[Fic inazumaY]หวานใจคุณชายน้ำแข็ง

สึรุกิ's  part
 
 
          ณ คอนโดของสึรุกิ 
 
ทันทีที่ผมถึงคอนโด ผมก็ถอดเสื้อชั้นนอกออก เหลือแต่เสื้อยืดสีเเดง
"ผมกลับมาแล้วครับ"ผมตะโกบอกคนด้านในที่น่าจะอยู่ในห้องครัว 
"อ้อ เคียวสุเกะ ยินดีต้อนรับกลับ" พี่ยูออกมาต้อนรับผมโดยมีผ้าเปื้อนพร้อมจวักที่เผลอหยิบติดไม้ติดมือ
"ขอบคุณครับ" ผมถอดรองเท้าก่อนจะเดินขึ้นไปบนห้องผม ส่วนพี่ก็กลับเข้าครัวต่อ 
 ถึงเตียงปุ๊บผมก็ล้มลงนอนเลย 
    ผมพลิกตัวไปมาเพื่อหาท่าสบายๆเผื่อจะได้นอนหลับ ทว่า ในหัวของผมก็มีแต่เรื่องของเท็นมะ 
ฉันขอโทษเท็นมะ 
      
                       ย้อนเวลาไปตอนที่เกิดเรื่องขึ้น 
 
' สึรุกิ นายหายไปไหน' เท็นมะที่ตอนนั้นเนื้อตัวมอมแมม ใส่ชุดยูคาตะ กอดเข่าพลางร้องไห้ 
ผมรู้ว่าเท็นมะหาผมตั้งนานแล้ว เพราะตามหลังหมอนี่ตลอด  
'ขอโทษนะ' ผมได้แต่บอกขอโทษ เบาๆ  
จำได้ ที่ผมหนีเท็นมะก็เพราะผมจะไปก๊อตเอเดน 
ตามคำสั่ง 
วันนี้เป็นวันสุดท้ายที่จะได้อยู่ที่นี้ก่อนจะไป 
'นี่ นายน่ะ' จู่ๆก็มีเด็กผู้ชายผมสีส้ม ใส่ยูคาตะ ยื่นแอปเปิ้ลเคลือบน้ำตาลให้ 
'นาย....... คือ รู้จักผมเหรอ'เท็นมะรับมา 
'ไม่อ่ะ... แต่ว่า นายควรจะอยู่ที่ที่ดี กว่ามูลนิธิไรมง' เมื่อหมอนั่นพูดคำนี้ผมก็มั่นใจว่าหมอนั่นทำตามที่คุณโกเอ็นจิบอก 
'อื้ม' เท็นมะพูดเบาๆแล้วจับมืออาเมมิยะแล้วเดินไปในงานเทศกาล
 
ผมกับเท็นมะเราไม่มีพ่อและแม่ 
พวกเราอยู่ด้วยกันตั้งแต่จำความได้เลย 
คงไม่แปลกที่หมอนั่นจะเกลียดผม 
 
"จริงมั้ย"  ผมถามกับรูปถ่ายตอนเด็กๆของเท็นซึ่งอยู่ร็อคเก็ตสร้อยคอผม 
เอาล่ะเว้ยยย  ออกไปซื้อหนังสือดีกว่า
"พี่ครับ ผมออกไปข้างนอกนะครับ" 
 
 
 
เท็นมะ's  part. 
 
 
     ผมถูกลากให้เลี้ยงไอศครีมคนละถ้วย จนตอนนี้ 
"พวกนาย กระเพาะหลุมดำรึไง" ผมพูดพลางสะบัดกระเป๋าตังค์ของผม 
"อร่อยจังเนอะ คิริโนะ" ฟุรุโตะคุงหันไปเนอะกับพี่รันมารุ 
"อิ่มจังตังค์อยู่ครบ" อิทสึกิ 
 อยู่ครบก็บ้าล่ะ กระเป๊าตังค์ผมแหว่งเลยนี่ T^T
หนอยแน่~ จำไว้เลยนะ พวกตัวแสบ 
"เอานี่ กัปตัน" ไทโยยื่นไอศครีมใส่โคนรสมินต์สองลูก ผมก็รับมา 
"แต้งกิ้วนะ ไทโย" ผมฉีกยิ้มก่อนจะเลียมัน "หวานน >3<" 
"ดีแล้วล่ะ" ไทโยว่าพลางลูบหัวผมแล้วโยกเบาๆ 
ทั้งๆที่ยืนเหมือนกัน ทำไมหมอนี่ถึงสูงกว่านะ 
 
ตึก ตัก ตึก ตัก แล้วนี่มันคืออะไร 
อาการหัวใจเต้นรัว กระสับกระส่ายหายใจไม่ออก กระวนกระวาย 
อุ่นชะมัด ~///~ 
"หืม~ เขินเหรอ" ไทโยโผล่หน้าเข้ามาใกล้เฉยเลย
"ว๊ากกกกกกก" ผมเลยรีบติดเทอร์โบว์ ดึงครัช แล้วติดเกียร์วิ่งหนีจากไทโย 
ผมได้ยินแค่เสียงขำจากหมอนั่น 
ผมไม่เข้าใจเลย เขาจะปั่นหัวผมเล่นรึไงกัน 
 
 
ไรท์ : จบไปตอนนึง เหงื่อแตกเลย
เท็นมะ /ไทโย : ทำไมล่ะ 
สึรุกิ :  ของฉันใครอย่าแตะ อนุญาตแค่ในฟิค //รวบเท็นมะเผ่นออกจากฉาก 
ไทโย : งั้นผมขอฉากเล่นกับเท็นมะนานๆนะครับ 
ไรท์  :  แล้วแต่อารมอ่ะนะ 
ไรท์ /ไทโย : ฝากติดตามต่อด้วนนะครับ