loligirl is my god สาวน้อยโลลิเธอคือพระเจ้าของฉัน
-
เขียนโดย 0ECG0
วันที่ 5 กันยายน พ.ศ. 2558 เวลา 19.34 น.
2 ตอน
2 วิจารณ์
5,385 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 15 กันยายน พ.ศ. 2558 14.27 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) THIS IS LITTER ANGEl (นี้คือนางฟ้าตัวน้อย)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความติ๊ดๆๆ......ติ๊ดๆๆ.....
"เอ๊..เอ๋ เช้าแล้วงั้น" ไคตื่นขึ้นพร้อมกับเอามือไปปิดนาฬิกาปลุก เค้าหันหน้าไปมองนาฬิกาซึ่งตอนนี้บอกเวลา6.45น.
"ไง๋ วันนี้มันมืดแปลกๆฟะ" เค้าลุกจากเตียงแล้วไปที่หน้าต่าง ท้องฟ้าเริ่มครึ้มปิดบดบังแสงแดดเรื่อยๆ
"วันนี้ฝนตกงั้นหรอ สงสัยต้องรีบไปโรงเรียนซะแล้ว"
เค้ารีบวิ่งไปอาบน้ำเปลื่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบไปให้ถึงโรงเรียน
ก่อนฝนจะเทลงมา แต่พอไปได้แค่ครึ่งทางฝนก็เริ่มลงเม็ด
และในขณะที่วิ่งอยู่นั้นเค้าไปเจอร้านขายร่มพอดี
ไคจึงรีบซื้อแล้วรีบวิ่งเพราะว่าใกล้ที่ฝนจะตกหนักแล้ว
พอถึงโรงเรียนเค้ารีบวิ่งเข้าชั้นเรียนในทันที
"อ้ะ เอ้า มาแล้วงั้นหรอนึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก" ริกุเช้ามาก็แซวเลย
โดยที่ไม่คิดจะถามสารทุกข์สุกดิบสักคำ
"เช้ามาแซวกันเลยงั้นหรอ ถ้าทักทายชั้นจะรู้สึกดีกว่านะ"
ไค พูดขึ้นด้วยความเหนื่อยจากการต้องวิ่งหลบฝนมา
"อ้าวววหรอ งั้นสวัสดีตอนเช้าจ้าา" "ช้าไปแล้วเฟ้ยย"
[เดี๋ยวๆ คุณเธอยังจะไปแกล้งเค้าอีก]
พักกลางวัน
"นี้ เมื่อวานนะนายทำอะไรตกรึป่าว" ริกุพูดขึ้นโดยไม่ให้
ไคตั้งตัว "เอ๊ะ ก็ไม่ได้ลืมอะไรนี้นา"
"แล้วนี้มันอะไรไม่ทราบยะ" ริกุพูดพร้อมโชว์กระเป๋าตังของไค
"เอ๋ หล่นไปตั้งแต่เมื่อไรกัน เมื่อวานยังซื้อของที่ super อยู่เลย..."
"หน้าsuper ยะ" ริกุพูดแทรกขึ้นมา
"ชั้นเห็นนายทำตกตอนกำลังเดินออกจากsuper"
"อย่างงั้นเองหรอ ขอบใจนะ "
"ให้ตายซิ นายนี้เหมือนน้องของชั้นไม่มีผิดเลย"
"เดี๋ยวซิ เธอมีน้องสาวด้วยงั้นหรออ ???" ไคพูดขึ้นด้วยความสงสัย(ขั้นรุนแรง)
"เอ๋ นี้ไม่เชื่องั้นหรอ" "ไม่ใช่ว่าเชื่อสักหน่อยแค่สงสัยเท่านั้นเองง"
ริกุถึงกับเกิดฉุยขึ้นมานิดนึง
"มีสิ ก็เมื่อวานน้องสาวไปซื้อ เอนิเม มาดูแล้วทำกระเป๋าตัง
ตกแล้วทีนี้มีคนเก็บให้แล้ววิ่งไปชนคนที่เก็บให้อีก
ใช้ไม่ได้เลยใช่ไหม" ริกุเล่าเหตุการ์ณของน้องสาวซึ่ง
น้องสาวของเธอไม่ใช่ใครอื่น 'คาวาอิ มิฮาระ' คือน้องสาว
ของเธอ ซึ่งไค ไม่ได้เอะใจกลับเรื่องที่ริกุเล่าเลยยย
"งั้นชั้นเข้าห้องเรียนก่อนละกัน" ไครีบเดินเข้าห้องเพราะใกล้หมดเวลาพักแล้ว
พอเลิกเรียน ไคก็ไปที่ร้านanime shop เหมือนเคย แล้วเค้ากำลังมองหา เอนิเม ไปดู
ในระหว่างที่เค้ากำลังหา เอนิเม สักเรื่อง
ก็ไปเจอกับมิฮาระที่กำลังยื่ดมือจะหยิบ kantai collection แต่หยิบไม่ถึงเพราะมันอยู่ชั้นบนสุดของชั้นวางเอนิเม
เดี๋ยวๆมันจะบังเอิญไปไหมฟะที่ไคมาเจอมิฮาระตอนที่กำลังมองหา เอนิเม ไปดูเนื่ย
ไคมองมิฮาระที่ยื่ดมือจะkantai collection สักพักนึง
"ให้ผมช่วยไหม"ไคเดินเข้าไปหยิบkantai collectionที่อยู่ชั้นบนสุดมา2ชุด
"ขะ..ขอบคุณนะคะ"มิฮาระตั้งตัวไม่ถูกเมื่อเจอสถานการ์ณแบบนี้
"เธอ...คาวาอิ มิฮาระ ใช่ไหม"ไคถามชื่อเพื่อแน่ใจ
"ใช่คะ...คือ..เอ่อ.."
"อ๋อ ใช่ๆ ผมยังไม่ได้บอกชื่อซินะ ผม สากาโมโตะ ไค เรียกไคเฉยๆก็ได้นะ"ด้วยความที่เกิดอาการชอบมิฮาระตั้งแต่แรกเรื่องแนะนำตัวแบบเต็มยศ
"ไคงั้นหรอคะ...คือ...หนูขอขอบคุณเรื่องเมื่อวานแล้วก็ขอโทษอีกครั้งที่หนูวิ่งไปนะคะ"
"ไม่เป็นหรอก งั้นชั้นไปนะ" ไคพูดจบพร้อมเดินไปที่แคชเชียร์
"เดี๋ยวค่ะ...เรียกหนูว่ามิ...มิฮาระก่อนได้คะ" หนูน้อยพูดพร้อมกับหน้าแดงอารมณ์เหมือนจะต่างคนต่างชอบกันรึยังไง
"ร...เรียกชั้นไคคุงก่อนได้นะ"ไคเริ่มหน้าแดงนึดๆเมื่อเห็นมิฮาระหน้าแดง
"ค่า~~~~~~"มิฮาระหายหน้าแดงพร้อมตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ทั้งสองออกจากร้านanime shop ด้วยกัน แล้วเดินกลับบ้านพร้อม
"นี้ๆไคคุง" "อะไรหรอ"
"หนูคาวาอิ มิฮาระ ขอฝากเนื้อฝากตัวนะคะ"
"อ...ผมสากาโมโตะ ไค ขอฝากตัวด้วยครับ"
ตอนนี้ทั้งสองได้ทำความรู้จักกันเป็นอย่างดีเรียบร้อย
ระหว่างที่เดินมาถึงทางแยกระหว่างทางกลับบ้านของไค กับ มิฮาระ ที่อยู่คนละทางกัน
ไคทำท่าทางเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่
"หนูไปทางนี้งั้นกลับก่อนนะคะ....เอ๊ะ คิดอะไรอยู่หรอคะ"มิฮาระถามทันทีที่เห็นไคทำหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่
"นี้มิฮาระต่อจากนี้นะ" "ทำไมหรอคะ???"
"ขอเรียกว่ามิฮาระจัง ได้รึเปล่า" มิฮาระถึงกับโอเวอร์ฮีตเลยที่ดีเชียว
"เอ๋....เป็นอะไรไปหรอ" ไคถามเมือเห็นมิฮาระทำท่าทางแปลกๆ
"เปล่าๆคะ ไม่มีอะไร"
"งั้นหรอ ถ้างั้นผมกลับก่อนนะ" "เดี๋ยวก่อนสิคะ"มิฮาระตะโกนทันทีเมื่อไคพูด
"คือเรีอกว่ามิฮาระจังก็ได้คะ"
ไคติด สตัน สักพัก "อืม มิฮาระจังเจอกันพรุ่งนี้"
"ค่า~~~"
แล้วก็จบแบบ GOOD END จบตอนนะเฟ้ย ไม่ใช่จบเรื่อง เดี๋ยวเข้าใจผิด
"เอ๊..เอ๋ เช้าแล้วงั้น" ไคตื่นขึ้นพร้อมกับเอามือไปปิดนาฬิกาปลุก เค้าหันหน้าไปมองนาฬิกาซึ่งตอนนี้บอกเวลา6.45น.
"ไง๋ วันนี้มันมืดแปลกๆฟะ" เค้าลุกจากเตียงแล้วไปที่หน้าต่าง ท้องฟ้าเริ่มครึ้มปิดบดบังแสงแดดเรื่อยๆ
"วันนี้ฝนตกงั้นหรอ สงสัยต้องรีบไปโรงเรียนซะแล้ว"
เค้ารีบวิ่งไปอาบน้ำเปลื่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบไปให้ถึงโรงเรียน
ก่อนฝนจะเทลงมา แต่พอไปได้แค่ครึ่งทางฝนก็เริ่มลงเม็ด
และในขณะที่วิ่งอยู่นั้นเค้าไปเจอร้านขายร่มพอดี
ไคจึงรีบซื้อแล้วรีบวิ่งเพราะว่าใกล้ที่ฝนจะตกหนักแล้ว
พอถึงโรงเรียนเค้ารีบวิ่งเข้าชั้นเรียนในทันที
"อ้ะ เอ้า มาแล้วงั้นหรอนึกว่าจะไม่มาแล้วซะอีก" ริกุเช้ามาก็แซวเลย
โดยที่ไม่คิดจะถามสารทุกข์สุกดิบสักคำ
"เช้ามาแซวกันเลยงั้นหรอ ถ้าทักทายชั้นจะรู้สึกดีกว่านะ"
ไค พูดขึ้นด้วยความเหนื่อยจากการต้องวิ่งหลบฝนมา
"อ้าวววหรอ งั้นสวัสดีตอนเช้าจ้าา" "ช้าไปแล้วเฟ้ยย"
[เดี๋ยวๆ คุณเธอยังจะไปแกล้งเค้าอีก]
พักกลางวัน
"นี้ เมื่อวานนะนายทำอะไรตกรึป่าว" ริกุพูดขึ้นโดยไม่ให้
ไคตั้งตัว "เอ๊ะ ก็ไม่ได้ลืมอะไรนี้นา"
"แล้วนี้มันอะไรไม่ทราบยะ" ริกุพูดพร้อมโชว์กระเป๋าตังของไค
"เอ๋ หล่นไปตั้งแต่เมื่อไรกัน เมื่อวานยังซื้อของที่ super อยู่เลย..."
"หน้าsuper ยะ" ริกุพูดแทรกขึ้นมา
"ชั้นเห็นนายทำตกตอนกำลังเดินออกจากsuper"
"อย่างงั้นเองหรอ ขอบใจนะ "
"ให้ตายซิ นายนี้เหมือนน้องของชั้นไม่มีผิดเลย"
"เดี๋ยวซิ เธอมีน้องสาวด้วยงั้นหรออ ???" ไคพูดขึ้นด้วยความสงสัย(ขั้นรุนแรง)
"เอ๋ นี้ไม่เชื่องั้นหรอ" "ไม่ใช่ว่าเชื่อสักหน่อยแค่สงสัยเท่านั้นเองง"
ริกุถึงกับเกิดฉุยขึ้นมานิดนึง
"มีสิ ก็เมื่อวานน้องสาวไปซื้อ เอนิเม มาดูแล้วทำกระเป๋าตัง
ตกแล้วทีนี้มีคนเก็บให้แล้ววิ่งไปชนคนที่เก็บให้อีก
ใช้ไม่ได้เลยใช่ไหม" ริกุเล่าเหตุการ์ณของน้องสาวซึ่ง
น้องสาวของเธอไม่ใช่ใครอื่น 'คาวาอิ มิฮาระ' คือน้องสาว
ของเธอ ซึ่งไค ไม่ได้เอะใจกลับเรื่องที่ริกุเล่าเลยยย
"งั้นชั้นเข้าห้องเรียนก่อนละกัน" ไครีบเดินเข้าห้องเพราะใกล้หมดเวลาพักแล้ว
พอเลิกเรียน ไคก็ไปที่ร้านanime shop เหมือนเคย แล้วเค้ากำลังมองหา เอนิเม ไปดู
ในระหว่างที่เค้ากำลังหา เอนิเม สักเรื่อง
ก็ไปเจอกับมิฮาระที่กำลังยื่ดมือจะหยิบ kantai collection แต่หยิบไม่ถึงเพราะมันอยู่ชั้นบนสุดของชั้นวางเอนิเม
เดี๋ยวๆมันจะบังเอิญไปไหมฟะที่ไคมาเจอมิฮาระตอนที่กำลังมองหา เอนิเม ไปดูเนื่ย
ไคมองมิฮาระที่ยื่ดมือจะkantai collection สักพักนึง
"ให้ผมช่วยไหม"ไคเดินเข้าไปหยิบkantai collectionที่อยู่ชั้นบนสุดมา2ชุด
"ขะ..ขอบคุณนะคะ"มิฮาระตั้งตัวไม่ถูกเมื่อเจอสถานการ์ณแบบนี้
"เธอ...คาวาอิ มิฮาระ ใช่ไหม"ไคถามชื่อเพื่อแน่ใจ
"ใช่คะ...คือ..เอ่อ.."
"อ๋อ ใช่ๆ ผมยังไม่ได้บอกชื่อซินะ ผม สากาโมโตะ ไค เรียกไคเฉยๆก็ได้นะ"ด้วยความที่เกิดอาการชอบมิฮาระตั้งแต่แรกเรื่องแนะนำตัวแบบเต็มยศ
"ไคงั้นหรอคะ...คือ...หนูขอขอบคุณเรื่องเมื่อวานแล้วก็ขอโทษอีกครั้งที่หนูวิ่งไปนะคะ"
"ไม่เป็นหรอก งั้นชั้นไปนะ" ไคพูดจบพร้อมเดินไปที่แคชเชียร์
"เดี๋ยวค่ะ...เรียกหนูว่ามิ...มิฮาระก่อนได้คะ" หนูน้อยพูดพร้อมกับหน้าแดงอารมณ์เหมือนจะต่างคนต่างชอบกันรึยังไง
"ร...เรียกชั้นไคคุงก่อนได้นะ"ไคเริ่มหน้าแดงนึดๆเมื่อเห็นมิฮาระหน้าแดง
"ค่า~~~~~~"มิฮาระหายหน้าแดงพร้อมตอบด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม
ทั้งสองออกจากร้านanime shop ด้วยกัน แล้วเดินกลับบ้านพร้อม
"นี้ๆไคคุง" "อะไรหรอ"
"หนูคาวาอิ มิฮาระ ขอฝากเนื้อฝากตัวนะคะ"
"อ...ผมสากาโมโตะ ไค ขอฝากตัวด้วยครับ"
ตอนนี้ทั้งสองได้ทำความรู้จักกันเป็นอย่างดีเรียบร้อย
ระหว่างที่เดินมาถึงทางแยกระหว่างทางกลับบ้านของไค กับ มิฮาระ ที่อยู่คนละทางกัน
ไคทำท่าทางเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่
"หนูไปทางนี้งั้นกลับก่อนนะคะ....เอ๊ะ คิดอะไรอยู่หรอคะ"มิฮาระถามทันทีที่เห็นไคทำหน้าเหมือนคิดอะไรบางอย่างอยู่
"นี้มิฮาระต่อจากนี้นะ" "ทำไมหรอคะ???"
"ขอเรียกว่ามิฮาระจัง ได้รึเปล่า" มิฮาระถึงกับโอเวอร์ฮีตเลยที่ดีเชียว
"เอ๋....เป็นอะไรไปหรอ" ไคถามเมือเห็นมิฮาระทำท่าทางแปลกๆ
"เปล่าๆคะ ไม่มีอะไร"
"งั้นหรอ ถ้างั้นผมกลับก่อนนะ" "เดี๋ยวก่อนสิคะ"มิฮาระตะโกนทันทีเมื่อไคพูด
"คือเรีอกว่ามิฮาระจังก็ได้คะ"
ไคติด สตัน สักพัก "อืม มิฮาระจังเจอกันพรุ่งนี้"
"ค่า~~~"
แล้วก็จบแบบ GOOD END จบตอนนะเฟ้ย ไม่ใช่จบเรื่อง เดี๋ยวเข้าใจผิด
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ