I LOVE PLAY GIRL ❤

 
 
   - กิ๊ง -
 
  ฉันชื่อกิ๊งนะ ตอนนี้ฉันใจเต้นแรงมากๆ เพราะผู้ชายที่ฉันแอบชอบมา
  สามปีแล้วมาขอเป็นแฟน ใจเต้นแรงไปหมดแล้วเนี่ยย -/////-
  
    "คือ...ตกลงคะ" ฉันพูดพลางก้มหน้างุด ไม่กล้าไปสบตากับคนตรงหน้า 'พี่ต้า'
   หลังจากที่พี่เค้าเพิ่งเลิกกับเฟรชชี่มาใหม่ๆ อยู่ก็มาขอเป็นแฟนฉัน อะไรเนี่ยย
   แต่ไม่เป็นไร ใครจะมองยังไงไม่เป็นหรอกเนอะๆ เพื่อรักฉันทนได้...
 
    "ตกลงนะ ห้ามเปลี่ยนนะ" มืออบอุ่นของพี่ต้าจับมือฉันไว้ >////////////<
    "คะ...คะๆ" 
    "นี้...พูดคำอื่นไม่ได้เหรอ" พี่ต้าสบตาฉัน ดวงตาคมกริบคู่นั้นมองหน้าฉันไม่มองไปทางไหน
    "กะ...กะ..ก็หนูเขินนี้ค้ะ "  ฉันพูดตะกุกตะกัก
 
 
    --- หนึ่งเดือนผ่านไป ---
 
    ฉันหันไปเห็นเฟรชชี่กำลังซ้อมอยู่ ..แล้วก็หันไปมองพี่ต้า ก็เห็นแต่พี่ต้ามองเฟรชชี่
     เอ๋...แต่สองคนนั้นก็จบกันด่วยดีนี้นา หรือว่า...ฉันเจ็บแปลบๆ ยังไงไม่รู้
     "พะ...พี่ต้าคะ ? เราไปกันเถอะ" ฉันพยายามฝืนยิ้ม และออกแรงดึงเค้า
     "เดี๋ยวสิ ..." จู่ๆ พี่ต้าก็กดปลายจมูกโด่งๆ ลงบนแก้มของฉัน ทำให้ฉันรู้สึกร้อนวูบวาบไปหมด
     
     เคร้ง!
 
  แล้วเฟรชชี่ก็คฑากรหล่นใส่หัวเต็มๆ ทำให้ร่างบางเหมือนตุ๊กตาแก้วล้มลงไปกองกับพื้น
  พี่ต้ามองเฟรชชี่ด้วยสายตาเป็นห่วงใจจะขาด เค้าไม่เคยแสดงสายตาแบบนี้กับฉันเลยสักครั้ง...
  แต่...ไม่เป็นไรหรอก สองคนนั้นคงห่วงกันแบบเพื่อนธรรมดาแหละ ฉันพยายามปลอบตัวเอง
 
    - เฟรชชี่ -
 
 ฉันหันไปมองทั้งคู่รักป้ายแดงที่กำลังหอมแก้มกันอย่างเจ็บปวด อ๋อ! ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่า
 ต้ายังรู้สึกกับฉันเหมือนเดิมรึเปล่า เอาเหอะ! แค่นี้ก็ยอม ฉันโยนไม้คฑาขึ้นให้หล่นใส่หัวพอดีเป๊ะ
 
   พลั่ก!!
 
 ความรู้สึกมันชาวาบไปทั้งหัว.... แล้วทุกอย่างก็ดับลง...
 
 
 
 
 
  เปนไงล้ะค๊าา น้องเอกของเราร้ายมั้ยเอ่ย... ><
ทนหมั่นไส้นางหน่อยล้ะเน้อ ไม่รู้จะเรตติ้งดีรึเปล่า
แต่สัญญาว่าเรื่องนี้จะพยายามแต่งให้จบนะคะ <3