ยังไงก็ต้องเป็นเธอสินะ

-

เขียนโดย Skyraining

วันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 14.12 น.

  12 chapter
  4 วิจารณ์
  16.22K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 1 พฤศจิกายน พ.ศ. 2558 09.15 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

2) ไปเที่ยวทะเลกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

     ป๊อปปี้: ขอโทษทุกคนนะครับ ที่พวกเรามาสาย

 

     พ่อฟาง: ไม่เป็นไรหรอกตาป๊อป  ไปบอกให้น้องๆเอาของไปเก็บที่รถตู้ได้เลยนะ ละเดี๋ยวมากินข้าว

     กัน

 

     พอป๊อปปี้คุยกับพ่อฟางเสร็จก็เดินไปบอกน้องๆที่ยืนรอกันอยู่ที่สวนหย่อม

 

     ป๊อปปี้:นี้ทุกคน ป๋าบอกให้เอาของไปก็ที่รถตู้  แล้วเขาไปกินข้าวข้างใน 

 

     สมาย: ปะ ทุกคน เอาของไปเก็บ  แล้วเข้าไปกินข้าวกัน 

 

     พอทุกคนเก็บข้าวของของตัวเองเสร็จแล้ว ก็ไม่มีทางที่จะไม่แกล้งกัน 

 

     เขื่อน: เรามาเนเกมสกันปะ

 

     สมาย: เกมสไรอะเขื่อน

 

     เขื่อน: ก็เกมสวิ่งแข่งไง  ใครไปถึงโต๊ะอาหารก่อน ชนะ

 

     แกรนด์: มาสิ ใครกลัว

 

     เขื่อน: นับสามนะ 1 2 สา....

 

     แกรนด์: เดี๋ยว

 

     เขื่อน: ไรเจ๊

 

     แกรนด์: ออกตัวตรงสาม หรือ สามเสร็จออก

 

     เขื่อน: ตรงสาม เก็ดนะ ok. 1 2 3

  

     สมาย: เจ๊ต้องถึงก่อนแก เขื่อน 

 

     ป๊อปปี้: เดี๋ยว รอเฮียด้วย  เฮียวิ่งไม่ทัน

 

     เขื่อน: ทุกคน วิ่งรอเฮียเขาหน่อย เฮียแกเเล้ว  กระดูกไม่ค่อยดี

 

     ป๊อปปี้: เสร็จเฮีย 5555  เขื่อน เฮียแค่ 22 เอง ยังไม่แกเว้ย 555 ไปแล้วนะ

 

     เขื่อน: ใครจะยอมแพ้เฮีย  ไม่มีทาง เนอะพวกเรา

 

     แกรนด์/สมาย: ใช่ ลุย

 

     ทั้งสี่คนต่างก็เร่งฝีเท้ามายังห้องอาหาร เพื่อเป็นที่หนึ่งง ในที่สุด

 

     เขื่อน: เขื่อนถึงก่อน 5555 เขื่อนน้อยคนนี้ชนะเฮีย

 

     ป๊อปปี้: เพราะเฮียอ่อนให้แกหรอกนะ แกถึงได้ชนะเฮีย

 

     เขื่อน: ข้อแกตัวเปล่าวเฮีย

 

     สมาย/แกรนด์: ที่สาม

 

     พ่อป๊อป: เล่นอะไรกันฮะ 

 

     แกรนด์: วิ่งแข็งคะพ่อ  ตาเขื่อนชวนพวกเราเล่น

 

     แม่ป๊อป: เล่นกันเป็นเด็กๆไปได้

 

     แม่ฟาง: มาๆ มากินข้าวกัน เร็ว

 

     เฟย์: มาเเล้วคร้า ไอศกรีม เฟย์กับพี่ฟางช่วยกันทำ 

 

     ฟาง: พวกเราทำสุดฝีมือเลยนะคะ

 

     ฮั่น: มันกินได้ใช่ปะแกง

 

     แกงส้ม: ไม่รู้เหมือนกันพี่  แต่หน้าตามันก็หน้ากินนะ

 

     เฟย์/ฟาง: สองคนนั้นกระซิบไรกินอะ

 

     ฮั่น/แกง: เปล๊าวๆๆๆๆๆๆ  ไม่ได้กระซิบไรกันเลย

 

     เฟย์: เขื่อนนี้เฟย์กับพี่ฟางช่วยกันทำ  เขื่อนต้องกินนะ  ไม่งั้นเฟย์งอนจริงๆด้วย

 

     เขื่อน: ครับป๋ม

 

     ฮั่น: ยัยเฟย์ถ้าเราไม่รีบกิน  พี่จะทิ้งเราไว้นี้นะ  จะไม่ให้ไปด้วยเลย

 

     เฟย์: เฮ้ยเฮียอะ คะ เฟย์จะรีบกิน 

 

     ผ่านไปประมาณ 2 นาที 

 

     เฟย์: ทุกคน  ปะ ไปขึ้นรถกันเหอะ

 

     ทุกคน: ยัง ยังกินไม่เสร็จ

 

     เฟย์: ทำไมทุกคนกินช้าจัง

 

     ทุกคน: ไม่ได้กินช้า  เฟย์นั้นแหละกินไว้

 

     เฟย์: อุย

 

     ผ่านไปประมาณ 20 นาที ทุกคนก็กินข้าวเสร็จ  ทำธุระส่วนตัวเสร็จ  เตรียมตัวจะขึ้นรถ  โดยที่พ่อ    

 

     ของฟางและป๊อปปี้สลับกันขับ

 

     แผนผังการนัง  

 

     พ่อป๊อป   พ่อฟาง

             แม่ฟาง/แม่ป๊อบ

เขื่อน/ เฟย์        สมาย/แกงส้ม

     ฮั้น/แกรนด์/ป๊อป/ฟาง

 

      ผ่านไปประมาณ 9 ชั่วโมง  ในรถมีแต่ความเงียบ  แทบไม่มีใครคุยกันเลย

 

      พ่อป๊อป: เอาละ ทุกคนตื่น  ถึงท่าเรือกันแล้วนะ

 

      ทุกคน:คร้า/ครับ

 

      เขื่อน: ป๋าฮะ เราต้องขึ้นเรืองกันอีกปะฮะ

 

      พ่อป๊อป: ขึ้นสิเขื่อน

 

      แกงส้ม: โอ๊ยๆๆ เมื่อไหร่จะถึง  อยากเล่นน้ำทะเล

 

      แม่ฟาง: นี้ ตางแกง แกอย่าบ่นมาก แล้วดูแต่งตัว ใส่เสื้อหนัง อย่างกับจะไปเที่ยวขั้วโลกใต้

 

      แกงส้ม: ม้าครับ  จะเป็นพี่ฮั่นสองหรอครับ

 

      "พี่บอกแกแล้วนะ" ฮั่นเดินมากระซิบข้างหูแกงส้ม แล้วเดินหัวเราะ

 

      "พี่ฟางไปถ่ายรูปวิวตรงนู้นกัน" เฟย์เดินมาชวนฟาง ซึ่งกำลังยืนถ่ายรูปอยู่

 

      ฟาง: ปะซิเฟย์

 

      ผ่านไปประมาณ 30 นาที 

 

      เฟย์  ฟาง  แกรนด์ สมาย ต่างก็ถ่ายรูปกันตามภาษาสาวๆ

 

      สวน ป๊อป เขื่อนแกง ฮั่น ก็คุยกันอยู่ตรงถ่ายเรือ ตามประสาหนุ่มๆ

 

      พ่อป๊อป: ทุกคน ถึงเกาะเเล้วนะ  เดี๋ยวถือกระเป๋าของตัวเองลงเรือไปนะ เดี๋ยวพ่อจะให้กุญแจห้อง  

      นะ   เราจะนอนกันเป็นคู่ ป๊อปฟาง  แกงสมาย  เขื่อนเฟย์  ฮั่นแกรนด์   ok. ตามนี้นะ  อ้าวทุกคน

 

      แยกย้ายกันตามสบายนะ 

    

      สมายเมื่อเห็นแกงส้มไม่พอใจ เธอเลยคิดว่าจะบอกแกงส้มว่าเจะ      

      ย้ายไปนอนห้องอื่น เพื่อแกงส้มจะพอใจ

 

      สมาย:แกง เดี๋ยวเราไปบอกม้าก่อนนะ เรื่องเราจะเปลี่ยนห้องนะ

 

      แกงส้ม: ไม่เป็นไรหรอกสมาย เราอยู่ได้ 

 

      สมาย: นายจะไม่ลำคารเราหรอ เพราะนายก็ไม่ค่อยชอบเราอยู่ว

 

      แล้วนี้ 

  

      แกงส้ม:ไม่เป็นไรหรอกสมาย  เราอยู่ได้  ไปเดินเล่นกันปะ

 

      สมาย: ไปสิ แต่ขอสมายอาบน้ำก่อนได้ปะสมายร้อนอะ สมายอาบ  

      ไม่นานหรอก แปปเดี๋ยวเอง

 

      แกงส้ม: ได้สิ แกงก็ว่าจะอาบน้ำอยู่เหมือนกัน

 

      ในขณะที่สมายกำลังอาบน้ำ แกงส้มก็นั่งเตรียมข้าวของของตัว  

 

      เอง แต่ต้องหยุด เมื่อเห็นสิ่งบ้างอย่างของสมาย มันคือไดอารี่

 

      ของสมายนั้นเอง

 

      แกงส้ม : เราขอโทษนะสมาย 

 

      แกงส้มเปิดอ่านไปเรื่อยๆ แล้วก็ต้องอึ้ง เมื่อในไดอารี่เขียนเรื่อง  

 

     ราวของตนเอง  

 

     แกงส้ม: นี้สมายชอบเราขนาดนี้เลยหรอ

 

     แต่แล้ว แกงส้มก็ต้องหยุดอ่านเมื่อมีเสียงเปิดประตูของสมาย

 

     แกงสมายอาบเสร็จแล้วนะ แกงอาบต่อได้เลยนะ   

 

     แกงส้ม: อือ

 

     

 

 

       เอาไงละคราวนี้ แกงส้มรู้แล้วว่าสมายชอบตัวเอง แล้วติ

แกงส้มจะทำยังไงต่อไป   จะลองรักสมายดูหรือจะบอกสมายว่าให้

เลิกชอบตัวเอง แล้วไปชอบคนอื่นแทน   ติดตามกันได้ในตอนต่อไปนะจร้า   สนุกกันเปล่าวลีดเอดร์

   

 

 

 

    

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา