เพลิงแห่งรัก

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าเครียดเลยนะฟาง ถึงไม่ได้ทำงานตรงนี้ เดี๋ยวชั้นจะแนะร้านอาหารอีกร้านให้ทำแล้วกัน แต่
เงินอาจจะไม่ดีเท่าที่นี่นะ”เวนดี้เดินมาช่วยฟางเก็บของและปลอบเพื่อนสาวไม่ให้คิดมาก
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอบใจเธอมากนะเวนดี้ที่ช่วยชั้น ทำงานใหม่ทั้งที ขออย่าได้เจอะเจอกับไอ้คนใจร้ายแบบนั้น
เลย”ฟางพูดแล้วนึกเคืองป๊อปปี้ที่เป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอถูกไล่ออกจากงาน ก่อนจะเดินออกมารอ
แท็กซี่
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กลับบ้านไม่ได้รึไง ชั้นไปส่งให้เอามั้ย”ป๊อปปี้ขับรถมาจอดที่ข้างทางแล้วเลื่อนกระจกรถลงมาถาม
ฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ ชั้นไม่ต้องการเป็นหนี้บุญคุณคนใจดำอย่างคุณ”ฟางพูดและเชิดหน้าใส่ป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่ามาทำอวดดีหน่อยเลย เป็นเด็กเป็นเล็กพูดจาไม่มีหางเสียงกับผู้ใหญ่แบบนี้ได้ไง”ป๊อปปี้ว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นขอเลือกที่จะทำดีกับคนที่ชั้นคิดว่าดีดีกว่าค่ะ ขอตัว”ฟางพูดก่อนจะรีบขึ้นแท็กซี่ที่มาจอดไป
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เหอะ ยัยเด็กอวดดี”ป๊อปปี้มองรถแท็กซี่ของฟางที่เคลื่อนตัวออกไปก็ว่าก่อนจะขับรถออกไปบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ว้าย พอเถอะค่ะคุณฟิญอย่าทำพี่แก้มเลย”เมื่อกลับเข้ามาในบ้านป๊อปปี้ก็ต้องแปลกที่ได้ยินเสียง
โวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันอะไรกันน่ะแก้มทำไมบ้านรกแบบนี้แล้วยัยฟิญไปไหน”ป๊อปปี้รีบเดินไปถามสาวใช้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
“อยู่ข้างบนค่ะ โวยวายไม่ยอมให้แก้มขึ้นไปดูแลแถมอาละวาดใหญ่เลย”แก้มพูดกับเจ้านาย
 
 
 
 
 
 
 
“งั้นเก็บกวาดข้าวของและทำความสะอาดข้างล่างนี้เถอะเดี๋ยวชั้นขึ้นไปดูลูกเอง”ป๊อปปี้มองไป
รอบๆพลางถอนหายใจแล้วพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนของลูกสาวสุดที่รักคนเดียวของเขา
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณพ่อมาแล้ว”ฟิญเงยหน้าขึ้นมาเจอกับพ่อของเธอก็รีบวิ่งไปกอดป๊อปปี้ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ก่อเรื่องอะไรให้แก้มเค้าปวดหัวอีกล่ะเจ้าหญิงของพ่อ”ป๊อปปี้ลูบผมด้วยความเอ็นดูแล้วถาม
ลูกสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“พี่แก้มพูดจาไม่เข้าหูฟิญนี่คะ แถมยังมาตามจู้จี้จุกจิกอีก น่ารำคาญ”ฟิญรีบฟ้องคนเป็นพ่อทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็พี่เค้าห่วงเรา ดูแลเราเป็นปกตินี่นา มีอะไรมากกว่านั้นรึเปล่าทำไมถึงอาละวาดอย่างนั้น”ป๊อปปี้
พูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฟิญแค่เบื่อเพื่อนที่โรงเรียนน่ะค่ะ ก็ยัยแต้งกิ้วน่ะสิคะชอบมากระแนะกระแหนฟิญแถมแย่งเฮดกา
รดูแลงานละครเวทีที่โรงเรียนที่มันควรจะเป็นหน้าที่ของฟิญไปกำกับแทน ทำไมคะ แม่ฟิญไม่มีแม่
ก็ไม่ใช่ว่าฟิญไม่สามารถจะกำกับละครเวทีที่แสดงเกี่ยวกับความรักของแม่ได้สักหน่อย”ฟิญ
โวยวายให้พ่อตัวเองฟังทำให้ป๊อปปี้ชะงักคิดถึงภรรยาสาวที่จากไปของเขาตั้งแต่ฟิญยังอายุ
ได้3ขวบ ช่วงนั้นทำให้เขาเสียใจแทบไม่เป็นผู้เป็นคนไปพักใหญ่
 
 
 
 
 
 
 
 
“ช่างเถอะลูกอย่าคิดมากเลยนะ เอาอย่างงี้ เดี๋ยวพรุ่งนี้พ่อจะให้ปลื้มไปรับเราไปเดินห้างแล้วก็ช้อป
ปิ้งดีมั้ย หนูอยากได้อะไรเดี๋ยวก็ให้บัตรเราไปรูดเลย”ป๊อปปี้รีบเอาใจลูกสาวทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไปช้อปปิ้งงั้นคุณพ่อลางานตอนเที่ยงมารับฟิญที่โรงเรียนนะคะ แล้วเราค่อยไปกินไอติมด้วยกัน
ตามประสาพ่อลูก เป็นเจ้าของบริษัทหายไปบริษัทไม่ล้มละลายหรอก ถ้าพ่อไม่ยอมนะ ฟิญจะไม่
ไปโรงเรียนแน่พรุ่งนี้”ฟิญรีบขู่พ่อก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบตามใจลูกสาวตัวเองอย่างเสียไม่ได้ก่อนจะกลับ
มาที่ห้องตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าคุณยังอยู่ก็ดีสิขนมหวาน”ป๊อปปี้มองรูปถ่ายของภรรยากับเขาในวันแต่งงานแล้วพูดเศร้าๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เจ้บีบีคะเดี๋ยวเสร็จงานนี้แล้วฟางขอรับเงินก่อนนะคะพอดีจะเอาไปให้แม่”ฟางที่อยู่ในชุดนางฟ้า
กำลังสวมปีก เตรียมตัวขึ้นเป็นMcให้กับงานโชว์สินค้าของเจ้บีบีเจ้าของงานแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ได้สิคุณน้อง เพราะยังไงวันนี้คุณพี่ก็เอาค่าจ้างให้หนูอยู่แล้วแต่ถึงยังไงก็แต้งกิ้วนะน้องฟางที่มา
ช่วยเจ้วันนี้ทั้งที่มันกะทันหันด้วย”บีบีพูดแล้วพลางเติมแป้งให้กับฟาง ฟางยิ้มก่อนจะมองตัวเองใน
กระจกอีกครั้งแล้วรีบขึ้นไปบนเวทีแล้วทำหน้าที่เป็นพิธีกรในงานแสดงสินค้าในห้างแห่งหนึ่ง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ครั้งนี้พ่อยอมให้หนูอีกวันนะคะแต่คราวหน้าเราจะไม่โดดเรียนอีกแล้วนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อเดินหาง
กับลูกสาวตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ค่าคุณพ่อ ฟิญเองก็ไม่ได้จะหงุดหงิดยัยแต้งกิ้วบ้านั่นทุกวันสักหน่อย ได้มาเที่ยวกับคุณพ่อที่งาน
ยุ่งของฟิญแบบนี้ฟิญก็อารมณ์ดีแล้วค่ะ อ๊ะ นั่นอาเขื่อนนี่’ฟิญพูดแล้วชี้ไปที่ชายคนหนึ่งที่กำลังเดิน
มา
 
 
 
 
 
 
 
 
“เฮ้ ป๊อปปี้เพื่อนรัก ว่าไงจ้ะหลานฟิญ”เขื่อนเดินเข้ามาทักทายเพื่อนรักกับหลานรักตัวเองทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อาเขื่อนมาหาแบบนี้วันนี้เลี้ยงอาหารอิตาเลี่ยนพวกเราด้วยนะคะ”ฟิญพูดแล้วยิ้มแป้นจนเขื่อนอด
จะเอ็นดูหลานสาวจอมแสบของเขาคนนี้ไม่ได้ ก็พลางเอามือลูบหัวหลานสาว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ได้ค่า เออ ป๊อปมะรืนนี้โทโมะหลานแกก็กลับมาแล้วนี่ เอๆ ถ้าไปรับหลานที่สนามบินก็เลยรับน้อง
แก้วหลานสาวคุณหญิงกมลาว่าที่คู่ดูตัวคนล่าสุดแกเลยสิ”เขื่อนกระซิบบอก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตลกล่ะ ชั้นไม่ได้เป็นอะไรกับยัยแก้วสักหน่อย ชั้นเอ็นดูแก้วเหมือนน้องสาวนะ”ป๊อปปี้พูดเมื่อ
คิดถึงแก้วรุ่นน้องตัวเองที่ไปมาหาสู่ที่บ้านจนทุกคนอยากให้เขาแต่งงานใหม่กับเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ค่ะอาเขื่อน พี่แก้วอายุห่างกับคุณพ่อตั้งเยอะ จะมาแต่งงานได้ยังไง ฟิญไม่ยอมหรอก”ฟิญพูด
พลางกอดแขนพ่อตัวเองด้วยความหวง ไม่มีวันที่ผู้หญิงคนไหนจะมาแทนแม่ขนมหวานตัวเองได้
หรอก
 
 
 
 
 
 
 
“แหมฟิญ อีก3ปีพ่อเราก็จะ40แล้วนะ ไม่อยากให้พ่อเรามีใครใหม่รึไงจ้ะ”เขื่อนยิ้มแป้นแล้วพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ค่ะ แหม ทีอาเขื่อนล่ะคะ อายุปูนนี้ยังไม่มีแฟน ถ้าอาเขื่อนไม่มีคุณพ่อก็ไม่มีได้เหมือนกัน”ฟิญ
พูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อุ้ย ยัยเฟย์ นั่นพี่สาวของแกรึเปล่า ไหงมารับจ้อบเป็นพริตตี้ขายของแบบนั้น”เฟย์ที่มาเดินเที่ยว
เล่นกับเพื่อนก็ชะงักเมื่อเพื่อนของเธอชี้ไปทางลานกว้างของห้างอละหัวเราะเยาะถึงอาชีพของฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใครว่า ยัยนั่นมันก็แค่กาฝากมาเกาะบ้านชั้นเท่านั้นล่ะมันไม่ใช่พี่ชั้น อาชีพชั้นต่ำแบบนั้นก็เหมาะ
สมแล้วนิ”เฟย์พูดแล้วเหล่ไปทางฟางที่กำลังให้คำแนะนำกับสินค้ากับลูกค้าผู้ชายที่มารุมล้อมรอบ
แล้วเบ้ปาก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ ยัยเฟย์ทำไมมาเดินห้างตอนนี้ไม่มีเรียนรึไง”ฟางเห็นน้องสาวตัวเองก็เดินเข้าไปทักทาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วมายุ่งอะไรกับชั้น ไม่ใช่แม่ไม่ต้องมาทำตัวถามมากแบบนั้น”เฟย์ว่าแล้วเดินหนี
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่กระเป๋าใหม่งั้นหรอ เฟยืไปเอาเงินมาจากไหนซื้อกระเป๋าแบบนี้”ฟางเห็นกระเป๋าใบใหม่ขอเฟย์ก็
รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ย ไม่ต้องมายุ่งกับชั้น อย่ามาสอดรู้สอดเห็น กลับไปทำงานของเธอโน่นสิยะ อ้อ ในเมื่อมี
ผู้ชายมารุมล้อมแบบนั้นทำไมไม่ยอมๆเค้าไปสักคนล่ะ เผื่อเค้าจะเลี้ยงดูให้เงินใช้ดีๆ”เฟย์ว่าแล้ว
มองฟางอย่างดูถูก
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
ฟางที่เหลืออดกับพฤติกรรมน้องสาวก็ตบหน้าเฟย์ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แก นังฟางแกตบชั้นงั้นหรออย่าอยู่เลย”เฟย์ทั้งโกรธทั้งอายที่ถูกตบหน้ากลางห้างก็พุ่งเข้าไป
ทำร้ายฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“โอ๊ะโอตรงนั้นเค้าเหมือนจะมีเรื่องกัน เอ๊ะ พริตตี้กับสาวนักศึกษาตีกันว่ะ”เขื่อนเห็นตรงลานกว้างที่
มีงานจัดแสดงสินค้าและมีคนกำลังมุงดูคนทะเลาะกันก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
“เหอะ ก็คงจะเป็นพวกเด็กใจแตกตบตีแย่งผู้ชายล่ะสิ ฟิญอย่าเอาเป็นตัวอย่างนะลูก พวกเด็กสิ้น
คิดที่ใช้กำลังแก้ปัญหาแบบนี้ ไปกันเถอะ”ป๊อปปี้พูดอย่างไม่ใส่ใพลางสอนลูกสาวตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“เอ้า”เขื่อนเหวอเมื่อจู่ๆรองเท้าส้นสูงข้างหนึ่งลอยมาอยู่ในมือเขาที่เขาเผลอคว้าไว้ได้
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่ลุง เอารองเท้าชั้นมานี่ แกนังฟาง”เฟย์วิ่งมากระชากรองเท้าไปจากมือเขื่อนแล้วหันไปทำร้าย
ฟางที่วิ่งมาหาตัวเอง เขื่อนตกที่เฟย์จะใช้รองเท้าฟาดหน้าฟางก็เอาตัวเข้ามาขวาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เห้ย เขื่อน”ป๊อปปี้และฟิญตกใจเมื่อเพื่อนของเขาถูกเฟย์ทำร้าย
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ทำเกินไปแล้วนะ”ฟางตกใจก็รบว่าน้องที่เผลอพลั้งไปทำร้ายเขื่อนเข้า
 
 
 
 
 
 
 
“สมน้ำหน้าอยากเซ่อซ่ามาทำเป็นคนดีทำไมล่ะ”เฟย์ชะงักแล้วสบตากับเขื่อนก่อนจะรีบวิ่งหนีไป
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่เด็กอย่างพวกเธอมีเรื่องทั้งทีทำไมต้องลากเพื่อนชั้นมาเอี่ยวด้วยแบบนี้เนี่ย”ป๊อปปี้เห็นฟางก็รีบ
ว่าใส่ด้วยความโมโห
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณ มันคือเหตุสุดวิสัยต่างหากล่ะ คุณไม่เป็นไรนะคะชั้นต้องขอโทษคุณแทนน้องสาวชั้นด้วย
จริงๆและก็ขอโทษทุกคนด้วยนะคะ ขอโทษเจ้บีบีด้วย”ฟางพูดแล้วรีบยกมือไหว้และรีบขอโทษเจ้
บีบีที่วิ่งมาหา
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้วคุณเขื่อนเลือดออกมาทางนี้เถอะค่ะ”เจ้บีบีเห็นไฮโซหนุ่มมีเลือดออกก็รีบพาไปหลังเวที
เพื่อจัดการทำแผล โดยที่ฟางอาสาทำแผลให้เขื่อนแทน
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ ผมทำแผลเองดีกว่าฮะคุณเองก็เจ็บตัวด้วยแบบนี้”เขื่อนยิ้มเจื่อนๆเมื่อฟางเข้ามาทำแผลให้
ตัวเองพลางมองแก้มนวลของฟางที่มีรอบตบจนแดงปื้นทั้ง2ข้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่เป็นไรค่ะ ฟางเองต้องขอโทษอีกครั้งนะคะที่ทำให้คุณเจ็บตัว”ฟางพูดแล้วไหว้ขอโทษเขื่อน
ทันทีด้วยความรู้สึกผิด
 
 
 
 
 
 
 
“เธอไม่ได้ทำชั้นสักหน่อย ยัยคนนั้นต่างหากที่ทำอย่าคิดมากสิ”เขื่อนพูดแล้วมองฟางด้วยความ
เอ็นดูและถูกชะตากับฟางเหลือเกิน
 
 
 
 
 
 
“นี่นายจะโอ๋แม่นั่นอีกนานมั้ย รึว่านายไม่ติดใจเอาความแม่พริตตี้สิ้นคิดนี่แล้ว”ป๊อปปี้ว่าเมื่อเห็น
เขื่อนยิ้มและพูดคุยอยู่กับฟางนานสองนานแทนที่จะเอาเรื่องฟางที่เป็นต้นเหตุให้ตัวเองต้องเจ็บตัว
แบบนั้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“เอาน่าป๊อปปี้ น้องเค้าก็เจ็บตัวเหมือนกัน ชั้นไม่ติดเอาเรื่องน้องเค้าหรอก คนทำมาหากินแค่นี้ถ้า
ชั้นเอาเรื่องอีกน้องเค้าก็แย่สิ ไม่เป็นไรนะครับ”เขื่อนพูดแล้วหันไปยิ้มให้ฟางและพลางถามไถ่ฟาง
ต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
“ยิ้มหน้าระรื่นเลยสิที่มีผู้ชายมาติดพันไม่เอาความ แม่พริตตี้สิ้นคิด”ป๊อปปี้เห็นฟางก็รีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณคะ ถ้าคุณไม่พอใจชั้นก็เงียบสิคะทำไมต้องมาว่าถากถางชั้นอย่างงี้ล่ะ เป็นต้นเหตุไล่ชั้นออก
จากงานเมื่อครั้งก่อนไปแล้วยังไม่พอใจอีกรึไง จะใจดำแบบนี้อีกไปถึงไหน”ฟางโวยวาย
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ นี่นายเคยไล่น้องเค้าออกงั้นหรอ ทำไมแกไปแกล้งน้องเค้างี้วะ”เขื่อนรีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ยัยเด็กนี่กล้ามาอวดดีกับชั้นช่วยไม่ได้ สมน้ำหน้า เขื่อนไหนว่านายจะเลี้ยงข้าวลูกชั้นไง นายจะ
มาอี๋อ๋ออะไรยัยนี่อีกล่ะ ลำพังสาวๆในสต๊อกนายก็มีมากพอแล้ว อย่าลดตัวมาคั่วพริตตี้ราคาถูกแบบ
นี้เลย ระวังนายะโดนสูบเงินไปจนหมดตัว”ป๊อปปี้ไม่พอใจที่ฟางรื้อฟื้นเรื่องเก่ามาก็รีบว่าพาลลงใส่
ฟางและพลางดูถูกเมื่อเห็นฟางมาทำงานถึเนื้อถึงตัวผู้ชายแบบนี้
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
ฟางเหลืออดที่ถูกป๊อปปี้ดูถูกก็ตบหน้าชายหนุ่มทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ชั้นไม่เคยมีความคิดแบบนั้นเลยนะ ถึงชั้นจะทำอาชีพแบบนี้ชั้นไม่เคยคิดจะขายตัวนะ”ฟางว่า
ป๊อปปี้อย่างไม่พอใจแล้วรีบหนีปากตรงนั้นทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ฝากไว้ก่อนเถอะยัยเด็กอวดดี”ป๊อปปี้ลูบแก้มที่ถูกฟางตบแล้วมองตามฟางไปแล้วคาดโทษไว้
 
 
 
 
 
 
 
 
 
คนหนึ่งก็โลกแคบแถมมีลูกแล้ว ส่วนอีกคนก็ทำงานหาเลี้ยงครอบครัว แล้วจะมาเจอกันจะรักกันได้ยังไงน้ออออ ต้องติดตามนะจ้ะๆๆๆ
 
ฝากติดตามเรื่องใหม่เรื่องนี้หน่อยนะคะ