ไม่เคยลืมเธอ...

 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: โต๊ะเธออยู่ตรงนี้ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ 
 
 
 
 
 
 
หวาย: ฟาง ก่อนจะเริ่มหน้าที่เลขาอ่ะ ฉันมีเรื่องจะคุยกับเธอก่อน เราสองคนเป็นเลขาเหมือนกันก็จริง แต่ฉันกับเธอมันคนละชั้นกันนะ เธอ หน้าที่เธอก็คือ งานเอกสาร พวกงานเอกสาร หรือว่า อะไรที่หนักๆอ่ะ เธอก็ รับผิดชอบไปนะ ส่วนฉัน (เดินไปหาป๊อบปี้แล้วกอดแขน) จะดูแลและบริการ ดูแลป๊อบเอง เธอโอเคใช่มั้ยจ้ะฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ค่ะ การที่มีเลขาสองคนก็เหมือน....มีคนเดียว ขอตัวไปเอาของที่โต๊ะก่อนนะค่ะยังเก็บมาไม่หมด 
 
 
 
 
 
 
 
หวาย: หึพูดจาอวดเก่ง ระวังตัวไว้เถอะยัยฟาง (พูดในใจ) 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หวาย เออ คือว่า ผมขอไปห้องน้ำก่อนนะ (แกะมือหวายออก แล้วเดินไปทางโต๊ะฟางก็ไม่เห็นจึงเดินไปห้องน้าเลยเจอฟาง) 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เก็บของในห้องน้ำเหรอ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เปล่าค่ะ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: แล้วไหนบอกมาเก็บของ เธอชอบโกหก เหมือนกันนิ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ขอโทษนะค่ะ บางสิ่งบางอย่างก็ไม่จำเป็นต้องบอกความจริงเสมอไป ถ้าเลือกได้ ควรบางสิ่งที่มันดีๆก็ควรจดจำแต่บางสิ่งที่มันไม่น่าจำก็ลืมๆมันไปบ้าง ขอตัวนะค่ะ (กำลังจะเดินออกไป ป๊อบปี้ดึงแขนไว้ก่อน) 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: เธอพูดอะไร 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ฉันว่าคุณตังหาก พูดอะไร กำลังเล่นตลกอะไร ทำไมต้องให้ฉันมาเป็นเลขาของคุณด้วย คุณต้องการจะแกล้งฉันใช่มั้ย 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: สำคัญตัวเองไปหน่อยมั้ง เธอคิดว่าเธอมีค่าขนาดนั้นเลยเหรอ ที่ฉันต้องให้ความสำคัญกับเธอ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: ไม่หรอกค่ะ ฉันคงไม่กล้าคิดแบบนั้นเพราะว่าคุณกับฉันเราไม่ได้เป็นอะไรกัน (พูดจบก็แกะมือป๊อบปี้ออกแล้วเดินออกไป) 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: ธนันต์ธรญ์ !!!! 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
                       ~~           ช่วงเลิกงาน.        ~~ 
 
 
 
พิม: แก้ว  วันนี้วันเกิดเรา เรานัดไปเลี้ยงฉลองกัน แก้วไปด้วยกันนะ ไปกันหลายๆคน  
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไม่ดีกว่าอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
พิม: นะๆๆๆไปเถอะนะ ถือว่าเราขอร้องงนะ แก้วนะๆๆๆๆ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: อ่าๆๆ ก็ได้ๆ
 
 
 
 
 
 
ฟาง: พิมไปกันเลยมั้ย 
 
 
 
 
 
 
พิม: อ่อ ไป ไปกันเลย แก้วเร็วๆ มาๆเดี๋ยวช่วยเก็บของ 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: งั้นเจอกันที่ร้านเลยนะ 
 
 
 
 
 
 
พิม: เอาไปด้วยกันดิ 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เราไปรถเมย์อ่ะ 
 
 
 
 
 
 
 
พิม: เออลืมไป แก้วเอารถมานิ 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไปกับฉันก็ได้ พิมบอกทางแล้วกัน  (พูดจบก็เดินนำไป แต่....) 
 
 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: จะไปไหนกันเหรอ ดูรีบนะ 
 
 
 
 
 
พิม: เออใช่ลืมไปเลย ลืมชวนป๊อบอ่ะ 
 
 
 
 
 
 
หวาย: ไปไหนของแกยัยพิม 
 
 
 
 
 
พิม: เอ่อพอดีวันนี้วันเกิดฉันอ่ะ ฉันเลยอยากชวนเพื่อนๆไปเลี้ยงวันเกิด 
 
 
 
 
 
 
หวาย: ทำไมฉันไม่รู้อ่ะ 
 
 
 
 
 
พิม: ฉันบอกเธอก็คงไม่ไปแน่ๆ มันเป็นร้านธรรมดาๆ เธอจะไปได้เหรอ 
 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: หวาย ไปนะ ป๊อบอยากไป 
 
 
 
 
หวาย: แต่...ก็ได้ค่ะถ้าป๊อบอยากไป ไปก็ได้ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: งั้นขอเราสองคนไปด้วยนะ 
 
 
 
 
พิม: อ่อ โอเค งั้นเดี๋ยวป๊อบขับตามรถ แก้วมานะ 
 
 
 
 
 
ป๊อบ: อืม 
 
 
 
 
 
 
           ระหว่างทางเดินลานจอดรถฟางเดินตามหลังข้างหน้าเป็นพิม ป๊อบปี้หวาย หวายเดินควงแขนป๊อบปี้ตลอดเวลา ส่วนแก้วก็ตามหลังฟาง มองการกระทำของหวายสลับกับมองสายตาของฟาง 
 
 
 
 
 
 
 
แก้ว: ไหวรึเปล่า 
 
 
 
 
 
ฟาง: (ตลกใจกับคำถามของแก้ว) อะไรเหรอ 
 
 
 
 
 
แก้ว: ดูท่าทางหวายจะติดหนึบนะ (พูดจบก็เดินไปที่รถ) 
 
 
 
 
 
 
 
ฟาง: เฮ้ออ