ไม่เคยลืมเธอ...

 

 

 

 

 

                   หลังจากได้ยินคำพูดทั้งหมดของฟาง ทำให้ป๊อบปี้เสียใจมากรวมทั้งภาพในอดีตที่เคยรักกันและตอนที่ฟางกับโทโมะ และตอนที่ฟางพูดก่อนหน้านี้ มันทำให้ตอนนี้ เค้าเหมือนหัวใจสลาย บวกกับตอนนี้ เค้ากำลังร้องไห้อย่างหนัก เค้ากลับบ้านมาก็รีบตรงไปเอาเหล้ามากิน เผื่อทุกอย่างเค้าจะได้ลืมมันไปบ้าง 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทำไมฟาง ทำไม ทำไมต้องทำแบบนี้ด้วย ทำมายยยยย 

 

 

 

 

 

 

   เพล้ง 

 

 

 

 

 

 

ป้าแวว: ทำไงดีคุณผู้หญิงกับคุณผู้ชายก็กลับมาพรุ่งนี้ คุณหนูนะคุณหนู 

 

 

 

 

 

 

 

หวาย: หวัดดีค้ะ ป๊อบกลับมาบ้านแล้วเหรอค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

ป้าแวว: ค่ะ คุณหนูอยู้ข้างบนค้ะ ดื่มหนักเลย คุณกลับไปก่อนดีมั้ยค้ะ 

 

 

 

 

 

หวาย: คือว่าป๊อบโทรชวรหนูมานะค่ะ เดี๋ยวเอาอย่างนี้นะค่ะ เดี๋ยวหนูไปดูเค้าเอง 

 

 

 

 

 

 

ป้าแวว: ค่ะๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฟางงงงงงง ทำมายยฟางงงง ทำมายยย ป๊อบรักฟางงงทำไมฟาง ป๊อบขอโทษฟางงง ป๊อบขอโทษ 

 

 

 

 

 

 

 

หวาย: อึก อึก ทำไมต้องรักมันขนาดนั้น ฮืออทำไมอ่ะ ป๊อบไม่รักหวายบ้าง 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ฮือออ ฟางงงงอย่าทิ้งไปนะฟางงงอึก ฟางงง (พูดจบก็หลับคาแก้วเหล้าที่เต็มห้องรวมถึงแก้วที่แตกเมื่อกี้) 

 

 

 

 

 

 

 

หวาย: ยังไง ป๊อบต้องเป็นของหวายคนเดียว ไม่ใช่นางฟาง  (พูดจบตากนั้นก็เดินไปเอาตัวป๊อบปี้นอนลงบนเตียง จากนั้นก็ลงมือ จัดฉากเหมือนว่าป๊อบปี้ล่วงเกินตน) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่: ป้าแวว รถเพื้อนตาป๊อบรึเปล่า 

 

 

 

 

 

 

ป้าแวว: ใช่ค่ะคุณผู้หญิง 

 

 

 

 

 

พ่อ: อ้าว มาแต่เช้าเลย 

 

 

 

 

 

 

แม่: นั้นสิมาทำอะไรแต่เช้า 

 

 

 

 

 

 

 

ป้าแวว: มาตั้งแต่เมื่อคืนค่ะ เมื่อคืนคุณหนูดูไม่ดีเลย เดินตาแดงๆมา เหมือนคนร้องไห้ กำลังอกหัก แถมเดินไปเอาเหล้าขึ้นไปกินบนห้อง แล้วเพื่อนคุณหนูก็มาบอกว่า คุณหนูชวนมา ป่านี้ยังไม่กลับเลยค่ะ 

 

 

 

 

 

 

แม่: คุณรีบขึ้นไปดูดีกว่า 

 

 

 

 

 

 

พ่อ: อืม ไปๆ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อ: ประตูไม่ได้ล็อคนิ 

 

 

 

 

 

 

 

แม่: ป๊อบปี้ !!! 

 

 

 

 

 

หวาย: อือ คุณแม่ คุณพ่อ  

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: อืออ เอ้ย หวาย!!!!!!!!! 

 

 

 

 

 

พ่อ: ป๊อบ รีบแต่งตัวแล้วลงไปข้างล่าง 

 

 

 

 

 

หวาย: อืออออ อึกอึกอึก ฮือออออ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: หวาย มันเกอดอะไรขึ้น ทำไม สภาพเราสองคน เฮ้ยยนี่มันอะไร 

 

 

 

 

 

 

หวาย: ก็เมื่อคืนป๊อบโทรหาหวายบอกให้มาที่บ้าน แล้ว ป๊อบก็ ดื่มมากจากนั้น 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: พอเถอะ หวาย ไปแต่งตัวก่อนเถอะ 

 

 

 

 

 

หวาย: แต่ว่า ป๊อบ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แต่งตัวเถอะหวาย ป๊อบไปรอข้างล่างนะ 

 

 

 

 

 

 

หวาย: หึ เห็นกับตา พ่อแม่ป๊อบจะว่าไง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เป็นไปไม่ได้ ไม่จริง หวายมานอนบนเตียงได้ไง โธ่เว้ยยยย !!!