Evil Love ร้ายเพราะรัก

ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว นักเรียนทุกคนก้แยกย้ายกันกลับ
รวมถึงฉันด้วย  ฉันกำลังจะเดินกลับบ้านกัยเจมส์และฟรัง  แต่มันมีคนมาขัดขวาง
"ณิชาภัทรจะไปไหน''
"ก้กลับบ้านไง"
"แล้วทำไมไม่ขึ้นรถ"
"ก้ฉันอยากเดิน จะทำไม"
"ขึ้นรถณิชาภัทร!!!"
"แล้วนายมาบงการชีวิตฉันทำไมเนี่ย!!!"
"เทอจะขึ้นหรือไม่ขึ้น"
"ไม่!!!!!!"
"ฉันให้เทอตอบอีกที"
"ไม่!!!!!!!!!"
แล้วฉันก้กำลังจะเดินไปกับเพื่อนของฉัน แต่ธิติจับข้อมือของฉันไว้แล้วดึงตัวฉันเข้าไปอยุ่ในอ้อมกอดของเขา 
แต่ในตอนนี้ฉันไม่คิดอะไรมากนอกจากสายตาของผุ้หญิงในโรงเรียน
"นายมากอดฉันทำไมเนี่ย ปล่อยยยยยย!!!!!"
"ไม่ปล่อยตัวเทอนี่มันนุ่มเหมือนตุ๊กตาเลยน่ะเนี่ย"
"นี่อีหื่นปล่อยฉันนนนน"
"ฉันไม่ปล่อย ฉันว่าเทอควรจะดีใจน่ะ"
"แกไปนอนกอดแม่แกนุ้นไป!!!!"
"ฉันจะไม่ไปนอนกอดแม่ ถ้าเทอไม่ยอมกลับบ้าน"
"เออๆฉันกลับก้ได้ ปล่อยได้ยัง"
"อ่ะๆปล่อยล่ะ"
ธิติปล่อยร่างฉันเปนอิสระ แต่มีหรอที่ฉันจะกลับไปด้วยง่ายๆ
ฉันก้ยืนของฉันอยุ่นิ่งๆที่เดิม
"ยืนรอให้นมยานหรอขึ้นรถ!!"
"ไม่อ่ะ เปลี่ยนใจล่ะ ไปฟรังเจมส์"
และดุเหมือนธิติจะไม่ยอมแพ้ เขาไม่เข้ามาดึงมือฉัน แต่เขาทำมากกว่านั้น. ธิติแบกฉันขึ้นหลังแต่ฉันไม่ยอมแพ้พยายามดิ้นๆๆๆ0ให้ถึงที่สุด
"ถ้าเทอยังไม่นิ่ง ฉันจะจับเทอตีก้นต่อหน้าทุกคนน่ะ"
ไม่ใช่ว่าฉันกลัวไอบ้านี่หรอกน่ะ แต่ฉันอายคนอื่นมากกว่า
"......."
"ดีมากที่เงียบ"
แล้วธิติก้แบกฉันขึ้นรถ. ถ้ามันเปนพระเอกนางเอกนิยายมันจะฟินน่ะ แต่นี่มันไม่ใช่ ในตอนนี้ฉันถุกจับจ้องด้วยสายตาของผุ้หญิงในโรงเรียน. แต่ดีที่รถไม่อยุ่ไกลมากเลยถึงไว้ไม่งั้นฉันโดนสายตาพวกนั้นฆ่าฉันแน่ๆ
 
 
 
 
 
เอาใจแฟนคลับแบงค์แพรวา
ขอบคุนผุ้อ่านน่ะค่ะ