[Fic inazuma eleven go]รักใสๆ ของนายแว่น
เขียนโดย 
sangnam
วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.36 น.
แก้ไขเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 22.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) รักใสๆ ของนายแว่น 8/8 จบแล้วน้าาา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความบทสุดท้ายแล้วนะค่ะ แล้วไรท์เตอร์จะสร้างนิยายใหม่นะ แล้วจะมาบอกแฟนฟิคอินะซึมะทุกคนนะค่ะ ไรท์เตอร์ น่ะ ติดอินะซึมะอยู่แล้ว จะพยายามสแกนหาคู่ที่ไม่ค่อยจะเป็นตัวเอกของเรื่องนะค่ะ เพราะว่าตัวเอกน่ะ มีคนแต่งกันเยอะแล้วน่ะ อิอิ
ผมเรียนจบคาบสุดท้ายแล้วครับ.......
ผมยกโทรศัพท์มือถือขึ้นแล้วโทรหาคุณยูกิ เค้าเป็นเพื่อนที่ให้คำปรึกษาได้ดีน่ะครับ
"ฮัลโหลคุณยูกิครับ"
[เอ่อ......]
"จำผมไม่ได้หรอครับ ผมเอ็ดดี้เองนะ"
[หาาา เอ็ดดี้หรอ]ทำไมเค้าต้อทำเสียงตกใจขนาดนั้นด้วยเนี่ย
"เป็นอะไรรึเปล่าครับ"
[อ...เอ่อ ไม่เป็นอะไรค่ะ]
"คุณว่างรึเปล่า ออกมาหาผมหน่อยได้ไหมครับ"
[เดี๋ยวอีกสองชั่วโมงได้ไหมครับ เอ๊ย ค่ะ]
"อ๋อ ที่ร้านไอติม ติ้ม ติม ข้างๆโรงเรียนไรมงก็แล้วกันนะครับ"
[ค่ะ]
ตึ้ด......
ผมกดวางสายทันที ที่เค้าตอบมา ผมก็แค่ไปนั่งตกปลาเล่นให้หายเบื่อก่อน ไปชวนยูจีนดีกว่า
บนห้อง......
"ยูจีน"
"ห.....หึ"เป็นอะไรของเค้านะ
"นายจะไปไหนหรอ"เอ็ดดี้
"อ๋อ ฉันจะไปหาคิริโนะหน่อยน่ะ ฉันนัดเค้าไว้แล้ว"ยูจีน
"โห เสียดายจังแฮะ ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวฉันไปตกปลาคนเดียวก็ได้"เอ็ดดี้
"อืม ฉันขอโทษนะ"ยูจีน
"ไม่เป็นไรหรอก ฉันไปคนเดียวได้"เอ็ดดี้
"อืม" แล้วผมก็อาบน้ำแต่งตัว แล้วเตรียมข้าวของไปตกปลา.......
Eujein part..........
ตายแล้ว เอ็ดดี้ก็ดันโทรมานัดไม่เป็นเวลาซะด้วย ไม่ให้ตั้งตัวเลยนะนายเนี่ย ผมเลยโทรมาหาเกเบรียลด่วน ดีนะ ที่เกเบรียลว่าง ไม่งั้นก็คงไม่รอดแน่
ห้องคิริโนะ&ชินโด (เกเบรียล&ริคาโด้)
ปังๆๆๆๆๆ
แกรกๆ
"นี่นายจะเอาให้ประตูฉันพังเลยรึไง"เกเบรียล
"รีบๆเหอะเกเบรียล เดี๋ยวไม่ทันนัดนะ"ยูจีน
"อืม ๆ"ริคาโด้รีบบอกเกเบรียล ที่ทำหน้าเซ็งอยู่
แล้วพวกเค้าก็ขัดผิวพอกครีม ทำผมให้ใหม่ ทาโน้น พอกนี่ แปะนั่น จนผมเผลอคิดไปแล้วว่า สองคนนี้นะ ถ้าเปิดร้านทำสปา คงจะเริดแน่นอน..... ไม่เสียแรงที่เป็นน้องของ รุ่นพี่ คิริโนะ อาซึเกะจริง รุ่นพี่น่ะ เป็นสไตลิส ชื่อดังในญี่ปุ่นเลยนะ ไปมาแล้วเกือบทุกประเทศเลยล่ะ
1.13 น.ผ่านไป ใกล้แล้วล่ะสิ ใกล้ถึงเวลานัดแล้ว ผมรอแค่ให้เกเบรียลไปเอาชุดที่เพิ่งสั่งตัดขึ้นมา ด้วยฝีมือของเค้าเอง...............
"มาแล้ว แฮ่ก ๆๆๆ นี่ฉันออกแบบเองเลยนะ สวยมั้ย"เกเบรียล
"ว้าว สวยจัง ขนาดฉันเป็นผู้ชายเนี่ย ฉันยอมเป็นผู้หญิงเลยนะ"ยูจีน
"ขอบใจนะ มาแต่งตัวได้แล้ว"เกเบรียล
จากนั้นก็ใส่โน้น ผูกนี่ เสียบนั่น ผมนี่อยากจะเปลี่ยนเพศเลยล่ะ ชุดบ้าอะไร สวยชะมัด
"เสร็จแล้ว ไปได้แล้วล่ะ ใกล้เวลานัดแล้ว"เกเบรียล
"อืม "ผมรีบวิ่งออกไปจากห้องของคิริโนะ แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อ
"เดี๋ยวก่อน"เกเบรียล
"อะไร.????"ยูจีน
ฉีด ๆๆๆ....
"แอ่กๆๆ อะไรเนี่ยเกเบรียล"
"น้ำหอมน่ะ เรียบร้อยแล้วไปเหอะ"
ร้านไอติม......
ผมเห็นเค้านั่งเหงาหงอยอยู่คนเดียว แล้วเหลือบไปเห็นพนักงาน และรวมถึงพวกผู้ชาย ที่พาแฟน หรือบัดดี้ของตัวเองมากินไอติมที่ร้านนี้ มองผมจนตาค้าง แต่เอ๊ะ.....นั่นมัน ดาร์คนี่ ไคเซอร์ด้วย อ้าปากค้างกันหมด ผมถึงกับทำตาโตประหลาดใจ ดูไคเซอร์สิ นั่งก้มหน้าก้มตา กินขนมของเค้าไป ส่วนดาร์คก็ยังคงเหม่อมองผมอยู่เช่นเคย นี่ถ้าผมบอกเค้าว่าคนที่เค้าตะลึงในความสวยความงามของคนๆนั้นอยู่เนี่ย ดาร์คจะทำหน้ายังไง ส่วนอิตาเอ็ดดี้ก็รู้เรื่องซะที่ไหน มีสาวสวยเข้ามาในร้านไอติทเลยนะ แต่หมอนั่นก็ยังนั่งเบื่อโลกอยู่นั่นแหละ ผมเลยเดินไปหาดาร์คก่อน
"O^0 "ดาร์ค
"ไงดาร์ค"ยูจีน
"คุณรู้จักผมด้วยหรอครับ"ดาร์ค
"รู้จักสิ ทำไมจะไม่รู้จักล่ะ"ยูจีน
"ชิ..." ไคเซอร์ที่เงียบไปนาน ทำะสียงนี่ให้กับผมกำลังหึงอยู่น่ะสิ
"พาไคเซอร์มาเปลี่ยนบรรยากาศหรอ"ยูจีน
"ค...ครับ 0_0"ดาร์ค
"นี่เธอ...มารู้จักดาร์คได้ไง"ไคเซอร์
"นี่ไคเซอร์ นายจำฉันไม่ได้จริงๆหรอ"ยูจีน
"อะไร ฉันไปเป็นอะไรกับเธอตอนไหน หน้าก็เพิ่งเคยเห็น"
"ไคเซอร์.....*_*" ผมทำตาหวานให้ไคเซอร์แต่คนที่เคลิ้ม กลับเป็นดาร์ค
"หยุดมองฉันได้แล้วดาร์ค เดี๋ยวไคเซอร์ก็งอนตายแหละ^_^"
"........0_0"x2
"ฉันยูจีนไง จำไม่ได้หรอ"ยูจีน
"ย....ยูจีนงั้นหรอ0_0"ดาร์คพูดออกมา ด้วยความตกใจ
"ใช่ฉันเอง ทีนี้ก็เลิกมองฉันได้แล้ว"ยูจีน
"ทำไมวันนี้นาย...."ไคเซอร์
"ฉันก็ทำตามที่นายบอกไง"ยูจีน
"อ...อ๋อ ดีกว่าที่คิดแฮะ"ดาร์ค
"มีอะไรก็บอกฉันหน่อยก็ดีนะ ฉันก็นั่งอยู่~_~"ไคเซอร์
"เดี๋ยวค่อยคุยกันนะ ฉันมีนัดน่ะ"ยูจีน
"ตามสบายเลยนะ"ดาร์ค
"อืม ^_^ ก่อนไป ผมหันมายิ้มให้ดาร์ค ตัวเค้าถึงกับแข็งขึ้นมา
""เอ็ดดี้ค่ะ"
"อาว....คุณยูกิ "
"รอนานมั้ยค่ะ"
"ปล่าวครับ ผมก็เพิ่งมาเอง"
"หรอค่ะ "
"ครับ" โกหกหน้าด้านๆเลยนะ เอ็ดดี้
"ที่นัดฉันมา มีอะไรรึเปล่าค่ะ
"ผมมีเรื่องจะปรึกษาน่ะครับ"
"เรื่องอะไรค่ะ"แหม ที่รูมเมทของตัวเองแล้วไม่คิดจะปรึกษานะ มาปรึกษาคนที่ได้เจอกันแค่สองครั้งเนี่ย ชอบก็บอกมาเถอะ
"คือ ผมจะปรึกษาเรื่องคนที่ผมชอบเค้าอยู่น่ะครับ"
"ค่ะ"
"ผมว่า ผมจะขอเค้าเป็นแฟนน่ะครับ อันที่จริงน่ะ ผมชอบเค้ามาได้ สองปีกว่าแล้วล่ะครับ แต่เค้าดูเศร้ามาก อย่างกะคนที่อกหักตลอดเวลางั้นแหละ ผมเลยไม่กล้าบอกน่ะครับ กลัวว่าเค้าจะมีแฟนยุแล้ว ~_~ "
"ฉันว่ายังไง คุณก็น่าจะบอกเค้านะค่ะ ไม่ว่าเค้าจะมีหรือไม่มี " ชิ อย่าบอกเลย เค้าน่ะมีแฟนยุแล้วแน่นอน แล้วเค้าก็ไมชอบนายด้วย (ทำไมอ่ะ:ไรท์เตอร์)(ไม่รู้ แต่เค้าต้องไม่ชอบเอ็ดดี้แน่นอน : ยูจีน)
"ช่วยบอกลักษณะ มาหน่อยได้ไหมค่ะ"
"เค้าตัว เตี้ยกว่าผมนิดหน่อยครับ"
'ไคเซอร์'
"ผมเค้าสีแดงออกน้ำตาล"
'โอไรอ้อน'
"เค้าเศร้าอยู่ตลอดเวลา"
'ใครว่ะ'
"และเค้า เป็นรูมเมทของผมครับ"
"หาาาาาา O_0 "
"เอ่อ....เป็นอะไรหรอครับ คุณยูกิ"
"ป...ปล่าวค่ะ" เฮ้ย....ที่แท้ก็เป็นผมนี่เองอ่ะ ไชโย ๆๆๆๆๆ
" ผมไม่กล้าบอกน่ะครับ เค้าดูเหมือนจะชอบผม แต่บางทีก็ชอบไล่ให้ผมไปไกลๆน่ะครับ เค้าคงรำคาญผม ~_~"
"ม...ไม่ใช่นะ"
"เอ๊ะ...ทำไมคุณรู้ล่ะครับ"
"เค้าชอบคุณแน่ๆเลยค่าาาา เชื่อฉันเหอะนะ บอกเค้าเลยค่ะ บอกเลยๆๆๆๆ *-*"ผมทำตาหวานใส่เค้า แต่เค้าก็นั่งเกาหัวอยู่ได้
"แลเวผมจะบอกเค้าก็แล้วกันนะครับ"
"บอกเมื่อไหร่หรอค่ะ"ือนผู้ชายตามเคย
"เร็วนี้แหละครับ แล้วผมจะชวนเค้ามาหาคุณนะครับ"
"เอ่อ...ค่ะ"
บนห้องพัก.......
หลังจากที่ผมแยกกับเอ็ดดี้แล้ว ก็รีบอาบน้ำ แต่งตัวให้เหมือนผู้ชายตามเคย....
ส่วนฮามาโนะ คงจะไปห้องไคเซอร์อีกล่ะมั้ง
แกร๊กๆ.... เสียงบิดประตูดังขึ้นมา ทำเอาซะผมตกใจ
"ยูจีนนายหลับรึยัง"
"หลับแล้ว เฮ้ย....." หลุดอีกแล้ว ไอ้ปากบ้า
"อ๋อ หรอ ตื่นมาหน่อยสิ"
"ทำไมอ่ะ "
"ฉันซื้อขนมมาฝากนายน่ะ"
"ค่อยกินไม่ได้รึไง"
"เค้กไอศครีมนะ"
"ฮะ จะไปเดี๋ยวนี้แหละ"
เค้ารู้ได้ไงนะ ว่าผมชอบเค้กไอศรีมที่สุดอ่ะ
เราสองคนนั่งทานไอศครีมกันบนเตียงอย่างสนุกสนาน ตักคำนึง เด้งบนเตียงทีนึง หนุกเป็นบ้าเลย
"นี่เอ็ดดี่...เอ๊ะ"
"อะไรหรอ "
"ไอศครีมเลอะปากนายอ่ะ กินยังไงเนี่ย มูมมามจังเลยนะนายเนี่ย" ผมหยิบผ้าเช็ดหน้าของผมไปเช็ดปากให้เค้า เพราะผมรู้ว่าเค้าคิดยังไง
นั่นไง จ้องหน้าผมอีกแล้วอ่ะ
ผมก้มหน้าลงเพือไม่ให้เอ็ดดี้ เห็นหน้าตาที่สีแดงขึ้นอย่างเห็นได้ชัด ผมก้มหน้าก้มตาแล้วก็เซ็ดหน้าให้เค้า แต่เช็ดไปเช็ดมา หน้าเค้าหายไปไหนเนี่ย
"เอ็ดดี้....."
"ฮึ....."
"นาย..อุ๊บ" ผมล่ะอยากจะร้อง อ้ากกกก ใหัลั่นห้อง นี่เค้าทำอะไรเนี่ย ผมหันหน้าไปตามเสียงที่อยู่ข้างหลัง หันไปได้ไม่นาน เค้าจะจับผมหันหน้ามาจุ๊บอาา คอเกือบหัก ไม่อ่อนโยนเลยนะนายเนี่ย.......
จุ๊บ กันได้ไม่นานเค้าก็ปล่อยผมออก
"น...นายทำอะไรฉันหะ เอ็ดดี้ "
"ฉันก็ก็แค่่......เช็ดไอศครีมที่บปากนายให้ไง"
"เช็ดกับผ้าไม่ได้รึไง"
"ชอบเช็ดกับผ้าหรอ"
"อืม"
"ได้....."
เค้าถอดเสื้อของเค้าออก ผมที่หันไปเห็นเลยห้าม
"นี่นายจะทำอะไรอีกเนี่ย"
"......"
"อย่าบอกนะ ว่านายจะเช็ดปากให้ฉันน่ะ"
"5555 "
ฟรุบ.....
"ขอนอนกอดนายหน่อยนะ"
"เอ่อ......"
"หนาวอ่ะ"
"อืม....>_< "
เค้าขึ้นมานั่งคร่อมผม แล้วก็ก้มลงมาทีละนิด ทีละนิด ทีละนิด ก...ใกล้แล้ว อุบ
"อืม....."ผมหลุดเสียงแห่งความพึงพอใจออกมา แล้วหลับตาผ่อนคลาย ปล่อยให้เค้าจูบผมอยู่นาน ไม่ใช่ว่าผมไม่อึดอัดหรอกนะ แต่ถ้าเป็นเค้าน่ะ ผมยอม......
กริ้งงงงง.......
"เช้าแล้ว ตื่นเหอะเอ็ดดี้ ฉันหายใจไม่ออกอ่ะ" หายใจออกได้ไง ก็เค้านอนทัับผมตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว
"เอ็ดดี้ ถ้านายไม่ลุกขึ้น ฉันจะ......" จี้.....
"อ๊ากกกกก....ละ..ลุกขึ้นแล้วยูจีน ยูจีน" เค้าตะโกนใส่หูผม แล้วนอนชักกะเด่ว กะเด่ว อยู่ใกล้ๆเตียง
"555 ตลกชะมัด "
"หรอ......" เค้าลากเสียงยาวใส่ ผม แล้วทำหน้าเหมือนจับผิดผม ยังไงยังงั้นอ่ะ
"ก็........"
ฟรุบ......
เค้านั่งแล้วกระโจนมาหาผม แล้วก็จูบผมทันที เดี๋ยวจูบเดี๋ยวจูบอยู่ได้นะนายเนี่ย
"เฮ้ย....แฮ่กๆๆ เดี๋ยวจูบเดี๋ยวจูบนะนายเนี่ย ไม่มีผู้หญิงให้นายฝึกจูบรึไง นายถึงมาทำกับฉันแบบนี้เนี่ย"
"555 ลงโทษนายไง"
"นายนี่มัน..."ผมก้มหน้าลงแล้วอมยิ้มให้ได้มากที่สุด เดี๋ยวเค้าเห็น
"ฉ...ฉันจะไปอาบน้ำ "
"อืม ^_^"เค้าตอบแล้วยิ้มใส่หน้าผม
ณ โรงเรียนไรมง
"ไง ทุกๆคน" เอ็ดดี้(ฮามาโนะ)
"ไง ไปถึงไหนล่ะ เมื่อคืน"คิริโนะ(เกเบรียล)
"อะไรหรอ"เอ็ดดี้(ฮามาโนะ)
"นี่นายยังไม่ได้บอกเค้าหรอยูจีน"คิริโนะ(เกเบรียล)
"ปล่าวอ่ะ ~_~"ฮายามิ(ยูจีน)
"เรื่องอะไรหรอ"เอ็ดดี้(ฮามาโนะ)
"การบ้านน่ะ"คิริโนะ(เกเบรียล)
"อ๋อ หรอ นายเนี่ยจริงๆเลยนะ เดี๋ยวจับลงโทษซะให้เข็ดเลย"เอ็ดดี้(ฮามาโนะ)
"ว้าวๆๆๆ ลงโทษยังไงหรอครับรุ่นพี่"เทนมะ(โอไรอ้อน)
"เปล่าหรอก อย่าไปสนใจเลย-_-" ^_^....ฮายามิ(ยูจีน)
"ไปเรียนกันเถอะ ใกล้เวลาแล้วล่ะ"วิกเตอร์(สึรุงิ)
"ครับ" ทุกๆคนนั่นแหละ
วิชาพละ.....
"นี่ เอ็ดดี้ คาบนี้นายคู่กับฉันสิ"
"กับฉันสิ เค้าเป็นเพื่อนฉันนะ" หึ มีชะนีตั้งสองตัว มารุมเกาะเอ็ดดี้ เห็นซิกแพคของเอ็ดดี้แล้วล่ะสิ ก็หมอนั่นดันร้อนจนถอดเสื้อออกมาจากเกมที่แล้วน่ะ อยากอวดก็บอกมาเหอะ.......
"นี่ ยูจีน นายคู่กับฉันนะ"
"เอ๊ะ...??."x 2
"อ...อืม"
ปรี๊ด เริ่มเกมส์ได้......
"นี่ เอ็ดดี้ "ผมส่งบอลให้เค้า แล้ววิ่งตามไปอีกทาง แต่..... นั่นมันยัยชะนีสองตัวนั่นหนิ
"อุ๊บ...พลัก.."(ล้ม+กลิ้ง)
ปรี๊ด......
"ฮายามิ นายเป็นยังไงบ้าง"
"เจ็บนิดหน่อย"
"นี่พวกเธอ เป็นบ้าอะไรเนี่ย จะแกล้งเค้าทำไม"
"โถ่ ฮามาโนะ ฉันก็แค่จะไปกันเค้าเอง"
"งั้นหรอ พวกเธอน่ะ ก็เป็นถึงแชร์บอลประจำโรงเรียนนี่นาา เธอจะไม่รู้กฏเรื่องที่ไม่ให้โดนตัวผู้เล่นอีกฝ่ายนี่ เธอคงไม่ลืมหรอกนะ เธอชนะมากี่นัดแล้ว หรือเธออย่าบอกนะ ว่าที่พวกเธอชนะมาได้น่ะ เพราะพวกเธอขี้โกงน่ะ น่ารังเกียจที่สุด"
เอ็ดดี้รัวคำพูดใส่ยัยสองคนนั่นไป ยัยนั่นถึงกับทำอะไรไม่ถูก แต่ก็มีอยู่คนนึง ดันโกรธขึ้นมา
"นี่นายเป็นแฟนกันรึไง ถึงได้ปกป้องกันนักหนาเนี่ย"
"เออ ฉันเนี่ยแหละ แฟนยูจีน จำไว้ด้วย แล้วอย่ามาแตะต้องตัวเค้านะ ไม่งั้น เธอโดน น้ำวนของฉันแน่"
".....~_~ !!!" ยัยนั่นโกรธแต่ไม่ได้พูดอะไรเลย จน
พักเที่ยง.....
"นี่ ขอบใจนะ ที่นายโกหกเพื่อปกป้องฉันน่ะ"
"อืม"
.
.
.
.
.
."ยูจีน อันที่จริง ฉันไม่ได้โกหกหรอกนะ"
"อะไรนะ0_0"
ฟลุบ....
เค้าคุกเข่าลง ท่ามกลางโรงอาหาร ที่เคยสนั่นด้วยเสียงสั่งอาหารของนักเรียน แต่ตอนนี้มัน.....
เงียบ อย่างกับโรงเรียนร้างแหนะ ผมทำได้แค่ยืนอึ้งแล้วรอสิ่งที่เกิดขึ้นต่อไป
"เอ็ดดี้....นายจะทำอะไรน่ะ อย่ามาเล่นตลกแบบนี้สิ นี่มันในโรงอาหารนะ"
"ไคเซอร์....." เค้าแบมือไปทางด้านหลัง ส่วนไคเซอร์ก็ไปเอาดอกไม้ช่อใหญ่มา มาจากไหนน่ะหรอ ก็จากคุณหญิงเกเบรียลนั่นแหละครับ
"เป็นแฟนกับฉันนะ"
"นายเล่นบ้าอะไรของนายเนี่ย ลุกขึ้นเลยนะ"
"ฉันไม่ได้เล่น ฉันจริงจังนะ ฉันชอบนายมานานแล้วล่ะ "
"ฉันรู้"
"แต่นาย คงไม่ชอบฉันสินะ 555 นายมันไม่ได้รู้สึกอะไรกับฉันนี่ " เค้าพูดแล้วก้มหน้าลงนิดหน่อย ดูเหมือนเค้าจะเศร้ามาก แล้วเค้าก็ลุกขึ้น
"ฉันไม่ว่าอะไรนายหรอกนะ แต่นายอยู่กับฉันได้ไหม ฉันจะดูแลนายเองนะ ขอร้องล่ะ"
"....."
"ไม่หรอ งั้นฉันก็หมดหนทางแล้วสินะ อะไรที่ฉันเคยลวนลามนาย ก็ขอโทษด้วยนะยูจีน"
"......"เค้าหันหลังให้ แล้วเดินไปกอดคอไคเซอร์ที่ทำหน้าเศร้าอยู่
ตึกๆๆๆๆๆ
"ฉันก็รักนายนะเอ็ดดี้"
"หาาา 0_0"
"......"
"เย้....."
ฮู้ววววว เสียงดังทั้งโรงอาหารเลยเนี่ย
"งั้น นายเป็นแฟนกับฉันนะ"
"เอ่อ..."
"......" ตั้งใจฟังกันทั้งโรงอาหารเลยเนี่ย
"อืม"
"เย้......"ทั้งโรงอาหาร ต่างคนต่างก็กอดคู่รักของตัวเอง เทนมะกับวิกเตอร์ ไคเซอร์กับดาร์ค เกเบรียลกับริคาโด้ ชิ หวานจัง.....
"รุ่นพี่ครับ ขอให้รักกันนานๆนะครับ"เสียงอวยพรจากโอไรอ้อน ที่สุดแสนจะซื่อบื้อ
"อยู่แล้ว......"
________________________________________________________________________________จบแล้วน้าาา....
บายค่ะ ผู้อ่านทุกคน
ยังไง ไป แอดเฟสได้นะค่ะ
สะ-เบญ ชิวส์-บาร์ นะ บ๊ายบาย.....
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
