L O V E. . .
เขียนโดย 
Arisa
วันที่ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.00 น.
แก้ไขเมื่อ 7 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 21.55 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) 1#ฉันไม่อยากดูตัว!
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“ก็บอกแล้วไงว่าฉันไม่ลงไปเด็ดขาด ปล่อยฉันนะ!!” ร่างบางที่เกาะราวบันไดของคฤหาสน์หรือที่
เรียกว่าบ้านของเธออย่างไม่ยอมปล่อยพลางเอามือตีและดิ้นอย่างไม่ยอมง่ายๆ จนสาวใช้ต้องช่วย
กันจึงจนเกิดเสียงโวยวายลั่นบ้าน
“ลงไปเถอะค่ะคุณหนู คุณหญิงกับแขกของท่านรอพบอยู่นะคะ” สาวใช้พูดก่อนจะพยายามดึงตัว
คุณหนูที่แสนจะดื้อและเอาแต่ใจ แต่ไม่ทันไรคุณหนูแสนดื้อของเธอก็ผลักตัวเธอจนล้มลงก่อนจะ
รีบวิ่งหนีเข้าห้องไปทันที
“คุณหนูคะ เปิดประตูห้องเถอะค่ะ!” เสียงสาวใช้ตะโกนเข้ามาในห้องนอนของเธอ ร่างบางในห้อง
ส่ายหัวก่อนจะยืนกดอดอกมองประตูห้องของเธอราวกับสั่งว่ายังไงก็ห้ามเปิดออกให้รู้แล้วรู้รอด
“ฉันไม่เปิดให้โง่หรอก ฝากบอกคุณแม่ด้วยว่าฉันจะไม่ลงไปหาอย่างแน่นอน!” ฟางพูดเสียงเด็ด
ขาดว่ายังไงเธอก็จะไม่ลงไปแน่ๆ ทำเธอจะไม่รู้ว่าแม่เธอพาแขกมาเพื่อจุดประสงค์อะไรให้เธอดูตัว
ไงล่ะ!
“ให้ตายเถอะ! ทำไมแม่ยังไม่เลิกคิดเรื่องดูตัวบ้าๆแบบนี้สักทีนะ” ฟางพูดก่อนจะนั่งลงเตียงตัวเอง
อย่างเซงๆ ทั้งๆที่ห่อนหน้านี้ไม่กี่วันแม่เธอก็พึ่งจะพาเธอไปดูตัวกับลูกเจ้าของบริษัทขนส่งต่าง
ประเทศ ซึ่งเธอก็แผลงฤทธิ์ออกมาให้เห็นแล้วว่าเธอขัดค้านแบบสุดชีวิต แต่ดูเหมือนแม่ของเธอ
จะไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลย แถมยังหาคู่ดูตัวคนใหม่มาให้ถึงบ้านอีกด้วย ให้ตายเถอะ!
“โอ้ยยย! ปวดหัวโว้ยยย!”
“ลูกชายคุณนี้หล่อมากเลยนะคะเนี้ย” คุณหญิงพิมดาวเอ่ยชมลูกชายของคุณหญิงภาพฟ้าผู้ถือหุ้น
ส่วนบริษัทรายใหญ่ของเธอ
“คุณหญิงก็ชมกันเกินไปค่ะ ป๊อปปี้ลูกขอบคุณน้าเขาสิจ้ะ” คุณหญิงภาพฟ้ายิ้มแก้มปริก่อนจะหันไป
สะกิดลูกชายตัวดีที่เอาแต่นั่งเล่นมือถือให้หันมาสนใจ ป๊อปปี้สดุ้งก่อนจะหันมายิ้มให้คุณหญิง
พิมดาวแล้วยกมือไหว้
“อุ้ย! ไม่ต้องก็ไหว้หรอกจ้ะ” พิมดาวพูดยิ้มๆ พลางมองหน้าชายหนุ่มตรงหน้าจนทำเอาเขารู้สึก
เกร็งๆ
“นี้แม่...ไหนอ่ะคนที่แม่ให้ผมมาดูตัว นี้มันก็นานแล้วนะ ผมจะรีบกลับบ้าน โอ้ย!” ชายหนุ่มหันมาก
ระซิบกับแม่ของตัวเอง ก่อนจะโดนคุณหญิงภาพฟ้ายิกที่แขนแล้วมองเขาดุๆ ชายหนุ่มค้อนแม่เขา
นิดหนึ่งก่อนจะหันมายิ้มให้คุณหญิงพิมดาว
“เอ่อ...แล้วลูกสาวคุณยังไม่ลงมาอีกหรือคะเนี้ย” ภาพฟ้าพูดพล่งชะเง้อมองขึ้นไปชั้นบนของบ้าน
พิมดาวจึงนึกขึ้นได้ก่อนจะมองนาฬิกาข้อมือของตัวเอง...
ยายฟางแผลงฤทธิ์อีกแล้ว...
“นั้นสิคะ สงสัยคงจะตื่นเต้น เดี๋ยวให้เด็กในบ้านขึ้นไปตามดีกว่าเน่อะ แก้มจ้ะขึ้นไปตามคุณหนูลง
มาหน่อยสิ” พิมดาวพูดบอกคุณหญิงภาพฟ้า ก่อนจะหันไปสั่งเด็กรับใช้คนสนิทในบ้าน
“เอ่อ...คุณหญิงค่ะ แก้มไปตามมาแล้วแต่คุณหนูไม่ยอมลงมาลูกเดียวเลย” แก้มกะซิบพูดบอกคุณ
หญิงพิมดาว
“งั้นหรอ...” พิมดาวพูดก่อนจะยื้นกุญแจให้แก้ม แก้มก็มองก่อนจะรับมาอย่างงงๆ“ฉันให้เวลาแค่
10 นาทีเธอต้องไปพาตัวลูกสาวฉันลงมาจากชั้นบนให้ได้ เข้าใจไหม!”พูดเสร็จก็ส่งสายตาดุๆให้
สาวใช้ จนแก้มรีบพยักหน้าก่อนจะรีบเดินออกไปทันที
“มีอะไรกันหรือเปล่าครับ” ชายหนุ่มถามขึ้นเมื่อเห็นสาวใช้รีบวิ่งออกไปแบบนั้น เอาความจริงเขาก็
ไม่อยากจะมาหรอก ดูตัวบ้าๆแบบนี้ แต่ยังไงก็จำใจมาเพราะแม่บังคับ
“ไม่มีอะไรหรอกจ้ะ เดี๋ยวสักพักฟางก็ลงมาแล้วล่ะ น้องเขาคงจะเขินน่ะจ้ะ เอ่อ...ว่าแต่คุณหญิง
ภาพฟ้าจะให้ทั้งสองคนหมั้นกันวันไหนดีคะ” ชายหนุ่มที่ได้ยินถึงกับสำลักน้ำชาที่ตนกำลังดื่มอยู่
ทันที
“ห้ะ! มะ หมั้นเลยหรอครับ! เอ่อ...ผมหมายถึงว่ามันไม่ไวไปหรอครับที่ผมจะหมั้นกับน้องเขา จริง
ไหมครับคุณน้าคุณแม่” ป๊อปปี้รีบหาเหตุผล จะบ้าหรือไงให้เขาหมั้นกับคนที่แต่ชื่อยังไม่รู้จักเรื่อง
หน้าตาไม่ต้องพูดถึงไม่เคยได้เจอกันด้วยซ้ำ ให้ตายเถอะ!
“ก็แค่หมั้นไว้ก่อนนี้ลูก แล้วพวกลูกก็ลองๆคบหากันไป ดีไหมคะคุณหญิง” แม่ป๊อปปี้พูดก่อนจะหัน
มายิ้มกับคุณหญิงพิมดาว
เพล้ง!!
“กรี้ดดดด!!! ปล่อยฉันนะไอ้พวกบ้า!!!” เสียงโวยวายจากชั้นบนทำให้ทุกคนรีบหันไปมองกันด้วย
ความตกใจ ร่าบางที่กำลังดิ้นสุดชีวิตกับบอดี้การ์ดร่างยักษ์ที่จับตัวหญิงสาวเอาไว้ ป๊อปปี้และคุณ
หญิงภาพฟ้ามองกันอย่างอึ้งๆ ต่างจากพิมดาวที่เอามือกุมขมับแล้วส่ายหัวอย่างอ่อนใจกับลูกสาว
ของเธอ
“คุณหนูอย่าดิ้นสิคะ! เกรงใจแขกหน่อยสิคะ!”
“นี้!! แก้มไม่ต้องพูดเลยนะ ฉันก็บอกตั้งแต่แรกแล้วว่าจะไม่ลง ยังจะมาให้พวกบอดี้การ์ดมางัด
ห้องฉันอีก ปล่อยฉันนะโว้ยย!! กรี้ดดด!!”ฟางพูดโวยวายแล้วดิ้นอย่างสุดฤทธิ์ จนแก้มกับบอดี้
การ์ดเริ่มจะเอาไม่อยู่
“หยุดดดดดดดดดด!!!!!” เสียงพิมดาวทำให้ฟางหยุดดิ้น ก่อนจะสะบัดตัวออกจากการจับกุมของ
บอดี้การ์ดแล้วรีบเดินตรงดิ่งมาหาแม่ของเธอทันที
“ฟางไม่ยอมนะแม่! แม่ทำแบบนี้กับฟางไม่ได้นะ!” ฟางพูดก่อนจะหันมามองแม่ของป๊อปปี้ และ
ชายหนุ่มก่อนจะหันมามองแม่ของเธอ
“เอ่อ...ถ้าน้องเขาไม่พร้อมงั้นผมกลับก่อนนะครับ” ป๊อปปี้พูดก่อนจะหาโอกาสหนี แต่แม่ของเขา
รีบดึงตัวให้นั่งลงทันที ก่อนจะส่งสายตาประมาณว่าถ้าลุกแกตายแน่ให้ชายหนุ่ม จนป๊อปปี้ต้องยอม
นั่งลงตามเดิม
“อ้าว! ไม่ไปล่ะ ฉันไม่พร้อมจะดูตัวกับนาย” ฟางหันมาวีนใส่ป๊อปปี้ที่ตอนแรกดูเหมือนจะไป แต่ก็
นั่งลงตามเดิมอย่างหงุดหงิด
“แต่ฉันพร้อม แล้วเธอก็ควรจะนั่งลงได้แล้ว ไม่สงสารแม่ของฉันบ้างหรือไงที่เขาต้องมานั่งรอเธอ
นานเป็นชั่วโมงแบบนี้ แถมเธอยังมาโวยวายเอะอะลั่นบ้านต่อหน้าแขกของแม่เธอแบบนี้น่ะ ยาย
เด็กเมื่อวานซื่น!” ป๊อปปี้ที่อยากจะรีบกลับแต่กลับไม่ได้ แถมฟางก็ยังมาไล่เขาแบบนี้อีก
“เอ๊ะ! ไอ้บ้า! นายเป็นใครห้ะ! มาว่าฉันแบบนี้ ขนาดแม่ฉันยังไม่เคยว่าฉันแบบนี้เลยนะ!” ฟางที่
เจ็บใจที่ถูกต่อว่าก็รีบโวยวายใส่ชายหนุ่มทันที
“ฟางนั่งลงก่อนลูก” พิมดาวพูด ฟางหันมามองแม่เธอก่อนจะกอดอกเชิดหน้า
“ให้ตายยังไงฟางก็ไม่นั่ง ฟางไปดีกว่า” ฟางพูดก่อนจะทำท่าเดินออกไปแต่บอดี้การ์ดเดินเข้ามา
ดักหน้าเธอ โถ่เอ้ยย!!
“หลีกทางเดี๋ยวนี้นะ!”
“ฟางมานั่งเดี๋ยวนี้!”
“ไม่ๆๆๆๆๆๆ!! ฮือออ!! ฟางไม่ยอม! ฟางไม่อยากดูตัวว! ฮือออ!!” ทุกคนเหวอทันที ที่ร่างบางอยู่
ดีๆก็ลงไปนอนดิ้นที่พื้นเหมือนเด็กๆ ป๊อปปี้ที่มองภาพนั้นก็หลุดขำออกมาอย่างหนัก นี้เขาต้องมาดู
ตัวกับผู้หญิงปัญญาอ่อนแบบนี้เนี้ยนะ แค่คิดก็ขำละ
“คุณพระ!” คุณหญิงภาพฟ้าอุทานเสียงหลง พิมดาวเอามือทาบอกกับท่าทางของลูกสาวเธอ ก่อน
แก้มกับบอดี้การ์ดจะช่วยดึงฟางขึ้นมา แต่ฟางก็ยิ่งดิ้นเข้าไปใหญ่
“ปล่อยฟาง! ไม่ต้องมายุ้งนะ!”
“5555555 แม่ดูยายเด็กบ้านั้นดิ้นสิ” ป๊อปปี้พูดก่อนจะขำออกมา จนทุกคนหันไปมองคุณหญิง
ภาพฟ้าจึงรีบสะกิดลูกชายตัวเองทันที ป๊อปปี้ที่รู้ว่าทุกคนหันมามองก็หยุดขำก่อนจะกลับมาทำมาด
นิ่งตามเดิม
“อะ แฮ่ม! นี้เธอ แค่มานั่งพูดคุยกันแปปเดียวถึงกับต้องลงทุนไปนอนดิ้นกับพื้นเลยหรือไงกัน”
ชายหนุ่มพูดกลบเกลือนเรื่องเมื่อกี้ก่อนจะมองหญิงสาวที่หัวฟูที่ลงไปดิ้นเมื่อกี้ก็อมยิ้มเพราะกลั้นขำ
ฟางมองชายหนุ่มอย่างค้อนๆ ก่อนจะลุกแล้วเดินมาตรงหน้าชายหนุ่มก่อนจะยิ้ม
“อยากดูตัวมากใช่ไหม...”ร่าบางพูดยิ้มๆ ก่อนจะมองหน้าชายหนุ่มจนป๊อปปี้เริ่มชะงักกับท่าทางที่
เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาของหญิงสาว แต่ทว่า...
“งั้นนายก็ดูหมัดฉันไปก่อนแล้วกัน!/เห้ย! นี้เธอ!”
ผลัวะ!
“ป๊อปปี้/ยัยฟาง!!” ฟางต่อยเข้าไปที่หน้าชายหนุ่มก่อนจะแสระยิ้มออกมา ก่อนถอยออกมาห่างๆ
ให้ภาพดาวเข้าไปดูสภาพลูกชายตัวเองที่นอนสลบคาโซฟาหรูบ้านเธอ กระตุกยิ้มมุมปากอย่างผู้
ชนะก่อนจะเดินออกมาจากห้องรับแขกอย่างสวยๆ
“5555555 เล่นกับใครไม่เล่นมาเล่นกับคุณหนูฟาง” ฟางหันกลับมาพูดก่อนจะแลบลิ้นใส่แม่ของ
เธอแล้วเดินสะบัดตูดออกไปทันที พิมดาวมองลูกสาวของเธออย่างอึ้งๆ ก่อนจะรีบหันมาดูว่าที่คู่
หมั้นของลูกสาวเธอที่สลบแล้วมีเลือดไหลออกจากจมูก
“แก้ม เอายาดมมาให้ฉันที!”
ถึงกับถามหายาดมกันเลยทีเดี่ยว...คริคริ
อะ แฮ่ม! ฝากฟิคชั่นไว้ด้วยนะคะ ชอบก็เข้ามาอ่านกันเยอะๆน้าา จุ้ฟๆ 
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
