สายลมแห่งรัก

ก๊อกๆ ! 
แอ๊ดดด
"เข้ามาก่อนค่ะป๊อบปี้ พอดียัยฟางยังไม่เสร็จ" เฟย์เปิดประตูก่อนจะเชิญชายหนุ่มเข้าไปในห้องเพื่อรอฟาง
"เอ่อ งั้นเดี๋ยวผมรอข้างนอกก็ได้ครับ เกรงว่ามันจะไม่ดี" ป๊อบปี้พูดขึ้น เพราะการเข้าห้องผู้หญิงก็ไม่ใช่เรื่องดีเท่าไหร่นัก เดี๋ยวใครเห็นจะโดนดิสเครดิตเปล่าๆ
"ไม่มีใครเห็นหรอกค่ะ ถ้าป๊อบรีบเข้ามา"เฟย์เอ่ยขึ้นขำๆ
"จริงแฮะ" ชายหนุ่มยิ้มเก้อๆก่อนจะรีบเข้าห้องไป
"เดี๋ยวป๊อบนั่งรอตรงนี้ก่อนนะ พอดียัยฟางอาบน้ำแต่งตัวช้ามากๆเลยอ่ะ" เฟย์พาชายหนุ่มมาที่ห้องโถงกลางห้อง นั่งคุยแลกเปลี่ยนกันตามประสาเพื่อนร่วมงาน
 
 
30 นาที
"อ้าวกัปตัน ทำไมมาเร็วจังคะ"ฟางมองหน้าป๊อบปี้เอ๋อๆ
"ยัยบ้า เขามาไม่ช้า แกอ่ะช้า เร็วๆได้ป้ะ ฉันแบบอยากเที่ยวจนนั่งไม่ติดแล้วฟาง" เฟย์บ่นฟางทันทีเมื่อฟางออกมา
"ป้า อย่าบ่นสิ กัปตันยังไม่บ่นไรเลย" ฟางพูดพร้อมทำแก้มป่อง
"งั้นไปกันดีกว่าเดี๋ยวจะมืดพอดี นี่ก็2ทุ่มกว่าๆแล้ว" ป๊อบปี้ห้ามศึกสองสาวก่อนที่จะยืดเยื้อไปมากกว่านี้ ทั้งสามออกช็อปปิ้งและหาอะไรทาน กว่าจะกลับมาที่โรงแรมก็ปาไปดึกดื่นอยู่เหมือนกัน 
 
ในค่ำคืนฤดูหนาวในโตเกียว ถึงแม้จะมีตึกมากมายแต่ก็ไม่ได้ทำให้อุณหภูมิลดลงเลย 
ตอนนี้ ฟางและป๊อบปี้นั่งรอเฟย์ที่เข้าไปซื้อขนมที่ร้านเบเกอรี่เล็กๆ ซึ่งอยู่ข้างนอกทำให้ผิวกายสาวน้อยได้รับไอเย็นอย่างจัง ก็เธอไม่ได้เอาเสื้อโค้ชมาเลยน่ะสิ นึกคิดโทษตัวเองพลางลูบแขนไปด้วย
 
"หนาวหรอ?" ป๊อบปี้ถามยิ้มๆพลางยักคิ้ว
"โห่ อากาศแบบนี้ฟางชอบ ไม่มีผลอะไรกับฟางเลยค่ะกัปตัน 5555" ฟางยิ้มร่า ทั้งเขิลทั้งหนาว
"ขนลุกขนาดนี้ ยังโม้เก่งอีกนะแอร์สาวคนสวย" ป๊อบปี้ขำพร้อมทั้งถอดเสื้อโค้ชให้สาวสวย
"ไม่เป็นไรค่ะกัปตัน ฟางทนได้" หญิงสาวรีบปฏิเสธทันที
"ผมเป็นผู้ชาย ผมทนได้มากกว่านะ รับไปเถอะ ไม่อยากให้เป็นกระต่ายน้ำแข็ง55555" 
"โถ่ กัปตันก็" ฟางทำหน้ายู้ยี้ที่โดนกล่าวหาว่าเป็นกระต่าย
"อะแฮ่มมม ทำไรคะแอร์สาวกัปตันหนุ่ม ป่ะเถอะค่ะ กลับดีกว่า เฟย์เหนื่อยแล้วก็อยากกินเค้กมากกก" เฟย์รีบดึงทั้งสองทันที ทำให้ทั้งคู่หัวเราะลั่นในความแก่นโก๊ะของเธอ ถ้าใครไม่รู้จักเฟย์คงคิดว่าเธอเป็นคนเริ่ดๆเชิดๆ แถมหยิ่ง แต่ไม่เลย เธอน่ารักเกินกว่าที่ชายหนุ่มหลายคนคิด
 
 
พอกลับมาถึงโรงแรม ฟางที่เห็นป๊อบปี้ยืนหน้าห้องทำตัวเก้ๆกังๆ จึงเดินเข้าไปถามชายหนุ่ม
"กัปตัน มีอะไรหรือเปล่าคะ?"ฟางถามอย่างสงสัย
"ผมลืมการ์ดไว้ในห้อง แล้วนี่ก็ดึกมากแล้ว คิดว่าถ้าไปติดต่อประชาสัมพันธ์ คงเป็นมารยาทที่ไม่ดีเท่าไหร่น่ะครับ" ป๊อบปี้ยิ้มแห้งๆให้ฟาง
"อ๋อ งั้นเข้าไปในห้องฟางมั้ย เดี๋ยวฟางไปนอนกับเฟย์ก็ได้ แล้วพรุ่งนี้กัปตันค่อยไปบอกพนักงานก็ได้ค่ะ" ฟางเสนอความช่วยเหลือ
"จะดีหรอ พวกคุณเป็นผู้หญิงนะครับ" ป๊อบปี้ตอบอย่างเกรงใจ
"เข้ามาเถอะป๊อบปี้ เหนื่อยแย่แล้ว" เฟย์โผล่หน้ามาช่วยฟางพูด เธอรู้ดีว่ากัปตันสุดหล่อขี้เกรงใจ และให้เกีรยติผูหญิงมากแค่ไหน ไม่งั้นเพื่อนสาวเธอจะหลง... ได้ไงละ ;)
 
 
และคืนนี้ป๊อบปี้ก็ต้องมาที่ห้องสองสาวจนได้ เพราะมารยาทในญี่ปุ่นคนเขาค่อนข้างเคร่ง ชายหนุ่มทำได้เพียงยอมรับความช่วยเหลือของสองสาว
"นี่ค่ะชาร้อนๆ เผื่อร่างกายจะอุ่นขึ้นมาบ้าง" ฟางเดินถือชามาให้ป๊อบปี้ก่อนจะนั่งลงข้างๆ
"ขอบคุณครับ" ชายหนุ่มยิ้มรับ
"ทำไมฟางมาเป็นแอร์โฮสเตสล่ะ ?" ป๊อบปี้พูดขึ้นทำลายความเงียบ
"มันก็เป็นความฝันของใครหลายๆคนไม่ใช่หรอคะ การได้แต่งตัวสวยๆ ทำงานเดินเชิดๆ ไปตามประเทศต่างๆ คนอื่นคงเริ่มจากการอยากที่จะทำ แต่ฟางเริ่มจากการที่ไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรได้บ้าง รู้แค่ว่าได้ภาษา นี่คงเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดมั้งคะ" ฟางตอบพร้อมกับยิ้มไปด้วย ชายหนุ่มมองหญิงสาวเงียบๆ เธอน่ารัก เธอสดใส เธอเป็นตัวของตัวเอง และเธอทำให้เขามีความสุขทุกครั้งที่อยู่ด้วย  "แล้วกัปตันล่ะคะ ทำไมถึงเป็นกัปตันได้" ฟางถามกลับ
"ผมก็มีความฝันเหมือนคุณแหละ วันเด็กทีไรชอบให้พ่อแม่พาไปดูเครื่องบินตลอด อยากควบคุมสิ่งใหญ่ๆได้ มันท้าทายดี อย่างน้อย เราก็ทำในสิ่งที่เกินตัวเราได้" ป๊อบปี้ตอบกลับ พร้อมกับมองหน้าฟาง
"ผู้ชายมีอุดมการณ์ 5555 ดีจังเลยนะคะ มีทางที่ตัวเองชอบ"ฟางทำท่าเคลิ้มๆ
"พูดอย่างฟางไม่ชอบในงานของฟางอย่างนั้นแหละ" ป๊อบปี้ทำหน้างงๆ
"ชอบสิคะ ยิ่งได้อยู่ใกล้กัปตัน" ฟางตอบในใจก่อนจะมองหน้าป๊อบปี้พร้อมยิ้มหวาน 
 
"ไปนอนดีกว่า จะได้มีแรงไปช็อปปี้" ฟางทิ้งให้ชายหนุ่มงง เพราะเธอไม่ตอบแถมยังมองหน้ากัปตันหนุ่มอีกต่างหาก ค้างคาชายหนุ่มยันเช้าแน่ๆ
"เอ่อ ครับๆ กู๊ดไนท์ครับ" ป๊อบปี้โบกมือในฟาง ก่อนจะมองหญิงสาวเดินเข้าก้องตัวเองไป และตัวเองปิดทีวี ไฟในห้องโถง ก่อนจะไปห้องนอนตัวเองบ้าง
 
"ฝันดีนะคะกัปตันหน้าหมี"
"ฝันดีครับแอร์สาวกระต่ายน้อย"
ทั้งสองยืนหน้าประตูและพูดร่ำลาในค่ำคืนให้กัน ในเวลาเดียวกัน แค่ไม่ได้ยินอีกฝ่ายเพียงเท่านั้น แค่นี้ก็เกินกว่าความสุขแล้วล่ะ 
 
 
 

เห็นเม้นก็ดีใจอยากจะอัพต่อไปเรื่อยๆ ยังไงก็ติชมหรือแนะนำได้ตลอดเลยนะคะ ว่าดีหรือไม่ดี 
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ