Vam'P

New friend (เพื่อนใหม่)

 

 

 

 

นี่เหรอโรงเรียนของฉัน ที่นี้สวยมากโรงเรียนที่ตั่งอยู่กลางแสงสว่างยามค่ำคืน ที่นี้นักเรียนคงไม่เยอะสินะเพราะมันเรียนตอนกลางคืน

“เดี๋ยวแก้วตามโทโมะไปนะ เค้าเรียนห้องเดียวกับเธอ” ห๊ะ!! เราต้องเรียนห้องเดียวกับโทโมะหรอ มันคือโชคดีหรือโชคร้ายกันนะ แต่ก็ขัดอะไรไม่ได้นี่เดินตามเค้าไปละดีที่สุด เราจะได้ไม่หลง

 

 

 

 

 

“วันนี้ห้องเราจะมีนักเรียนใหม่นะคะทุกคน” ครูประจำชั้นพูดขึ้นก่อนจะเชิญฉันเข้าไปในห้อง “เด็กใหม่เข้ามาแนะนำตัวได้แล้วจ๊า”

 

 

 

 

 

“สะ..สวัสดีจ๊า..ระเราชื่อแก้วนะ” ฉันพูดติดๆขัดๆ พร้อมยิ้มให้ทุกคน

“น่ารักมากเลยแก” “ใช่ๆ น่ารักมากเลยแกฉันยังอิฉาเลย”

“คนนี้กูจองนะ” “ได้ไงของกูๆ” นั้นคือเสียงเพื่อนในห้องของฉัน ฉันตื่นเต้นจนทำอะไรไม่ถูกเลย ฉันไม่เคยถูกชมแบบนี้มาก่อนเลย

“ใครสนใจให้แก้วนั่งข้างๆบ้างจ๊ะ” คุณครูคนสวยถามขึ้นเหมือนจะมีคนอยากให้ฉันนั่งด้วยแต่เสียดายที่ส่วนใหญ่มันเต็มแล้ว ฉันกวาดสายตามองหาที่ว่าง เจอแล้วตรงนั้นไง

“ตรงนี้ว่างค่ะครู” เสียงใส่ๆของผู้หญิงคนนึงพูด เธอน่ารักจังเหมือนตุ๊กตาเลย ตาโตๆ ผิวขาวๆ เอ๊ะแต่ข้างๆโต๊ะฉันอีกฝั่งคือโทโมะนิฟันฉันจะสลายไหมเนีย เอาหนะแก้วเราโอเค เมื่อฉันคิดได้แบบนั้นฉันก็เดินตรงเข้าไปที่นั่งใหม่ขอฉันนับจากวันนี้ไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“สวัสดีแก้ว เราชื่อฟางนะ” เธอแนะนำตัวด้วยลอยยิ้มที่สดใส

“สวัสดีจ๊ะ” ฉันก็เช่นกัน ดีใจจังในที่สุดฉันก็มีเพื่อนจนได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ระหว่างเรียนฉันกับฟางก็มีคุยกันบ้าง ฉันสัมพัทธ์ได้ว่าฟางเป็นคนน่ารักในดี แต่ก็มีปากร้ายอยู่บ้างนะ เราจะคุยกันทุกๆเวลาพัก10นาที เป็นเวลาพักระหว่างคาบเรียนเพราะโรงเรียนเป็นการเรียนการสอนตอนกลางคืนเลยไม่มีเวลาพักทานข้าวและเรียนแค่4-5ชั่วโมงเท่านั้น ฉันรู้จากฟางว่าฟางมีน้องสาวชื่อว่าเฟย์ ฉันดีใจที่จะได้มีเพื่อนอีก1คน ฉันคุยกับฟางแต่ก็หันไปมองโทโมะเป็นพักๆ นายนั้นหลับตลอดเลย แล้วจะเรียนรู้เรื่องหรอ ฉันจดโน้ตเผื่อเค้าด้วยดีกว่า แก้วหยิบสมุดโน้ตเล่มสีดำขึ้นมาแล้วจดแยกเผื่อโทโมะต่างหาก ทำไมเราถึงอยากทำแบบที่ให้กับเค้านะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วพักแล้วไปเข้าห้องน้ำกัน” เสียงเพื่อนตัวเล็กของฉันพูดขึ้น

“ปะไปสิ แก้วก็อยากเข้าอยู่พอดี” ฉันตอบคนตัวเล็ก

“โทโมะ นายไปล้างหน้าก่อนไหมคาบต่อไปจะได้ไม่ง่วง” ฉันหันไปถามโทโมะที่นั่งอยู่ข้างๆฉัน แต่สายตาเพื่อนผู้หญิงในห้องและผู้หญิงที่เดินผ่านมองฉันเป็นตาเดียวและด้วยสายตาที่แปลกๆ

“ไปสิ” โทโมะตอบฉันสั่นๆแล้วลุกขึ้น เพื่อนผู้หญิงในห้องหันไปซุบซิบกัน ฉันก็ไม่รู้ว่าเค้าคุยอะไรกัน แต่ฉันไม่ชอบสายตาที่พวกเค้ามองมาเลย มันไม่เหมือนกับตอนที่ฉันเดินเข้ามาครั้งแรกแล้ว มันต่างกันมากเลยแต่ฉันพยายามไม่คิดอะไร ฟางจูงมือฉันไปตามทางด้วยท่าทีค่อนข้างรีบร้อน

“ดะเดี๋ยวสิฟาง รอโทโมะด้วย” ฉันรีบห้ามฟางเพราะโทโมะที่ค่อยๆเดินตามมานั้นเริ่มห่างออกไปแล้ว

“โทโมะเค้าไม่หลงหรอกแก้ว เรารีบไปกันเถอะ” ฉันงงกับท่าทีของฟางมากแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรได้แต่เดินตามแรกของฟางไป และเราก็ถึงห้องน้ำ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“แก้วทำไมเธอรู้จักกับโทโมะด้วยละ” ฟางถามฉันด้วยท่าทีที่รีบร้อน

“กะก็ฉันย้ายมาอยู่บ้านเดียวกับครอบครัวของโทโมะอ่า ฉันก็เลยรู้จักเค้าทำไมหรอ” ฉันเอียงคอถามฟางด้วยความสงสัย

“เธอรู้ไหมโทโมะไม่เคยคุยกับใครในโรงเรียนเลย ไม่สิครอบครัวเค้าไม่เคยคุยกับใครในโรงเรียนเลยแต่ด้วยความที่พวกเค้าหล่อและดูดีทำให้พวกผู้หญิงในโรงเรียนชอบพวกเค้ามากโดยฉะเพราะโทโมะ แฟนคลับโทโมะเยอะมากเลยนะแก้วแล้วยิ่งวันนี้แก้วได้คุยกับโทโมะข่าวต้องดูกระจายไปอย่างรวดเร็วแน่นอนเลย” ฟางเล่าให้ฟังด้วยสีหน้าที่เป็นกังวล

“ก็ไม่มีอะไรนิฟาง ก็แค่คุยเพราะรู้จักกัน”

“มันไม่ใช่อย่างนั้นสิคือต่อให้ใครมาพูดอะไรกับโทโมะ เค้าก็ไม่เคยตอบเลย”

“แล้วการที่โทโมะตอบฉัน มันทำไมหรอ” ฉันไม่ได้ตั้งใจจะกวนฟางนะ แต่ฉันก็เห็นว่ามันไม่เห็นมีอะไรเสียหายแล้วทำไมฟางถึงได้กังวลขนาดนี้

“พี่ฟางๆ แย่แล้วๆ” เสียงใสของน้องสาวฟางที่ชื่อเฟย์ดังมาจากหน้าประตูห้องน้ำ

“มีอะไรหรอเฟย์” ฟางหันไปถามน้องของเธอ เฟย์ทำท่าทางเหนื่อยหอบก่อนจะตอบฟาง

“ก็ตอนนี้มีเพจแอนตี้แก้วแล้วละสิ นี้ไงๆ” เฟย์พูดพร้อมเปิดโทรศัพท์ให้ฉันและฟางดู

“อะไรมันจะเร็วขนาดนั้น ตายแล้วแก้วเธอต้องตกอยู่ในอันตรายแน่ๆเลย” ฟางพูดด้วยท่าทีที่เป็นห่วงฉันมาก

“ไม่เป็นไรหรอกเมื่อก่อนฉันก็มีคนที่ไม่ชอบฉันเยอะอยู่แล้ว แค่มีฟางกับเฟย์แก้วก็ดีใจแล้ว” ฉันบอกทั้งสองคนเพื่อที่ทั้งสองจะไม่ต้องเป็นห่วงฉันและอีกอย่างฉันก็พูดความจริง

“แก้วแกนี้มันจริงๆเลย ไม่เป็นไรฟางจะไม่ปล่อยให้แก้วอยู่คนเดียว” ฟางถอนหายใจแล้วพูดกับฉัน

“เฟย์ก็จะอยู่ข้างพี่ฟางกับพี่แก้วนะ” น้องสาวฟางพูดแล้วยิ้มอย่างสดใส ฉันเชื่อว่าพวกเค้าเป็นคนดีและจริงใจกับฉันแค่นี้ก็เกินพอแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

พอฉันฟางและเฟย์ทำธุระส่วนตัวและคุยกันเสร็จแล้ว เราก็เดินออกมาและพบกับโทโมะที่ทำหน้าบึ้งตึงยืนรออยู่หน้าห้องน้ำ ฉันยิ้มให้เค้าและเดินเข้าไปถาม

“โทโมะรอนานไหม ขอโทษทีนะที่แก้วช้า” ฉันพูดกับโทโมะเค้ามองหน้าฉันและเอียงคอ

“ฉันไม่ได้รอเธอ แต่ยืนเบื่อก็เท่านั้น” เค้าพูดแบบนั้น ตายจริงเราหน้าแตกหรอ -//-

ฉันได้แต่ยิ้มให้เค้าและเกาหัว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“อ้าวไงไอ่โมะ ดีแก้ว” ฉันหันไปหาต้นเสียงที่เดินมาเจ้าของเสียงคือป๊อปปี้นี้เป็นครั้งแรกที่เค้าทักฉันเพราะที่บ้านฉันยังงงๆเลยไม่ได้คุยอะไรหรือทำความรู้จักกับใครเลย

“ค่ะพี่ป๊อปปี้” ฉันรับคำทักทายของเค้าแล้วยิ้มให้ เค้าดูเป็นผู้ชายอบอุ่นนะ

“เรียกพี่ว่าป๊อปอย่างเดียวก็ได้” ฉันแอบเห็นเค้ามองฟางนะ ฉันว่าฉันควรแนะนำให้เค้ารู้จักกัน

“อ๋อค่ะ พี่ป๊อปค่ะนี้ฟางเพื่อนแก้วค่ะแล้วก็นี้เฟย์น้องสาวฟางค่ะ”

“สวัสดีครับ น้องฟางน้องเฟย์” เสียงอบอุ่นที่ฟังแล้วชวนหลงใหลทำให้ฟางเพื่อนของฉันหน้าแดงไปเลย ฟางต้องเขิลพี่ป๊อปแน่ๆเลย

“พี่ป๊อปหล่อจังเลยค่ะ เฟย์ยินดีที่ได้รู้จักพี่นะ” ด้วยความที่เฟย์เป็นคนกล้าแสดงออกเลยทักพี่ป๊อปแบบไม่เขิลอายอยากเป็นเหมือนเฟย์ได้บ้างจัง

“ยะยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” ฉันเห็นฟางหน้าแดงไม่หยุดเลย พี่ป๊อปไม่ได้ตอบอะไรแต่ยิ้มให้ทั้งสองคนอย่างเป็นมิตร

“แก้วขอตัวไปเรียนก่อนนะคะ” พี่ป๊อปพยัคหน้ารับแล้วเราก็เดินไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ดีใจยังเพราะรู้จักกับพี่แก้วนะเนียเลยได้รู้จักคนหล่อๆ ตั้งสองคนหนะแม้พี่โทโมะจะไม่ค่อยพูดก็เถอะ”

“เฟย์” เฟย์พูดออกมาตรงๆทำให้ฟางหันไปตีน้องสาวตัวเองเบาๆ แต่ฉันว่าโทโมะไม่เห็นจะพูดน้อยตรงไหน เค้าก็พูดปกตินะแต่ที่โรงเรียนฉันก็ไม่ค่อยเห็นเค้าพูดเท่าไร

“เฟย์เข้าห้องแล้วนะ” ฉันยิ้มสดใสก่อนจะเดินเข้าห้องเรียนของตัวเองไป

และไม่นานฉันฟางและโทโมะก็ถึงห้องเรียนของตัวเอง เราเรียนคาบสุดท้ายก่อนที่เราจะได้เวลากลับบ้าน

 

 

 

วันนี้ชั่งเป็นวันที่ยาวนานจริงๆเลย ต่อจากนี้ตั้งแต่เราเข้ามาอยู่บ้านหลังนี้เราจะเจอกับสิ่งใหม่ๆ เราจะเจอกับอะไรบ้างนะ ไม่ว่าจะเรื่องดีเรื่องร้ายฉันยอมรับมัน

 

 

 

 

---

 

แก้วใจของเราจะเป็นไงบ้างนะ นอกจากเพื่อนใหม่แล้วยังมีเรื่องวุ่นๆเข้ามาอีก