คำยินดี

 
 
 
 
                                          -บ้านจิระคุณ-
                    เเละชายหนุ่มก็มาถึงบ้านของเขา  เเต่ในใจของเขานั้นรุ้สึกว่าไม่อยากกลับมาบ้านเลยซักนิดเเละเขาก็เข้าไปในบ้าน เมื่อคุณหญิงเห็นว่าลูกชายของเธอมาเเล้วเธอก็เดินไปหาลูกชายของเธอพร้อมถาว่า
                   ''นี่ป๊อป ลูกเอานังเด็กนั่นมาทำงานในบริษัทเราหรอ''ผู้เป็นเเม่ถามอย่าง อารมณ์ร้ายชายหนุ่มที่ฟังอย่างนั้นถึงกับถอนหายใจ
 
 
 
                   ''ครับ ผมมีสิทธิ์เอาฟางมาทำงานที่นี่นะครับ''ป๊อปปี้ตอบ เลยยิ่งทำให้คุณหญิงน้ำเพรช นั้นอารมณ์เดือดมากขึ้น
                   ''ไม่ได้ ทำไมลูกไม่ถามเเม่ล่ะว่าให้นังเด็กนั่นมาทำงานที่นี่''คุณหญิงน้ำเพรชถามลูกชายเธอ
 
 
 
                    ''เเม่ครับ ผมบอกเเล้วไงว่าฟางเค้าไม่ใช่คนอื่นคนไกลฟางเค้าเป็นเเฟนผมนะครับคุณเเม่ไม่มีสิทธิ์มาเรียกฟางเค้าเเบบนั้น''ป๊อปปี้โต้
                    ''ทำไม ทำไมเเม่จะไม่มีสิทธิ์เรียกยัยนั่น นังนั่นมันเป็นใครมันใหญ่กว่าเเม่หรอ ถึงเรียกมันไม่ได้ เเละอีกอย่างเเม่ยังไม่ได้รับนังเด็กนั่นมาเป็นลูกสไภ้ ลูกเออออไปเองทั้งนั้น''
 
 
 
 
                    ''เเม่ครับ ฟางเค้าก็ดีทำไมคุณเเม่ไม่เห็นใจฟางบ้างล่ะครับเเค่ฟางฐานะ ไม่ถึงครอบครัวเรามันก็ไม่ได้เเปลว่าฟางไม่ดีนะครับ''
                    '' หี....เเค่ฐานะไม่ถึง ลูกใช้คำว่าเเค่ หรอลูกก็รุ้ว่าตระกูลของเรามันใหญ่ขนาดไหนมันมีหน้ามีตาในสังคมนะ ขืนให้นังเด็กนั่นมาเป็นลูกสใภ้เเล้วเเม่จะเอาหน้าไปไว้ไหนมันเป็นลูกเต้าเหล่าใครยังไม่รุ้เลย''คุณหญิงพูด
 
 
 
 
                    ''คุณเเม่ครับเรื่องนั้นมันไม่จำเป็นไม่ใช่หรอครับ มันไม่เกี่ยวกันเลยสักนิดมันเกี่ยวกันที่ใจนะครับคุณเเม่''
                    ''เอาล่ะ ลุกไม่ต้องมาพูดมากหรอกนะยังไงเเม่ก็ไม่ยอมให้นังเด็กนั่นมาเป็นลูกสใภ้เเม่หรอก เเละอีกอย่างนะ เเม่น่ะหาคู่หมั้นไว้ให้ลูกเเล้วลูกเตรียมเลิกกะนังเด็กนั่นซะ เเล้วเเม่จะพาลูกไปดูตัวลูกสาวของวงศ์ตระกูลวรอุไร รับรองสวยกว่านังเด็กนั่น''เมื่อชายหนุ่มได้ยินอย่างนั้นเขาเเถบไม่อยากจะเชื่อหูของเขาเลย
 
 
 
 
                    ''เเต่เเม่ครับยังไงผมก็ไม่เลิกกะฟาง''ป๊อปปี้โต้   เพราะยังไงเขาก็ไม่ยอมเหมือนกัน
                    ''ไม่มีเเต่ ยังไงลูกก็ต้องเลิกกะนังเด็กนั่น ไปนอนได้เเล้วพรุ่งนี้มีประชุมเช้ากะลูกค้ารายใหญ่ไม่ใช่หรอ''คุณหญิงน้ำเพรชพูดเเละป๊อปปี้ก็เดินขึ้นห้องไปอย่างไม่ชอบ
 
 
 
                                         -ห้องป๊อปปี้-
                  เเละชายหนุ่มก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จเเละ  ก็โทรคุยกะเฟนของเขาอย่างตามเคย
                 'ฮัลโหลป๊อปเเหมวันนี้โทรหาเร็วจังนะ' ฟางพูด  'ก็คนมันคิดถึงอ่ะ' ชายหนุ่มพูดเเละเขาก็อดนึกคำที่เเม่ของเขานั้นพูดกะเขาว่าจะหาคู่หมั้นให้เขา  'ป๊อปที่ทำงานป๊อปอ้ะสนุกดีนะเเต่ยังไงๆก็ไม่รุ้' ฟางพูดเเต่ชายหนุ่มก็เงียบไปในขณะหนึ่ง  'ป๊อป ป๊อป ป๊อปยังฟังฟางอยุ่รึป่าวป๊อป' ฟางเรีกชายหนุ่มเลยทำให้ชายหนุ่มสะดุ้ง  'ห๊ะว่าไงฟาง 'ชายหนุ่มพูด  'ป๊อปเป็นไรเนี้ยเหม่อลอยอะไร' หญิงสาวถาม   'ป่าว สงสัยป๊อปคิดเรื่องงานมากไปมั้ง ฟางคือป๊อปง่วงเเล้วอ่ะันดีนะไว้เจอกันพรุ่งนี้'ชายหนุ่มพูดเเละกดวางโดยที่หญิงสาวยังไม่ทันรำลาสักคำ 
                 ''อะไรของป๊อปนะเห้อออ''หญิงสาวพูดเมื่อชายหนุ่มกดวางสายใส่เธอ
 
                ''เเม่น่ะหาคู่หมั้นไว้ให้ลูกเเล้วลูกน่ะเตรียมเลิกกะนังเด็กนั่นซะ'' เมื่อชายหนุ่มนึกถึงคำนี้ทีไรเขาก็เครียดมาก
               ''ไม่ ไม่มีวันที่เราจะเลิกกะฟาง''ป๊อปปี้พูดกับตัวเอง
 
 
 
 
                                             -บริษัทจิระคุณ-
                   เเละฟางกับพิมก็มาทำงาน  วันนี้ก็เป็นวันที่สองของเธอที่มาทำงานที่นี่  เเละในระหว่างนั้นเธอกำลังจะเดินเข้าเเผนกเเต่มีครมาขวางเธอไว้
                   ''หลบ พวกชั้นจะเดิน''พิมพูดเมื่อมีคนมาขวางทางเธอ  เเต่ก็ไม่สำเร็จ
                   ''พวกชั้นไม่หลบเเละเธอจะทำไมอย่าลืมนะชั้นเป็นหัวหน้าเเผนกนี้ถ้าเธอมีปัญหาอะไรเธอก็ควรออกไปนะ  ไงเด็กใหม่หรอเธออ่ะ'' หัวหน้าถามฟาง เเละฟางก็มองหน้าพิมเเล้วเธอก็พยักหน้า
 
 
 
 
                    ''ชั้นชื่อ เเบมนะ  เป็นหัวหน้าฝ่ายเเผนกที่นี่เเล้วเธอล่ะชื่ออะไร''เเบมถาม เเละฟางก็ตอบ
                    ''ชื่อ ฟาง ''ฟางตอบอย่างสั้นๆ  เเละเเบมก็มองรูปร่างฟางตั้งเเต่หัวจรดปลายเท้าเเละเธอก็พูดว่า
                    ''ดูรูปร่างเธอเเล้วก็ดีนะ  ไม่เสียเเรงที่เธอเป็นเฟนของคุณป๊อป''เเบมพูดทำให้รุ้เลยว่าคำพูดของเธอนั้นมันทำให้ทั้งสองรับรุ้นิสัยเธอได้
 
 
 
 
                    ''เธอคุยเสร็จเเล้วใช่มั้ย พวกชั้นจะไปทำงาน''พิมพูด เเละดึงเเขนฟางเเละทำท่าจะเดินเเต่เเบมรั้งไว้ก่อน
                    ''เดี๋ยว ชั้นยังพูดไม่จบเเล้วอีกอย่างชั้นไม่ได้คุยกับเธอย่ะยัยพิมถ้าเธอรีบเธอก็ไปก่อนสิ ชั้นจะคุยกะเด็กใหม่สักหน่อย''เเบมพูดเเละทั้งสองก็หันมา
 
 
 
 
                     ''เธอมีอะไรคุยกะชั้นก็ว่ามาชั้นจะไปทำงาน''เมื่อฟางหันหน้ามา เเล้วก็พูด
                     ''เธอคิดว่าเธอเป็นใครหรอยะ ที่คิดจะมาเอาคุณป๊อปเป็นสามีของเธอน่ะ เธอนี่ตาก็ไม่ต่ำเน้อะเลือกซะกะจะเอารวยทั้งชีวิตเลยล่ะสิท่า''เเบมพูด
                     ''ชั้นไม่ได้คิดเเบบนั้นหรอกนะ เเละชั้นไม่เคยคิดที่จะทำเเบบนั้นด้วยคงมีเเต่พวกต่ำๆน่ะเเหละที่คิดเเบบนี้ อย่างเช่นเธอใช่มั้ยล่ะ''ฟางโต้ทำให้เเบมเกือบปรี๊ด
                    ''หืมมมม นี่เเก''เเละเเบมง้างมือจะตบฟางเเต่.....
                    ''นี่เเบมเธอจะทำไรน่ะ''......???
 
 
 
 
 
__________________________________________________________
ตัดฉับๆๆๆๆๆเอ๊ะๆๆผู้ใด๋หว่าาา ที่มาห้าม 
เอาเป็นว่าตอนหน้ารู้กัน 
เจอกันตอนต่อไปน้าาาา