Around the corner [PF] : Heart lights หัวใจดวงเดิม

 

 

 

 

" คือพี่ป๊อปคะ  ฟางชอบพี่คะ ชอบมาตั้งนานเเล้ว พี่คบกับฟางได้มั๊ยคะ "

 

 

 

 

ฟางสาวเเว่น  นักเรียนมอ3 ยืนประจันหน้าบอกรักชายหนุ่มมอ6  ในวันจบการศึกษาของเขา   สาวเเว่นขี้อายที่ไม่รู้ว่าไปเอาความกล้าบ้าบิ่นนี้มากจากไหนมากมายนัก ถึงกล้าบอกรักหนุ่มฮอตรองประธานนักเรียนของโรงเรียนอย่างป๊อปปี้

 

" อ่อ  น้องครับ  ไปทำสายตาให้ดีก่อนดีกว่ามั๊ยครับ ฮะๆ "  ชายหนุ่มหัวเราะออกมามา นั่นทำให้เธอถึงกับหน้าหงายออกไป

 

" อ่าวป๊อป  ไปกันเถอะ เลี้ยงฉลองกัน "  มด สาวสวยหุ่นดีดีกรีนางฟ้าของโรงเรียนเดินเข้ามาเกาะเเขนชายหนุ่ม  แสดงความเป็นเจ้าของ   สายตาเของเธอจับจ้องการกระทำของมดอย่างไม่วางตา

 

" เอิ่ม  พี่ว่า  เเค่นี้ก็ชัดเจนเเล้วนะ บายครับ ไปกันเถอะด่าลิ้ง " ชายหนุ่มเอ่ยเพียงสั้นๆ กับเธอก่อนจะควงเเขนกันออกไป เธอเห็นชัดเต็มสองตาว่ามดมองเหยียดเธอเเบบเต็มๆ  

 

ก้เเล้วไงเธอไม่สวย  คนไม่สวยไม่มีสิทธิ์ได้รับความรักหรอ .....

 

 

 

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นทำให้เธอเสียใจมาก เธอพยายามเปลี่ยนเเปลงตัวเองอย่างหนัก  เธอใช้เวลาเเค่ 2 ปี ก็สามารถเปลี่ยนจาก สาวเเว่น เฉิ่มๆ เป็นสาวสวยดีกรีนางฟ้าของโรงเรียน 2 สมัยได้อย่างสบายๆ  เเละก็เป็นเหตุการณืเดียวกันกับที่ทำให้เธอรู้สึกขยาดทั้งความรัก เเละผู้ชายหน้าตาดี ....

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

" นี่ฟางๆ  เห้ยๆ "

 

" อ่อ  ฮะๆ มีอะไร "  ร่างบางเอ่ยตอบกลับเพื่อนตัวเองไป

 

" เป็นอะไร  เหม่ออีกเเล้ว  คิดถึงพี่คนนั้นอีกเเล้วหรอ " แก้วถาม

 

แก้วเพื่อนสนิท ที่สนิทกันมาตั้งเเต่มอปลายจนเรียนมหาลัย เเละมาเปิดร้านห้องเสื้อเล็กๆ ด้วยกัน  ฟางจบบริหาร  เเก้วจบเอกดีไซน์  จึงไม่ยากที่สองคนนี้จะเปิดร้านเเละบริหารกันได้เอง

 

" ปล่าวนะ  คนเเบบนั้นมีอะไรให้จำล่ะ " ฟางตอบปัดๆ ไป

 

" เเน่ใจ?  ก็คนเเบบนั้นนั่นเเหละ ที่สามมารถเปลี่ยนสามเเว่นเฉิ่มเบ๊ะ  เป็นสาวสวยพริ้งอย่างนี้ได้ "  แก้วพูด

 

" เหอะ !! " ฟางสถบออกมาเมื่อเพื่อนรู้ทันตัวเอง

 

" จริงใช่มั๊ยล่ะ 5555  เเล้ววันนี้กลับยังไง  กลับกับพี่เขื่อนกับเเก้วมั๊ย "  เพื่อสาวถามด้วยความเป็นห่วง 

 

" อ๋อ  เดี๋ยว พ่อมารับหน่ะ " ฟางตอบกลับไป 

 

" อ่าวคุณลุงออกเวรดึกหรอวันนี้  ใช่หรอ " แก้วถามกลับไป

 

" จริงๆ อ่ะ พ่อออกเย็น เเต่วันนี้มีประชุมคดีใหญ่น่ะ เลยดึกเลย "

ฟางตอบพลางถอนหายใจออกมา เฮือกใหญ่  เพราะอดที่จะเป็นห่วงพ่อตัวเองไม่ได้ พ่อเธอเป็นตำรวจฝีมือดี จึงไม่เเปลกที่ผู้บังคับบัญชาจะมอบหมายงานใหญ่ๆ ให้อยู่ตลอด คราวนี้จะเป็นคดีอะไรก็ไม่รู้ เเต่ดูท่าทางพ่อของเธอจะจริงจังมาก  คงไม่พ้นยาเสพติดอีกล่ะสิ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ครืดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด...........

 

" ให้เเก้วกับพี่เขื่อนรอเป็นเพื่อนมั๊ยฟาง ''  แก้วถามขณะที่ทั้งสองเเละหนึ่งหนุ่มปิดร้านเรียบร้อยเเล้ว

 

" ไม่ดีกว่า เเก้วกลับเถอะ " ฟางปฎิเสธไป

 

" ให้พี่รอเป้นเพื่อนดีกว่านะ  รอครเดียวมันอันตราย "  เขื่อนพี่ชายเเก้วพูดขึ้น

 

" อย่าดีกว่าค่ะพี่เขื่อน  ฟางเกรงใจ พี่เขื่อนเองก็ทำงานมาทั้งวัน กลับไปพักผ่อนดีว่านะคะ " ฟางตอบกลับยิ้มๆ 

 

" ตามใจละกันนะ  ถึงบ้านเเล้วไลน์มาด้วยล่ะ ไปละ " เเก้วเอ่ยลาเพื่อนตัวเอง

 

" กลับดีๆ ครับ ระวังตัวด้วยล่ะเรา " เขื่อนกำชับอีกครั้ง

 

" ค่าาาาา  พี่เขื่อนกลับได้เเล่ว " ฟางพูด เเล้วโบกมือลาทั้งสองคน 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

รอเพียงไม่นานก็มีรถมาจอดตรงหน้าเธอ  พร้อมกับบุคคลในชุดตำรวจดูภูมิฐาน  เดินลงมาจากรถ

" เป็นไง  รอพ่อนานมั๊ยลูก "

 

 

ตู๊มมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม !!!!!!!!!!!!

 

 

 

เธอเองที่ยังไม่ทันจะได้ตอบกลับอะไรไป  รถของพ่อของเธอก็เกิดเหตุระเบิดขึ้นมาซะก่อน  พ่อของเธอด้วยความที่เป็นตำรวจ เเละเป็นห่วงลูกของตัวเองมาก เอาตัวมาบังสะเก็ดระเบิดให้ฟาง จนตัวเองโดนสะเก็ดระเบิดบาดเจ็บที่แผ่นหลัง

 

ฟางเองเมื่อได้สติ  มองพ่อตัวเองที่กอดเธอไว้เเน่น ก็ถึงกับตาโตออกมา เมื่อมือของเธอที่ลูบไปบนหลังพ่อของเธอชุ่มไปด้วยเลือด ....

 

 

" พ่อออออออออออออ !!! "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

--------------------------------------------------------------------

ยู้ฮู เปิดเรื่องใหม่อีกเเล้ว 55555555

ไม่รู้จะได้อัพอีกปล่าว ไรต์จะมิดเทอมเเล้ว  จากนี้คงไม่ได้อัพเเล้วมั๊งนะ

ฝากเรื่องนี้ด้วยค่ะ  บอกเกริ่นๆ หน่อยก็นะ เป็นโปรเจคนะสามพาร์ท 555 

ฟิ๊ววววววววววววววววววววววว  บาย ซียู ฝันดีค่ะทุกคน

22:32

21/09/2558