คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: มาฟาง กินข้าวลูก 
 
 
 
 
 
ฟาง: จ้ะ อืออ อุ๊บส์ ฟางขอไปห้องน้ำก่อนนะจ้ะ อ้วกๆ
 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: เป็นอะไรรึเปล่าฟาง ป่านๆ ไปเอาน้ำให้พี่ฟางหน่อย
 
 
 
 
ป่าน: จ้ะป้าเพ็ญ 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ไหวมั้ยลูก ไปหาหมอหน่อยมั้ย ป้าพาไป 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่เป็นไรจ้ะ ฟาง ฟางไม่เป็นไร 
 
 
 
 
 
ป่าน: น้ำจ้ะพี่ฟาง
 
 
 
 
ฟาง: ขอบใจป่านมากนะ 
 
 
 
 
ป่าน: จ้ะ พี่ฟางไปหาหมอหน่อยมั้ย 
 
 
 
 
ฟาง: พี่ไม่เป็นไรหรอก สงสัยพี่จะเครียดอ่ะ เจอแต่ปวดหัวมา เดี๋ยวป้าเพ็ญ กินข้าวกับป่านไปนะจ้ะ ฟางขอขึ้นไปพักหน่อย 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: เอางั้นก็เอา ป่านพาพี่ฟางไปข้างบนหน่อย 
 
 
 
 
 
 
ป่าน: จ้ะป้า 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบใจป่านมากนะ 
 
 
 
 
 
ป่าน: จ้ะพี่ฟาง นอนพักเยอะๆนะ มีอะไรก็เรียกป่านได้ ป่านอ่านหนังสืออยู่ข้างล่าง
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอบใจป่านมากนะ 
 
 
 
 
ป่าน: จ้ะ 
 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: พี่ฟางเป็นไงบ้าง
 
 
 
 
ป่าน: นอนพักแล้วจ้ะป้า 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: มากินข้าวกันเถอะ 
 
 
 
 
ป่าน: ป้าเพ็ญจ้ะ ป่านว่า พี่ฟางอาการแปลกๆนะ 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: แปลกยังไง 
 
 
 
 
 
ป่าน: ก็ อาการพี่ฟางเหมือน เหมือนอะไรนะ อ่อ เหมือนในหนังเมื่อคืนเลย ตอนที่นางเอก ท้องเลยจ้ะ 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: นี่แหนะ เอาอะไรมาพูด พี่ฟางจะท้องได้ไง ยังไม่ได้แต่งงาน มีแฟนก็ยังไม่มี 
 
 
 
 
ป่าน: ก็มันคล้ายๆกันนิจ้ะ 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: เอาล่ะๆ กินเร็วๆจะได้อ่านหนังสือ จะสอบเข้ามหาลัยแล้ว เดี๋ยวก็ไม่ติดหรอก 
 
 
 
 
 
ป่าน: จ้ะๆ