Evil Love ร้ายเพราะรัก

ตอนนี้เลิกเรียนแล้ว นักเรียนทุกคนก้แยกย้ายกันกลับ

รวมถึงฉันด้วย  ฉันกำลังจะเดินกลับบ้านกัยเจมส์และฟรัง  แต่มันมีคนมาขัดขวาง

"ณิชาภัทรจะไปไหน''

"ก้กลับบ้านไง"

"แล้วทำไมไม่ขึ้นรถ"

"ก้ฉันอยากเดิน จะทำไม"

"ขึ้นรถณิชาภัทร!!!"

"แล้วนายมาบงการชีวิตฉันทำไมเนี่ย!!!"

"เทอจะขึ้นหรือไม่ขึ้น"

"ไม่!!!!!!"

"ฉันให้เทอตอบอีกที"

"ไม่!!!!!!!!!"

แล้วฉันก้กำลังจะเดินไปกับเพื่อนของฉัน แต่ธิติจับข้อมือของฉันไว้แล้วดึงตัวฉันเข้าไปอยุ่ในอ้อมกอดของเขา 

แต่ในตอนนี้ฉันไม่คิดอะไรมากนอกจากสายตาของผุ้หญิงในโรงเรียน

"นายมากอดฉันทำไมเนี่ย ปล่อยยยยยย!!!!!"

"ไม่ปล่อยตัวเทอนี่มันนุ่มเหมือนตุ๊กตาเลยน่ะเนี่ย"

"นี่อีหื่นปล่อยฉันนนนน"

"ฉันไม่ปล่อย ฉันว่าเทอควรจะดีใจน่ะ"

"แกไปนอนกอดแม่แกนุ้นไป!!!!"

"ฉันจะไม่ไปนอนกอดแม่ ถ้าเทอไม่ยอมกลับบ้าน"

"เออๆฉันกลับก้ได้ ปล่อยได้ยัง"

"อ่ะๆปล่อยล่ะ"

ธิติปล่อยร่างฉันเปนอิสระ แต่มีหรอที่ฉันจะกลับไปด้วยง่ายๆ

ฉันก้ยืนของฉันอยุ่นิ่งๆที่เดิม

"ยืนรอให้นมยานหรอขึ้นรถ!!"

"ไม่อ่ะ เปลี่ยนใจล่ะ ไปฟรังเจมส์"

และดุเหมือนธิติจะไม่ยอมแพ้ เขาไม่เข้ามาดึงมือฉัน แต่เขาทำมากกว่านั้น. ธิติแบกฉันขึ้นหลังแต่ฉันไม่ยอมแพ้พยายามดิ้นๆๆๆ0ให้ถึงที่สุด

"ถ้าเทอยังไม่นิ่ง ฉันจะจับเทอตีก้นต่อหน้าทุกคนน่ะ"

ไม่ใช่ว่าฉันกลัวไอบ้านี่หรอกน่ะ แต่ฉันอายคนอื่นมากกว่า

"......."

"ดีมากที่เงียบ"

แล้วธิติก้แบกฉันขึ้นรถ. ถ้ามันเปนพระเอกนางเอกนิยายมันจะฟินน่ะ แต่นี่มันไม่ใช่ ในตอนนี้ฉันถุกจับจ้องด้วยสายตาของผุ้หญิงในโรงเรียน. แต่ดีที่รถไม่อยุ่ไกลมากเลยถึงไว้ไม่งั้นฉันโดนสายตาพวกนั้นฆ่าฉันแน่ๆ

เอาใจแฟนคลับแบงค์แพรวา

ขอบคุนผุ้อ่านน่ะค่ะ