คนไม่มีหัวใจ... (No heart)

 
 
 
ป๊อบ: ลงมา 
 
 
 
ฟาง: คุณพาฉันมาที่ ปากช่องทำไม แล้วที่นี่ ที่ไหน 
 
 
 
 
ป๊อบ: บ้านฉันเอง 
 
 
 
 
ฟาง: ฉันจะกลับบ้าน 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฉันไม่ให้เธอกลับ คืนนี้เธอต้องอยู่ที่นี่ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฉันไม่อยู่ ฉันไม่อยากอยู่กับคุณ 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอต้องอยู่ เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน 
 
 
 
 
 
ฟาง:คุณอย่าทำไรฉันเลยนะ ฉันขอร้องนะ คุณป๊อบ ฉันขอร้อง 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอจะโทษฉันไม่ได้นะ เพราะพี่สาวเธอ ฉันเคยเตือนพี่สาวเธอแล้ว ว่าอย่ามายุ่งวุ่นวายกับฉัน กับของที่ฉันรักอีก แต่พี่สาวเธอก็ยังทำ เธอโทษฉันไม่ได้นะ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ก็แล้วทำไม คุณต้องทำแบบนี้กับฉัน 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอฟังฉันนะ ห้องนอนนั้น ต่อไปฉันจะไม่นอน ห้องของเธอ คือห้องนอนของฉัน 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ได้นะ คุณจะมานอนห้องฉันได้ไง 
 
 
 
 
ป๊อบ: ทำไมจะไม่ได้อ่ะ นับตั้งแต่ตอนนี้ ฉันจะนอนกับเธอ ตอนไหน เมื่อไหร่ก็ได้ 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณพูดบ้าอะไร จะทำอะไร (เดินเข้ามาประชิดฟางเรื่อยๆจนฟางล้มลงบนโซฟา) 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เพราะพี่สาวเธอ จำไว้นะ เพราะพี่สาวเธอ ทำให้เธอต้องเป็นแบบนี้ ฉันจะทำให้พี่สาวเธอ เหมือนตายทั้งเป็นเลยคอยดู ห่วงนักนิ กับน้องสาวคนนี้ ดูซิ ว่าถ้าพี่สาวเธอรู้ว่าเธอเป็นของฉัน ฉันเป็นของเธอ พี่สาวเธอจะรู้สึกยังไงกับเธอ
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ พี่ฟ้าจะต้องเกลียดคุณ และจะแก้แค้นคุณคอยดู พี่สาวฉัน ต้องปกป้องฉัน 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอไม่คิดบ้างเหรอ ว่าพี่สาวเธอ จะอิจฉา ที่ฉันเลือกเธอ แทนที่จะเป็นพี่สาวเธอ
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่ พี่ฟ้าไม่มีทางคิดแบบนั้นแน่ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: งั้นเรามาดูกัน ว่าใครชนะ ฉันหรือเธอ พี่สาวเธอ จะเกลียดฉันก็ไม่แปลก เพราะฉันเองก็เกลียดพี่เธอ แต่ถ้าพี่เธอ เกลียดเธอซิ น่าสนุกดี หึ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่นะคุณป๊อบ.....อือออ อย่านะ ปล่อยซิ ปล่อย ช่วยด้วยค่ะ ช่วยด้วย 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ร้องให้ตาย ก็ไม่มีใครช่วยเธอได้ 
 
 
 
 
ฟาง: อึก อึก อือออออออ อย่าาาาาาาาาา  ( .......... >< ) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: ทำไม ฟางไม่รับโทรศัพท์นะ 
 
 
 
 
 
 
 
เฟย์: ทำไมเธอยังไม่นอนอีก 
 
 
 
 
ฟ้า: ฉันรอน้องสาวฉัน 
 
 
 
 
เฟย์: นึกว่า รอพี่ชายฉันซะอีก ฉันก็นึกว่า ตอนที่ป๊าไม่อยู่ เธอนึกอยากจะกินพี่ชายฉัน
 
 
 
 
 
ฟ้า: แก 
 
 
 
 
เฟย์: อย่ามาใช้แก กับฉัน อย่ามาใช้ คำพูดต่ำๆ กับฉัน เธอกับน้องสาวเธอ แตกต่างกันราว สวรรค์กับ เอ่อ นรกเลย ไปก่อนนะ บายย
 
 
 
 
 
 
ฟ้า: นังเฟย์ จะมากไปแล้วนะ !! ทำไมฟางไม่รับนะ ป๊อบปี้ก็ยังไม่กลับ ไม่นะ ต้องไม่เป็นแบบนั้น ไม่ๆ กรี๊ดดด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ตื่นแล้วเหรอ (เดินมาที่เตียงตรงที่ฟางนอนอยู่ ในสภาพที่เดินสวมเข็มขัดอยู่ก็พูดขึ้น) 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: พอใจคุณแล้วใช่มั้ย อึก ถ้าอืออ ถ้าพอใจแล้ว พาฉันกลับบ้านได้รึยัง
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ยัง ฉันยังไม่พอใจ 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: คุณยังต้องการอะไรอีก ฉันก็ชดใช้ ให้คุณไปหมดแล้ว ต้องการอะไรอีก
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอต้องชดใช้แทนพี่เธอ อีกเยอะ 
 
 
 
 
ฟาง: คุณไม่เหลืออะไรอีกแล้ว ยังต้องการอะไรอีก
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ตัวเธอไง เธอลืมแล้วเหรอ ว่าฉันพูดไรกับเธอเมื่อคืน เกมส์นี้ ฉันหรือเธอ จะชนะ พี่สาวเธอ จะเลือกเกลียดเธอมั้ย เธอลืมแล้วเหรอ 
 
 
 
 
 
ฟาง: ในสมองคุณ ก็คิดได้แค่นี้ซินะ คุณมันเลว เลวที่สุดเลย 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ช่วยไม่ได้ อยากเกิดมาเป็นน้องสาวมันทำไม 
 
 
 
 
 
ฟาง: แล้วคุณล่ะ เกิดมาทำไม เกิดมาทำตัวเลวๆแบบนี้ทำไม 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ฉันจะเลว กับคนที่สมควรเลวด้วยเท่านั้น พี่สาวเธอเลวก่อนนะ ช่วยไม่ได้ เอาไป แต่งตัวซะ (หยิบเสื้อผ้าฟางที่พื้นโยนใส่ฟาง ก่อนจะเดินออกไป) 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อึก อึก อึก อืออออออ ทำไมต้องเป็นแบบนี้ด้วย ทำไม ทำไม อืออออ อืออออ อืออ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 จะเป็นไงต่อ ติดตามด้วยนะค่ะ