Rescue Me : กู้ชีพฉันที NC

-

เขียนโดย Niah

วันที่ 7 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.26 น.

  3 chapter
  0 วิจารณ์
  6,803 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 กันยายน พ.ศ. 2558 19.42 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

1) Rescue Me : Chapter 3 น้ำเปล่าที่ไม่ใช่น้ำเปล่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
Rescue Me : Chapter 3 น้ำเปล่าที่ไม่ใช่น้ำเปล่า NC 18+
 
               ชานยอลค่อยลูบไปตามร่างกายของแบคฮยอน ค่อยเข้ามือสอดเข้าไปในเสื้อ ตอนนี้เองก็แบคฮยอนเริ่มหายใจแรงขึ้นเพราะไม่มีอากาศหายใจ ความเสียวซ่านที่กำลังเริ่มถาโถมเข้ามา ใจของแบคฮยอนเต้นแรงมากขึ้นจากเมื่อกี้
 
            แบคฮยอนค่อยลืมตา เขาไม่รู้ว่าที่ชานยอลทำแบบนี้เพราะจงใจทำหรือเพราะอะไร ที่รู้ตอนนี้คือร่างกายแบคฮยอนเองก็เริ่มสนองเหมือนกัน มือของแบคฮยอนค่อยเอื้อมแล้วดึงชานยอลเข้ามาจูบตอบ จูบที่ตอนนี้ต่างฝ่ายต่างเหมือนพายุที่โหมกระหน่ำ ชานยอลค่อยเบียดตัวเองให้แนบชิดกับแบคฮยอนเข้าไปอีก ลิ้นยาวๆค่อยลากลงมาที่ซอกคอขาวๆ
 
            “ อ๊า อ๊า “ ตรงนั้นของแบคฮยอนเริ่มหดเกร็งขึ้น ชานยอลเองก็ไม่แพ้กันทั้งเจ็บทั้งเกร็งมาก แต่ครั้งแรกระหว่างเขากับแบคฮยอน ชานยอลพยายามทำให้มันดำเนินไปอย่างมีสติที่สุด ชานยอลค่อยๆเลียและขบติ่งหูทั้งสองข้าง  “ พี่ขอโทษ” คำพูดที่ออกมาในขณะที่สติของเขาจะไม่เหลือแล้ว แบคฮยอนทำได้แค่ปล่อยให้ทุกอย่างมันค่อยๆดำเนินไป ด้วยความเต็มใจ ขอบคุณที่ทำให้รู้ว่านายไม่ได้ตั้งใจทำแบบนี้
 
             สายน้ำที่เปิดจากฟักบัวทิ้งไว้ไม่ได้ทำให้ความร้อนของทั้งคู่ลดลง ชานยอลพละจากแบคฮยอนมาถอดเสื้อผ้าของตัวเอง แบคฮยอนเองหลังจากที่เริ่มมีสติมากขึ้นก็รีบถอดเสื้อผ้าของตัวเอง ออกจากร้อนรนก่อนทั้งคู่ จะเริ่มบทรักกันใหม่อีกชานยอลค่อยๆบรรจงจูบลงมายังอกขาว ดูดและเม้มจนมันเกิดเป็นรอยแดง หลายรอย ในขณะที่มือของชานยอลเองก็ค่อยเอื่อมไปจับส่วนมันชนกับหน้าท้องเขาอยู่ขณะนี้ มือของชานยอลค่อยๆจับและชักขึ้นลง จนแบคฮยอนเริ่มครางไม่เป็นศัพท์ “ อย่า นะ” ก่อนที่เสียงแบคฮยอนจะพูดอะไรชานยอลก็จัดการเอาปากบรรจงจูบและจัดการมันอย่างไม่ได้รู้สึกอะไร ลิ้นและฟันที่ลากขึ้นลากลง แบคฮยอนทนไม่ไหวนอกจากแอ่นสะโพกขึ้นตามแรงที่กดขึ้นลงจากปากชานยอล มือจากที่เกาะตามขอบอ่างตอนนี้ก็ได้เปลี่ยนมาอยู่ที่หัวชานยอลพร้อมจับหัวชานยอลกดลงไป เมื่อเห็นว่าแบคฮยอนน่าจะพร้อม
 
            ชานยอลค่อยเข้าในนิ้วเข้าไปในช่องทาง แบคฮยอนรู้สึกตกใจแต่อารมณ์ที่มันก่อตัวตอนนี้มันไม่ไหวแล้วจริงๆ จากหนึ่งนิ้วก็กลายเป็นสองเป็นสาม ค่อยเลื่อนเข้าเลื่อนออก แบคฮยอนตอนนี้ตัวแทบจะแตกเป็นเสี่ยงๆ ชานยอลมองหน้าแบคฮยอนรับรู้ได้ถึงความทรมานที่เริ่มก่อตัว เขาเองก็เริ่มที่จะทนไม่ไหวเหมือนกัน เมื่อเห็นว่าช่องทางสามารถปรับตัวได้ชานยอลค่อยๆเอาแก่นกายของแทรกเข้า มันใหญ่มากจนแบคฮยอนกระตุกร่างกายอย่างแรง
 
           “อย่า เกร็ง “ ชานยอลโน้มตัวลงไปบอก แบคฮยอนไม่พูดอะไรนอกจากค่อยๆซึมซับความเจ็บปวดที่มันหนักหน่วงเหลือเกิน ชานยอลค่อยเร่งจังหวะกระแทกลงไป แรงและเร็วจนเขาเองก็ตกใจที่ไมสามารถควบคุมตัวเองได้ ขาของแบคฮยอนที่เกี่ยวกับเอวของชานยอลเอื้อต่อการกระแทกยิ่งนัก แบคฮยอนสติเริ่มค่อยๆขาดหายไป ชานยอลค่อยเอื้อมมือปาดน้ำที่กระบนใบหน้าแบคฮยอนก่อนที่จะดันหลังของแบคฮยอนให่ชิดก่อนของอ่าง
 
            แบคฮยอนอยู่ในตัวแหน่งเดียวกับหน้าจองชานยอล ขาของแบคฮยอนเปลี่ยนจากเกี่ยวเอวชานยอลเปลี่ยนเป็นแยกออกและก็อ้าแทน ความเสียวที่ชานยอลหยิบยื่นมาให้แบคฮยอนมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งทำให้แบคฮยอนอ้าขาเพิ่มมากขึ้นไปเท่านั้น ชานยอลเขามือค้ำกับขอบอ่างแทน หน้าของชานยอลพยายามจูบแบคฮยอนไปทั่วทั้งใบหน้า แบคฮยอนทนเห็นชานยอลรัวจูบไม่ไหว มือของแบคฮยอนประคองหน้าชานยอลหน้ามองจ้องที่เขา ก่อนที่แบคฮยอนเองจะเป็นคนเริ่มบทจูบที่ร้อนเอง ลิ้นเล็กเป็นคนที่ลิ้มชิมรสกัดปากของชานยอลจนมีเลือดซึมออกมาก ยิ่งเพิ่มความอารมณ์ของชานยอลให้เร่งจังหวะและแรงกระแทกให้หนักขึ้นไปอีก มือเล็กค่อยลูบไล้หลังของชานยอล
 
          ยังไม่ทันที่แบคฮยอนจะสร้างข่วนชานยอลก็เปลี่ยนยกร่างเล็กให้ติดผนังห้องน้ำ ตัวของแบคฮยอนลอยขึ้น ชานยอลยังคงกระแทกต่อไปอย่างไม่หยุด โดหยหารู้ว่าไม่ว่าท่านี้เพิ่มความเสียวให้แบคฮยอนเป็นเท่าตัว เสียงครางที่ดังขึ้นอย่างลืมอาย ดังขึ้นไปอีก เสียงยิ่งดังชานยอลยิ่งเร่งไปอีก “ไม่ไหวแล้ว ฉันไม่ไหวแล้ว” ทันทีที่พูดแบคฮยอนจะปล่อยน้ำสีขุ่นออกมาอย่างมากมาย  แบคฮยอนฟุบลงไปกับไหลกว้างนั้น แต่ชานยอลยังคงกระแทกต่อไปแบคฮยอนทนความเสียวอย่างนี้ไม่ได้ ฟันเล็กค่อยกัดลงไปที่บ่าเพื่อระบายความเสียว ยิ่งทางโค้งสุดท้ายที่ชานยอลกระแทก มันทำให้แบคฮยอนเสียวสุดจนกรีดร้องแทยไม่เป็นภาษา ชานยอลระเบิดความสุขอย่างมากมายเข้าไปยังช่องทางนั้นจนล้นออกมา เลือดของแบคฮยอนผสมออกมาด้วย
ชานยอลค่อยปล่อยตัวแบคฮยอนลง แบคฮยอนทรุดลงไปกับพื้น สติของแบคฮยอนกลับมาแล้ว แม้ร่างกายจะยังไม่กลับมาเต็มน้อยแถมจะร้าวหนักก็ตาม
 
         “เจ็บมากไหม” ชานยอลค่อยก้มลงมาถามอย่างห่วงใย แบคฮยอนทำได้แค่พยักหน้า พร้อมกับโผล่เข้ากอดชานยอล
 
ยังมีต่อในตอนปกตินะจ๊ะ ^____<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา