Vam'P

Puzzle sounds เสียงปริศนา

ตอนนี้ก็ตี1กว่าๆแล้ว อีกแปปคงถึงบ้าน รู้สึกง่วงๆจัง อีกไม่กี่วันฉันคงปรับตัว ปรับเวลาเข้ากับโรงเรียนใหม่ได้

"ว่าแต่พี่จองเบไปไหนเหรอคะ เห็นขึ้นรถไปโรงเรียนพร้อมเรา แต่แก้วไม่เห็นตอนกลับเลย" ฉันทำลายความเงียบในรถลง เพราะสงสัยว่าทำไมไม่เห็นพี่คนโตของบ้าน

"ตอนนี้พี่จองเบอยู่โรงพยาบาลหนะ" พี่เคนตะตอบฉัน

"พี่จองเบไม่สบายเหรอคะ เป็นอะไรมากหรือป่าว ทำไมเราไม่ไปเยี่ยมที่จอ..."

"ขี้สงสัยจิงๆ" ฉันยังไม่ทันพูดจบโทโมะก็พูดแทรกขึ้นมาเหน็บแนมฉัน ก็ฉันอยากรู้นี่ *^*

"พี่เบเค้าเรียนจบแล้ว ตอนนี้เป็นหมอ เข้าเวรกะดึก-ตี5หนะ" พี่ป๊อปตอบคำถามที่ฉันสงสัย อ่ออออ เป็นแบบนี้นี่เอง ดีจังพี่คนในครอบครัวเป็นหมอด้วย

"อ่ออ ขอบคุณพี่ป๊อปนะคะที่ตอบคำถามแก้ว" 

เอี๊ยดดด~

เสียงเบรกรถกระทันหันลีมูซีนคันหรู อะไรหนะ เกิดอะไรขึ้น!!

รถเบรกกระชากแรงจนฉันถูกเหวียงไปตามแรงรถ แต่โทโมะโอบฉันไว้ไม่ให้ถูกเหวียงไปกระแทกอะไร เหตุการทุกอย่างเร็วมาก ทุกคนไม่เป็นอะไรทรงตัวได้ มีแต่ฉันที่เกือบจะเจ็บตัว โชคดีที่โทโมะจับฉันไว้ 

ตึก~ รถจอดสนิทแล้ว ทุกคนรีบออกไปดูนอกรถว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ฉันไม่เห็นอะไรบริเวณใกล้ๆรถเลย แล้วทำไมรถถึงต้องเบรกละ เอ๊ะพวกเขามองอะไร

นั่นเงาคนเหรอ บนยอดหน้าผ่านั่น ฉันเห็นเงา4เงา ของคน4คนบนยอดหน้าผาที่มีพระจันทร์ดวงใหญ่อยู่ด้านหลัง ที่ทุกคนกำลังจ้องมองอยู่ 

"อ๊ะ เจ็บบ" ฉันรู้สึกเจ็บที่ข้อเท้า และรู้สึกถึงความเย็นของของเหลวสีแดงที่ไหลอยู่ตรงข้อเท้า เราเป็นแผลเหรอ โดนอะไรนะ เจ็บจัง

"สวัสดีคนสวย~ กลิ่นเธอหอมมากนะ" เสียงใครหนะ เสียงที่ได้ยินรู้สึกว่าใกล้มาก ลมเย็นยะเยือกที่ผ่านต้นคอนี่มันอะไรกัน แล้วเสียงใคร ฉันพยายามหันมองหาต้นเสียง

"หอมม~ น่าสนใจดีนี่" อีกแล้ว ใกล้มาก แต่มาจากไหนหนะ  โทโมะขยับเข้ามาอยู่ใกล้ๆฉัน ตามด้วยเขื่อน พี่ป๊อป แล้วพี่เคนตะ ทุกคนมาอยู่รอบๆตัวฉัน เหมือนจะต้องการคุ้มกันฉันจากอะไรสักอย่าง

"เลือด เลือดพิเศษ หายาก" อีกแล้ว โอ๊ยปวดหัว ปวดหู ทำไมรู้สึกว่าเสียงดังขึ้น

"คนพิเศษ~" คำพวกนี้มันอะไรกัน

"ปวดหัว แก้วปวดหัว เสียงใครหนะ" ฉันรู้สึกปวดหัวมาก ปวดจนรู้สึกว่าหัวจะระเบิด ฉันเอามีกุมขมับ แทบยืนไม่ได้ ฉันรู้สึกว่ามีคนมาประคองฉัน

"ทะโทโมะ...กะแก้วปวด...ปวดหะ...." ตืดดดดดด

แก้วใจเป็นอะไรน๊า