รักจากใจยัยจอมกวน
เขียนโดย นัทนะ
วันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558 เวลา 13.28 น.
แก้ไขเมื่อ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2558 14.51 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) รักจอมยุ่ง วุ่นอลเวง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปั้นดีใจมากที่อันกลับมาเล่นละคร
ปั้น.พี่ขอบคุณอันมากๆเลยนะไม่งั้นหนังสั้นที่พี่จะทำคงไม่ได้นางเอกที่เก่งอย่างอัน
อัน.คะขอบคุณค่ะ อันขอ...บทละครของอันด้วยนะค่ะ
ปุ่น.หึ เก่งเเต่ปากหรือเปล่าน้าาาา สงสัยจะจริง เเกล้งพูดลอยๆ
ปั้น.เห้ยอปุ่นพี่คุยไรด้วยหน่อยดิ
ปุ่น.ได้อยู่เเล้วพี่ปั้นผมก้ไม่ได้อยากอยู่ใกล้พวกปากไม่ตรงกับใจที่เขาเรียกว่าอะไรน้า.....
อัน.นี่นาย เป็นบ้าอะไรห้ะ ถ้าไม่กัดฉันจะตายไหม
ปั้น.เอ่อ........อันจ๋า บทอันอยู่ที่ห้องรับรองนะ ส่วนเเกไอปุ่นตามพี่มา
อัน.ค่ะ
ปุ่น.ครับ พี่ชายยยยยย
ปุ่นเเละปั้นก็เเอบมาคุยกันที่หน้าห้องน้ำ
ปั้น.เห้ย...ไอปุ่นพี่รู้นะว่าเเกยังไม่เคยลืมอันเเต่นี่งานเเกจะมาทำให้งานเสียไม่ได้นะเว้ย
ปุ่น.พี่อย่ามาทำเป็นรู้ดีเลยผมก็รู้นะพี่ไม่ได้ชอบเเอนอ่ะพี่ชอบ.....อัน ผมรู้นะ
ปั้น.มันไม่เกี่ยวเว้ยปุ่น (ปั้ันผ่อนเสียงลง)
ปุ่น.เเล้วจริงป่ะล่ะพี่ พี่ชอบอันใช่ไหม (ตะคอกใส่ปั้น)
ปั้น.เออ....ใช่...ใช่พี่ชอบอัน ชอบตั้งเเต่เขายังไม่่รู้จักเเกด้วยทำไมนึกหวงก้างหรอ(ปัั้นใส่อารมณ์)
ปุ่น.ถ้าผมตอบว่าใช่จะได้ไหมล่ะ พี่เลิกรักอันไหม ไม่...คำตอบคือไม่เเล้วจะถามทำไม ห่วยเเตก
(ปุ่นเดินหมดอารมณ์ไปเจอลั้นลา)
ลั้นลา.พี่ปุ่นค่ะทะเลาะอะไรกะพี่ปั้นค่ะ ลั้นลาเดินตามหาเห็นพี่ปุ่นตะคอกใส่พี่ปั้นเเต่ลั้นลาฟังไม่ ถนัดเลยอ่ะค่ะ ลั้นลาได้ยินอะไรเลิกๆอันๆเนี่ยเเละค่ะ
ปุ่น.ไม่มีอะไร (ตอบเเบบเสียอารมณ์)
ลั้นลา.จุ๊ๆๆ ไม่เอาไม่เอาใจเย็นๆนะค่ะดาริ้งเย็นนี้ไปทานข้าวกันนะค่ะ (ลั้นลาเอามือจับเเก้มปุ่น)
ปุ่น.(ปัดมือลั้นลาออกเเล้วเอามือปัดเเก้มออก)หยุดยุ่งกะผมสะที
ปุ่นเดินไปห้องรับรอง
ปุ่น.เอ่อ....อัน เรามาซ้อมบทกันไหม
อัน.เอ่อ..........ได้ดิ อันพอเข้าใจเเล้วละ
ทั้งคุ๋เริ่มซ้อม
อัน.คุณอย่าจากฉันไปไหนอีกนะค่ะ แันลืมคุณไม่ได้จริงๆ
ปุ่น.ผมก็ลืมคุณไม่ได้จริงๆ
อัน.(หันหลังตามบท เเล้วปุ่นก็โอบเอว) ฉันอยากให้เวลาหยุดเเล้วเราก็หยุดอยู่อยางนี้ตลอดไป
ปุ่น.(ปุ่นรู้สึกรักอันจึงพูดนอกบท)ผมขอเเค่คุณหันมาหาผมเพียงเเค่นี้ผมก็ดีใจมากๆเเล้ว
อัน.(อันรู้สึกเเปลกใจว่าทำไมถึงไม่มีในบทเธอจึงหันมาจมูกของอันเเละปุ่นเเทบชนกัน)
ปุ่น.อันกลับมาคบกับพี่นะ(ปุ่นค่อยๆเขยิบหน้าไปขูบอัน)
ลั้นลา.(ลั้นลาเข้ามาเห็นพอดี) กรี๊ดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
ปุ่น.โอ๊ย อะไรของลั้นลาเนี่ย เป็นอะไร
ลั้นลา.พี่ปุ่นทำไมทำกับลั้ลาอย่างนี้ล่ะ ไหนเราจะรักกันตลอดไปไง
ปุ่น.(หันไปมองหน้าอันที่กำลังจ้องปุ่นเขม้ง) อันพี่...พี่อธิบายได้นะ อัน
อัน.(ตบปุ่นไปทีนึง)นี่คือค่าจูบค่ะ (ตบอีกที)นี่สำหรับคนหลอกลวง (ตบอีกที)ที่เมื่อกี้พี่ขออันคบ อันจะบอกว่าอันเกียดพี่ค่ะ อันรังเกียจพี่ปุ่นอย่าเล่นกับความรู้สึกอันนะค่ะ (เดินออกไป)
ปุ่น.คุณทำอะไรลั้นลา ผมไม่ได้รักคุณ ผมรักอัน ได้ยินไหม ผมรักอัน ผมรักผม ผมเกียจคุณ
ลั้นลา.พั้ว (ลั้นลา ตบปุ่น) ได่ค่ะถ้าลั้นลากับพี่ไม่ได้รักกันไม่ว่าอีนางอันหรือผู้หญิงคนไหนก็ไม่มี สิทธิืจะเเตะต้องพี่เด็ดขาด
อันวิ่งไปร้องกับที่ห้องเก็บของ
อัน.ฮื้อๆๆ คนมักง่าย ไอคนผีทะเล แันเกียจเเก แันเกียจเเก เกียจ เกียจ เกียจ เกียจ เกียจ
ปุั้น.วิ่งมาร้องไห้ทำไมครับอัน
อัน.ป่ะ...ป่ะ...ป่าวค่ะ อันเเค่อินกับบทเฉยๆหน่ะค่ะ
ปุั้น.เเต่ที่พี่เเอบดูอันที่ห้องรับรองไม่ใช่นะ โกหกพี่ไม่ได้หรอก
อัน.(โพลเข้ากอดปั้น)พี่ปั้น ทำไงดีพี่เคยรักใครบ้างไหมรักเเล้วต้องทนทนเจ็บอะพี่อันเหนื่อยเหลือ เกิน
ปั้น.พี่เคย.......พี่ชอบ......พี่ชอบอันนะ
อัน.(อันสะดุ้งขึ้นมามองหน้าปั้น)พะ....พะ...พะ...พะ...พี่ปั้น พูดจริงหรอค่ะ
ปั้น.อื้ม....อันพี่ชอบอันนะ คบกับพี่ไหม พี่รักอันก่อนปุ่นอีก
อัน.เอ่อ..........อืม...ขออันคิดก่อนนะค่ะ
ปั้น.งั้นพี่....พี่ส่งคำขอไปในเฟสเเล้วนะ ถ้าคบก็ทักมานะ วันนี้พี่มีร้องเพลงอ่ะไปดูพี่ป่ะ
อัน.เอ่อ.....ไปอยู่เเล้วค่ะ เพราะพี่อ๋อมเเอ๋มใต้องไปร้องคู่กับพี่นี่หนา
ปั้น.อะ..งั้นเลิกร้องไห้รีบไปอ่านบทเเล้วไปดูพี่ร้องเพลงด้วยนะ
อัน.ค่ะ...ขอบคุณพี่มากนะ
พออันเเล้ะอ๋อมกับเเอนไปถึงที่ร้องเพลง
ปั้น.(วิ่งมาทางสามสาว) เออ....ยัยอ๋อมพี่ๆทีมงานเรียกหาเเล้วนะไปเเต่งหน้าเถอะ
อ๋อม.เจ้าค่ะเสด็จพ่อ
ปั้น.ไม่ต้องเล่นลิ้นเลยนะไปได้เเล้ว(เเล้วปั้นก็ส่งสายตายียวนให้อัน)
ปั้น.อันกับเเอนอ่ะไปช่วยไอปุ่นกับปู่นรับเเขกทางนุ่นดีกว่านะ
อัน/เเอน.เจ้าค่ะ55555
อันกับเเอนก็ไปช่วยรับเเขกเเต่สักพักเเอนก็เป็นลมปูนอาษาพาเเอนไปพักปูนไปส่งเเอนี่บ้านเเล้วดูเเลปูน
เเอน.ขอบใจมากนะปูน ถึงนายจะเป็นคุ่กัดกับแันเเต่นายไม่เคยไร้น้ำใจกับฉัน
ปูน.นี่ไม่ต้องชวนดราม่าเลยนะนี่ไม่ใช่กองละครนะยะ ยัยนางเอกมือ1 นอนไปเลยไปรำคาญ
เเอน.เจ้าค่ะเจ้าพ่อพระเอกสุดฮ็อต
ปูน.อะเเน่นอน
ฟากปั้นกับอ๋อม
ทั้งคู่ร้องเพลงกันได้หวานฉ่ำจับใจน่าอิจฉาม๊ากๆๆ
มาดูยัยตัวเเสบอันกับพ่อตัวร้ายปุ่นกันบ้างนะ
ปุ่น.อัน..พี่...พี่...อธิบายได้นะ
อัน.ว่าอะไรค่ะว่าพี่กับคุณลั้ลลานั้นรักกันสุดใจนะหรอค่ะกันตลอดไปดังหวังเถอะคะ่
ปุ่น.พี่ไม่ได้เป็นอะไรกับลั้นลานะ เขามา.....
อัน.พี่จะบอกว่าคุรลั้นลาเธอมาชอบพี่เเต่พี่ไม่เล่นด้วยนะหรอค่ะ นี่ไม่ใช่นิยายนะค่ะ
ปุ่น.เอ่อ.........ถ้าพี่บอกว่าใช่อันจะเชื่อไหม
อัน.หึ55555เชื่อค่ะ เชื่อว่าพี่นี้มันเเถไปได้ทุดอนูจริงๆเลยนะค่ะไม่น่าล่ะเเต่งนิยายสะดีเชียว
ปุ่น.อัน พี่พูดจริงๆ พี่รักอัน
อัน.อันถามจริงๆเถอะค่ะพี่จะหยุดหรอกอันได้หรือยังค่ะพี่ปุ่นเรื่องราวของเรามันจบไปนานเเล้ว
เห้ยหมั่นไส้ยายลั้นลาจริงๆเลยเขากำลังเข้าได้เข้าเข็มอยุ่ดีๆ วันนี้นัทมีเกมสนุกๆมาให้เพื่อนๆอินกันค่ะ มาโหวตกันว่าคู่ไหนจิ้นสุดๆ เพื่อนอยากให้ใครจิ้นใครมากกว่ากันเเล้วอยากให้คู่ไหนลงตัวโหวตกันเยอะๆเด้อค้า
1.อัน-ปุ่น
2.เเอน-ปั้น
3.อัน-ปั้น
4.อ๋อม-ปูน
5.ปูน-อัน
6.เเอน-ปูน
7.อ๋อม-ปั้น
8.ลั่้นลา-ปูน
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ