Artist in love : เพลงนี้เพื่อเธอคนเดียว
เขียนโดย 
ปากกาสีทอง
วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.14 น.
แก้ไขเมื่อ 29 กันยายน พ.ศ. 2558 12.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
3) ต้นตะกูล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความณบ้านหรูของลูกะ
ฉันรู้สึกแปลกๆจริงๆแทนที่ฉันจะขัดคืนแต่กลับรับแทนฉันนี้มันโง่ๆจริงๆเลยยฉันทุยหัวตัวเองหลายครัง
ก๊อกๆก๊อกๆ! แอ๊ด~
“คุณหนูคุณนายให้ลงไปด้านล่าง" ป้าศรีเปิดประตูเข้ามาโดยทีฉันยังไม่ได้บอกว่าให้เข้ามาในห้องเลย!
“ค่ะ" ฉันลงมาจากเตียงสีเหลืองพร้อมชุดนอนปิก้าจูและตุ๊กตาปิก้าจูใหญ่ๆอุ้มลงมาแล้วลงไปด้านล่างโดยไม่แคร์ป้าศรี
ฮ่าาๆๆๆๆจริงเหรอ? ว่าแล้วว
เสียงดังในห้องรับแขกดังขึ้นฉันเอะใจไม่ได้เลยว่านั้นเสียงอะไร?
“เอ้า! น้องเค้ามาแล้ว" คุณนายที่อยู่ตรงหน้าพร้อมผู้ชายผมเหลืองและผู้เป็นพ่อนั้นไม่ใช่ใคร
“คะ..คุณ..ปะ..ป้าาา!! =[]=”ฉันสพึงกับสิงที่เห็นนนคุณป้าพอนกับคุณลุงแจ็ค“สวัสดีค่ะคะ...คุณลุง"
“ว้าวโตเป็นสาวแล้วสวยขึ้นนะเนื่ยเราเนื่ย?”คุณลุงชมฉันในขณะที่ฉันแต่งตัวปิก้าจูกับตุ๊กตาตัวใหญ่น่าอายชมัด
“ขอบคุณนะค่ะ ^^”ฉันขอบคุณท่าน.คุณป้าจึงทุบโฟฟาให้มานั่งข้างๆท่าน
“เสียดายจังที่ลูกชายของฉันยังไม่มาเห้ออไอ้ลูกชายสุดแสบ!”คุณป้าบ่นกับฉันกันสองคน
“พี่ชายหรอค่ะ? ใครกันหนูจำไม่ได้เลย" ใครจะไปจำได้ในเมื่อห่างกันตั้ง 4 ปีฉันก็ต้องไปเรียนจำได้ว่าพี่ชายนั้นอยู่ที่เชียงใหม่กับฉันฉันจำได้วาฉันเองละที่ผู้หญิงตัวเล็กเดินจูงมือพี่ชายไปเที่ยวแถวๆวัดวันนี้เราโคตดสนุกเลยแต่พี่ชายคนนั้นอ้วนนะถ้าจำไม่ผิดอะนะ
“มันก็ใช่อะค่ะหนูไปเรียนตั้ง5ปีคงจำได้แค่นิดหน่อยเพราะตอนนั้นจำได้ว่าพี่เขาอ้วนมากๆเดินเหมือนกับโดราเอมอนไม่ผิดกันเลย" ฉันอธิบายไปตามน้ำ
“ฮ่าๆตอนนี้พี่เขาผอมสูงใครๆก็พากันหลงรัก”จริงเหรอ? “ถ้าหนูสนใจก็ดีนะเพราะพี่เขาชอบหนูมานานมากๆแต่เรื่องนี้ห้ามบอกใครนะป้าสัญญากับพี่เขาไว" ถึงกับขนาดนี้เลยเหรอ? พี่เขาชอบเราเหรอเนื้ยย?? บ้าๆๆๆ >< คนอบ่าเราเนื่ยนะทีคนชอบตอนนืี่ไปอยู่ที่เกาหลียังไม่ขนาดนี้เลย 55555
ปรึนๆๆๆ ~
เสียงรถสปอตจอดอยู่หน้าประตูประบ้านสีแดงฉาดกลางแสงแดงที่ร้อนจัดทำให้ดูมีอารมณ์ในการขับรถเลยยวุ่วววใครกันเนื่ยย????
“มาแล้วละ" คุณลุงหันไปทองกับลูกชายของตนที่กำลังก้าวออกจากรถโคตดเท่เลยโว้ย.>\<
ผู้ชายใส่แว่นดำ =„= ผมทอง(เริ่มรู้จักแล้ว) เจาะหูข้างขวา(นั้นไง!) นั้นไม่ใช่ใครที่ไหน (นี่ตรูเจออีกแล้วเหรอ!)
“พะ...พี่..นะ!!!”เสียงฉันดังขึ้น =[]= ในชุดตุ๊กตาปิก้ากับเจ้าของชุดตัวใหญ่ๆม่ายยยจริงงงง!! นี้ฉันต้องมา
ลำบากตานี่ด้วย!!!
“เอ้า! น้องลูกะ น้องพี่สุดที่รัก เปลื่ยนไปเยอะเลยนะ " นายนะ! แกอีกแล้วเหรอ?? ไอ้ตาบ้า!!
" ไอลูกชาย! มาอย่างหล่อเหมือนพ่อมันเลยย " คุณลุงลุกขึ้นอวบกอดลูกชาย
"ขอโทษที่มาช้าครับ พอดีผมนั้นติดอัดเพลงใหม่ของผม" เขาพูดแบบอย่างเป็นน้ำเป็นเนื้อ จนคุณป้าดึงฉันให้นั่งลง
"ลูก วันนี้พวกเรานั้นจะมากินข้าวที่บ้านะพร้อมนอนพักที่นี้ คืนนี้คงต้องสนุกแน่ๆ ใช่ไหมจ้ะ ^^ " คุณป้ายิ้มพร้อมความดีใจที่ได้เห็นฉันกับลูกชายอยู่กับลูกสาวของเพื่อน
"เหรอค่ะ? หนูไม่รู้เลยนะเนื่ยย = =!" ฉันเหงื่อแทบไหล ฉันหันไปทางตานะ เขายิ้มให้ฉัน หน้าฉันลุกเป็นไฟ แดงงแป๊ดดด >//////////< ไม่จริงอ่ะ ภาพนั้นมันลอยขึ้นมาทำไหมเนื่ยย
" หนูลูกะจ้ะ ? ลูกะ!"
"ค้ะ!? " ฉันสะดุ้งขึ้นพร้อมสติ
"หนูนี้เมอ เหมือนเดิมเลยนะ "
" เหรอค่ะ" ฉันเกาหัว^^ "หนูลืมไปเลยนะค่ะเนื่ยย ฮ่าๆๆ"
" ฮ่าๆ หนูเนื่ยเหมือนเดิมทุกอย่างเลย งั้นเอาเรื่องนี้ไวที่หลังก็แล้วกัน ตอนนี้พี่เขามี เซอไพท์หนู ไปซิป่ะ ไปหาพี่เขา" ป้าพยุงให้ฉันลุกขึ้นไปหาพี่แก แต่ฉันดันไปสดุดสายไฟ!
อ๊ายยยย!!!
แว่วตาของเขาประจบที่สายตาฉัน ฟามือของฉันโดนซิกแพ็คเขาเต็ม >////< เสียงลมหายใจของฉันและเขาได้ยินเสียงของกันและกัน ไม่น้าเลยเราาา
" ฮิ้ววว~ ลูกชายเรานี้เสน่ห์ไม่เบาเหมือนกันนะเนื่ยย " คุณลุงล้อพวกเราก็ยกใหญ่ ฉันพลักเขาออก พร้อมหน้าแดงกล้ำของฉัน พร้อมเดินออกไปทั้งๆ ในชุดปิก้าจูและทิ้งตุ๊กตา
ลานหญ้าหลังบ้าน
"ไอลูกะ บ้าๆๆๆ เธอนี่บ้าาาที่สุดดด ทำอะไรลงไปก็ไม่รู้หน้าไม่อายเลยย " ฉันบ่นอยู่คนเดียวเพราะไม่อยากให้คนอื่นรู้มากสักเท่าไหร่ ฉันนี้โคตรบ้าเลยย ทำอะไรลงไปก็ไม่ดูรูปร่างตังเองเลยสักนิด อยู่ในชุดปิดก้าจู แง้ๆๆๆ อายยยยจริงๆนะเนื่ยยย =[]=!
" เอาๆทำอะไรอะไรเองยังจะมาด่าตัวเอง น้องนี้บ้าจริงๆ " เสียงปริศนานั้นไม่ใช่ใคร ต้องเป็นเขาแน่นอน
" อะไรของนายย่ะ! "
" เรียก 'พี่นะ' ดีๆสิลูก "
" ใครเป็นลูกของนายยะ!" ฉันต่อยหน้าไปหนึ่งหมัด แต่กลับ...
"ทำอะไรเหรอ? ลูกกะพี่ไม่รู้สึกเจ็บเลยอ่ะ " เขาพูดพร้อมกับจับมือฉันแล้วยัดใส่เสื้อข้างในอีกครั้ง หัวใจฉันเต้นไม่เป็นจังหวะ >///<
"นายปล่อยฉันได้แล้ว! ฉันไม่ชอบให้ใครมาล้วนลามฉัน" เขาเอาหน้ามาใกล้ๆ ฉันจึงดันหน้าของเขาออก "ไหนละ? ของขวัญที่นายจะเอามาให้ฉัน ไม่เห็นจะมีเลย"
"ถ้าไม่พูดว่า 'พี่นะ' ฉันก็จะหอมแก้มน้องสาวสักฟ้อดด ให้ชื่นใจ" เขาเอาหน้ามาใกล้ๆ พร้อมจมูกของเขามาชิดกับแก้มของฉัน
"ไอตาบ้าาาา!!!! " ฉันสบับมืออกจากเขา แล้วทุบหน้าออกเขาแต่เขานั้นมีพลังมากกว่าฉัน เขาคว้ามือฉันพร้อมดึงเอว ใบหน้าของเราใกล้ชิดกันมาก หน้าฉันแดงอีกแล้วเนื่ยย
" ฉันจำได้ว่าฉันเคยจูบเธอแล้วนี้น้า ฉันอยากได้ความรู้สึกแบบนั้นอีก "
"ไม่ต้องมาทำแบบนี้เลยนะ" ฉันหันหน้าแก้เขิน แต่เขาจับคางของฉันให้ประจันหน้ากับเค้า
"งั้นมันเสียเวลามามากพอแล้ว งั้นเราไปกันเถอะ"
ณ สยาม ชั้น 3
"นี่นายจะพาฉันไปไหนเนื่ยย " ฉันโวยวายเขาในขนาดที่เขาใส่แว่นดำ
"เธออยู่เฉยๆ ได้ไหมละ? เดียวก็มีคนรู้หรอกว่าเธอกับฉันเป็นอะไรกัน!" เขาขึ้นเสียงกับฉัน จนฉันเงียบไปพักใหญ่ๆ จนถึงร้านเบอเกอรี่
กริ๊ง~
"เอ้า! คุณผู้ชาย! กับ คุณหนู มาทำอะไรกันค่ะ? " พี่ออนถามขึ้น ฉันหันไปหานายนะ แต่เขากลับบอกพี่ออนว่า
" พี่ออนห้องของผมได้หรือยังครับ?" ห้องอะไรเหรอ? หรือว่าห้องที่ฉันจะลวนลามฉัน ไอ้บ้าา
"พร้อมแล้วค่ะ เชิญค่ะ" พี่ออนพูดจบก็นำทางไปที่ห้อง ห้องหนึ่งที่เป็นห้องลักษณะสีเหลืองลายห้องนี้มัน!?
ปิก้าจู!!!!
"ปะ...ปิก้าจู!? มันยังมาถึงนี้เลยเหรอเนื่ยย" ฉันอึ้งไปยกใหญ่กับสิ่งที่เห็น ห้องนี้เป็นห้องครัวขนาดใหญ่สำหรับทำขนมเค้กโดยเฉพาะ ว้าวว น้าสนุกเห้ะ!!
"ก็คุณแม่เธอนั้นและ บอกให้ฉันทำลายห้องแบบนี้ทั้งๆเป็นงานเซอไพท์ของฉันเอง" เขาบ่น
"แหม่ๆ พ่อคนหล่อ? นึกว่าฉันจะมีความสุขเหรอที่มาที่นี้ฉันไม่มีความสุขเลยด้วยซ่ำ"
" แล้วหน้าแดงนี้หมายความว่าไงละ" เค้าเดินเข้ามาหาฉัน ฉันเลยเดินถ่อยหลัง
"อะไร? ไม่ซะหน่อยย นายดูผิดแล้วมั่งง >//<"
" ถ้าฉันจูบเธอนี้ต้องเียกว่าเซอไพท์ใช่ไหมห้ะ เด็กน้อย? "
ตึก! ตึก! ตึก! ว๊ายยย
ตุ๊กตาตัวใหญ่เท่าห้องนอนวางไวข้างหลังฉัน ฉันสดุดตุ๊กตาตัวนั้น จนตานั้นเขามาช่วย
"เป็นอะไรหรือป่าว? เจ็บตรงไหนไหม?" ประโยคนี้ทำให้ฉันคิดถึงวันแรกที่พวกเราเจอกัน
" ป่าวๆ ฉันโอเค สบายมาก ว้าวว!! ฉันชอบตัวนี้จัง" ฉันลุกขึ้นพร้อมอุ้มตุ๊กตาตัวใหญ่ว่างไหวเก้าอี้ข้างๆ
ตุ๊บ!
เขาเข้ามาโอบกอดฉัน ด้วยความอบอุ่น
" พะ...พี่นะ? "
" ทำเค้กได้ยังเด็กน้อย? " เค้กเหรอ???
"เค้กอะไรเหรอ? ฉันงงไปหมดแล้วนะ "
" เค้กหน้านิ่มไง ที่เธอยากได้มันไม่ใช่เหรอ? " เอ๋??????
นี่ฉันต้องมาทำเค้กกับอีกตานี้!? บ้าไปแล้วน้าา ลูกะเธอมันบ้าไปแล้ว แต่ยังไงฉันก็ต้องจะเอาสมุดเล่มนั้นใหได้!!!
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>><<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
2 วัน ในเวลาอันสั้น พร้อม 3 ตอน โคตดจะสนุกเลยย ถ้าชอบกดไลค์พร้อม Comment ด้วยนะจ้ะ
ปล.ถ้าสามารถแชร์ถึง 'พี่นะ' PolyCat ขอบคุณล่วงหน้านะค่ะ^^
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
