{FIC EXO}[LUMIN]LOVE OUR THREE HEART
7.3
เขียนโดย Pondpragpond
วันที่ 15 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 18.53 น.
6 chapter
2 วิจารณ์
9,931 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน พ.ศ. 2558 20.03 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ตอนแรกเริ่มวุ่นวาย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ“นายโอเคไหม”
“มีเรื่องไหน ที่เราไม่โอเคกับมันบ้าง ล่ะหืม ”
“นี่อย่าหวานให้มันมากไปน่ะหย่ะพวกแกเห็นหัวฉันบ้างไหม”
“โอะโอ๊ แบคยอน นายอย่าไปว่าพวกมันเดี๋ยวซ้อมละคร ไม่ไปถึงไหนพอดี ว่าไหม”
“โอ๊ย นายนี่ก็อีกคนหน่ะ”
เลย์ เฉิน แบคยอน ดีโอนักเรียนสาขาการแสดง(แสดงแบบไหนของมันว่ะ ไอ้ไรท์)
“ดี โอ อ่า ดูบทเฉินมันพูดกับเลย์สิหวานขนาดนั้นหน่ะ”
“โหยแบคอย่างอนสิ นายก็รู้นิว่าเฉินมันเป็น…”
“เป็นอะไรครับ ไอ้คุณเลย์พูดให้มันดีๆ”
“เห้ย อย่านอกเรื่องสิว่ะพวกมึง เดี๋ยว ดี โอ คนเนี่ยนิจะเอาบาทาหยันลงเวที เอาไหมครับเดี๋ยวจัดให้”พูดไปพร้อมยกเท้ายันพวกมันลงเวที
“NOOO!!!!!”คราวนี้ประสานเสียงเชียว
“มาซ้อมกันดีกว่าเนอะ เฉิน ดีโอ แบคยอน”
-------------------------------------------------
“เฮ้ยพวกมึง กูว่าวันนี้ยกไปตีกันกับไอ้พวก got 7ดีม่ะ”
“FLUK มึงอยากไปกินแอร์ที่ห้องสภามากรึไงเชี่ยคริส”
“แล้วคุณมึงจะทะเลาะกันทำไมว่ะ ไอ้ลู่หาน คริสทำมัยไม่ไปตีกับพวก2PM ว่ะแม่งน่าถีบชิบ”
“เดี๋ยวก่อน ไอ้สองแก๊งค์นั้นมันเป็นแก๊งค์พี่น้องกันไม่ใช่หรอว่ะไอ้เทา”
“เออ ว่ะที่ไอ้ลู่หานพูดแม่งก็ถูกว่ะ ถ้ามันรวมกันก็ 13คนไม่ใช่หรอ”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ เพื่อนไอ้สุดหล่อของคริสนานๆๆทีมันจะใช่สมองให้เป็นประโยชน์ ไม่เหมือนกับไอ้เซฮุนวันๆหาแต่เรื่อง”
“ไอ้คริส ครับ มึงเป็นคนแรกไม่ใช่หรอที่ต้นคิดเรื่องนี้”
“คริสปล่าววววน่ะ”
“อย่ามากระแดะสิครับ ผมนายเซฮุนคนนี้ยังไม่เอื้อนเอ่ย สิใดออกจากปากเลย อย่าใส่หามั่ว”
“แล้วมึงคิดอะไรอยู่ห่ะไอ้ฮุน”
“กูกำลังคิดว่า วันนี้กูควรใช่แผนไหนจีบ เฉินถึงเค้าจะมารักกู ว่ะ ”
“อ้วก ”เพื่อนพ้องต่างอวยพรเป็นเสียงเดียวกัน
“ไม่ต้องอวยพรกูไม่ต้องการ”
คริส เทา ลู่หาน เซฮุน นักเรียนสุดเรียบร้อยอย่างผ้าพับไว้(นี้หรอผ้าพับไว้ของ มึงไอ้ไรท์ เฮ้อออ น่าเครียดกับสมองไรท์)
----------------------------------------------------
“พวกมันหายไปไหนอีกเนี่ยแล้ววันไหนมันจะเสร็จ”
“เฮ้ย หมินมึงใจเย็นๆก่อนน่ะเว้ยเดี๋ยวพวกมันก็มาเอง”
“ไอ้ซูโฮครับถ้ามันหนีไปครั้งแรกกูจะไม่ว่าสักคำนี้มันกี่รอบแล้วห่ะ”
“กูรู้ มึงก็รู้ไม่ใช่หรอว่าไอ้สองตัวนั้นมันกำลังจีบไอ้พวกเด็กชมรมการแสดงอยู่ มึงก็เข้าใจมันหน่อย”
“นี่ไอ้ซาลาเปา หลอดไฟ พวกกูแค่ไปเข้าห้องน้ำแปปเดียวมึงก็ว่าพวกกูเลยหรอ”
“ไอ้ชานยอล มึงอย่ากวนมันเดี๋ยวมึงได้เจอซาลาเปาระเบิดเอาหรอก”
“ไอ้ไก่ดำ มึงอย่าซาลาเปาน้อยของกูดิ”
“คราบบบคุณซูโฮ”
ซิ่วหมิน ซูโฮ ชานยอล ไค เด็กนักเรียนมากความสามารถ(เดี๋ยวไอ้ไรท์ ไอ้ความสามารถที่ว่าน่ะ คือ พวกก่อกวนปราสาทชาวบ้านนี่หน่ะเรียกว่าความสามารถ )
“ยังไงก็ช่างพวกเมิงเถอะกูจะรีบไปหาน้องแบมแบมของกู”
“มึงเปลี่ยนรสนิยมกินน้องชายตัวเองแล้วหรอ ไอ้หมิน”
“เปล่า แค่ช่วงนี้มีผู้ชายมาป่วนเปี้ยนน้องชายกูแค่เท่านั้น”
“เป็นห่วงน้องว่าเถอะ”
“อือ แต่ถ้ามันไม่เป็นไอ้ห
“มีเรื่องไหน ที่เราไม่โอเคกับมันบ้าง ล่ะหืม ”
“นี่อย่าหวานให้มันมากไปน่ะหย่ะพวกแกเห็นหัวฉันบ้างไหม”
“โอะโอ๊ แบคยอน นายอย่าไปว่าพวกมันเดี๋ยวซ้อมละคร ไม่ไปถึงไหนพอดี ว่าไหม”
“โอ๊ย นายนี่ก็อีกคนหน่ะ”
เลย์ เฉิน แบคยอน ดีโอนักเรียนสาขาการแสดง(แสดงแบบไหนของมันว่ะ ไอ้ไรท์)
“ดี โอ อ่า ดูบทเฉินมันพูดกับเลย์สิหวานขนาดนั้นหน่ะ”
“โหยแบคอย่างอนสิ นายก็รู้นิว่าเฉินมันเป็น…”
“เป็นอะไรครับ ไอ้คุณเลย์พูดให้มันดีๆ”
“เห้ย อย่านอกเรื่องสิว่ะพวกมึง เดี๋ยว ดี โอ คนเนี่ยนิจะเอาบาทาหยันลงเวที เอาไหมครับเดี๋ยวจัดให้”พูดไปพร้อมยกเท้ายันพวกมันลงเวที
“NOOO!!!!!”คราวนี้ประสานเสียงเชียว
“มาซ้อมกันดีกว่าเนอะ เฉิน ดีโอ แบคยอน”
-------------------------------------------------
“เฮ้ยพวกมึง กูว่าวันนี้ยกไปตีกันกับไอ้พวก got 7ดีม่ะ”
“FLUK มึงอยากไปกินแอร์ที่ห้องสภามากรึไงเชี่ยคริส”
“แล้วคุณมึงจะทะเลาะกันทำไมว่ะ ไอ้ลู่หาน คริสทำมัยไม่ไปตีกับพวก2PM ว่ะแม่งน่าถีบชิบ”
“เดี๋ยวก่อน ไอ้สองแก๊งค์นั้นมันเป็นแก๊งค์พี่น้องกันไม่ใช่หรอว่ะไอ้เทา”
“เออ ว่ะที่ไอ้ลู่หานพูดแม่งก็ถูกว่ะ ถ้ามันรวมกันก็ 13คนไม่ใช่หรอ”
“ให้มันได้อย่างนี้สิ เพื่อนไอ้สุดหล่อของคริสนานๆๆทีมันจะใช่สมองให้เป็นประโยชน์ ไม่เหมือนกับไอ้เซฮุนวันๆหาแต่เรื่อง”
“ไอ้คริส ครับ มึงเป็นคนแรกไม่ใช่หรอที่ต้นคิดเรื่องนี้”
“คริสปล่าววววน่ะ”
“อย่ามากระแดะสิครับ ผมนายเซฮุนคนนี้ยังไม่เอื้อนเอ่ย สิใดออกจากปากเลย อย่าใส่หามั่ว”
“แล้วมึงคิดอะไรอยู่ห่ะไอ้ฮุน”
“กูกำลังคิดว่า วันนี้กูควรใช่แผนไหนจีบ เฉินถึงเค้าจะมารักกู ว่ะ ”
“อ้วก ”เพื่อนพ้องต่างอวยพรเป็นเสียงเดียวกัน
“ไม่ต้องอวยพรกูไม่ต้องการ”
คริส เทา ลู่หาน เซฮุน นักเรียนสุดเรียบร้อยอย่างผ้าพับไว้(นี้หรอผ้าพับไว้ของ มึงไอ้ไรท์ เฮ้อออ น่าเครียดกับสมองไรท์)
----------------------------------------------------
“พวกมันหายไปไหนอีกเนี่ยแล้ววันไหนมันจะเสร็จ”
“เฮ้ย หมินมึงใจเย็นๆก่อนน่ะเว้ยเดี๋ยวพวกมันก็มาเอง”
“ไอ้ซูโฮครับถ้ามันหนีไปครั้งแรกกูจะไม่ว่าสักคำนี้มันกี่รอบแล้วห่ะ”
“กูรู้ มึงก็รู้ไม่ใช่หรอว่าไอ้สองตัวนั้นมันกำลังจีบไอ้พวกเด็กชมรมการแสดงอยู่ มึงก็เข้าใจมันหน่อย”
“นี่ไอ้ซาลาเปา หลอดไฟ พวกกูแค่ไปเข้าห้องน้ำแปปเดียวมึงก็ว่าพวกกูเลยหรอ”
“ไอ้ชานยอล มึงอย่ากวนมันเดี๋ยวมึงได้เจอซาลาเปาระเบิดเอาหรอก”
“ไอ้ไก่ดำ มึงอย่าซาลาเปาน้อยของกูดิ”
“คราบบบคุณซูโฮ”
ซิ่วหมิน ซูโฮ ชานยอล ไค เด็กนักเรียนมากความสามารถ(เดี๋ยวไอ้ไรท์ ไอ้ความสามารถที่ว่าน่ะ คือ พวกก่อกวนปราสาทชาวบ้านนี่หน่ะเรียกว่าความสามารถ )
“ยังไงก็ช่างพวกเมิงเถอะกูจะรีบไปหาน้องแบมแบมของกู”
“มึงเปลี่ยนรสนิยมกินน้องชายตัวเองแล้วหรอ ไอ้หมิน”
“เปล่า แค่ช่วงนี้มีผู้ชายมาป่วนเปี้ยนน้องชายกูแค่เท่านั้น”
“เป็นห่วงน้องว่าเถอะ”
“อือ แต่ถ้ามันไม่เป็นไอ้ห
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ