คู่จิ้นหรือคู่จริง

โอ้ร.ร.แสนสุขฉันเดินมาก็พบแต่ความสุข พอฉันเดินขึ้นบันไดและเข้ามาในห้องเรียนก็มีเสียงดังขอพวกเพื่อนๆ 
"เห้ยนี่ไม่ได้เจอกันเป็นชาติหรอ"
"โอ็ยอิฟรังแกนั้งข้างแบงค์นะ"
"ทำไมฉันต้องนั้งข้างแบงค์ว่ะแพร"
"ก็..ฉันนั้งกับไอมินต์แล้วส่วนเหนิงกับเจมส์ก็นั้งข้างกัน" ห้ะพวกแกก็รู้ฉันชอบมันนี่
"เหนิงมานั้งกับฉันดิ" 
"ฉันกับเจมส์เป็นคู่จิ้นต้องนั้งด้วยกันดิ"
"ใช่"
"นี่ฟรังมานั้งมาตัวเองมากอดที่" มันตีเก้าอี้และจะมากอดฉัน
"เห้ยๆเอามือของแกเก็บไปสัก" ฉันชี้หน้ามัน
"ก็ได้ๆตัวเอง" ห้ะตัวเองรู้ไหมฉันเขินนะ
"เออนั้งเรียนได้แล้วตัวเอง" ฉันเล่นกับมันก็ได้
.
.
.
ณ โรงอาหาร
"นี่แกนั้งข้างแบงค์ดิ" ห้ะขำดิ
"มาดิตัวเอง จุ๊บๆ"
"เออๆ" อยู่ดีปากสีชมพูแสนนิ่มนวลอุ่นๆมาลงที่แก้มฉัน ฟินไปดาวอังคาร
"เอาปากขอแกออกไปเดียวนี้เว้ย"
"555"
"นี่แกฉันมีอะไรให้ดู" มันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและ...มันลงรูปที่แบงค์จูบฉันในเพจ คู่จิ้น..คู่เลิฟ
"เห้ยๆลบๆ"
"แกจิ้นกันแล้วหึๆ"
"แล้วพวกแกจะเหมือนคู่ฉันกับเหนิงเว้ย"
"บ้าและไอเจมส์"
"แมวกินนี่หน่อยๆ"
"หมาก็" โอ็ยอยากจะอาเจียกออกมาเป็นมะนาวจะได้หายหวานกันสักแปป
"ตัวเองกินๆ" ไอแบงค์ก็เอากับเขาด้วย
"เออๆ" โอ็ยฟินจริงไรจริง
"พี่ๆค่ะขอถ่ายรูปพี่เหนิงกับพี่เจมส์ได้ไหมค่ะ"
"ได้สิน้อง" ไอสองคนนี้ก็ตอบพร้อมกันอีก
1.2.3 เซลฟี่
"พี่ฟรังพี่แบงค์ค่ะขอรุป1ได้ไหมค่ะ"
"ม ม ม ไ..."
"ได้ดิ" ไอแบงค์ไม่ถามกันเลย
"1.2.3 เเชะ" จูบอีกแล้ว
"อุ็ยน่ารักจัง พี่ฟรังหอมพี่แบงค์ได้ไหมค่ะ"
"เอ่อ...ได้ค่ะได้" เห้ยฉันหอมแก้มแบงค์หรอเนี่ย
" 1.2.3 แชะ" ฉันเอาปากไปที่แก้มของแบงค์แต่....
(ติดตามตอนต่อไป)