เพลิงแห่งรัก

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 “1แสน”กวินนึกสนุกและสนใจในตัวฟางก็ยกมือขึ้นท่ามกลางเสียงฮือฮาของทุกคนในงาน เพราะ
กวินคือเจ้าของงานและปกติแล้วเจ้าของงานอย่างเขาไม่ค่อยจะลงมาเล่นเกมส์พวกนี้ของลูกค้าสัก
เท่าไหร่
 
 
 
 
 
 
 
 
“เจ้านายเราให้ราคา1แสน สงสัยนางฟ้าตัวน้อยคนนี้คงจะต้องไปเป็นนางฟ้าของเจ้านายไว้เชยชม
ซะแล้วล่มั้งครับเนี่ย งั้นผมจะนับแล้วนะครับถ้าไม่มีใครจะเสนอราคาต่อ นับครั้งที่1 2”พิธีกรยิ้มกับ
กวินที่ยืนขึ้นแล้วจ้องไปทางฟาง ฟางอึ้งและรู้สึกหนาวๆร้อนๆ ไม่นะเธอจะต้องไปอยู่กับผู้ชายคนนี้
งั้นหรอ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“5ล้าน”ป๊อปปี้นิ่งเงียบและดื่มวิสกี้จนหมดแก้วก่อนจะชูป้ายประมูลตัวเองขึ้นแล้ววางแก้วเหล้าของ
ตัวเองลงโต๊ะดังปังท่ามกลางเสียงฮือฮาของคนในร้าน ฟางอึ้งเมื่อเห็นคนที่เสนอราคาล่าสุดออก
มา คนๆนั้นไม่ใช่ใครแต่คือป๊อปปี้ คนที่ได้ชื่อเป็นเจ้าหนี้ของหนี้สินแม่ของเธอ ป๊อปปี้จ้องมองฟาง
บนเวทีนิ่งไม่พูดอะไร
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่นายทุ่มไปรึเปล่าป๊อป กะอีแค่ผู้หญิงชั่วคราวที่เราจะนอนแค่ครั้ง2ครั้ง ทำไมต้องเสียเงินเป็น
ล้านๆไปโดยเปล่าประโยชน์กับผู้หญิงพวกนี้ด้วย”กวินอึ้งกับจำนวนเงินของเพื่อนตัวเองก็รีบพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
“จบแล้วใช่มั้ย ไม่มีใครเสนอราคาแล้วใช่มั้ย ดีงั้นชั้นขอพานางฟ้ากลับสวรรค์ก่อนแล้วกัน ส่วนนี่
เช้ค”ป๊อปปี้เดินขึ้นมาบนเวทีก่อนที่จะพูดใส่ไมค์พิธีกรแล้วยื่นเช้คให้พิธีกรก่อนจะดึงมือฟางลงจาก
เวทีไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่มันเรื่องอะไรกันวะป๊อป น้องเค้าเจ็บหมดแล้วเดี๋ยวก็เสียของหรอก”กวินรีบเดินตามป๊อปปี้มาที่รถ
 
 
 
 
 
 
 
 
“บังเอิญว่าผู้หญิงคนนี้ชั้นมีเรื่องที่ต้องสะสางนิดหน่อยในฐานะเจ้านายและนักโทษ”ป๊อปปี้หันกลับ
มาพูดนิ่งๆก่อนที่จะกระชากฟางขึ้นรถไปแล้วขับรถออกไปจากคลับของกวินอย่างรวดเร็ว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหม หอมไปทุกส่วนจริงๆเลยนะจ้ะน้องแพท”ภายในรถของเขื่อน เขื่อนกำลังซุกไซร้ไปตาม
ร่างกายที่เซ็กซี่ของพริตตี้สาวที่เขาพึ่งเจอกันในคลับกวินโดยที่ไม่รู้เลยว่าด้านในเกิดเรื่องอะไรขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหม เขื่อนขา ใจเย็นก่อนสิคะเมาแล้วอย่าซนสิ เราไปต่อกันที่คอนโดเขื่อนเถอะนะคะ”แพทพูด
แล้วบรรจงจูบเขื่อนอีกครั้งก่อนที่ทั้งค่ะขับมาจอดที่ปั๊มน้ำมัน โดยที่แพทนั้นขอตัวมาเข้าห้องน้ำ
ก่อนเพื่อเช้คความเรียบร้อยกับตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“อ้วกกกกก”เสียงอ้วกของเฟย์ดังขึ้นมาทำให้แพทที่มาเติมลิปสติกอยู่นั้นหันไปมองในห้องน้ำ
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด สกปรก นังขี้เมาเอ้ย”แพทร้องโวยวายเมื่อเฟย์หันมาอ้วกใส่ตัวเองก่อนที่จะวิ่งเข้าห้องน้ำ
ไปอีกห้อง แล้วรีบถอดแข้กเก็ตตัวเองลวกๆและล้างคราบสกปรกของอ้วกของเฟย์
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ เสื้อช้าน”เฟย์ที่กำลังเมาได้ที่นั้นเห็นเสื้อแจ้กเดก็ตหนังสีม่วงปักเลื่อมของแพทที่คล้ายกับของ
ตัวเองหล่นอยู่ก็เข้าใจว่าเป็นเสื้อของตัวเองก่อนที่จะคว้ามันมาใส่แล้วรูปฮู้ตปิดหน้าตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ไปนานจัง แอบอ้วกงั้นหรอจ้ะแพท ขึ้นรถเลยมั้ยจะได้ไปต่อ”เขื่อนที่เดินเซมาจากห้องน้ำแล้วเห็น
ด้านหลังของเฟย์ที่สวมเสื้อแพทอยู่ก็เดินมาโอบ ซึ่งเฟย์เองที่เมาอยู่ก็เซแล้วเผลอกอดชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ป่ะ อยากนอนจะแย่แล้ว”เฟย์ที่มาแล้วไม่สนใจว่าเธอกำลังอยู่กับใครก็พูดแล้วเดินขึ้นรถไปกับ
เขื่อนทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรนะ ไฟดับ”เมื่อเขื่อนขับรถมาถึงคอนโดตัวเองต้องตกใจกับป้ายประกาศที่แปะอยู่หน้าคอนโด
ตัวเองว่าเกิดหม้อแปลงระเบิดและส่งผลให้คืนนี้คอนโดเขาไฟดับก็ส่ายหน้าก่อนจะพาเฟย์เดินขึ้น
ไปที่ชั้น5ของคอนโด ซึ่งกว่าจะถึงก็กอดคอเดินกันเซไปมานานพอสมควรเพราะทั้งคู่ต่างเมาหมด
สภาพแทบจะเดินไม่ไหว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ้วกกก”เมื่อถึงห้องเขื่อนเฟย์ไม่สนอะไรทั้งนั้นก็รีบคลำหาห้องน้ำแล้วโก่งคออ้วกก่อนที่จะล้าง
หน้าล้างตาแล้วเดินคลำไปหาเตียงนอนก่อนที่จะล้มตัวนอนลง เขื่อนมองร่างของเฟย์ผ่านแสง
สว่างจากไฟข้างนอกก็กลืนน้ำลายก่อนที่จะเดินไปนั่งข้างๆแล้วค่อยๆถอดแจ้กเก็ตออกแล้วลูบไล้
ไปตามตัว
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อออ จะนอนน”เฟย์ดิ้นไปมาแล้วเอาหน้าฟุบ ไม่รู้ว่าโชคดีหรือร้ายที่มุมที่เฟย์นอนนั้นหน้าของ
เธอหันเข้ากับที่อับแสงส่งผลให้เขื่อนมองไม่เห็นว่าเป็นใคร
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะรีบนอนทำไมล่ะจ้ะ เดี๋ยวพาไปเที่ยวสวรรค์กันนะ”เขื่อนยิ้มก่อนที่จะถอดเสื้อของตัวเองและ
กางเกงออกก่อนที่จะกระโจนแล้วก้มลงซุกไซร้ไปตามร่างกายของเฟย์ทันที
 
 
 
 
 
 
“อื้ออ”เฟย์ดิ้นไปมาสักพักก่อนที่จะโอบกอดเขื่อนและปล่อยให้ทุกอย่างเลยตามเลยในที่สุด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“คุณจะพาชั้นไปไหนน่ะ”ฟางที่กลัวป๊อปปี้ที่ขับรถด้วยความเร็วและไหนจะเหล้าที่เขาดื่มจนฉุนก็รีบ
พูดเสียงสั่น
 
 
 
 
 
 
 
“หุบปาก”ป๊อปปี้หันไปตะคอกใส่ฟางจนสะดุ้งด้วยความกลัวก่อนฟางจะเงียบลง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ดูสารรูปตัวเองบ้างรึเปล่าว่าแต่งตัวแบบนี้ ไม่แก้ผ้าขึ้นไปบนเวทีเลยล่ะ จะได้มีแต่คนต้องการ
ตัวเอาเงินมากองให้เธอ จะได้ปลดหนี้แม่เธอจากชั้นได้ ส่วนเธอก็อาจจะตกถังข้าวสารได้เงินค่า
ขนมไปนั่งใช้นอนใช้สบายหลายเดือน แล้วออกไปหาเหยื่อรายใหม่อีก”ป๊อปปี้เหยียดเมื่อมองฟาง
ที่กอดตัวเองแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“นี่คุณเลิกดูถูกชั้นสักทีเถอะ”ฟางที่ทั้งกลัวป๊อปปี้แต่ด้วยความโกรธที่ถูกดูถูกมีมากกว่าจึงว่าป๊อปปี้
กลับบ้างอย่างไม่ยอม
 
 
 
 
 
 
 
 
“คิดว่าชั้นดูเธอผิดรึไง หึ ไอ้เราเห็นว่ายอมทำงานอยู่ที่บ้านเราไม่มีปากเสียงกับเรากับลูกก็นึกว่าจะ
แตกต่างจากแม่ คิดว่าเรามองผิดไป แต่ที่ไหนได้ง่าย แต่ก็ดี ที่ฉลาดกว่าแม่ตรงที่มารยาว่าตัวเอง
ใสซื่อไม่เคยเพื่อหลอกล่อให้ผู้ชายมาติดกับใช้ร่างกายหาเงินเป็นนี่”ป๊อปปี้จอดรถข้างทางแล้วหัน
ไปว่าฟาง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
 
 
 
ฟางทนไม่ไหวกับคำพูดเผ็ดร้อนดูถูกป๊อปปี้ก็รีบตบหน้าชายหนุ่มจนหัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ถ้าชั้นรู้ว่าที่เจ้วิกกี้พาชั้นมามันไม่ใช่แค่เต้นในคลับหรูและบริการลูกค้าวีไอพีแต่มันคืออาชีพ
ขายตัวแบบนี้ชั้นก็ไม่มาหรอก”ฟางพูดเสียงสั่นแล้วคิดเจ็บใจตัวเองกับความซื่อบื้อที่ไม่เฉลียวใจ
เลยสักนิด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ตอนนี้จะมาพูดแก้ตัวยังไงก็ได้นิรู้อยู่แล้วว่าเป็นงานบริการในคลับยังจะไปใครเชื่อก็โง่
ล่ะ”ป๊อปปี้ว่าแล้วมองฟางไม่เชื่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แล้วแต่คุณเถอะค่ะ เพราะชั้นก็คิดอยู่แล้วว่าคุณต้องมองชั้นไม่ดี แล้วคุณล่ะไปทำอะไรที่นั่น ทั้งที่
ปากบอกเกลียดพวกอาชีพแบบชั้นแต่ที่แท้ก็มีรสนิยมชอบประมูลพวกผู้หญิงไปนอนด้วย”ฟางว่า
กลับบ้าง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ใช่ชั้นเกลียด เกลียดมากกับพวกที่เห็นแก่เงินจนต้องเอาตัวเข้าแลกแบบนี้ แต่นี่เธอดันเป็นลูกหนี้
ที่ชั้นเอามาทำงานขัดดอกที่บ้านชั้น ดังนั้นเธอก็คือคนในปกครองของชั้น เมื่อเธอทำผิดชั้นก็ต้อง
จัดการกับนักโทษของชั้น และที่สำคัญชั้นไม่ยอมเสียเงินให้กับใครฟรีๆมันต้องมีข้อแลก
เปลี่ยน”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาร้ายกาจ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แค่หนี้เดิมก็มีมากพอแล้วยังมีหนี้ใหม่อีกชั้นต้องทำงานให้คุณไปจนวันตายเลยสินะ”ฟางเม้มปาก
แน่นคิดถึงเมื่อกี้ที่ป๊อปปี้ต้องเสียเงิน5ล้านกับเธอถ้าคิดรวมๆแล้วรวมกับหนี้เก่าเท่ากับ10ล้านไป
แล้วนี่เธอจะเอาเงินมาปลดหนี้จากไหนล่ะ
 
 
 
 
 
 
 
“อาจจะไม่ถึงวันตายก็ได้ แต่ไหนๆวันนี้เธอก็มาหารายได้พิเศษ หาลูกค้าด้านนอกแล้ว และชั้นก็
ดันเป็นคนที่ซื้อเธอมาซะด้วยสิ งั้นชั้นก็ขอใช้ให้คุ้มหน่อยแล้วกัน”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาร้ายกาจก่อนที่
จะขับรถออกไปอย่างรวดเร็วมาจอดที่โรงแรมม่านรูดแห่งหนึ่งก่อนที่จะกระชากฟางแล้วเหวี่ยงลง
ไปที่เตียงนอนขนาดใหญ่ในห้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่านะคุณ อย่าทำแบบนี้ คุณเองเคยเป็นคนรักของแม่ชั้น อย่าทำแบบนี้เลยนะ”ฟางขอร้อง
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ก็แค่อดีตและอีกอย่างแม่เธอไม่เอาชั้นเอง ดังนั้น ชั้นก็ไม่มีพันธะใดๆที่จะผูกดองกับพวกเธอ ชั้น
เอาเธอมาขัดดอกมาทำงานให้ชั้นทั้งงานบ้าน ทั้งดูแลยัยฟิญ งั้นชั้นก็ขอเพิ่มอีกหน้าที่ที่มันมาตาม
จำนวนเงินที่ชั้นเสียไปเลยแล้วกัน กับหน้าที่นางบำเรอของชั้น”พูดจบป๊อปปี้ก็โถมตัวเข้าไปหาฟาง
ก่อนที่จะซุกไซร้ไปตามร่างกายขาวเนียนที่โผล่พ้นเสื้อผ้าน้อยชิ้นของเธอ ฟางกรีดร้องด้วยความ
ตกใจก่อนที่จะพยายามทุบตีชายหนุ่มให้ได้สติ
 
 
 
 
 
 
แควก
 
 
 
 
ชายหนุ่มไม่สนใจกลับมองว่านี่คือ1ในการทำให้แขกติดใจก็รีบกระชากเดรสสายเดี่ยวตัวสั้น เผยให้
เห็นเกาะอกสีเนื้อและชั้นในป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบกระชากเกาะออกนั้นออกไปพ้นตา เผยให้เห็นอกสวย
ตรงหน้า ฟางรีบเอามือปิดสัดส่วนตัวเองแต่ป๊อปปี้กลับกระชากมือนั้นออกไป
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ขอร้องเถอะนะคุณ ชั้นยังไม่เคย อย่าทำลายชั้นเลย”ฟางที่กลัวป๊อปปี้จนร้องไห้ออกมาก็รีบ
ขอร้องชายหนุ่ที่ขึ้นคร่อมทาบทับตัวเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“แหมๆนี่มันคือมารยาของสาวใสซื่อที่เล่นละครให้คนอื่นมาติดกับด้วยรึเปล่า ม่าล่ะไอ้โทโมะหลาน
ชั้นมันถึงหลงเธอนักหนา ได้อาไปอีกคนไม่สึกหรออะไรหรอกน่า จะกลัวอะไรในเมื่อเธอก็รู้ว่าชั้น
ซื้อเธอมาแล้วตั้ง5ล้าน ชั้นก็ไม่ใช่คนดีอะไร ทำไมชั้นต้องปล่อยเธอไปด้วยไม่ทราบ”ป๊อปปี้ยิ้ม
เยาะออกมาก่นที่จะก้มลงขบเม้มยอดอกสวยทั้ง2ข้างของฟางสลับกับท่ามกลางเสียงกรีดร้องปน
สะอื้นไห้ออกมาด้วยความกลัวของฟาง ชายหนุ่มกลับไม่สนใจอะไรอีกแล้วทั้งนั้น มือหนาที่ว่าง
จากการล้อคข้อมือบางไว้กับเตียวนั้นลูบไล้ลงมาที่ชั้นในสีเนื้อ ก่อนที่จะเอานิ้วเขี่ยผ่านร่มผ้าจน
ฟางขนลุกซู่
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ มะ ไม่นะ”ฟางเม้มปากซ่นความเสียวซ่านที่ชายหนุ่มปรนเปรอบริเวณยอดอกกับนิ้วมือชาย
หนุ่มที่ลูบผ่านร่างกาย ก่อนที่จะถูกป๊อปปี้รูดชั้นในสีหวานลงแล้วฉีกขาวเนียนออกเผยให้เห็นกลีบ
กุหลาบตรงแกนกลางร่างกายเธอที่ปิดสนิท ฟางหน้าแดงจัดด้วยอายก่อนที่จะร้องครางออกมาเมื่อ
ถูกชายหนุ่มก้มลงไปเพื่อใช้ลิ้นดูดตักตวงความควานและปรนเปรอบทรักนี้ให้กับนักเรียนคนใหม่
อย่างเธอ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะไรกันหมดแรงแล้วรึไง ทำอย่างกับไม่เคย นี่ชั้นยังไม่ทันสงนางฟ้าอย่างเธอขึ้นสวรรค์เลย
นะ”ป๊อปปี้ยิ้มเยาะออกมาเมื่อส่งฟางถึงฝั่งฝันไปแล้วครั้งนึงก่อนจะลุกขึ้นมาเพื่อถอนเสื้อผ้าตัวเอง
ออกจนร่างกายเปลือยเปล่าเช่นเดียวกับฟาง กายหน้าแดงจัดด้วยความอายเมื่อเห็นร่างกายของ
เธอและชายหนุ่มที่เดินเข้ามาก่อนที่จะเบือนหน้าหนีแล้วรีบหลับตา ป๊อปปี้ไม่รอช้ารีบทาบทับร่าง
บางอีกครั้งก่อนที่จะฉีกขาฟางออกแล้วสอดใส่แกนกลางของตัวเองเข้าไปสุดลำไม่มีความอ่อน
โยนกับร่างบางเลย
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดดด เจ็บ ไม่เอา เอามันออกไปฮือๆ”ฟางกรีดร้องออกมาและเบิกตาโพลงก่อนที่จะเอา2มือทั้ง
ข่วนทั้งจิกไปตามร่างกายของป๊อปปี้ ป๊อปปี้เองก็อึ้งเมือ่รู้สึกถึงความคับแน่นที่ตัวเองพึ่งสอดแทรก
เข้ามาเหมือนผ่านเยื่อบางๆที่พึ่งฉีกขาดออกไป ผู้หญิงคนนี้ยังบริสุทธิ์อยู่แต่ตอนนี้เขาจะถอดถอน
อะไรออกมาก็คงไม่ทันแล้วเพราะเขาไม่ใช่คนดีอะไรที่จะต้องมาหยุดทุกอย่างไว้กลางคัน ชาย
หนุ่มไม่สนใจเสียงกรีดร้องของฟางที่ร้องไห้ออกมาอย่างน่าสงสารก่อนที่จะขยับสะโพกเข้าออก
ร่างบางช้าๆ “ถ้ารู้ว่าเจ็บก็อย่าเกร็งสิ”ป๊อปปี้พูดข้างหูก่อนที่จะก้มลงดูดเม้มยอดอกสวยของฟาง
เพื่อคลายความเจ็บปวดให้กับฟางก่อนที่นิ้วของเขาจะเขี่ยที่เม็ดเสียวของร่างบางอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
 
“อื้อออ ยะอย่า”ฟางที่เริ่มรู้สึกถึงความเสียวซ่านที่ผสมปนกับความเจ็บปวดก็กัดฟันแล้วครางมา
เบาๆ
 
 
 
 
 
 
 
 
“อย่าอะไร อย่าหยุดงั้นสิ”ป๊อปปี้ยิ้มออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นว่าฟางเริ่มผ่อนคลายและคลายความ
บีบรัดภายในให้กับแกนกลางเขาก็รีบกระแทกแกนกลางเข้าออกร่างบางทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ มะ ไม่นะ”ฟางร้องครางออกมาแล้วปรือตามองร่างสูงที่กำลังอยู่ด้านบนก็หน้าแดงก่อนจะ
เบือนหน้าหนี
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“จะขยับหน้าหนีทำไมเล่า หันมา มองตาชั้นสิ มอง”ป๊อปปี้ขัดใจเมื่อคู่นอนของเขาไม่มองเขาก็รีบ
บีบหน้าฟางให้หันกลับมาจ้องมองเขา ชายหนุ่มจ้องมองไปยังดวงตากลมโตที่ยังมีคราบน้ำตาหลง
เหลืออยู่และยังคงปรนเปรอร่างกายเธอในส่วนล่างนั้นทำให้ฟางนั้นหน้าแดงจัด ชายหนุ่มยิ้มออก
มาอย่างพอใจที่เห็นใบหน้าของฟางที่เหมือนกับเด็กน้อยไม่ประสีประสาอะไรก็ก้มลงจูบกับร่างบาง
ทันที
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อะ อื้มม”ฟางเบิกตาโพลงที่ถูกป๊อปปี้จูบก่อนทีลิ้นของป๊อปปี้จะสอดเข้าไปในโพรงปากหวานของ
ฟางเพื่อตั้งตวงความหวานของเธอและหยอกล้อกับลิ้นของฟางจนฟางเผลอเอามือ2โอบรอบลำ
คอป๊อปปี้เพื่อยึดหลักไว้ เช่นเดียวกับป๊อปปี้ที่เอามือหนาดึงขาของฟางทั้ง2ข้างมาเกี่ยวรัดเอวเขา
เอาไว้เพื่อยึด ร่างกายของเขาและเธอตอนนี้ที่เริ่มจะเข้ากันได้ดีเริ่มสลับกันรับไปมาราวกับร่างกาย
เขาทั้ง2จะหลอมกันเป็นเนื้อเดียวกัน
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“มะ ไม่ไหวแล้ว”เมื่อชายหนุ่มเริ่มขยับสะโพกให้เร็วและแรงกว่าเดิมทำให้ฟางร้องออกมา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อีกนิดสิ ทนไว้”ป๊อปปี้พูดก่อนจะเอาขาของฟางมาพาดไว้ที่บ่าแล้วเด้งสะโพกเข้าออกร่างกาย
อย่างรวดเร็วและแรงจนฟางที่ใกล้ถึงฝั่งฝันแล้วนั้นก็ครางออกมาไม่เป็นภาษา มือบางจิกไปตาม
ผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียวและกัดริมฝีปากตัวเอง ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบขยับสะโพกให้เร็วและ
แรงกว่าเก่า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“อ๊ะ อ๊ะ อ๊า”เมื่อถึงฝั่งฝันของทั้งคู่ ป๊อปปี้และฟางก็ครางออกมาก่อนที่ชายหนุ่มจะล้มตัวนอนซบลง
ที่ร่างบางเพื่อพักเหนื่อยแล้วค่อยถอดถอนกายแกร่งออกจากร่างบาง ฟางมองร่างสูงที่นอนอยู่ก็
น้ำตาไหลออกมาด้วยความอับอายกับสิ่งที่ตัวเองเผลอปล่อยตัวปล่อยใจไปกับเขา ก็ค่อยๆลุกขึ้น
แล้วสวมเสื้อผ้า
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“หึ ชั้นก็นึกว่าเธอจะต้องนอนร้องไห้กับเวอร์จิ้นที่เสียไปเหมือนสาวคนอื่นแล้วนี่จะลุกไปไหน
น่ะ”ป๊อปปี้เหล่มองฟางที่ลุกขึ้นจากเตียงควานหาเศษเสื้อผ้าของตัวเอง
 
 
 
 
 
 
 
“ไม่ไหวก็ต้องไหวค่ะเพราะถือว่าชั้นทำหน้าที่ทุกอย่างตามความพอใจของคุณแล้วนี่คะจะมานั่ง
เสียดายทำไมในเมื่อสุดท้ายยังไงความบริสุทธิ์ของชั้นมันต้องเสียไปให้ใครสักคนบนโลกนี้อยู่
แล้ว”ฟางปาดน้ำตาตัวเองแล้วพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
 
 
“ดี ในเมื่อเธอคิดแบบนี้ก็ดี แต่จะมาลุกไปง่ายๆไม่ได้หรอกนะ เพราะชั้นยังไม่อิ่ม”ป๊อปปี้นิ่งสักพัก
ก่อนที่จะพูดขึ้นแล้วลุกขึ้นไปอุ้มร่างบางของฟางขึ้นก่อนที่จะหายกันเข้าไปในห้องน้ำแล้วเริ่มเพลง
รักที่ร้อนแรงขึ้นอีกครั้ง
 
 
 
 
 
 
 
นั่ไง ลำพังหนี้5ล้านก็หายากแล้ว ยังเพิ่มกลายเป็น10ล้านอีก แถมฟางก็ได้หน้าที่ใหม่เพิ่มมาอีก งานนี้ อยู่ในบ้านสนุกแน่