[Fic inazuma eleven go]รักใสๆ ของนายแว่น

เขียนโดย sangnam

วันที่ 30 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 09.36 น.

9 ตอน

0 วิจารณ์

13.19K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 12 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 22.56 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

7) รักใสๆ ขแองนายแว่น 7/8 ใกล้จบแล้วน้าา ฝากติดตามด้วยค่ะ ^_^

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

นี่ก็ เช้าแล้วครับ เจ้าตัวยุ่งก็ยังนอนหลับปุ๋ยอยู่เลย

แกร๊ป....

555 ผมถ่ายรูปเค้าไว้ด้วยล่ะ ^_^

"อ..อ้าว ยูจีน ตื่นแล้วหรอ"

"อืม"

"นานรึยังอ่ะ"

"เพิ่งตื่นน่ะ"

"ตีเท่าไหร่แล้วเนี่ย"

"ตี 5 กว่าๆน่ะ"

หมับ..ฟรึบ..

"อุ่นจัง"

"นายทำอะไรเนี่ย"

"ฉันหนาว"

"ผ้าห่มก็มี จะมากอดฉันทำไมเล่า "

"ไม่เอาผ้าห่ม ฉันจะเอานายน่ะ"

"เฮ้ย..เอ็ดดี้ นายตื่นได้แล้วนะ อย่าละเมอสิ นายจะเอาฉันไม่ได้นะ ฉันกลัวอ่ะ"

"ฉันจะเอานายมากอดให้หายหนาวหน่อยไม่ได้รึไง ฮะ ???"

"อ..เอ่อ..0_0"

"มาเหอะ "

ฟรุบ...(กอด)

[แหม เรื่องนี้กอดกันทั้งเรื่องอ่ะ แต่ไรท์บอกไว้ก่อนนะค่ะ ว่านิยายก็เหมือนตลาด ของถูกของดี อยู่ที่ข้างหลังค่ะ ^_^]

หลับกันจนตี 7 คร๊าฟ...

"ยูจีน"

"หือ...."

"ตื่นเหอะนาา"

"ง่วงอ่ะ"

"ฉันอาบน้ำเสร็จแล้วนะ"

"อ..อืม โห....." ผมตกตะลึง ขนาดเก็บความรู้สึกเอาไว้ไม่อยู่ เมื่อ....เห็น sixpace ของเค้า

"มีอะไรรึเปล่า"

"......."

"......"

"ปล่าว..ไม่มีอะไรหรอก" ผมเพิ่งรู้นะเนี่ย ว่ากล้ามของหมอนั่นมัน โอ้ มาย กอส ไม่อยากจะพูดอ่ะ เซ็กซี่เป็นบ้าเลย

ณ โรงเรียนไรมง

"ไงฮามาโนะ "

"แหม ไคเซอร์ เรียกเอ็ดดี้ เหมือนปกติสิ วันนี้มาแปลกแฮะ????"

"ปล่าวนี่ "

"แล้วว่าไงหรอ"

"อะไรหรอ เอ็ดดี้"

"ก็เรื่องเมื่อคืนนั่นไง"

"คืนไหน"

"อยากรู้หรอ เดี๋ยวคืนความทรงจำให้เอาป่ะ น้องงู"

"5555"

"ให้แน่เหอะพี่หมี"

"หึ..."พี่หมี เอ้ย...ดาร์คกระตุกยิ้มที่มุมปาก ก่อนจะ

จอ อู บอ โห ในโรงเรียนนะเว้ย

แต่มิดามิซาว่า จูบไม่ทันเสร็จ คารุมะก็ผลักออกทันที

"~_~" มิดามิคาว่า ทำหน้าไม่พอใจ เล็กน้อย แล้วหันไปอีกด้านนึง

"งอลหรอ"

"....." ใ

"ช่างเหอะ เราเผลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่านะเอ็ดดี้"

"อืม"ผมก็ตอบไปงั้นๆแหละ แต่เค้าก็ขุดคุ้ย เรื่องของยูจีน เข้ามา

"แล้วเรื่องยูจีนล่ะ"

" ยูจีนทำ ไมหรอ"

"ไปถึลไหนแล้ว คบกันยัง"

"ยังอ่ะ"

"ได้ไงอ่ะ "

"นายจะให้ฉันไปจีบยูจีนรึไง เค้าเป็นผู้ชายนะ"

"แหม ทีจับคู่ชายต่อชายให้ คิริโนะกับชินโด เทนมะกับสึรุงิ แล้วไหนจะคู่ฉันอีก"

"แฮะๆ นั่นสินะ"

"แต่ก็ขอบใจนะ ที่นายทำ มห้ฉันได้เจอหัวใจสักที "ไคเซอร์พูดแล้วหันไปมองดาร์ค

"จริงมะ พี่หมี"

"......"

"....."

"พี่หมี...."

"......"

"เดี๋ยวคืนนี้....ค่อยมาต่อก็แล้วกันนะ "

" 0_0 "ดาร์คที่กำ ลังนั่งงอหัวอยู่ กลับเงยหน้าขึ้น ส่วนไคเซอร์น่ะหรอ หันไปอีกทาง เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายเห็นใบหน้าแดงก่ำของเค้า ไงล่ะ

มิดามิซาว่า หันมาหอมแก้ม ไคเซอร์หนึ่งที แล้วเดินออกไป เจ้าไคเซอร์ก็เขินมากขึ้นจนทำ อะไรไม่ถูกเลยล่ะครับ

________________________________________________________________________________

เรียนคาบแรกค่าป

เเี๋ยวผม ฮามาโนะ หรือเอ็ดดี้ืจะมาบรรยายต่อละกันนะครับ ^_^

"นีี เอ็ดดี้"

"ครับ^_^" ผมยิ้มให้เค้าอย่างเป็นมิตร ก่อนจะถามต่อ

"มีไรหรอ ยูจีน"

"นายฝันอะไรรึเปล่า เมื่อคืนน่ะ"

"ทำ ไมหรอ"

"ฉันฝันอ่ะ"

"ฝันว่าอะไรล่ะ"

"ฝันว่าผุ้หญิงที่ฉันเจอเมื่อวานเนี่ย เป็นนายน่ะสิ ฉันฝันได้แปลกมากเลยว่ามะ"

"กํว่าอย่างนั้นแหละ" เค้ายิ้มแห้งๆให้ผม แล้วก็วิ่งไป เป็นนอะไรของเค้านะ

ผมเลยเรียนต่อไป ส่วนยูจีนก็วิ่งไปไหนแล้วก็ไม่รู้ สงสัยจะไปหาเกเบรียลล่ะมั้ง

ฝั่งยูจีน.........

"ผมวิ่งมาถึงหน้าอาคารเรียนได้ เพระครูไม่ว่าหรอกครับ ครูแกแค่สั่งานแลีวก็ไปเลย จะอยู่ไม่อยู่ครูก็ไม่สน แค่ได้สั่งงานก็พอ.........

อีกอย่างที่เค้าบอกว่าฝัน เค้าจะฝันจริงๆรึเ่าเนี่ย หรือว่าเค้ารู้ความจริงแล้ว แต่เค้าบอกกับผมว่ามันคือความฝันกันแน่นะ

ช่างเหออะ เดินเที่ยวต่อดีกว่า แต่พอไม่มีเอ็ดดี้ แล้วปล่าวเปลี่ยวยังไงก็ไม่รู้อ่ะ

"โว้ย...ชอบนายนะเอ็ดดี้"

ผมตะโกนออกมา โดยไม่ทันตั้งตัว หลุดมาได้ ไอ้ปากมาบ้า ผมหันดูรอบๆ แล้วก็โล่งอกครับ ไม่มีใครอยู่........

"ฮู้ว โล่งอก ดีนะที่เค้าเรียนกันอยู่ ไม่งั้นเอ็ดดี้รู้แน่ๆเลย ^_^ "

ผมยิ้มให้กำลังใจตัวเอง ก่อนจะเดินไป แล้วก็ต้องไยุดชะงักเมื่อ.....

เพล้ง.....

"เฮ้ย....." นั่นมันกระถางต้นไม้นี่ ตกมาได้ยังไงนะ แต่...ถ้าหากมีคนอยู่ครงนั้น เค้าจะได้ยินรึเปล่านะ

แหม้ว....แหม้ว.....

อยู่ดีๆก็มีแมวกระโดดมาจากระเบียงลงมาที่กระเบื่้อง

"นึกว่ามีคนอยู่ ที่แท้ก็แค่แมวเอง ตกใจเกินไปแล้วเรา" แหม ป่านี้ใครจะมานั่งอยู่ตรงระเบียงล่ะ เค้าเรียนกันหมด

#ในห้องสมุด (เกิดเวลาเดียวกับที่ยูจีนพูด)

"เทนมะ" เสียงแหลมๆ หวานๆของสึรุงิดังขึ้น

"ครับ"

"นายหายโกรธฉันรึยัง"

"อืม" ผมตอบไปเบาๆ แล้วหันไปมองสึรุงิ ที่นั่งก้มหน้าลงบนโต๊ะอยู่ มือพลางก็เขียน 'surungi love tenma ' แต่ทำ ไมหน้าตาเศร้าๆล่ะ ผมยิ้มอยู่แป๊บ เพื่อจะคิดว่าจะทำ ดีรึเปล่านะ ?????

'ทำเหอะนาา นิดเดียวเอง'

"สึรุงิ..."

"หืม...?"ทันทีที่เค้าหันมา ผมก็ดึงใบหน้าที่แสนร้อนของเค้ามาสัมผัสกับปากของผม ผมว่าครั้งนี้ ผมจะเป็นเมะ ให้ได้ เป็นเคะมาตั้งนาน เบื่อเป็นเหมือนกันนะเว้ยย

"0_0"หน้าเค้า

"*_*"หน้าผม

"-_-"หน้าเค้า

"สึรุงิ...ฉ..ฉันรักนายนะ" แหม จะบอกรักคนที่เรารักน่ะ มันเขินนี่ ต้องมีติดๆขัดๆกันบ้างแหละนาา

"^_^ จ๊ะ " เค้ายิ้มให้ผม แล้วก็กลับไปนั่งต่อ 'อยากจะตะโกน ว่านายเป็นอะไรเนี่ย สึรุงิ ไอ้สุกกี้'

"~_~"ผมนั่งกอดอกหน้าบึ้งอยู่ในซอก ของชั้นวางหนังสือ หมวด บรรณาศัพท์ซึ่งแน่นอน ว่าไม่มีใครที่คิดมาอ่านหนังสือพวกนี้กันหรอก ผมกับสึรุงิ เลยชอบมาจู๋จี๋กันในนี้

ผมเห็นสุกกี้หันมามองผม ผมเลยหันหน้าไปทางอื่น ชิ ใครจะง้อ ไม่ง้อไม่หายนะเว้ยย ไอ้สุกกี้ ไอ้เส้นก๋วยเตี๋ยว ไอ้อะไรก็ได้ นึกไม่ออกเว้ยย !!!

เค้าจับหน้าผมแล้วบิดหน้าผมมาประกบปากทันที รู้มั้ยคอจะหักเว้ยย ไอ้สุกกี้ หลังจากนั้น เค้าก็ถอนจูบออก แล้วก็......

"อยากเป็นเมะบ้างหรอ นกน้อย"

"นกน้อยไหน เทพวิหคเพกาซัสเว้ยยย"

"โกรธรึไง ~_~"

"......."

"หายโกรธน้าาา" ชิ ชูนิ้วก้อยมาให้ด้วย

"หึ....."

หงับ.....

"อ๊าก ไอ้หัวติดปีก กัดนิ้วฉันทำ ไมเนี่ย"

"55555 เจ็บหรอค่าป น้องดาบตาย"

"ดาบตายบ้าอะไร ดาบมรณะพิฆาตเว้ยยยย"