teach love
เขียนโดย 
minicandy_kin
วันที่ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 15.52 น.
แก้ไขเมื่อ 24 ตุลาคม พ.ศ. 2558 17.14 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4) ตอนที่3
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
" อื้อ " ปากหนาพยายามเบียดเพื่อให้ปากเล็ก มือหนาลูบขาเรียว ภายใต้กางเกงขาสั้นที่ปกปิด
ของสงวนเอาไว้
" อ่าห์... ยะ อย่า ทำแก้ว "
" หืม อะไรนะพี่ไม่ค่อยได้ยินเลย หืม " ไม่ว่าเปล่าจมูกเป็นสันก็กดเข้ากับพวงแก้มของหญิงสาว คนตัวสูงพยายามจะแกล้งสาวน้อยใหเปั่นป่วน
" ปล่อยแก้วนะ ดะ เดี๋ยวฟางเห็น" ตัวเล็กพยายามดิ้น เมื่อรู้ว่าตัวเองรอด
โทโมะปล่อยแล้วจากอ้อมเเขนอย่างเสียดาย พร้อมพูดเรื่องที่มาบอกร่างบาง
" ที่มาวันนี้จะมาบอกว่า อีก1อาทิตย์ ไปเรียนได้เลยนะ แล้วพี่จะรอโอโคไหม ? "
" ค่ะๆ "
1 อาทิย์ต่อมาก
มหาลัยที่มีคนพลุกพลานเติมไปหมด คง้ป็นเรื่องปกติของมหาลัยชื่อดัง ผู้คนมาดมายแต่งตัวดูดี เฮ้อ ! แต่ชั่งเถอะเเต่ตอนนี้มันจะเก้าโมงครึ่งแล้ว
" แฮ่กๆๆ ทำไมฟางไมาปลุกเราเลยเนี้ยยย "
ห้องชีวภาพและวิทยาศาสตร์
" ขออนุญาติค่ะ " ร่างบางขออนุญาติอาจารย์ผู้สอนโดยที่ก้มหนางุด เหมือนเด็กทำความผิด
" วันแรกก็มาสายเลยนะจริญญา "
ร่างบางฟังถึงกับครุนคิดว่าน้ำเสียงแบบนี้เคยได้ยิน ได้ฟังที่ไหนทำไมมันครุ้นหูแบบนี้ละ พลันคิดได้ดังนั้น เงยหน้ามองผู้สอน หาาาาาา. ... นี้มันพี่โทะ โทโมะนิ. !!
" เอ่อ ... คือ ... "
" เอ่อ ขอโทษค่ะ เป็นความผิดฟางเองค่ะ พอดีฟางไม่ได้ปลุกแก้ว ขอโทษแทนแก้วด้วยนะค่ะ " ร่างเล็กถึงกลับชงน เอ๊ะ ' ทำไมฟางถึงมาอยู่ที่นี้ได้. ถึงนี้จะเป็นคลาสอิสระแต่คณะที่ฟางลงเรียนมันห่างไกลจากคณะนี้มากเลยนะ
" อืม เป็นอย่างงั้นหรอ ? จริญาจบคลาสนี้แล้วมาพบผมที่ห้องด้วยนะ "
" ค่ะ " ร่างบางบอกรับอย่างเข้าใจ ก่อนที่พาตัวเองมายั้งเก้าอี้แล็กเชอร์ตัวท้ายสุด เป็นธรรมดาที่นักศึกษาจะเยอะขนาดนี้ อาจารย์ผู้สอนหล่อขนาดนี้แถมยังเป็นลูกผู้อำนวยการมหาลัยอีก พูดแล้วหมั่นไส้จริงๆ
" แก้ว "
" หืม ว่าไงฟาง ? " หลังจากจบคลาสได้สักพักเพื่อนรักก้อเดินมาหาเธอ แน่นอนล่ะเราเป็นเพื่อนรักกันรู้จักกันมาตั้งแต่เด็ก
" คือ วันนี้ฟางจะไปทำรายงานกลุ่มกับเพื่อนนะ "
" ได้ซิ งั้นแก้วไปก่อนนะ "
บ้าบ้าที่สุดเลยแก้วต้องมายืนอยู่หน้าห้องพักพี่โทโมะ คนบ้าอะไรอารมแปรปวนจริงๆ เมื่อคืนเขายัง ..///. ชั้งเถอะ
ก็อกก็อกๆ
" ขออนุญาติค่ะ "
" เชิญ "
ร่างบางเดินเข้ามาภายในห้องตกแต่งด้วยโทนขาวดำอยากจะถามจริงๆนี้มันห้องพักอาจารย์หรือ
ห้องนอนกันแน่
" ทำไมมาสาย "
" ห๊ะ อะไรนะค่ะ ?"
" พี่ถามว่าทำไมถึงมาสาย " ร่างสูงลุกขึ้นจากที่นั้งเดินมาหาร่างบางที่ยืนอ้ำอึ้ง
" คือแก้วตื่นสายค่ะ แก้วขอโทดด คือแก้วไม่ไม่ได้ตั้งใจ. " ร่างบางพูดแล้วถลากอดร่างสูง อ้อน
เราต้องอ้อนมีวิธีเดียว
" อย่ามาอ้อนซ่ะให้ยาก : ) "
" นะนะ "
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
