ไม่เคยลืมเธอ...

8.7

เขียนโดย Kzlovepf

วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.22 น.

  51 ตอน
  51 วิจารณ์
  55.31K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558 16.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

6) เจอกัน

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
 
 
 
 
หวาย: ป๊อบ ร้านนี้เป็นไง อร่อยมากเลยนะ 
 
 
 
 
ป๊อบ: ร้านไหนก็ได้ แต่ว่า มื้อนี้ป๊อบเลี้ยงนะไถ่โทษ ที่วันนั้นเสียมารยาท 
 
 
 
 
หวาย: ค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: สั่งอาหารหน่อยครับ (บอกพนักงานที่กำลังเสิร์ฟอยู่) 
 
 
 
 
 
พนักงาน: สักครู่นะค่ะ ...... ฟางๆ รับออเดอร์โต๊ะนั้นหน่อยพี่ต้องเสิร์ฟโต๊ะนี้ 
 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อค่ะ 
 
 
 
 
 
 
หวาย: เอ่ออ เอา อ้าวว นึกว่าใคร 
 
 
 
 
ฟาง: หวาย (หันไปทางหวายก่อนจะหันไปมองป๊อบปี้ที่นิ่งเฉย) 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: (อึ้งมากที่ได้ยินเสียงฟาง แต่ก็นิ่งมาก ดูเมนูต่อโดยไม่เงยหน้ามอง) 
 
 
 
 
 
 
หวาย: ป๊อบ ดูสิ ว่าใคร 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หวาย หวายสั่งเถอะ ป๊อบกินอะไรก็หวายสั่งเลย (พูดจบก็วางเมนูลงโดยที่ไม่มองหน้าฟาง)
 
 
 
 
 
หวาย: มีอะไรแนะนำบ้างจ้ะ เพื่อนฟาง 
 
 
 
 
 
ฟาง: เอ่อ คือ 
 
 
 
 
หวาย: มีอะไรบ้างล้ะ ว่าแต่ทำงานที่นี้นานแล้วเหรอ 
 
 
 
 
 
ฟาง: คือฉัน (ฟางตัวสั่นมาก ทำอะไรไม่ถูก) 
 
 
 
 
ริท: ฟาง มีอะไรรึเปล่า (เมื่อมีเสียงชายหนุ่มทำให้ป๊อบปี้ชะงักมองทันที) 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: อ่อ เปล่าค่ะ 
 
 
 
 
หวาย: พอดีฉันจะสั่ง อาหารนะ ว่าแต่คุณเป็นใคร ผู้จัดการร้านรึเปล่า 
 
 
 
 
ริท: ครับ ผมเป็นผู้จัดการร้าน เดี๋ยวพี่จัดการเอง ไปทำอย่างอื่นเถอะ 
 
 
 
 
******* ริท เป็นผู้จัดการร้านที่ฟางทำงานพิเศษช่วงเลิกงาน ริทแอบชอบฟางอยู่ลึกๆ******
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ป๊อบ ป๊อบจริงๆด้วย (พูดกับตัวเอง) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
หวาย: เดี๋ยวหวายไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ.....น้องจ้ะพี่มีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย 
 
 
 
 
 
 
 
             หวายมีแผน คือจะให้ฟางมาเป็นคนเก็บเงินค่าอาหาร โดยให้พนักงานอีกคนช่วย 
 
 
 
 
 
 
 
หวาย: อาหารอร่อยดีนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ครับ งั้นเราไปกันเลยนะ น้องช่วยคิดเงินด้วย  (หวายรีบส่งซิกทันที หวายให้พนักงานที่หวายจ้างเมื่อกี้มายืนแถวๆที่หวายกับป๊อบปี้นั่งเลยทำได้สะดวก) 
 
 
 
 
 
 
 
 
พนักงาน: พี่ฟางๆ ช่วยไปคิดเงินโต๊ะนั้นหน่อยสิ ผมปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว นะๆไปล้ะๆ 
 
 
 
 
 
ฟาง: อ้าวเดี๋ยวๆ เฮ้ออ 
 
 
 
 
 
 
 
        ในขณะที่ฟางเดินมาป๊อบปี้กำลังก้มลงมองโทรศัพท์อยู่แต่เห็นเงาคนเดินมายังไม่ทันจะมองก็ถามขึ้น 
 
 
 
 
ป๊อบ: เท่าไหร่ครับ (ก่อนจะหันหน้าไปมอง) 
 
 
 
 
 
ฟาง: (ยื่นบินให้ โดยที่สายตาประชันกัน) 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: (รีบดึงมาทันที แล้วก็ล่วงเงินในกระเป๋าออกมา ทั้งหมด 2,990 ป๊อบปี้ให้ไป 3,000 จากนั้นก็รีบโยนตั้งบนโต๊ะ โดยไม่มองหน้าฟาง ฟางกำลังจะหยิบ แต่) หวาย ไปกันเลยเถอะ ทอนแค่ 10 บาทเอง ให้เค้าไปเถอะ ถือว่าทำ ทาน  (พูดจบก็รีบเดินออกไป) 
 
 
 
 
 
 
หวาย: เก็บไว้เถอะจ้ะฟาง 10 บาท ถือว่าทำทาน โอ๊ย โทษที ไปก่อนนะ (ก่อนจะลุกขึ้นหวายทำเป็นถือแก้วไวน์ แล้วราดใส่เสื้อผ้า แบบเงียบๆ เพื่อไม่ให้คนมอง แต่ป๊อบปี้หันมาเห็นเค้าชะงักแต่ก็ ต้องเดินไปข้างหน้า) 
 
 
 
 
 
ฟาง: (น้ำตาไหล ออกมาอย่างบอกไม่ถูก) 
 
 
 
 
 
ริท: ฟาง เป็นอะไรรึเปล่า เสื้อโดนอะไร  (เห็นฟางตาแดงก็เลยถาม) 
 
 
 
 
 
ฟาง: ปะ เปล่าค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฮือออ. ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ทำไมอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา