All of mine [1D Short Fiction || zarry ]

วันเวลาผ่านไปไวเหลือเกิน นี่ก็สัปดาห์กว่าแล้ว รอยฟกช้ำทั้งบนใบหน้าและร่างกายเริ่มจางลงไปพร้อมกับความเจ็บปวด

อะไรคือสิ่งที่ทำให้คนทำร้ายกันได้อย่างโหดเหี้ยม เพราะความต้องการ??? ความอยาก???

จิตใจของพวกเค้าทำด้วยอะไรเค้าจะรู้มั้ยว่าผมรู้สึกยังไงตอนโดนรุมทำร้าย

เค้าจะรู้มั้ยว่ามันเจ็บปวดมากแค่ไหน

ผมนั่งคิดอย่างเหม่อลอยภายในห้องนอนเก่าๆ บนเตียงที่เกือบผุพังเพราะผ่านการใช้งานมานานบนโต๊ะข้างเตียงมีรูปหญิงแก่ชราและชายหญิงวัยรุ่นสองคน

ช่างเป็นรูปที่ดูอบอุ่นเกินคำบรรยาย

ดวงตาสีเขียวน้ำทะเลจ้องมองรูปภาพนั้นเนิ่นนาน

น้ำใสๆไหลจากตาคู่สวยตกกระทบกับแขนขาวนวล

.

.

คิดถึง

.

ผมคิดถึงแม่กับพี่จังเลย

หากวันนั้นผมทำอะไรได้บ้าง เราคงจะได้อยู่ด้วยกัน

ชีวิตต้องดำเนินต่อไปแฮรี่

สายตามุ่งมั่นเดินไปตามทางบนถนนที่พลุกพล่านด้วยผู้คนมากมาย เรียวขาบางหยุดอยู่หน้าคลับดังในย่านผู้ดี

เฮ้ออออ.(๏_๏)

เสียงเพลงที่ดังจนคุยกันเเถบจะไม่รู้เรื่อง

ผู้คนมากมายทั้งหญิงชาย แต่งกายด้วยชุดหรูหราโก้เก๋ราวกับจะมาเดินแฟชันโชว์ ผมแอบอิจฉานิดๆอยากใส่เสื้อผ้าราคาแพงแบรนดังแบบนี้บ้าง

→_→หยุดเพ้อสักทีแฮซซ่า

ได้ใส่ชุดเครื่องแบบสีขาวดำสุภาพแบบนี้ก็ดีเท่าไหร่แล้ว

"หวัดดีแฮรี่ได้ข่าวว่านายโดนทำร้าย

เป็นไงมั้ง หายดีแล้วหรอ"

เสียงแหบๆคุ้นหูของผู้จัดการคลับเอ่ยถามเมื่อเห็นผม

"ครับ ดีขึ้นบ้างแล้วครับ ผมทำงานได้เหมือนเดิมแน่นอนครับหัวหน้า"

ผมตอบยิ้มๆให้กับผู้จัดการลูอิส ทอมลินสัน อย่างเป็นมิตร

"งั้นก็ดีล่ะ โชคดีในการทำงานนะ"

เขาบอกผ่านดวงตาสีฟ้าจางที่ฉายแววความเป็นห่วงอย่างจริงใจ

ผมพยักหน้าตอบ และค้อมตัวเพื่อเป็นการขอบคุณ

.

.

เครื่องดื่มหลากหลายสีบนถาด ดูสวยน่าลิ่มลองแต่ใครๆก็รู้ว่าผลที่เกิดจากการลิ้มลองนั้นมันก็อาจจะคุ้มถ้าคุณคอแข็งพอ

หน้าที่ของผมคือเดินถือถาดเพื่อนำน้ำหลากหลายสีนี้ให้กับลูกค้า

ยิ่งดึกปริมาณแอลกอฮอล์ในร่างกายก็เพิ่มขึ้นตามลำดับ บ้างก็ส่งเสียงดังเต้นตามเสียงดนตรีอย่างเมามัน บ้างก็ดื่มด่ำกันเอง ทั้งคู่หญิงชาย หญิงหญิง ชายชาย มันเป็นภาพที่ผมชินแล้วล่ะครับ

ก่อนที่ผมจะหยิบถาดเครื่องดื่มเพื่อทำหน้าที่ในค่ำคืนนี้ให้เสร็จ

"แฮรี่ แฮรี่"

เสียงหนุ่มไอริชผมสีบรอนทองเพื่อนร่วมงานของผมเอง เขาเดินเข้ามาใกล้ๆผมเพื่อให้คุยกันได้สะดวก

"นายช่วยเอาเครื่องดื่มไปเสริฟที่ห้อง VIP ชั้น7หน่อยนะ"

ไนออลบอกผมด้วยท่าทีรีบร้อนพร้อมกับยื่น

หมายเลขห้องบนกระดาษใส่มือผม สงสัยจะรีบไปจัดการปัญหาให้ลูกค้า

ส่วนปัญหาอะไร คงไม่ต้องบอกนะครับ

ที่โรงแรมนี้มีทั้งหมดเกือบยี่สิบชั้น ชั้นล่างสุดเป็นร้านกาแฟ ถัดข้างๆร้านกาแฟและชั้นสองเป็นร้านอาหารของโรงแรม

ชั้นสามเป็นคลับ ชั้นสี่ขึ้นไปจะเป็นห้องพักสำหรับลูกค้า

ที่อยากทำกิจกรรมสุดดื่มด่ำกันต่อ

"ได้ๆจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"

"ขอบคุณนะแฮรี่"

หลังจากแยกย้ายกับไนออลเมื่อครู่ก่อน ผมก็พาตัวเองและเครื่องดื่มเข้ามาอยู่ในลิฟต์

...ติ้ง...

ขาเรียวก้าวพ้นประตูลิฟต์เพื่อไปยังห้องของลูกค้าVIPหน้าประตูมีชายร่างกายกำยำสองคน

ยืนเฝ้าอยู่

"เอ่อ ผมเอาเครื่องดื่มมาส่งครับ"

ผมบอกชายที่ยืนทำหน้าโหดอยู่หน้าห้องด้วยน้ำเสียงประหม่านิดๆ

"เชิญ!!"

ผมตกใจกับคำเชิญของเขาจนตัวกระตุกเบาๆ

'พูดดีๆก็ได้ครับพี่ล่ำ'

ประตูห้องถูกเปิดออกด้วยชายร่างกำยำ ผมเดินเข้ามาภายในห้องที่ถูกตกแต่งด้วย

เฟอร์นิเจอร์ราคาแพง

เป็นครั้งแรกที่ผมขึ้นมาเสริฟเครื่องดื่ม

ให้กับลูกค้า

"เครื่องดื่มที่สั่งได้แล้วครับ"

ผมตะโกนบอกใครสักคนที่อยู่ในห้อง

แต่สิ่งที่ผมได้ยินกลับมาเป็นเสียงเนื้อกระทบกันในนั้น...

..ห้องนอน..

นี่ผมเข้ามาขัดจังหวะอะไรลูกค้ารึเปล่าเนี้ย แฮรี่เอ้ยย

เสียงเนื้อกระทบกันดังเป็นระยะๆเสียงครางต่ำและเสียงกรี๊ดร้องอย่างมีความสุขของหญิงสาว

..ชัดเจน..

ทำไมเค้าไม่ทำห้องให้เก็บเสียงด้วยนะ

เนิ่นนานที่ผมยืนรออยู่

เสียงแห่งกามารมณ์ก็ได้หยุดลง

พร้อมกับประตูห้องนอนที่เปิดออก

.

.

.

.

♪＼(*＾▽＾*)／＼(*＾▽＾*)／

ขอบคุณรีดเดอร์ที่น่ารักที่หลงเข้ามาอ่านค่ะ

พาร์ทนี้เป็นชีวิตหน้าที่การงานน้องแฮซ

ยังไงเป็นกำลังใจให้เค้าด้วยนะ

รักคนอ่านจุ๊ปๆ

╮(╯3╰)╭╮(╯3╰)╭╮(╯3╰)╭╮(╯3╰)╭