ไม่เคยลืมเธอ...
8.7
เขียนโดย Kzlovepf
วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2558 เวลา 21.22 น.
51 ตอน
51 วิจารณ์
55.31K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 26 ตุลาคม พ.ศ. 2558 16.11 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) เจอกัน
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหวาย: ป๊อบ ร้านนี้เป็นไง อร่อยมากเลยนะ
ป๊อบ: ร้านไหนก็ได้ แต่ว่า มื้อนี้ป๊อบเลี้ยงนะไถ่โทษ ที่วันนั้นเสียมารยาท
หวาย: ค่ะ
ป๊อบ: สั่งอาหารหน่อยครับ (บอกพนักงานที่กำลังเสิร์ฟอยู่)
พนักงาน: สักครู่นะค่ะ ...... ฟางๆ รับออเดอร์โต๊ะนั้นหน่อยพี่ต้องเสิร์ฟโต๊ะนี้
ฟาง: อ่อค่ะ
หวาย: เอ่ออ เอา อ้าวว นึกว่าใคร
ฟาง: หวาย (หันไปทางหวายก่อนจะหันไปมองป๊อบปี้ที่นิ่งเฉย)
ป๊อบ: (อึ้งมากที่ได้ยินเสียงฟาง แต่ก็นิ่งมาก ดูเมนูต่อโดยไม่เงยหน้ามอง)
หวาย: ป๊อบ ดูสิ ว่าใคร
ป๊อบ: หวาย หวายสั่งเถอะ ป๊อบกินอะไรก็หวายสั่งเลย (พูดจบก็วางเมนูลงโดยที่ไม่มองหน้าฟาง)
หวาย: มีอะไรแนะนำบ้างจ้ะ เพื่อนฟาง
ฟาง: เอ่อ คือ
หวาย: มีอะไรบ้างล้ะ ว่าแต่ทำงานที่นี้นานแล้วเหรอ
ฟาง: คือฉัน (ฟางตัวสั่นมาก ทำอะไรไม่ถูก)
ริท: ฟาง มีอะไรรึเปล่า (เมื่อมีเสียงชายหนุ่มทำให้ป๊อบปี้ชะงักมองทันที)
ฟาง: อ่อ เปล่าค่ะ
หวาย: พอดีฉันจะสั่ง อาหารนะ ว่าแต่คุณเป็นใคร ผู้จัดการร้านรึเปล่า
ริท: ครับ ผมเป็นผู้จัดการร้าน เดี๋ยวพี่จัดการเอง ไปทำอย่างอื่นเถอะ
******* ริท เป็นผู้จัดการร้านที่ฟางทำงานพิเศษช่วงเลิกงาน ริทแอบชอบฟางอยู่ลึกๆ******
ฟาง: ป๊อบ ป๊อบจริงๆด้วย (พูดกับตัวเอง)
หวาย: เดี๋ยวหวายไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ.....น้องจ้ะพี่มีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย
หวายมีแผน คือจะให้ฟางมาเป็นคนเก็บเงินค่าอาหาร โดยให้พนักงานอีกคนช่วย
หวาย: อาหารอร่อยดีนะค่ะ
ป๊อบ: ครับ งั้นเราไปกันเลยนะ น้องช่วยคิดเงินด้วย (หวายรีบส่งซิกทันที หวายให้พนักงานที่หวายจ้างเมื่อกี้มายืนแถวๆที่หวายกับป๊อบปี้นั่งเลยทำได้สะดวก)
พนักงาน: พี่ฟางๆ ช่วยไปคิดเงินโต๊ะนั้นหน่อยสิ ผมปวดฉี่ไม่ไหวแล้ว นะๆไปล้ะๆ
ฟาง: อ้าวเดี๋ยวๆ เฮ้ออ
ในขณะที่ฟางเดินมาป๊อบปี้กำลังก้มลงมองโทรศัพท์อยู่แต่เห็นเงาคนเดินมายังไม่ทันจะมองก็ถามขึ้น
ป๊อบ: เท่าไหร่ครับ (ก่อนจะหันหน้าไปมอง)
ฟาง: (ยื่นบินให้ โดยที่สายตาประชันกัน)
ป๊อบ: (รีบดึงมาทันที แล้วก็ล่วงเงินในกระเป๋าออกมา ทั้งหมด 2,990 ป๊อบปี้ให้ไป 3,000 จากนั้นก็รีบโยนตั้งบนโต๊ะ โดยไม่มองหน้าฟาง ฟางกำลังจะหยิบ แต่) หวาย ไปกันเลยเถอะ ทอนแค่ 10 บาทเอง ให้เค้าไปเถอะ ถือว่าทำ ทาน (พูดจบก็รีบเดินออกไป)
หวาย: เก็บไว้เถอะจ้ะฟาง 10 บาท ถือว่าทำทาน โอ๊ย โทษที ไปก่อนนะ (ก่อนจะลุกขึ้นหวายทำเป็นถือแก้วไวน์ แล้วราดใส่เสื้อผ้า แบบเงียบๆ เพื่อไม่ให้คนมอง แต่ป๊อบปี้หันมาเห็นเค้าชะงักแต่ก็ ต้องเดินไปข้างหน้า)
ฟาง: (น้ำตาไหล ออกมาอย่างบอกไม่ถูก)
ริท: ฟาง เป็นอะไรรึเปล่า เสื้อโดนอะไร (เห็นฟางตาแดงก็เลยถาม)
ฟาง: ปะ เปล่าค่ะ ฟางขอตัวก่อนนะค่ะ
ฟาง: ฮือออ. ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ทำไมอ่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ