หลงรักเธอเข้าแล้วยัยสามแสบ

     *** กริ้งงงงงงงงงงง ***
 


ป๊อปปี้:ไปเรียนกันเถอะ ได้เวลาแล้ว

TKKFF:ป่ะ ไปกัน

 
 

     ณ ห้องเรียนเกรด 12

 

อาจารย์โฟร์:อ่าาาาา ได้เวลาเรียนกันแล้วนะจ้ะ^^

นักเรียนในห้องทั้งหมด:ค่าาาาาาา/คร้าบบบบบบบบ

อาจารย์โฟร์:คาบแรกของช่วงบ่ายวันนี้ เราจะเรียนคณิตฯกันนะจ้ะ  หยิบหนังสือขึ้นมาเลยจ้ะ

ทุกคนในห้องก็ค่อยๆหยิบหนังสือคณิตฯขึ้นมากันอย่างเอื่อยเฉื่อยและเชื่องช้าา...

จากนั้นอาจารย์โฟร์ก็พล่ามมมมมมต่างๆนาๆ


 

     ~~~ กริ้งงงงงงงงงงง ~~~


 

เขื่อน:เยสสสสสสสสสสสสสสสสสสสสส

เฟย์:ในที่สุดก็เลิกเรียนนนนนนนนนน

ฟาง:น้อยๆหน่อยก็ได้นะยัยเฟย์ ออกนอกหน้าเชียว

เฟย์:เอ้า! รึว่าไม่มีใครอยากให้เลิกเรียนไวๆคะคุณพี่สาววววววว

ฟาง:จ้ะๆ ยัยน้องสาวววว

เฟย์:^_^  เอ้อ! พี่ฟาง ยัยแก้ว  วันนี้พวกเราไปเที่ยวกันมั้ย?

แก้ว:ยังไงก็ได้ ฉันก็จะได้ไปซื้อเสื้อผ้าใส่ไปงานบ้านแกพอดี

เขื่อน:งานอะไรกันอ่ะ???

เฟย์:ยุ่งน่า ไอ้กบ!

เขื่อน:บอกเค้าหน่อยน้าาาาาา

เฟย์:[ส่ายหน้าอย่างรวดเร็ว]

ฟาง:เขื่อนๆ เดี๋ยวฟางบอกเอง   ถ้าให้ยัยเฟย์บอกนะ ยังไงก็ไม่รู้แน่นอน

เขื่อน:แล้วมันคืองานอะไรอ่ะฟาง

ฟาง:มันก็เป็นงานทั่วไปนี้แหละ แค่งานรวมญาติบ้านฟางน่ะ ที่ยัยแก้วไปด้วยก็เพราะว่าพวกเราสามคนเป็นเพื่อนกันตั้งแต่ตีนเท่าฝาหอยยันตีนเท่าฝาบ้านและเนี่ย

เขื่อน:พวกเราสามคนอยากไปด้วยจังเลยอ่ะฟาง~~~ [ทำสายตาอ้อนวอน]

โทโมะ:ใครอยากไปกับแกวะ?

เขื่อน:เอ้า! ก็บอกอยู่นี่ไง

โทโมะ:แล้วพวกฉันสองคนบอกแกตอนไหน?

เขื่อน:เมื่อกี้

โทโมะ:..กุบอกตอนไหนวะ..

เขื่อน:ไม่ต้องงงๆ เมื่อกี้ก็คือเมือกี้ เค๊?

โทโมะ:หึ!

ป๊อปปี้:ไปๆเถอะน่าไอ้โมะ

โทโมะ:..มันดูง่ายเนาะไอ้ป๊อป..   หึๆ

ป๊อปปี้:ไปเถอะนะเพื่อนโมะ

โทโมะ:..แหม..พูดซะน่าฟังเชียวนะไอ้นี่..  ยังไงก็..หึๆ

เขื่อน:โทโมะเพื่อนร้ากกก ไปกับเค้าหน่อยนะ  [พูดพร้อมกับเข้าไปนัวเนีย]

เฟย์:ยี้~~~~~~~~

โทโมะ:เออๆ ไปก็ได้   ไอ้เขื่อนมึงอย่าทำอย่างนี้อีกนะเว้ย สยิวว่ะ!

เขื่อน:ครับ! เห็นมั้ยป๊อปปี้ ทำแค่เนี่ยมันก็ยอมไปแล้ว

ป๊อปปี้:เออๆ กุนับถือ

แก้ว:ตกลงกันได้แล้วใช่มั้ย กว่าฉันจะมีบทพูดบ้าง   ไอ้ห่อหมกนี่มัวแต่ "หึๆ" อะไรนักหนาก็ไม่รู้

โทโมะ:เธอว่าใครห๊ะ ยัยแบน

แก้ว:แล้วคนที่พูด "หึๆ" อยู่ตรงนี้ชื่ออะไรละ

โทโมะ:นี่! นี่เธอหาว่าฉันเป็นห่อหมกเหรอะ!

แก้ว:ฉันยังไม่บอกเลยว่าเป็นนาย ยอมรับซะงั้น

โทโมะ:แล้วเธอว่าใคร

แก้ว:ผีดิบญี่ปุ่น

เฟย์:ใครวะ ผีดิบญี่ปุ่น?

แก้ว:ก็ไม่รู้เหมือนกัน ฉันเห็นใครหน้าเหมือนก็แค่พูดออกมา  ก็เท่านั้นเอง

เขื่อน:หน้าเหมือนนน ก็แสดงว่า...  [หันหน้าไปทางโทโมะ]

เฟย์:โทโมะ ช่ะ?

แก้ว:ไม่รู้ดิ

โทโมะ:..โอ้ยยยยยยย ยัยนี่นี้แสบจริงๆ  กี่ชื่อแล้ววะ ถ้าวันไหนฉันจับเธอมาเป็นเมียฉันได้ล่ะก็..น่าดู!  หึ้ย!!..

เฟย์:ทุกคนไปเที่ยวกันเถอะ

แก้ว:แล้วแกจะไปเที่ยวไหน

ฟาง:สยามเถอะเฟย์ ง่ายสุดแล้ว

เฟย์:โอเคๆ

ป๊อปปี้:แล้วพวกเราจะไปยังไง

ฟาง:อ๋อ เรื่องรถนะเหรอ ยัยเฟย์โทรบอกลุงหงวนให้มารับพวกเราด้วยนะ

เฟย์:ค่ะๆ คุณพี่สาววววว

ฟาง:จ้าาาาาาาา

เฟย์:ลุงหงวนคะ มารับเฟย์ พี่ฟาง ยัยแก้ว แล้วก็เพื่อนๆของเฟย์ไปสยามหน่อยนะคะ

(ลุงหงวน:ครับๆ แต่คุณหนูเฟย์ครับ ลุงขอไปรับคุณพ่อของคุณหนูก่อนนะครับ ถ้าลุงถึงแล้วจะโทรกลับไปนะครับคุณหนู)

เฟย์:ค่ะ โอเคค่ะลุงหงวน

ฟาง:เป็นยังไงบ้างยัยเฟย์

เฟย์:ลุงหงวนแกบอกว่าเดี๋ยวจะมารับแต่ให้รอก่อน เพราะว่าแกต้องไปรับคุณพ่อกลับก่อนน่ะพี่ฟาง

แก้ว:งั้น..ระหว่างรอ พวกเราไปร้านเบเกอรี่หน้าโรงเรียนกันมั้ย

ฟาง:ก็ดีเหมือนกันนะยัยแก้ว ไปหาอะไรกินกันก่อนดีกว่า  พอไปถึงที่นู้นจะได้เลือกของได้สะดวก ไม่ต้องกลัวยัยเฟย์บ่นว่าหิวอีก

เฟย์:งอนพี่ฟาง ง้อด้วยยยย

ฟาง:โอ้ๆ ไม่งอนพี่นะน้องสาวววว

ป๊อปปี้:[ยืนยิ้มแก้มแตกจ้าาาา]

เขื่อน:ไอ้ป๊อป! ไอ้ป๊อปปี้!!!

ป๊อปปี้:มีไร?

เขื่อน:เป็นไรวะ ยิ้มแก้มจะแตกอยู่ละ

ป๊อปปี้:เปล่าๆ ไม่มีอะไรหรอก  ชั่งมันเถอะ

โทโมะ:ได้กี่กิโลละ

แก้ว:4

PKT:เห้ย!

แก้ว:ตกใจอะไรกัน

เขื่อน:เธอมายืนตรงนี้ได้ไง

แก้ว:เดินมาดิ โง่เนาะ!   เดี๋ยวก่อนมีอะไรจะถามนายหน้าหมีก่อน

ป๊อปปี้:อะไร?

แก้ว:นายชอบยัยฟางเหรอ

ป๊อปปี้:มะ..ไม่ ไม่ได้ชอบ

แก้ว:จริ๊ง?

ป๊อปปี้:จริง

แก้ว:โอเคๆ ไอ้เราก็กะว่าจะช่วย~~

ป๊อปปี้:เธอจะช่วยฉันจริงๆเหรอแก้ว

แก้ว:อือ.. แต่นายต้องสัญญาก่อนว่าจะมีแค่ยัยฟางคนเดียว

ป๊อปปี้:ได้! ฉันสัญญา

แก้ว:ถ้านายกล้าสัญญา ฉันก็จะช่วย  เอาหางมานี้

เขื่อน:เฮ้ยๆ หูๆ

แก้ว:เออๆ เอาหูมานี้


 

แก้วใจของเราจะช่วยนายหน้าหมียังไงนะ
แล้วที่โทโมะบอกว่าจะจับแก้วทำเมียนี่..มันจะเป็นยังไง
อย่าลืมเม้นเป็นกลจ.ให้ด้วยนะคร้าบบบบ