Around the corner [PF] : Heart lights หัวใจดวงเดิม

9.3

เขียนโดย PS_TKForever

วันที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.56 น.

  7 chapter
  22 วิจารณ์
  11.98K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 31 ตุลาคม พ.ศ. 2558 13.07 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) ครับ นี่ห้องผมเอง

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
" พวกเเกจะพาฉันไปไหน " 
 
ฟางร้องถามทันทีเมื่อรู้สึกว่าออกมาชานเมืองเเล้ว
แต่ก็ไม่ได้คำตอบ เจ็บใจตังเอง มือก็ถูกมัด ในใจก็ร้องต่อว่าเเต่กับป๊อปปี้ ว่าซื่อบื้อบ้างนิสัยไม่ดี ไม่มีความรับผิดชอบบ้าง 
' อะไรกัน เป็นถึงสารวัตร เเต่กลับถูกหลอกเอาง่ายๆ เเบบนี้ ใช้ได้ที่ไหนกัน นี่ถ้าฉันเป็นอะไรขึ้นมานะ ก็เพราะหมอนั่นนั่นเเหละ '
 
 
 
ปัง !!!! เพล้งง !!!!
 
กระจกทางด้านหลังรถเเตกเกิดรอยร้าว ขึ้นมา
 
" ลูกพี่ เอาไงดี " ไอ่คนเเรกรีบถามพร้อมกับกระชับปืนขึ้นมา
" เห้ย ขับเร็วๆ ซิ่งไปเลย !!! " คนที่สองรีบสั่งคนขับรถ ส่วนตัวเองก็เปิดกระจกพร้อมจะยิงสวน 
รถสองคันยิงสวนกันสักพัก ก็ได้ยินเสียงที่ทำให้ฟางเอง เเทบจะหัวใจหยุดเต้น ยังไม่ทันจะได้ทำอะไร รถก็หมุนคว้างไปกับพื้นถนน  ฟางเองที่กลัวจับใจก็ได้เเต่กรี๊ดเเล้วหลับตาปี๋
 
 
เมื่อรถจอดนิ่งสนิท เกิดเดทเเอ ขึ้น ทางตำรวจก็ระวังไว้ดูลาดลาว ฝั่งโจรก็พร้อมเตรียมจะหนี
" เห้ย  ลากมันออกมา เดี๋ยวข้าจะพาอีนังนี่ไป ส่วนเอ็งคอยยิงคุ้มกันก็พอ " ไอ่คนที่สองรีบสั่ง
" ได้ครับพี่ "
 
 
ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง ปัง !!!
" ระวังพลเมือง ยิงระวังพลเมืองด้วย "
 
ฟางเองที่ไม่รู้จะหนียังไง กลับถูกลากให้วิ่งผ่านกระสุนมากมาย ไปหลบที่ถังขยะ 
 
" เเก ยมอมอบตัวซะเถอะ เเกไม่รอดหรอก " ฟางพยายามเกลี้ยกล่อม
" อย่ามาปากดี อีนี่ ไม่ยอมมอบตัวหรอกเว่ย " ไอ่คนเเรกพยาามจะสู้
 
 
 
จังหวะนั้น ไอ่คนเเรกก็ถือโอกาสเอาตัวรอดด้วยการ ใช้ฟางเป็นตัวประกัน 
" หยุด อย่า ยิงนะมึง ไม่งั้นอีนี่ตาย !!! " 
" เเกเป็นคนของใคร ! " ป๊อปปี้ถามเสียงเข้ม 
" ฉันไม่บอก !! " 
" ปล่อยตัวประกันซะ เเล้วเอาตัวฉันไปเเทน ! " ป๊อปปี้พยายามปกป้องไม่ให้ฟางเป็นอะไร 
" ..... !!!!! " ฟางตกใจไม่น้อยที่ป๊อปปี้เลือกใช้วิธีนี้ เพื่อให้เธอปลอดภัย
" ได้ !!! "
 
เเกร็ก   ป๊อปปี้ทิ้งปืน เเล้วเดินไปหาช้าๆ 
 
อ๊ะ !!!    
 
ไอ่คนเเรกดันใช้จังหวะที่ป๊อปปี้ เดินเข้าไปหา ผลักฟางไปหาป๊อปปี้ เเล้ววิ่งหนีไป 
 
" กระจายกำลังกันหา เร็ว !!! " ป๊อปปี้สั่งลูกน้องตัวเอง
 
" คุณๆ เป็นยังไงบ้าง ฟาง ฟาง เอ้าสลบเฉย "
ป๊อปปี้ถามฟางที่ตอนนี้สลบไปเเล้ว อยู่ในอ้อมอกของป๊อปปี้ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
" อือ ....  นิ่มจัง .... " 
' ผ้าปูสีดำ ผ้าห่มสีดำ หรอ  เดี๋ยวนะ ห้องเรามันสีชมพูหนิ !!! '
 
ฟางเด้งตัวลุกขึ้นมาทันที เมื่อนึกขึ้นได้ รีบกวาดตาสำรวจรอบห้อง ก็พบเเล้วว่าไม่ใช่ห้องของตัวเองเเน่นอน 
' แล้วที่นี่มันที่ไหน '
 
 
" อ่าวตื่นเเล้วหรอคุณ "
ป๊อปปี้ ที่พึ่งจะคุยเรื่องคดีจบ ก็เดินมาหาฟาง
 
" อีตาสารวัตร !! " ฟางตกใจตาโต
 
" ครับผมเอง " ป๊อปปี้ตอบหน้าตาเฉย 
 
" นี่คุณ ... งั้นห้องนี้ก็เป็นของ ... " ฟางไล่ลำดับเหตุการณ์
 
" ใช่ครับ นี่ห้องผมเอง " ป๊อปปี้ก็ยังคงตอบหน้าตาเฉย ไม่เหมืินกับฟางที่ตอนนี้ตาที่โตอยู่เเล้วก็ยิ่งโตขึ้นไปอีก
 
" ฉันจะกลับบ้าน ไปอยู่กับพ่อฉัน " เมื่อเรียกสติกลับคือมาได้ก็รีบกุลีกุจอทันที
 
" เดี๋ยว ~~~~ " แต่ถูกป๊อปปี้รั้งเเขนเรียวไว้ซะก่อน
" ตอนนี้พ่อคุณอยู่ในเซฟเฮ้า ที่ปลอดภัย คุณไม่ต้องห่วง " ป๊อปปี้พูดจบฟางก็ถอนหายใจนั่งลงกับเตียง เเต่ก็จะลุกขึ้นอีก
 
"  ยังไงๆ ฉันก็จะกลับบ้าน อยู่กับคุณเเล้วมันอันตรายจะตาย ชิ " ฟางพูด
 
" นี่ยังคิดว่า ที่บ้านจะเป็นที่ปลอดภัยสำหรับคุณอีกหรอ โดนตามไปยันบ้านขนาดนั้น ป่านนี้ไอ่พวกนั้นรู้หมดเเล้ว คิดหน่อยสิ " ป๊อปปี้พูด ทำให้ฟางคิดได้ 
 
" จะยังไงก็ช่างอ่ะ ฉันจะไม่อยู่ที่นี่กับนายเเน่ !! " ฟางยืนกราน
 
" ก็เเล้วเเต่นะครับ อ้อ เเล้วถ้าจะไปจริงๆ กรุณาเอาปอดหมอนผมไปซักให้ด้วย เนี่ยดูสิ คราบน้ำลาย หยี๋ ~~~~ "
ป๊อปปี้พูดทำเอาฟางรีบหันไปดูคราบที่หมอน 
 
" ตาบ้า ไม่เห็นจะมี ฉันนอนเรียบร้อยจะตาย " ฟางทำหน้าทำตาสู้ไป
 
" หรอออ ~~~ " ป๊อปปี้ถือโอกาสกวนซะ
 
" ก็ใช่น่ะสิ นี่ตกลงจะให้ฉันอยู่นี่ นอนนี่ใช่มั๊ย ? " ฟางถาม
 
" ใช่ครับ " ป๊อปปี้ตอบ
 
" งั้นนายก็ออกไป  นี่มันห้องฉัน " ฟางได้ทีผลักป๊อปปี้ออกจากห้องไป
 
" ได้ไงคุณ เสื้อผ้าผมอยู่ในนั้นนะ เเล้วผมจะอาบน้ำยังไง นี่คุณ !!!  ฟาง ฟาง ! " ป๊อปปี้เคาะประตูจะโกนเรียกให้เปิด
 
" ห้าววววว  อะไรกันง่วงอีกเเระ  ฝันดีนะคะคุณสารวัตร 5555 "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ตริ้งตริงตริงตริ้ง~~~
" ....................... "
" อะไรนะ จับไม่ได้อีกแล้วหรอ !!!  นี่มันยังไงกันเเน่ !! "
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
--------------------------------------------------
ดีจ้า กลับมาเพราะคิดถึง 5555
15/01/16
21:07

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา