คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
 
 
 
เขื่อน: เฟย์ 
 
 
 
เฟย์: พี่เขื่อน 
 
 
 
 
เจื่อน: พี่มาชวนไป กินข้าวอ่ะ
 
 
 
 
 
เฟย์: ค่ะ เดี๋ยวไปเอากระเป๋าก่อนนะ 
 
 
 
 
 
เขื่อน: จ้า 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: วันนี้ขอบคุณมากนะค่ะ อาหารอร่อยมากเลย 
 
 
 
 
เขื่อน: เฟย์ พี่มีเรื่อง อยากจะบอกอ่ะ 
 
 
 
 
เฟย์: เรื่อง เรื่องอะไรเหรอค่ะ 
 
 
 
 
เขื่อน: เอ่อ คือว่าพี่ พี่ชะ ชะ ชอบเฟย์นะ
 
 
 
 
 
เฟย์: ขับรถกลับดีๆนะค่ะ (จากนั้นก็รีบลงจากรถ  >< ) 
 
 
 
 
 
เขื่อน: เฟย์จะโกรธเรารึเปล่าเนี้ย 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฟาง ไปไหนของเค้านะ (ตื่นมาก็ไม่เจอฟางแล้ว) 
 
 
 
 
 
 
ป้าชื่น: คุณหนูค่ะ คุณหนู 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ครับ ป้าชื่นมีอะไรเหรอครับ 
 
 
 
 
 
ป้าชื่น: เห็นคุณฟาง เธอบอกว่าคุณหนูไม่สบาย ก็เลยให้ป้าเอาข้าวต้ม มาให้นะค่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อ่อ ขอบคุณครับ แล้ว เค้าไปไหนแล้วล่ะครับ 
 
 
 
 
 
ป้าชื่น: เห็นอยู่ในสวนหลังบ้านนะค่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อ่อ ขอบคุณครับ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เราไม่น่าเข้าไปเลย โธ่เอ้ย ไม่น่าเลย 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: คิดไรอยู่เหรอ (กอดฟางจากด้านหลัง) 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณ !! นี้ปล่อยนะ เดี๋ยวใครก็มาเห็นหรอก 
 
 
 
 
ป๊อบ: เห็นก็เห็นซิ ทำไม กลัวพี่สาวเธอมาเห็นเหรอ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ใช่ ฉันกลัว พี่ฟ้ามาเห็น 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอจะกลัวอะไรนักหนา พี่สาวเธอ ไม่ใช่แม่เธอนะ แล้วเธอก็โตแล้ว เรียนจบ ทำงาน ชีวิตเธอ. เธอเลือกได้ ไม่เห็นต้องคอยฟังคำสั่งของพี่เธอเลย 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ที่เชื่อฟังพี่ฟ้า ก็เพราะ ฉันรักพี่สาวฉันมาก คุณปล่อยฉันได้แล้ว
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ปล่อยก็ได้ แต่ว่า เธอให้ป้าชื่นเอาข้าวต้มไปให้ฉัน 
 
 
 
 
 
ฟาง: ใช่ แล้วทำไมคุณไม่กินล่ะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ป้อนหน่อยซิ 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ ทำไมฉันต้องป้อน คุณไม่ได้พิการซักหน่อย 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฉันไม่สบาย ไม่มีแรงอยู่นะ แค่นี้ไม่ได้เหรอ 
 
 
 
 
 
ฟาง: กินเองได้ก็กิน ถ้ากินไม่ได้ ก็ไม่ต้องกิน 
 
 
 
 
ป๊อบ: ใจดำ !
 
 
 
 
ฟาง: ใครกันแน่ ที่ใจดำ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ถ้าเธอไม่ป้อน งั้นฉันจะไปบอก พี่สาวเธอ ว่าเราสองคน...
 
 
 
ฟาง: ก็ได้ ป้อนก็ป้อน พอใจรึยัง 
 
 
 
 
ป๊อบ: พอใจมากเลย