L O V E. . .

 
 
 
 
“ฉันก็รักคุณค่ะ...อ๊ะ อื้มม...” ตื้ด! ฟางที่ทนดูหนังอุบาทว์ตาไม่ได้ก็รีบกดปิดทีวีทันที ทำเอาชาย
หนุ่มที่นอนดูอยู่ข้างๆไม่พอใจอย่างมาก
 
“จะปิดทำไมเนี้ย พระเอกกับนางเอกกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเลยนะ เอารีโมทมานี้” ป๊อปปี้พูดโวยวาย
ก่อนจะแย้งรีโมททีวีมากดเปิด ฟางจึงรีบแย้งมาแล้วปิดก่อนจะแกะถ่านรีโมทออกแล้วรีบเดินไป
โยนออกนอกหน้าต่างก่อนจะหันมายักคิ้วกวนๆให้ชายหนุ่ม
 
“ละครอะไรก็ไม่รู้ไม่มีสาระ เหอะ เด็กสมัยนี้ถึงได้ใจแตกกันหมดไง นายก็เหมือนกันละครดีๆมีให้ดู
เยอะแยะจะมาดูละครบ้าๆแบบนี้ทำไม โรคจิตชัดๆ” ฟางพูดยาวก่อนจะหันมาเอ็ดชายหนุ่มที่นั่งทำ
หน้ามุ่ยอยู่บนเตียง
 
“ไม่ดูก็ได้ งั้นเรามาทำแบบในละครกันเลยดีปะ” ป๊อปปี้พูดก่อนจะค่อยคลานตัวมาหาฟางที่นั่งอยู่
ปลายเตียง ฟางกระตุกยิ้มมุมปากก่อนจะใช้มือผลักชายหนุ่มออกไปทันที
 
“อย่ามาพูดบ้าๆนะ ฉันล่ะอยากจะฆ่านายให้รู้แล้วรู้รอด ไปให้ไกลๆเลยไปวันนี้ฉันเหนื่อย” ฟางพูด
ก่อนจะล้มตัวนอนข้างๆร่างสูง
 
“เหนื่อยเพราะจูบร้อนแรงของฉันหรือเปล่านะ...”
 
เพี๊ยะ!
 
“ก็บอกว่าไม่อยากทะเลาะไงเหล่าจะมาพูดจากวนบาทากับฉันทำไมเนี้ย!” ฟางใช้มือตีแผ่นหลัง
ชายหนุ่มก่อนจะพูดแล้วเอาหมอนผิดหน้าเพื่อหนีหน้าชายหนุ่ม
 
“ก็ได้ๆ เธอนี้ชอบใช้ความรุ่นแรงตลอดเลยว่ะ นี้ถ้าฉันแต่งงานไปคงไม่ตายก่อนเหรอไง งั้นฉันลง
ไปสปาข้างล่างนะ เกิดอารมณ์อยากมีอะไรกับฉันก็โทรมาล่ะ” ป๊อปปี้พูดยิ้มๆ ฟางจึงปาหมอนใส่
ชายหนุ่มทันที
 
“สมองนายคิดแต่เรื่องแบบนี้หรือไง ไอ้บ้ากาม!” ฟางพูดก่อนจะรีบวิ่งหนีร่างสูงเข้าห้องน้ำทันที
ป๊อปปี้มองร่างบางแล้วส่ายหน้าน้อยๆ ก่อนตัวเองจะเดินออกไปข้างนอกเผื่อไปทำสปาที่โรงแรม
ของเขา
 
 
แปะ!
 
“ข่าวที่ออกนี้มันอะไรกันแก้ว นี้เธอทำอะไรทำไมไม่รู้จักระวังตัวเลยแล้วพวกฉันจะแก้ข่าวให้เธอยัง
ไงในเมื่อภาพมันฟ้องแบบนี้น่ะ!” หวายผู้จัดการดาราส่วนตัวของแก้วปาหนังสือพิมพ์ใส่หน้าหญิง
สาวที่นั่งตรงข้ามทำหน้าไม่ทุกข์ร้อนใดๆ แก้วหยิบหนังสือพิมพ์ขึ้นมาอ่านก่อนจะวางมันลงที่เดิม
 
“มันก็เป็นแค่ข่าว” แก้วตอบแบบไม่แคร์
 
“แต่นั้นมันรูปเธอ เธอไปนอนกับโทโมะเขาเมื่อคืนอีกแล้วใช่ไหม” หวายพูดถามเสียงดังแล้วจ้อง
แก้วนิ่ง
 
“ก็เขาเป็นแฟนหนู หนูไปนอนกับเขาก็ไม่เห็นแปลก”
 
“พูดออกมาได้! ตอนนี้เธอกับโทโมะก็กำลังดังทั้งคู่ทำอะไรให้รู้จักระวังตัวหน่อยสิแก้ว ทำไมไปหา
เขาที่คอนโดแบบนั้นแล้วนักข่าวเขาจะคิดยังไง”
 
“เขาจะคิดยังไงก็เรื่องของเขาสิพี่ โอ้ย! ซ้อมเต้นเหนื่อยมาทั้งวันยังต้องมาเจอเรื่องปวดหัวแบบนี้
อีก ไร้สาระจริง นี้พี่หวายพี่จะไปแคร์กับข่าวที่คนมันเขียนขึ้นมาทำไมกัน หนูไปหาเขามันจะแปลก
ตรงไหนก็หนูเป็นแฟนเขา”
 
“แล้วเรื่องที่เธอเป็นแฟนกับโทโมะนักข่าวเขารู้ไหมล่ะ ตอนนี้เธอก็กำลังจะออกซิงเกิลใหม่มันจะ
เป็นผลกระทบกับงานเธอ ที่ฉันพูดเพราะฉันห่วงและรักเธอนะแก้ว” หวายพูด แก้วมองหวายแต่ก็
ไม่ได้พูดอะไรก่อนจะลุกแล้วทำท่าจะเดินออกจากห้องแต่หวายกลับรั้งเธอไว้
 
“ปล่อย หนูจะรีบกลับบ้าน” แก้วพูดเสียงแข็งแต่หวายกลับเดินเข้ามากอดแก้วจากด้านหลังแทน
ก่อนจะลูบไล้ไปตามหน้าอกของหญิงสาว
 
“แก้วก็รู้ดี ว่าหวายรู้สึกกับแก้วแบบไหน...”
 
“พี่เลิกคิดเหอะ เพราะหนูไม่ใช่เลสเบี้ยนแบบพี่” แก้วพูดก่อนจะสะบัดมือหวายออกแล้วรีบเดินออก
ไปทำให้ชนกับร่างสูงคนหนึ่งเข้าจังๆ
 
“เดินไม่ดูทางเลยนะยัยเฉิ่ม”
 
“วันนี้เหนื่อย ขอทาง” แก้วพูดก่อนจะเดินออกไปแต่ชายหนุ่มกลับเข้ามาขวางเธออีก
 
“เรื่องข่าว เธอจะเอายังไงต่อ” ร่างสูงถามร่างบางตรงหน้า แต่ก็ได้คำตอบเป็นเพียงความเงียบ
“แก้วคงไม่ได้ไปหาโทโมะสักพักที่โรงแรมนั้นสักพัก แก้วสงสารพี่หวายที่ต้องค่อยแก้ข่าวให้เรา
สองคนเต็มทนแล้ว หวังว่าโทโมะคงเข้าใจแก้วนะ” แก้วพูดก่อนจะเดินออกไปทันที
 
“แต่ว่าแก้ว! แก้ว!” โทโมะตะโกนตามหลังหญิงสาวที่เดินออกไปทำให้ใจเขาหวิวแปลกๆ เหมือน
ว่าคำพูดของเธอคราวนี้อาจจะทำให้เขาไม่ได้เจอเธออีกตลอดไป
 
“โถ่เว้ย!”
 
 
“โอ้ยย! โรงแรมนี่จะกว้างไปไหนนะ แล้วห้องสปามันอยู่ตรงไหนล่ะเนี้ย” ฟางที่รอชายหนุ่มไม่ไหว
เพราะทนความหิวไม่ได้จึงต้องลงมาตามชายหนุ่มที่ห้องสปา แต่ทว่า...หาห้องสปาไม่เจอ! มันอยู่
ตรงส่วนไหนของโรงแรมนี้กันแน่ ฟางเดินมาเลื่อยๆก็เจอเค้าเตอร์จึงเดินเข้าไปถาม
 
“เอ่อ...ป๊อปปี้อยู่ไหนหรอคะ” ฟางเอ่ยถามพนักงานต้อนรับที่นั่งอยู่ในเค้าเตอร์ เธอเงยหน้าก่อนจะ
ยิ้มให้ฟางนิดๆ
 
“คู่หมั้นคุณภาณุใช่หรือเปล่าคะ”
 
“อ่ะ อ้อ เอ่อ...ใช่ค่ะ”
 
“คุณภาณุอยู่ที่ห้องสปาส่วนตัวค่ะ เดินตรงไปแล้วเลี้ยวซ้ายตรงห้องประตูสีแดงมุมสุดค่ะคุณฟาง”
พนักงานพูดจบ ฟางก็พนักหน้ายิ้มแล้วเอ่ยขอบคุณก่อนจะรีบเดินจ้ำเท้าไปหาทันที
 
“นี้ไอ้บ้า ฉันหิวแล้วพาฉันไปหาอะไรกะ...” ทันทีที่ฟางเปิดประตูเข้ามาก็เห็น ป๊อปปี้ที่ใส่แค่ชุด
คลุมอาบน้ำกำลังนัวเนียกับสาวอยู่กับสาวที่ไม่ได้ใส่อะไรเลยแม้แต่ชิ้นเดียวสองคนบนโต๊ะนวด จน
หญิงสาวหน้าชาก่อนจะหน้าแดงออกมาสะอย่างนั้นก่อนจะรีบวิ่งออกมาจากห้องแล้วปิดประตูดังปัง
ทำเอาคนที่อยู่ในห้องอย่างป๊อปปี้หันมาทางประตูแล้วยิ้มนิดหนึ่ง
 
“อ๊ะ คุณป๊อปหยุดทำไมล่ะคะจินนี่ค้างเลยนะ” จินนี่พูดก่อนจะพยายามถูไถกับตัวชายหนุ่มแต่
ป๊อปกลับขืนตัวออกห่าง
 
“ไว้วันหลัง่อยมาต่อกันนะที่รัก วันนี้ผมว่าพอก่อนดีกว่า” ป๊อปปี้พูดก่อนจะจุ้ฟปากกับจินนี่แล้ว
ทำท่าจะเดินออกจากห้อง แต่หญิงสาวอีกคนวิ่งเข้ามากอดเขาด้วยร่างเปลือยเปล่า
 
“แล้วพิมล่ะคะ พิมก็อารมณืค้างเหมือนกันนะ” พิมพูดก่อนจะคลอเคลียที่คอชายหนุ่มก่อนจะเอามือ
ล้วงไปที่จุดกลางแต่ชายหนุ่มจับมืออกไปเสียก่อน ป๊อปปี้หันมายิ้มบางๆก่อนจะรีบเดินออกไปทันที
 
“ไม่ๆๆๆ ฉันไม่เห็นอะไรทั้งสิ้น” ฟางที่ออกมาจากห้องนั้นก็รีบตบหน้าตัวเองมาตลอดทางก่อนจะ
มาหยุดที่สวนของโรงแรมป๊อปปี้ก็พูดเตือนตัวเอง แต่ภาพนั้นก็ยังติดตาทำให้เธอหน้าแดงหนัก
เข้าไปอีก
 
“ช่างเขาสิ ฉันไม่ได้เป็นอะไรกับเขานี้คิดมากทำ ดีสะอีกเราจะได้บอกเหตุผลเกี่ยวกับไอ้โรคจิตนั้น
ให้คุณแม่ฟัง” ฟางพูดแล้วกอดอกยิ้มๆ เมื่อนึกขึ้นได้โดยไม่รู้เลยว่าป๊อปปี้แอบได้ยินทุกอย่างแล้ว
แอบยิ้มกับความคิดของฟาง
 
“ช่างฉันจริงดิ” ฟางรีบหันขวับทำให้ป๊อปปี้ที่ยื้นหน้าเข้ามาใกล้จมูกทั้งสองจึงชนเข้ากันอย่างไม่ได้
ตั้งใจ ฟางจึงรีบถอยหนีจนตกลงไปในน้ำพุทันที
 
“55555555 ยัยเฉิ่มร้อนหรือไง”
 
“กรี้ดดดด!! ไอ้หน้าหมีนายมันบ้าที่สุด!”ฟางตีน้ำอย่างเจ็บใจที่ครั้งนี้เธอพลาดอีกแล้วก่อนจะรีบวิ่ง
ขึ้นมาจากน้ำแล้วตรงดิ่งมาหาชายหนุ่มที่ยืนขำอยู่ทันที
 
“โอ้ยย! 555555 ขำจนน้ำหูน้ำตาไหลเลยเนี้ย” ป๊อปปี้พูดขำ ฟางกัดฟันกรอดๆก่อนจะมองหน้า
ชายหนุ่มที่ยืนขำจนตัวงอ
 
“อยากขำมากใช่ไหม! ใช่สิฉันมันไม่ได้สวยเซ็กซี่หุ่นนางแบบ แบบสาวๆของนายนี้” ฟางพูดแกม
ปะชด ก่อนจะสะบัดหน้าหนีชายหนุ่ม
 
“โอ๋ๆ อย่างอนสิฟางขอโทษน้า” ป๊อปปี้เดินมาขอโทษฟางก่อนจะชูนิ้วก้อยส่ายไปส่ายมา ฟางยิ้ม
อย่างพอใจก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองชายหนุ่มยิ้มๆ
 
“โอ้ย! ยัยบ้ากัดหูฉันทำไมเนี้ย!” ฟางเอี้ยวตัวเข้ากัดหูป๊อปปี้ก่อนจะยืนยิ้มอย่างผู้ชนะ แล้วสะบัด
ตูดเดินออกไปจาที่สวนปล่อยให้ชายหนุ่มยืนเอามือกุมหูที่ถูกกัดด้วยความรู้สึกแค้นหญิงสาวเป็น
อย่างมาก
 
“ยัยบ้า ฝากไว้ก่อนเหอะ”
 
 
“ขอบใจนะที่ยังมีใจคิดจะมาส่งฉัน” ฟางพูดยิ้มๆ ก่อนจะปลดเข็มขัดแล้วลงจากรถทันที ก่อนปิด
ประตูดรถก็แอบเห็นชายหนุ่มทำหน้ามุ่ยก็แอบกลั้นขำ
 
“เป็นไรของนายเนี้ย”
 
“เธอกัดหูฉัน”
 
“ก็นายแกล้งฉันก่อนนี้ จะบอกอะไรให้นะปกติฉันไม่เคยสนิทกับคู่หมั้นที่ม่ามาให้เท่านายเลยนะจะ
บอกให้” ฟางพุดยิ้มๆ แต่ชายหนุ่มก็ยังทำหน้ามุ่ยอยู่
 
“นี้เรียกสนิทหรอ กัดหูฉันเนี้ยนะ!” ฟางส่ายหน้าน้อยกับความเอาแต่ใจของป๊อปปี้ ก่อนจะก้มตัว
เข้าไปหยิบกระเป๋า ชายหนุ่มจึงฉวยโอกาสหอมแก้มหญิงสาวทำให้ฟางที่ไม่ทันตั้งตัวก็หน้าแดง
แล้วตกใจมาก
 
“อะ ไอ้หน้าหมี!”
 
“เข้าบ้านได้ล่ะ ฉันไปก่อนนะว่าที่คู่หมั้นของฉัน” ป๊อปปี้ยิ้มแปร้นก่อนจะรีบไล่ฟางแล้วปิดประตูรถ
ตัวเองก่อนจะออกรถไป ปล่อยให้ฟางที่ยังคงตกใจยืนอ้าปากค้างอยู่แบบนั้นหน้าบ้านของเธอ
พิมดาวที่แอบยืนมองลูกสาวของเธอตั้งแต่แรกก็ยิ้มร่า
 
“คุณภาพฟ้าคะ ฉันว่าเรารีบหาฤกษ์แต่งงานกันเลยดีกว่าค่ะ ฉันรู้สึกว่าลูกสาวฉันไม่ปฏิเสธการ
แต่งงานกับลูกชายคุณแน่นอนค่ะ...” พิมดาวพูดยิ้มใส่มือถือที่ต่อสายกับภาพฟ้า งานนี้สนุกแน่
ลูกสาว...
 
 
 
 
 
แอบมีสปอยของแก้ว หวาย โทโมะเล็กน้อยเบาๆ 555555
 
ชอบก็เข้ามาอ่านกันเยอะๆน้ะคะ ชอบอ่านเม้นน ขอเม้นหน่อยน้าา