คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ฟาง มาแล้วเหรอลูก 
 
 
 
 
ฟาง: หวัดดีจ้ะป้าเพ็ญ 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: พี่ฟ้าล้ะ 
 
 
 
ฟาง: พี่ฟ้าไม่ได้มาจ้ะ 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: เป็นไรรึเปล่าลูก 
 
 
 
 
ฟาง: เปล่าจ้ะ ฟางไม่ได้เป็นไร ฟางจะขออยู่กับป้าเพ็ญสักพักน่ะจ้ะ 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ได้ซิลูก  จะอยู่นานๆเลยก็ได้ ฟางกับฟ้าเป็นเหมือนลูกป้าคนนึงเลยนะ พอป้าเห็นฟางก็นึกถึงแม่เราเลย 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟางก็คิดถึงแม่จ้ะ อึก ฟางก็คิดถึงแม่ 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: หนูร้องทำไมลูก เป็นอะไรรึเปล่า เล่าให้ป้าฟังได้มั้ย 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฟาง อึก อือ ป้าเพ็ญค่ะ อึก ป้าเพ็ญกำลังจะเป็นยายแล้วนะ พี่ฟ้าท้อง 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: แล้วหนูร้องทำไมล่ะลูก 
 
 
 
 
ฟาง: หนูแค่ดีใจนะจ้ะ ที่หนูกำลังจะมีหลาน 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: มีอะไรไม่สบายใจ บอกป้าเถอะนะ อย่าเก็บไว้คนเดียว มันไม่ช่วยอะไรหรอกลูก 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่มีอะไรหรอกค่ะ ฟางแค่เบื่อ ความวุ่นวาย เบื่อเรื่องบ้าๆ ที่กรุงเทพ ฟางไม่อยากอยู่ที่ที่วุ่นวายอีกแล้ว ฟางอยากอยู่สงบๆบ้าง ฟางเหนื่อย 
 
 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ไปพักเถอะลูก 
 
 
 
 
ฟาง: จ้ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ป้าชื่น ฟางล่ะ 
 
 
 
ป้าชื่น: คุณฟางไปแล้วค่ะ
 
 
 
 
ฟ้า: ไปเร็วดีนิ 
 
 
 
 
เฟย์: เธอพูดเหมือนไม่เป็นห่วงน้องสาวเธอเลย 
 
 
 
 
ฟ้า: ฉันรู้ก่อนหน้านี้แล้ว ว่าฟางจะไป 
 
 
 
 
 
เฟย์: ป๊าคงจะเสียใจมากนะ ที่รู้ว่า เธอทำแบบนี้กับเค้า 
 
 
 
 
 
ฟ้า: เจ้าสัวก็เสียไปตั้งนานแล้ว จะพูดให้ได้อะไรขึ้นมา 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: ที่ฉันพูดเพราะฉันแค่อยากจะบอกว่า เรื่องระหว่างเธอกับพี่ชายฉัน ถึงยังไงเธอก็ไม่มีวันจะเป็นภรรยา ของเค้าได้หรอกนะ เพราะเค้าไม่เคยรักเธอ คนที่เค้ารัก คือน้องสาวเธอ ไม่ใช่เธอ 
 
 
 
 
 
ฟ้า: แต่ถึงยังไง ฉันก็เป็นแม่ของลูกเค้า 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: เธอมันน่าสมเพศนะ ผู้ชายเค้าไม่เล่นด้วย ก็ยังจะฝืนอยู่ได้ ไม่เหนื่อยบ้างเหรอ ไล่ตามผู้ชาย ที่เค้าไม่เคยรัก 
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ถึงยังไง เค้าก็ต้องเป็นของฉันคนเดียว
 
 
 
 
 
 
เฟย์: ฉันจะรอดู วันที่เธอหมดแรง หมดแรงตามพี่ชายฉัน 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ปากดีจริงๆ ยัยบ้า
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อืม อือ อุ๊บส์ (ตื่นมาก็รีบวิ่งไปเข้าห้องน้ำ) เป็นอะไรเนี้ย 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ตื่นยังลูก ลงมากินข้าวได้แล้วลูก 
 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ เดี๋ยวฟางขออาบน้ำก่อนนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป้าเพ็ญ: ได้ลูก