รักจากใจยัยจอมกวน

             ปั้นดีใจมากที่อันกลับมาเล่นละคร 
ปั้น.พี่ขอบคุณอันมากๆเลยนะไม่งั้นหนังสั้นที่พี่จะทำคงไม่ได้นางเอกที่เก่งอย่างอัน 
อัน.คะขอบคุณค่ะ อันขอ...บทละครของอันด้วยนะค่ะ 
ปุ่น.หึ เก่งเเต่ปากหรือเปล่าน้าาาา สงสัยจะจริง  เเกล้งพูดลอยๆ 
ปั้น.เห้ยอปุ่นพี่คุยไรด้วยหน่อยดิ 
ปุ่น.ได้อยู่เเล้วพี่ปั้นผมก้ไม่ได้อยากอยู่ใกล้พวกปากไม่ตรงกับใจที่เขาเรียกว่าอะไรน้า..... 
อัน.นี่นาย เป็นบ้าอะไรห้ะ ถ้าไม่กัดฉันจะตายไหม 
ปั้น.เอ่อ........อันจ๋า บทอันอยู่ที่ห้องรับรองนะ ส่วนเเกไอปุ่นตามพี่มา 
อัน.ค่ะ 
ปุ่น.ครับ พี่ชายยยยยย 
                  ปุ่นเเละปั้นก็เเอบมาคุยกันที่หน้าห้องน้ำ 
ปั้น.เห้ย...ไอปุ่นพี่รู้นะว่าเเกยังไม่เคยลืมอันเเต่นี่งานเเกจะมาทำให้งานเสียไม่ได้นะเว้ย 
ปุ่น.พี่อย่ามาทำเป็นรู้ดีเลยผมก็รู้นะพี่ไม่ได้ชอบเเอนอ่ะพี่ชอบ.....อัน ผมรู้นะ 
ปั้น.มันไม่เกี่ยวเว้ยปุ่น (ปั้ันผ่อนเสียงลง)
ปุ่น.เเล้วจริงป่ะล่ะพี่ พี่ชอบอันใช่ไหม (ตะคอกใส่ปั้น) 
ปั้น.เออ....ใช่...ใช่พี่ชอบอัน ชอบตั้งเเต่เขายังไม่่รู้จักเเกด้วยทำไมนึกหวงก้างหรอ(ปัั้นใส่อารมณ์)
ปุ่น.ถ้าผมตอบว่าใช่จะได้ไหมล่ะ พี่เลิกรักอันไหม ไม่...คำตอบคือไม่เเล้วจะถามทำไม ห่วยเเตก 
     (ปุ่นเดินหมดอารมณ์ไปเจอลั้นลา) 
ลั้นลา.พี่ปุ่นค่ะทะเลาะอะไรกะพี่ปั้นค่ะ ลั้นลาเดินตามหาเห็นพี่ปุ่นตะคอกใส่พี่ปั้นเเต่ลั้นลาฟังไม่            ถนัดเลยอ่ะค่ะ ลั้นลาได้ยินอะไรเลิกๆอันๆเนี่ยเเละค่ะ 
ปุ่น.ไม่มีอะไร (ตอบเเบบเสียอารมณ์) 
ลั้นลา.จุ๊ๆๆ ไม่เอาไม่เอาใจเย็นๆนะค่ะดาริ้งเย็นนี้ไปทานข้าวกันนะค่ะ (ลั้นลาเอามือจับเเก้มปุ่น) 
ปุ่น.(ปัดมือลั้นลาออกเเล้วเอามือปัดเเก้มออก)หยุดยุ่งกะผมสะที 
                                     ปุ่นเดินไปห้องรับรอง 
ปุ่น.เอ่อ....อัน เรามาซ้อมบทกันไหม 
อัน.เอ่อ..........ได้ดิ อันพอเข้าใจเเล้วละ 
                                   ทั้งคุ๋เริ่มซ้อม 
อัน.คุณอย่าจากฉันไปไหนอีกนะค่ะ แันลืมคุณไม่ได้จริงๆ 
ปุ่น.ผมก็ลืมคุณไม่ได้จริงๆ 
อัน.(หันหลังตามบท เเล้วปุ่นก็โอบเอว) ฉันอยากให้เวลาหยุดเเล้วเราก็หยุดอยู่อยางนี้ตลอดไป 
ปุ่น.(ปุ่นรู้สึกรักอันจึงพูดนอกบท)ผมขอเเค่คุณหันมาหาผมเพียงเเค่นี้ผมก็ดีใจมากๆเเล้ว 
อัน.(อันรู้สึกเเปลกใจว่าทำไมถึงไม่มีในบทเธอจึงหันมาจมูกของอันเเละปุ่นเเทบชนกัน) 
ปุ่น.อันกลับมาคบกับพี่นะ(ปุ่นค่อยๆเขยิบหน้าไปขูบอัน) 
ลั้นลา.(ลั้นลาเข้ามาเห็นพอดี) กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 
ปุ่น.โอ๊ย อะไรของลั้นลาเนี่ย เป็นอะไร 
ลั้นลา.พี่ปุ่นทำไมทำกับลั้ลาอย่างนี้ล่ะ ไหนเราจะรักกันตลอดไปไง
ปุ่น.(หันไปมองหน้าอันที่กำลังจ้องปุ่นเขม้ง) อันพี่...พี่อธิบายได้นะ อัน
อัน.(ตบปุ่นไปทีนึง)นี่คือค่าจูบค่ะ (ตบอีกที)นี่สำหรับคนหลอกลวง (ตบอีกที)ที่เมื่อกี้พี่ขออันคบ       อันจะบอกว่าอันเกียดพี่ค่ะ อันรังเกียจพี่ปุ่นอย่าเล่นกับความรู้สึกอันนะค่ะ (เดินออกไป) 
ปุ่น.คุณทำอะไรลั้นลา ผมไม่ได้รักคุณ ผมรักอัน ได้ยินไหม ผมรักอัน ผมรักผม ผมเกียจคุณ 
ลั้นลา.พั้ว (ลั้นลา ตบปุ่น) ได่ค่ะถ้าลั้นลากับพี่ไม่ได้รักกันไม่ว่าอีนางอันหรือผู้หญิงคนไหนก็ไม่มี          สิทธิืจะเเตะต้องพี่เด็ดขาด  
                                อันวิ่งไปร้องกับที่ห้องเก็บของ 
อัน.ฮื้อๆๆ  คนมักง่าย ไอคนผีทะเล แันเกียจเเก แันเกียจเเก เกียจ เกียจ เกียจ เกียจ เกียจ 
ปุั้น.วิ่งมาร้องไห้ทำไมครับอัน 
อัน.ป่ะ...ป่ะ...ป่าวค่ะ อันเเค่อินกับบทเฉยๆหน่ะค่ะ  
ปุั้น.เเต่ที่พี่เเอบดูอันที่ห้องรับรองไม่ใช่นะ  โกหกพี่ไม่ได้หรอก 
อัน.(โพลเข้ากอดปั้น)พี่ปั้น ทำไงดีพี่เคยรักใครบ้างไหมรักเเล้วต้องทนทนเจ็บอะพี่อันเหนื่อยเหลือ      เกิน 
ปั้น.พี่เคย.......พี่ชอบ......พี่ชอบอันนะ 
อัน.(อันสะดุ้งขึ้นมามองหน้าปั้น)พะ....พะ...พะ...พะ...พี่ปั้น พูดจริงหรอค่ะ 
ปั้น.อื้ม....อันพี่ชอบอันนะ คบกับพี่ไหม พี่รักอันก่อนปุ่นอีก 
อัน.เอ่อ..........อืม...ขออันคิดก่อนนะค่ะ 
ปั้น.งั้นพี่....พี่ส่งคำขอไปในเฟสเเล้วนะ ถ้าคบก็ทักมานะ วันนี้พี่มีร้องเพลงอ่ะไปดูพี่ป่ะ 
อัน.เอ่อ.....ไปอยู่เเล้วค่ะ เพราะพี่อ๋อมเเอ๋มใต้องไปร้องคู่กับพี่นี่หนา 
ปั้น.อะ..งั้นเลิกร้องไห้รีบไปอ่านบทเเล้วไปดูพี่ร้องเพลงด้วยนะ 
อัน.ค่ะ...ขอบคุณพี่มากนะ 
                                พออันเเล้ะอ๋อมกับเเอนไปถึงที่ร้องเพลง 
ปั้น.(วิ่งมาทางสามสาว) เออ....ยัยอ๋อมพี่ๆทีมงานเรียกหาเเล้วนะไปเเต่งหน้าเถอะ 
อ๋อม.เจ้าค่ะเสด็จพ่อ 
ปั้น.ไม่ต้องเล่นลิ้นเลยนะไปได้เเล้ว(เเล้วปั้นก็ส่งสายตายียวนให้อัน)  
ปั้น.อันกับเเอนอ่ะไปช่วยไอปุ่นกับปู่นรับเเขกทางนุ่นดีกว่านะ 
อัน/เเอน.เจ้าค่ะ55555 
   อันกับเเอนก็ไปช่วยรับเเขกเเต่สักพักเเอนก็เป็นลมปูนอาษาพาเเอนไปพักปูนไปส่งเเอนี่บ้านเเล้วดูเเลปูน 
เเอน.ขอบใจมากนะปูน ถึงนายจะเป็นคุ่กัดกับแันเเต่นายไม่เคยไร้น้ำใจกับฉัน 
ปูน.นี่ไม่ต้องชวนดราม่าเลยนะนี่ไม่ใช่กองละครนะยะ ยัยนางเอกมือ1 นอนไปเลยไปรำคาญ
เเอน.เจ้าค่ะเจ้าพ่อพระเอกสุดฮ็อต 
ปูน.อะเเน่นอน 
                                  ฟากปั้นกับอ๋อม 
   ทั้งคู่ร้องเพลงกันได้หวานฉ่ำจับใจน่าอิจฉาม๊ากๆๆ
                                       มาดูยัยตัวเเสบอันกับพ่อตัวร้ายปุ่นกันบ้างนะ
ปุ่น.อัน..พี่...พี่...อธิบายได้นะ
อัน.ว่าอะไรค่ะว่าพี่กับคุณลั้ลลานั้นรักกันสุดใจนะหรอค่ะกันตลอดไปดังหวังเถอะคะ่  
ปุ่น.พี่ไม่ได้เป็นอะไรกับลั้นลานะ เขามา..... 
อัน.พี่จะบอกว่าคุรลั้นลาเธอมาชอบพี่เเต่พี่ไม่เล่นด้วยนะหรอค่ะ นี่ไม่ใช่นิยายนะค่ะ 
ปุ่น.เอ่อ.........ถ้าพี่บอกว่าใช่อันจะเชื่อไหม 
อัน.หึ55555เชื่อค่ะ เชื่อว่าพี่นี้มันเเถไปได้ทุดอนูจริงๆเลยนะค่ะไม่น่าล่ะเเต่งนิยายสะดีเชียว 
ปุ่น.อัน พี่พูดจริงๆ พี่รักอัน
อัน.อันถามจริงๆเถอะค่ะพี่จะหยุดหรอกอันได้หรือยังค่ะพี่ปุ่นเรื่องราวของเรามันจบไปนานเเล้ว
              เห้ยหมั่นไส้ยายลั้นลาจริงๆเลยเขากำลังเข้าได้เข้าเข็มอยุ่ดีๆ วันนี้นัทมีเกมสนุกๆมาให้เพื่อนๆอินกันค่ะ มาโหวตกันว่าคู่ไหนจิ้นสุดๆ เพื่อนอยากให้ใครจิ้นใครมากกว่ากันเเล้วอยากให้คู่ไหนลงตัวโหวตกันเยอะๆเด้อค้า
  1.อัน-ปุ่น
   2.เเอน-ปั้น
   3.อัน-ปั้น
   4.อ๋อม-ปูน
    5.ปูน-อัน
   6.เเอน-ปูน 
   7.อ๋อม-ปั้น   
    8.ลั่้นลา-ปูน