ้าง พี่ฟางยังไม่ออกมาอีกเหรอ
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หมอต้องผ่าตัดด่วน ไม่งั้นอาจจะไม่รอดทั้งแม่ทั้งลูก อึก
 
 
 
เขื่อน: ฟางต้องไม่เป็นไรนะ 
 
 
 
 
เฟย์: พี่ฟางเป็นคนดี พี่ฟางต้องปลอดภัย 
 
 
 
ป๊อบ: อึก อึก ทุกอย่างมันเป็นเพราะกูคนเดียว เพราะกูทำให้ชีวิตฟางพัง ทำลายชีวิตฟางทุกอย่าง เพราะกู ไอเขื่อน เพราะกูคนเดียวเลยว่ะ 
 
 
 
 
เขื่อน: มึงเลิกโทษตัวเองเถอะ ตอนนี้มึงก็สำนึกผิดแล้ว เลิกคิดมากเถอะนะ เชื่อกู เอาใจช่วยให้ฟางปลอดภัยดีกว่านะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถ้าฟางกับลูกเป็นอะไรไป กูจะไม่ให้อภัยตัวเองตลอดชีวิตเลย 
 
 
 
 
เขื่อน: เฮ้ยๆ หมอ ออกมาแล้ว
 
 
 
ป๊อบ: หมอ หมอครับ ภรรยาผมกับลูกเป็นยังไงบ้าง เค้าปลอดภัยรึเปล่า
 
 
 
 
หมอ: ตอนนี้คนไข้ถือว่าพ้นขีดอันตรายแล้วนะครับ ถือว่าเป็นโชคดีของคนไข้ เพราะถ้าเกิดเหตุการณ์แบบนี้ คงยากที่เด็กจะยังอยู่ เพราะอายุครรภ์ยังน้อย แต่หมอไม่แน่ใจว่าคนไข้จะฟื้นเมื่อไหร่ เพราะคนไข้ก็ได้รับความกระทบกระเทือนพอสมควร 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ขอบคุณครับ 
 
 
 
 
 
 
              ภายในห้องพักของฟาง ที่จมูกฟาง ยังมีหน้ากากอ๊อกซิเจนครอบอยู่ ที่หน้าผากก็มีผ้าปิดแผลไว้เพราะเศษกระจกโดนเข้าที่หน้าผากด้านขวา
 
 
 
 
เฟย์: ป้าเพ็ญค่ะช่วยเล่าให้พวกเราฟังหน่อยได้มั้ยว่า เรื่องฟ้ากับพี่ฟาง 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: จริงๆแล้ว ฟ้าไม่ใช่พี่แท้ๆของฟาง เพราะแม่ของฟาง มีลูกยากก่อนหน้าที่แม่ฟางจะท้องฟาง ก็ไปขอเด็กมาเลี้ยงซึ่งคนคนนั่นก็คือฟ้า แม่ของฟางบอกป้าว่า ทุกอย่างฟ้ากับฟาง คือพี่น้องกันจริงๆ ไม่มีใครรู้ว่าฟ้าไม่ใช่ลูกแท้ๆ ป้าเองก็เข้าใจ ว่าที่แม่ของฟางทำไป เพราะไม่อยากให้ฟาง รู้สึกไม่ดีในอนาคต แต่ป้าก็ไม่เคยรู้เลย ว่าฟ้าจะรู้เรื่องนี้ ฟ้าส่งฟางเรียนจนจบ ดูแลฟาง ป้าเชื่อว่าลึกๆแล้ว ฟ้าก็รักฟางเหมือนน้องแท้ๆ แต่เพราะความอิจฉา ริษยา ทำให้ฟ้าต้องมามีจุดจบแบบนี้ 
 
 
 
 
เฟย์: เพราะว่า รักมาก ถึงทำทุกอย่าง โดยที่ไม่คิดถึงคนอื่นเลย 
 
 
 
 
เขื่อน: แต่ถึงยังไง ฟ้าก็ไปสบายแล้วนะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง ตื่นขึ้นมาเถอะนะ อย่าเงียบ อึก อึก อย่าเงียบแบบนี้เลยนะ ตื่นขึ้นมาซักที
 
 
 
 
 
เฟย์: เอาอย่างนี้ นะค่ะ เดี๋ยวป้าเพ็ญไปพักที่บ้านพวกเราก่อน ดึกมากแล้ว 
 
 
 
 
เขื่อน: อยู่ได้นะป๊อบ
 
 
 
ป๊อบ: อึก อึก อืม ไปเถอะ ฝากทุกคนด้วยนะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
                  เวลาผ่านไปราว 2 อาทิตย์ ฟางก็ไม่มีวี่แววตอบสนองเลย ป๊อบปี้คอยดูแลฟาง เช็ดตัวให้ฟาง อยู่เฝ้าฟางตลอดไม่ยอมไปไหน ไม่ยอมกินอะไร จนคนเป็น้อง เป็นเพื่อนอย่างเฟย์ อดห่วงไม่ได้
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เมื่อไหร่แม่จะตื่น บอกแม่ให้ตื่นขึ้นมาเร็วๆนะ ป๊ะป๊า รออยู่นะ (ป๊อบปี้พูดกับท้องของฟาง) บอกแม่ให้ตื่นขึ้นมานะ นะครับลูก 
 
 
 
 
 
 
 
 
                       จะจบล้ะนะ จบวันนี้ด้วย ><