เธอคือ....แค้นนี้

 
       
 
          " ตาป๊อป ตาป๊อป " เสียงแม่ของผมเรียกผม ที่อยู่ข้างบนบ้านเพื่อให้ลงไปหา
 
 
 
          " ครับแม่ " ผมขานรับแม่อย่างสุภาพ แล้วเดินลงมาข้างล่างเพื่อมาหาแม่
 
 
 
          " แม่มีอะไรกับผมหรอครับ " ผมถามแม่
 
 
 
          " ลูกจำหนูฟางได้มั้ย " แม่ถามผม
 
 
          
          " ใช่ฟาง พี่เฟย์ ปะครับ " ผมถามแม่เกี่ยวกับฟาง
 
 
 
          " ใช่จ๊ะ ลูกกับฟาง จะต้องแต่งงานกันภายในอาทิตย์หน้า " แม่บอกผม 
 
 
 
 
          " อะไรนะครับ ผมไม่แต่ง ผมมีจินนี่อยู่แล้ว อีกอย่างผมกับฟางเราไม่ได้รักกัน ทำไมผม
ต้องแต่ง " ผมบอกกับแม่ 
 
 
 
 
 
          " ไม่รู้ละ ยังไงลูกก็ต้องแต่ง จัดการเคลียร์กับแม่จินนี่ซะ " แม่บอกผม ก่อนจะเดินออก
จากห้องไป 
 
 
 
 
          " ฟาง ฉันเกลียดเธอ " ผมพูดกับตัวเอง ก่อนจะเดินไปคว้ากุญแจรถเพื่อจะไปหาจินนี่
 
 
 
 
          ด้านของฟาง
 
          " ฟาง ลูกจำป๊อปได้มั้ย " ม๊าถามฉัน 
 
 
 
 
          " อ่อ จำได้คะ ม๊ามีไรหรอคะ " ฉันตอบม๊า
 
 
 
          " อาทิตย์หน้า จะมีการแต่งงานเกิดขึ้น งานของลูกกับป๊อป " แม่บอกฉัน เรื่องนี้ทำให้ฉัน
อึ้งไม่น้อยเลยทีเดียว นี้ฉันต้องมาแต่งงานกับป๊อปจริงหรอเนี่น
 
 
 
 
          " แต่ ม๊า ฟางกับป๊อป เราไม่ได้รักกันนะคะ อีกอย่าง ป๊อปเค้าก็มีแฟนอยู่แล้วด้วย " ฉัน
บอกกับม๊าไป เพราะฉันเองก็ไม่อยากจะเเต่งงานกับป๊อปเหมือนกัน
 
 
 
 
          " ไม่รู้ละ ยังไงก็ต้องแต่ง " พอม๊าพูดจบ ก็เดินออกไปจากบ้าน ปล่อยให้ฉันนั่งคิดอยู่คนเดียว ว่าจะเอายังไงกับเรื่องนี้ดี 
 
 
 
 
          ด้านของป๊อป 
 
 
          " จินนี่ครับ เรา..เลิกกันเหอะนะ แต่ที่เราเลิกกันไม่ใช่เพราะเราไม่ได้รักกันนะ ป๊อปรักจินอ
ยู่ แต่แม่ป๊อปสั่งให้เลือก เพื่อไปแต่งงานกับฟาง จินเข้าใจป๊อปนะครับ" ผมบอกเลิกจินนี่ พร้อมอธิบายถึงสาเหตุที่ต้องเลิกกัน
 
 
 
 
          " จินเค้าใจป๊อปคะ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น จินก็ยังรักป๊อปเหมือนเดิม ไม่เคยเปลี่ยน จินจะ
รอป๊อปอยู่ตรงนี้ไม่ไปไหน หลังจากนี้จินขอให้ป๊อปมีความสุขกับชีวิตแต่งงานนะคะ " จินนี่บอกผม
พร้อมกับร้องไห้ออกมา เมื่อผมเห็นเช่นนั้น ผมจึงดึงจินนี่เข้ามากอด ซึ่งเธอเองก็กอดผมตอบเช่น
กัน 
 
 
 
 
          " ป๊อปก็รักจินนะครับ " และผมกับเธอก็กอดกันอยู่เนินนาน เหมือนกับว่านี้คือกอดสุดท้าย
เราจะไม่ได้เจอกันอีก อย่างนั้นแหละ
 
 
 
 
          ผ่านไป1 อาทิตย์
 
 
          วันนี้เป็นวันแต่งงานของผมกับฟาง แขกที่มาในงานส่วนใหญ่ก็จะเป็นนักธุรกิจ เพื่อนของ
พ่อแม่ผมละฟาง แล้วก็มีพวกเพื่อนๆญาติๆ ของเราสองคนมาร่วมแสดงความยินดีกันอย่างหนาแน่
 
 
 
 
          " ไงเจ๊ ขายออกสักทีนะ " ฮั่นและแกงส้มเดินมาพูดกับฉัน
 
 
 
          " ยะ แล้วเมื่อไหร่พวกแกจะขายออกกับเค้าบ้างละ เห็นโสดมาตั้งนานแล้ว " ฉันถามน้องชายกลับ
 
 
 
 
          " ใครว่าผมโสด ไอ้แกงต่างหากละ ที่โสด " ฮั่นตอบฉัน พร้อมชี้ไปทางแกงส้ม
 
 
 
          " อ้าวๆเฮีย เค้าบอกว่าคนโสดมักจะน่ารักนะ " แกงส้มย้อนฮั่น 
 
 
 
 
          " พอๆ ช่างเหอะ แล้วไหนละแฟนแกนะฮั่น ชวนมาด้วยรึป่าว " ฉันรีบตัดบทของทั้งคู่
ก่อนจะทะเลาะกัน และถามฮั่นเรื่องแฟน 
 
 
 
 
          " ไม่ได้มาหรอกเจ๊ เค้าบินไปทำงานที่จีนอะ ยังไม่กลับเลย " ฮั่นตอบฉัน
 
 
 
          หลังจากทำพิธีต่างๆเสร็จ ก็มาถึงพิธีส่งท้าย พิธีเข้าหอ
 
 
          " ป๊อป แม่ฝากฟางด้วยนะลูก ดูแลกันดี รักกันนานๆ มีเรื่องอะไรก็คุยกันนะลูก แม่ไปละ
ขอให้มีความสุขกับคืนเข้าหอนะลูก " แม่ฟางบอกพวกเรา ก่อนที่พวกผู้ใหญ่จะเดินออกจากห้อง
ไป ปล่อยให้ผมกับฟางอยู่กันสองคน
 
 
 
 
          " โอ้ยยย เหนื่อย " ฉันร้องออกมาก่อนล้มตัวลงนอนบนเตียง
 
 
 
          " นี้ฟาง อย่าเพิ่งนอนสิ ไปปอาบน้ำก่อน " ป๊อปบอกฉัน 
 
 
 
          " ก็ได้ งั้นฟางอาบก่อนนะ " ฉันบอกป๊อป ก่อนที่จะเดินเข้าไปห้องน้ำ 
 
 
 
          หลังจากที่ฟางเดินเข้าไปในห้องน้ำ ผมก็เอาโทรศัพท์ออกมาดู เพื่อจะโทรหาจินนี่
 
 
 
          " ป๊อปปป มาช่วยฟางหน่อย " เสียงฟางเรียกผมให้ไปช่วย ผมจึงเดินเข้าไปในห้องน้ำ 
 
 
 
          " มีไรอะฟาง " ป๊อปถามฉัน
 
 
 
 
          " ช่วยรูดซิปให้หน่อยสิ ฟางรูดไม่ถึงอะ " ฉันบอกป๊อป 
 
 
 
 
          " ก็ได้ หันหลังมาสิ " ป๊อปบอกฉัน ฉันจึงหันหลังไป เพื่อให้ป๊อปรูดซิปให้
 
 
 
 
          ผมค่อยยๆรูดซิปของฟางลง เพราะมันเหมือนจะติดผ้าด้วยสิ แต่ทำไมใจผมถึงเต้นเร็ว
แบบนี้นะ ไม่ได้ๆ ไอ้ป๊อป ใจแข็งไว้ จำไว้เราเกลียดฟาง จำไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
               เอาแล้วไง พระเอกของเรา ปากบอกว่าเกลียด แต่ทำไมใจสั่นน้าา 
 
               ขอโทษน้าาา ที่มาอัพช้าอ่าา เดี๋ยวมาอัพตอนต่อไป 
 
               เม้น โหวต ให้ไรเตอร์ด้วยนะ