ไม่เคยลืมเธอ...

                        หลังจากผ่านเรื่องทั้งหมดมาเพียงไม่กี่วัน ป๊อบปี้ก็พาฟางไปบ้านริมทะเล และเดินเล่นกันอยู่ บริเวณริมชายหาด 

ป๊อบ: ฟาง เราสองคนผ่านอะไรกันมาตั้งเยอะ ทั้งเรื่องที่ดีและไม่ดี 

ฟาง: อืม ต่อไปนี้ เราจะจำแต่สิ่งดีๆ ลืมสิ่งไม่ดีไปให้หมดเลย ดีมั้ย

ป๊อบ: ดีซิ แต่ป๊อบมีอะไรบางอย่าง อยากขอโทษฟาง 

ฟาง: ถ้าป๊อบจะขอโทษ กับเรื่องที่เคยทำ ลืมมันไปเถอะ ฟางไม่อยากให้ป๊อบพูดถึงมันอีก เราจะไม่พูดถึงมันอีก สัญญานะ 

ป๊อบ: ป๊อบขอโทษ ที่ทำให้ความฝันหลายๆอย่างที่เราเคยฝันร่วมกัน มันไม่ได้เป็นไปตามที่ฟางฝันไว้เลย ป๊อบเหมือน เป็นคนทำลายมัน ทำลายมันลงกับมือ ทั้งๆมันคือสิ่งที่ฟางต้องการ 

ฟาง: แต่อย่างน้อย ป๊อบก็ทำให้ฟางได้รู้ ว่าการรักใครซักคน เราสามารถเสียสละ ยอม ให้อภัย ป๊อบรู้มั้ย ครั้งนั้นที่ป๊อบพาฟางมาที่นี้ ฟางเสียใจกับสิ่งที่ป๊อบทำมาก แต่ถึงฟางจะบอก ว่าเกลียด ไม่รัก ไม่อยากเจอ ฟางกลับทำมันไม่ได้ ฟางเลิกรักป๊อบไม่ได้ 

ป๊อบ: ป๊อบผิดสัญญากับฟางตั้งหลายอย่าง ป๊อบทำให้ฟางเสียใจ ร้องไห้ มีแต่น้ำตา ป๊อบแกล้งฟาง ป๊อบมันไม่ดีเลย

ฟาง: แต่ฟางรัก คนไม่ดีที่ชื่อป๊อบปี้นะ ต่อให้ป๊อบจะไม่ดีแค่ไหน ฟางก็จะรักป๊อบแบบนี้ตลอดไป

ป๊อบ: ขอบคุณนะฟาง ที่ฟางให้โอกาสป๊อบ ได้ดูแลฟางกับลูก 

              จู่ๆป๊อบปี้ก็คุกเข่าลง ฟางมองอย่างใจจดใจจ่อแล้วยิ้มให้

ป๊อบ: ฟาง แต่งงานกับป๊อบนะ 

ฟาง: อืม ตกลงค่ะ (จากนั้นก็ใส่แหวนลงที่นิ้วของฟาง) 

ป๊อบ: ขอบคุณนะครับ ขอบคุณลูกด้วยนะ ที่มาอยู่กับพ่อแล้วก็แม่ (เอาหน้าแนบกับท้องฟาง) 

                             เรื่องราวทุกอย่างจบลง ต่อไปจากนี้มีแต่เรื่องราวดีๆ้ข้ามาในชีวิต ของทุกคน หลังจากฟางแต่งงานกับป๊อบปี้ไปไม่นาน แก้วกับโทโมะก็ตามแต่งไปติดๆ ส่วนพิม ลาออกจากงานไปอยู่กับแม่  จนกระทั่งเวลาผ่านไปจนฟางคลอดลูก ทุกคนดูเห่อลูกของฟางมาก โดยเฉพาะคนเป็นพ่อ ทำงานเสร็จก็รีบกลับบ้าน ไม่ไปเที่ยว ไม่ไปหาเพื่อน ตรงรีบมากลับมาหา ลูกสาวตัวน้อย ทันที เพราะถ้ามาช้า อาจจะอดเล่น เพราะทุกคนคอยแต่จะเล่นกับลูกของเค้า และเรื่องราวของฟางและป๊อบปี้ ก็จบลง มีแต่สิ่งดีๆเข้ามาในชีวิต 

           ตอนจบ อาจจะสั้นไปหน่อยนะ >< ดีใจ จบแร้ววว