คู่จิ้นหรือคู่จริง

โอ้ร.ร.แสนสุขฉันเดินมาก็พบแต่ความสุข พอฉันเดินขึ้นบันไดและเข้ามาในห้องเรียนก็มีเสียงดังขอพวกเพื่อนๆ 

"เห้ยนี่ไม่ได้เจอกันเป็นชาติหรอ"

"โอ็ยอิฟรังแกนั้งข้างแบงค์นะ"

"ทำไมฉันต้องนั้งข้างแบงค์ว่ะแพร"

"ก็..ฉันนั้งกับไอมินต์แล้วส่วนเหนิงกับเจมส์ก็นั้งข้างกัน" ห้ะพวกแกก็รู้ฉันชอบมันนี่

"เหนิงมานั้งกับฉันดิ" 

"ฉันกับเจมส์เป็นคู่จิ้นต้องนั้งด้วยกันดิ"

"ใช่"

"นี่ฟรังมานั้งมาตัวเองมากอดที่" มันตีเก้าอี้และจะมากอดฉัน

"เห้ยๆเอามือของแกเก็บไปสัก" ฉันชี้หน้ามัน

"ก็ได้ๆตัวเอง" ห้ะตัวเองรู้ไหมฉันเขินนะ

"เออนั้งเรียนได้แล้วตัวเอง" ฉันเล่นกับมันก็ได้

.

.

.

ณ โรงอาหาร

"นี่แกนั้งข้างแบงค์ดิ" ห้ะขำดิ

"มาดิตัวเอง จุ๊บๆ"

"เออๆ" อยู่ดีปากสีชมพูแสนนิ่มนวลอุ่นๆมาลงที่แก้มฉัน ฟินไปดาวอังคาร

"เอาปากขอแกออกไปเดียวนี้เว้ย"

"555"

"นี่แกฉันมีอะไรให้ดู" มันหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและ...มันลงรูปที่แบงค์จูบฉันในเพจ คู่จิ้น..คู่เลิฟ

"เห้ยๆลบๆ"

"แกจิ้นกันแล้วหึๆ"

"แล้วพวกแกจะเหมือนคู่ฉันกับเหนิงเว้ย"

"บ้าและไอเจมส์"

"แมวกินนี่หน่อยๆ"

"หมาก็" โอ็ยอยากจะอาเจียกออกมาเป็นมะนาวจะได้หายหวานกันสักแปป

"ตัวเองกินๆ" ไอแบงค์ก็เอากับเขาด้วย

"เออๆ" โอ็ยฟินจริงไรจริง

"พี่ๆค่ะขอถ่ายรูปพี่เหนิงกับพี่เจมส์ได้ไหมค่ะ"

"ได้สิน้อง" ไอสองคนนี้ก็ตอบพร้อมกันอีก

1.2.3 เซลฟี่

"พี่ฟรังพี่แบงค์ค่ะขอรุป1ได้ไหมค่ะ"

"ม ม ม ไ..."

"ได้ดิ" ไอแบงค์ไม่ถามกันเลย

"1.2.3 เเชะ" จูบอีกแล้ว

"อุ็ยน่ารักจัง พี่ฟรังหอมพี่แบงค์ได้ไหมค่ะ"

"เอ่อ...ได้ค่ะได้" เห้ยฉันหอมแก้มแบงค์หรอเนี่ย

" 1.2.3 แชะ" ฉันเอาปากไปที่แก้มของแบงค์แต่....

(ติดตามตอนต่อไป)